Onderstaande video verwoordt perfect waarom ik The Division saai vond. Er was (nagenoeg) geen diversiteit qua vijanden.
Tag: the division (pagina 1 van 1)
Afgelopen week weer een avondje samen met vriend M. The Division gespeeld. Was wel eventjes gezellig, maar we hadden – vond ik achteraf – net zo goed een heel ander spel kunnen spelen. Ging me uiteindelijk meer om het samen-spelen, dan om The Division.
M’n conclusie was dan uiteindelijk ook dat ik nu écht klaar ben met The Division. Ik heb meerdere missies gespeeld, allerlei verschillende side-quests gedaan, maar uiteindelijk – als ik erop terugkijk – zie ik allemaal dezelfde gameplay. Je duikt achter cover, schiet op enemies, waarvan sommige wat meer health hebben dan anderen en uiteindelijk kan je weer verder.
Ja, er waren verschillende omgevingen. Maar eigenlijk zijn die ook – omdat het allemaal in New York is – heel erg uitwisselbaar.
Denk gewoon dat ik beetje klaar ben met easy casual games.
Misschien ben ik wel beetje veranderd na het spelen van The Witness en Bloodborne. The Witness heeft me een keer bestraft, toen ik de oplossing voor een puzzel heb opgezocht, doordat ik daarna het gevoel had dat ik de oplossing niet zelf had verdiend. Daarna ben ik constant blijven doorbikkelen, soms zelfs meerdere dagen, totdat ik de oplossing had gevonden.
En met Bloodborne heb ik hetzelfde. Ik heb al een aantal keer gehad dat ik dacht ‘Laat ik even op internet opzoeken hoe/wat/waar’. En uiteindelijk vind ik dan zelf de oplossing en het gevoel van overwinning is echt zo geweldig. Dat gevoel had ik nooit gekregen als ik de oplossing had opgezocht.
Vanavond speelde ik Bloodborne samen met Lies. Tenminste, Lies zat te haken op de bank en keek met een half oog mee. En ik vertelde vrolijk over hoe het spel werkte, dat ik nu al een paar dagen van dezelfde stellage afdonderde, op zoek naar de juiste weg. En terwijl ik dat aan het vertellen was, probeerde ik het 5-6-7 keer, ging 5-6-7 keer dood… en de 8e (ofzo) keer haal ik de bodem van de put en dwaal een beetje door het labyrint die er beneden verborgen ligt. Uiteindelijk maak ik Lies (een beetje) deelgenoot in m’n avonturen en dat is toch wel heel erg leuk.
Voelt toch een beetje alsof we het samen aan het spelen waren. En dat was leuk.
Zolang hield ik het vol om The Division te spelen. Toen begon het al beetje ‘zielloos’ te voelen.
Ja, het speelt wel lekker.
Ja, het schiet lekker.
Ja, de loot werkt (redelijk) verslavend.
Maar… ik miste diepgang, uitdaging, beleving.
Speelde zondag nog samen met vriend M online en naderhand wist ik niet eens meer precies wat we gedaan hadden. Het werd een grote blur van schieten, cover zoeken, random mannetjes killen, onduidelijk verhaal en explosies.
Gisteravond dus weer Bloodborne ingedoken. Dat spel laat me maar niet los. En direct heel blij met m’n besluit. Ontdekte direct een heel nieuw stuk – heel groot. Die ik nog nooit had gevonden.
En vanavond ontdekte ik nog eens een heel stuk meer. Echt bizar. Al die tijd niet gezien.
Met allerlei nieuwe scary enemies, meerdere routes en zoveel meer te ontdekken.
Denk dat ik The Division wel weer oppak. Gewoon beetje light entertainment. Ook wel eens lekker op z’n tijd. Maar ik miste beetje de bevrediging wanneer je iets nieuws ontdekt of een lastige enemy eindelijk verslaat.
Sinds afgelopen dinsdag is er een nieuw spel uit, The Division.
Had eigenlijk niet heel veel zin om hem te spelen, was juist heel erg into Bloodborne en The Witness. Maar omdat allemaal vrienden hem (The Division) gingen spelen en het spel het leukste is om samen te spelen, heb ik hem ook maar gehaald.
Afgelopen paar dagen al aantal keer samen gespeeld. En nu vanavond had ik een game-avond bij vriend M. Daar even samen The Witness bekeken en daarna samen The Division gespeeld.
Had speciaal mn PS4 meegenomen en daar weer aangesloten. Dus we konden samen, naast elkaar op de bank, spelen. Was best wel gezellig en leuk.
Begrijp me niet verkeerd. The Division speelt lekker, de gameplay kan ermee door en het verkrijgen van loot is heel verslavend. Maar ja, aan het eind van de rit doe je niet veel bijzonders. Je schiet wat enemies neer, rent naar het volgende aangegeven punt op de kaart, drukt op een knopje, schiet daar weer op enemies. En uiteindelijk krijg je een nieuw wapen. Of een nieuwe muts of sjaal.
Eigenlijk is het heel erg vergelijkbaar met Destiny. En daar ben ik vorig jaar mee gestopt, precies omdat ik genoeg had van zinloos rondrennen en graag wat meer inhoud zocht.
Dus ondanks dat ik het nu nog best naar mn zin heb in The Division, denk ik toch dat het me niet bijster lang zal boeien.