Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: werk (pagina 1 van 4)

Ander pad

Mijn carriere (als afgestudeerde / developer) startte op 1 april 2005 – inmiddels alweer meer dan 16 jaar geleden. Voelt al zo lang geleden en in de tussentijd is er veel veranderd; zowel in de industrie als in m’n leven.

Heb altijd op safe gespeeld. Ik wisselde om de paar jaar van baan, m’n interesses verschoven. Ik ging van PHP (afstudeeropdracht) naar Flash. En toen dat ‘dood’ ging, stapte ik eerst terug naar PHP en uiteindelijk toch weer naar de ‘voorkant’ met HTML/CSS/JavaScript.

En de laatste jaren heb ik me steeds meer-en-meer verder ontwikkeld op het gebied van JavaScript.

De afgelopen 3 jaar zat ik bij Passionate People als consultant en werkte ik bij de ANWB. Deed daar hele vette dingen in een het leukste team daar.

Even voor m’n future-self:

  • heb meegewerkt aan de herbouw van de incidents-api (de api die de verkeersinformatie levert) in AWS (Lambda en S3)
  • de tollcosts-api uitgedacht en gebouwd
  • vele (vele!) refactoringen gedaan in de routeplanner, waaronder een grote afhankelijkheid van Redux eruit gehaald etc
  • en momenteel bezig met de map (momenteel Leaflet) vervangen voor Mapbox – langlopend refactoring-project, loopt al bijna een jaar op-en-af

Al-met-al dus heel veel gave dingen gedaan (en nu nog mee bezig), maar begon toch wel beetje te kriebelen. Zit er nu al 3 jaar en wilde toch eens weer iets anders gaan kijken.

En toen kwam m’n ‘oude’ idee van freelancen weer de hoek om kijken. Een collega vroeg of ik wel eens aan midlancen gedacht had – dit is dat je ‘eigenlijk’ freelanced, maar een ’tussenbedrijf’ inschakelt die de rompslomp (zoals adminstratie en acquisitie) voor z’n rekening neemt.

Terwijl ik daarover aan het nadenken was, bedacht ik me dat ik dan liever gewoon zelf wilde gaan freelancen. En toen ging het balletje (snel) aan het rollen.

Ik ging me meer inlezen over freelancen, heb aantal gesprekken gevoerd met bevriende / collega freelancers en binnen paar weken had ik de knoop doorgehakt: ik ga freelancen.

Was nog even “spannend” om de besluiten vanaf wanneer, maar nadat ik er met Lies over had gesproken, was die knoop ook snel doorgehakt en dus vanaf 1 januari 2022 ga ik als ZZPer aan de slag.

Inmiddels zijn er al flink wat stappen gezet, ik ben ingeschreven bij de KVK, heb aantal contacten gelegd met bedrijven en recruiters en moet het werk bijna van me afslaan – zo bizar veel vraag is er.

Is uiteraard heel fijn om op zo’n luxe-positie te zitten … maar kost ook wel veel tijd. Ben soms overdag drukker met telefoontjes en dingen regelen en ben dan ’s avonds dus nog gewoon m’n dagelijkse werk aan het doen.

Ach ja, dat hoort er beetje bij.

Zijn nog zat dingen om te regelen, zoals verzekeringen en nog wat formaliteiten – ik begin vanaf 1 januari, maar het avontuur is al begonnen.

Na 16+ jaar in loondienst te hebben gewerkt, ben ik vanaf 1 januari eigen baas.

Spannend. Leuk. Heb er zin in.

Thuis is toch anders

Vanochtend om 7:00 opgestaan, eventjes op de bank ontbeten en toen de hardloopschoenen aangetrokken en 20 minuten gaan hardlopen. Was eigenlijk wel heel lekker om te doen.

Dat is een van de voordelen van thuiswerken.

