Vandaag is een historische dag. Dat is iedereen wel duidelijk.

Ik werd vanochtend wakker gemaakt door Lies met de melding: “Obama heeft gewonnen, dacht dat je dat wel even wilde weten”.

En meteen zat ik rechtop in bed, strompelde – met m’n ochtendjas aan – naar de tv en bekeek het nieuws meerdere keren. En nog steeds dringt het niet tot me door.

Hoe ik Obama heb gezien op tv, lijkt hij zo normaal. Niet zo’n omhooggeschoten mannetje die uit de hoogte loopt te doen. Down-to-earth. Reëel. Echt en oprecht.

Hij ziet er niet uit alsof het allemaal gemaakt is en alsof hij het speelt. Dit voelt niet als politiek.

Tuurlijk weet ik dat er ook nog eens een berg andere mensen achter hem staan en ook voor een groot deel aan de touwtjes trekken. Maar hoe hij het allemaal brengt, klinkt zo oprecht en echt. Voelt echt alsof vandaag de wereld niet meer stuk kan.

Maar we zullen het allemaal nog maar moeten zien. Maar verandering die komt. Sterker nog, verandering is vandaag begonnen.