Zo kan ik bijvoorbeeld ook wat langer in bed blijven liggen, geen reistijd (tenzij je van de woonkamer naar de computer reistijd wil noemen), kan tussendoor even boterhammetje smeren, ’s avonds nog eventjes iets afmaken, eigen muziek hard door de kamer laten knallen of – zoals vanochtend – eventjes hardlopen voordat ik mijn dag begin. Kan allemaal en is allemaal reuze prettig.

Maar het werken in je eigen huis heeft ook z’n nadelen. Ik mis bijvoorbeeld het (menselijke-) contact met collega’s. Het enige contact wat ik nu heb is via MSN of de telefoon. Er zijn dus zelfs dagen dat ik geen enkel menselijk contact heb.

Soms is dat wel eens lekker, maar begin te merken dat dat toch maar eventjes is. Een mens heeft toch behoefte aan andere mensen om zich heen.

Er zijn zelfs dagen waarop ik niet eens buiten de deur kom. Dan trek ik ’s ochtends m’n joggingbroek en dikke trui aan, kam m’n haren niet en ga aan de slag. Soms is het zelfs zo erg dat ik Lies moet vragen wat voor weer het buiten was, omdat ik dan geen voet buiten de deur heb gezet.

Maar ja. Voorlopig is het nog wel eventjes prettig. Ben nog steeds op zoek naar de ultieme baan en tot die tijd blijven we gewoon lekker Flashen – ook niks mis mee.

Klein beetje mijn werk

De site van een vriend van me is onlangs online gegaan. Hele mooie site, met een hele mooie showreel en heb er zelf ook beetje aan bij mogen dragen. Bekijk hem hieronder, vond hem wel een plekje op m’n voorpagina waard.

Hectisch

De afgelopen week was hectisch druk.

Dat kwam door m’n werk. Kreeg vorige week vrijdag een spoedklus van Reebok en heb daar tot gister vrijwel nonstop aan gewerkt. Totaal meer dan 90 tot 100 uur gewerkt. Heel vorig weekend besteedde ik aan het werken en nu is het klaar.

En ben er best weer trots op. Samen met m’n collega’s van Pixelfarm hebben we dus de volgende website in 5 dagen tijd gerealiseerd (donderdag en vrijdag waren voor aanpassingen).

Keuzes en uitvluchten

Ik bekeek net (voor het eerst) de speech van Steve Jobs. De oh-zo-bekende-speech. En oh-zo-indrukwekkende speech, mag ik nu ook wel zeggen. Hij benoemd zoveel mooie, maar ook eerlijke dingen. Klinkt misschien vreemd om dat te zeggen, maar met eerlijk doel ik op de open deuren die ingetrapt worden, maar die eigenlijk door niemand echt gezien worden.

Zijn speech duurt 15 minuten, is in het Engels, maar ik kan hem je echt aanraden. Helemaal als je even niet weet waar je staat in je leven.

Zoals ik. Al meer dan anderhalf jaar bezig met zoeken en proberen keuzes te maken waar ik heen wil. Ben al verschillende kanten opgeslingerd. Wilde naar Amerika. Ik ging ook, kwam weer terug en wil ooit weer terug. Ik taste de verschillende kanten van m’n webdevelopment af en kwam uiteindelijk weer terug bij Flash. En uiteindelijk wilde ik naar de politie. En kwam na een paar maanden weer terug bij Flash.

Dus nu ben ik thuis aan het werk. Met Flash. Achter m’n eigen computer. En nog steeds raced soms de vraag door mijn hoofd: is dit de richting die ik wil blijven volgen?

Als je Steve Jobs z’n speech beluistert, was het – achteraf bekeken – voor hem eigenlijk helemaal niet verkeerd om 1-2-3 keer een geheel andere richting op te gaan. Hij stopte met school, hij werd ontslagen en kwam uiteindelijk weer 10 keer zo hard terug.

Nu wil ik niet zeggen dat ik heel wat anders wil gaan doen. Maar waarom ook niet? Maar dan volgt vanzelf weer de vraag: wat? Er zijn zoveel dingen te doen, wat past nou precies bij mij? Wat is nou typisch Skar?

Misschien wel professioneel twijfelaar? Dat lijkt wel heel erg op mij 😉

Maar zoals Steve (of zou ik meneer Jobs moeten zeggen?) ook al benoemd… achteraf is het heel makkelijk om de verschillende punten te verbinden (connect the dots). Maar in het nu zal je gewoon het vertrouwen moeten hebben dat uiteindelijk de dots wel connected raken.

Bekijk hier trouwens Steve Jobs z’n inspirerende speech:

Elvis met stroop

Elvis schalt door de kamer en de stroopwafels liggen klaar om uitgedeeld te worden.

Vandaag is de laatste dag bij Qi. Of morgen is de eerste dag van m’n leven na Qi. Het is maar hoe je het bekijkt.

Onder het genot van good-old Rock ’n Roll ruim ik m’n computer leeg, verwijder software, schoon de harde schijf van alle rommel die ik in de afgelopen jaren verzameld heb en blijf hier en daar nog even hangen om even gezellig te kletsen.

Vanaf maandag ben ik een weekje unemployed. Gewoon vrij, vakantie, rust dus. En daarna aan de slag samen met Pixelfarm. Gaan we weer mooie dingen maken. Staan een aantal gave projecten op de planning, dus hoop eerdaags hier leuke dingen te showen.

Beetje dat oude gevoel van 2-3 jaar geleden weer terughalen. Enthousiast worden over en plezier hebben in m’n werk. We komen er wel. Via verschillende wegen komen we uiteindelijk wel terecht waar we horen.

Maar nu eerst nog even lekker Elvis hard over de boxen en straks stroopwafel’n uitdelen.

Verlammend lege stripjes

Vanochtend lagen lege paracetamol-strips me vanaf het aanrecht aan te kijken.

Ze vertelden me over vannacht. Dat ik om half 3 ’s nachts wakker werd, me niet kon bewegen doordat er een pijnscheut van m’n nek naar m’n rug liep en dat ik toen maar besloot om 1000mg paracetamol te slikken. De laatste twee witte pijn-killende schijfjes. Allebei uit een andere strip.

Daarna viel ik weer in slaap – mogelijk geholpen door mijn witte vriendjes.

De nachtelijke aanvallen van verlammende nekpijn. Heb sinds een aantal dagen hele heftige pijn in m’n nek. Hoogstwaarschijnlijk door spanning. En die spanning wordt – denk ik – veroorzaakt door een overvloed aan keuzes. Wat ga ik doen met m’n werk? Waar ga ik wonen? Wat wil ik nog meer doen? Hoe ga ik dat aanpakken? Hoe zorg ik ervoor dat de mensen op m’n oude werk (vanaf morgen) gewoon goed verder kunnen?

Morgen m’n laatste dag werken. Dus dan is de spanning van het werken al weer weg. Dus hopen dat m’n nek ook ophoudt met scheuten van pijn verspreiden.

Zal ook wel moeten.

Want de paracetamol is op.

Ongewenste leegte

Had me zo mooi voorgenomen om vaker te gaan posten. Eventjes lukt dat en dan ga ik weer teveel werk maken van een post en dan zijn we alweer een week verder en heb ik nog niks gepost.

Heb op de achtergrond al een week een post liggen met als onderwerp de tig films welke de afgelopen weken zijn bekeken. Maar ja, hij is nog niet helemaal af. Het onderwerp is er, maar neem gewoon eventjes niet de tijd om hem af te maken. En zolang hij op de achtergrond staat, heeft u er ook niks aan. Leest een beetje lastig, als het nog niet gepubliceerd is. Dus daar moeten we ook (binnenkort) mee verder.

Daarnaast wil ik mezelf sowieso meer gaan uiten. Meer schrijven op Rakso en ook meer tekenen (wat ik misschien ook wel ga showen hier). Verwacht dus meer creatieve uitspattingen hier op het eiland Rakso.

Momenteel bezig met de laatste paar daagjes bij Qi. Projecten afronden en overdragen; en daarna de volgende stap des levensch maken. Hou jullie op de hoogte, uiteraard.

Komt er allemaal aan. Nog eventjes geduld, lieve mensen 😉

– deze post nu ook… voelt nog niet helemaal af-af… maar wil hem gewoon plaatsen en dan passen we hem in de loop der tijd wel verder aan… beetje bijschaven, moet kunnen toch? –

Bijna en daarna

Volgende week is m’n laatste week bij Qi. Daarna ben ik een weekje vrij en dan gaan we lekker aan de slag als semi-freelancer.

Eerst paar maandjes voor Pixelfarm thuiswerken en daarna zien we wel weer. Misschien gaan we door met freelancen, misschien blijf ik nog samen met Pixelfarm mooie dingen maken, misschien ga ik wel ergens anders aan de slag en misschien ga ik wel heel wat anders doen.

Dat is namelijk (ook) m’n doel de komende maanden. Uitvinden wat ik wil gaan doen. Wil ik blijven Flashen? Wil ik heel wat anders (politie)? Of een beetje anders (freelance)? We gaan het proberen uit te zoeken.

En uiteraard hou ik u allen hier op de hoogte.

Voelt wel weer lekker, regelmatig posten. Kijken hoelang we het volhouden 😉

Veranderingen

De laatste tijd stond Rakso eventjes op een laag pitje. Hield soms nog wel m’n Tumblr bij en heb zelfs even overwogen om helemaal te stoppen met bloggen. Heb gewoon niet zoveel meer te melden de laatste tijd.

Maar nu toch maar weer eventjes u enig inzicht geven in mijn leven vol veranderingen.

Allereerst heb ik onlangs m’n baan opgezegd en ga ik dus per september freelancen. De eerste maanden samen met een vriend en daarna zien we wel verder. Ben half aan het kijken om misschien bij de politie aan de slag te gaan en ook aan het onderzoeken welke richting ik nou precies op wil met m’n carrière.

Naast het ge-jobhop valt er uiteraard ook weer veel te gamen. De laatste maand een aantal aankopen gedaan. De een beter dan de ander. Hieronder eventjes opgesomd welke spellen en mijn mening erover:


Kung Fu Panda
Wel grappig spelletje. Was vooral gecharmeerd door de leuke demo. Het spel is een beetje kiddy, maar heeft wel hele mooie animaties. Heb het even neergelegd, vraag me alleen af of ik het weer ga oppakken.


Grid
Heel mooi en verslavend race-spel. Zeker een van de beste race-spellen ooit. Speelt heel lekker weg, perfecte mix tussen realisme en arcade en daardoor favoriet van Craggie en mij.


Unreal Tournament III
Beetje in een bevlieging gekocht, miste een beetje een actievolle shooter op de Xbox360. En door nostalgische gevoelens naar het oude PC-tijdperk deze shooter gekocht. Controls zijn goed, alles loopt en ziet er schitterend uit, maar de gameplay is toch niet helemaal mijn ding (meer). Vind toch de iets minder hectische gameplay – van bijvoorbeeld Call of Duty 4 – prettiger.


The Orange Box
Beetje vreemd om deze te hebben gekocht, aangezien ik hem een jaar geleden ook al had gekocht voor de PC. Maar toch een heel goede aankoop. Speel zelden nog op de PC en wilde toch weer het HL2-verhaal afmaken en weer eens Portal spelen. De controls zijn heerlijk, alles ziet er schitterend uit en alleen Team Fortress 2 is beetje wennen – met minder mensen online. Maar de singleplayer (HL2 en Portal) zijn weer als vanouds gruwelijk leuk – ondanks dat ik het allemaal al eens gespeeld heb.

Nou. Dat was dus weer eventjes een langere post. Denk dat ik wel weer vaker ga posten. Er zijn veel dingen die me nog bezig houden, dus misschien dat ik dat wel hier ga dumpen. We merken het wel.

Tot snel (denk ik)