Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: overwatch (pagina 1 van 1)

Watched weer over

Jaja, ik ben weer gezwicht. Vorig jaar zomer had ik Overwatch gekocht en al snel weer verkocht. Was destijds net klaar met Bloodborne en Dark Souls 3 en hing nog een beetje in die vibe. Probeerde toen eerst DOOM en daarna Overwatch. Beide waren even leuk en toen toch maar niet meer.

Maar de afgelopen tijd begon er toch weer wat te kriebelen. Precies hetzelfde als vorig jaar. Eerst overwoog ik (heel sterk) om DOOM weer te kopen. Speelde de demo weer 1-2 keer en was beetje aan het zoeken naar aanbiedingen. Ik speelde Nioh en was daar na een tijdje beetje klaar mee. Ik wilde weer iets anders . Dus ik keek rond, zag DOOM en kwam ineens weer wat highlights tegen van wat Overwatch gameplay.

En dat maakte me toch wel weer enthousiast. Misschien is het FOMO, misschien is het toch dat ik de vorige keer niet de juiste insteek had… wie zal het zeggen. In ieder geval heb ik dus paar dagen geleden in de Playstation Paasaanbiedingen Overwatch gekocht. En heb er eigenlijk heel veel plezier mee. Gewoon lekker schieten, verschillende karakters uitproberen en weer beetje ermee leren te spelen. Het leuke is dat ik ook voornamelijk me richt op de healers, wat een beetje een ondergewaardeerde rol is binnen Overwatch. De ondersteunende rol wordt door niet alle spelers snel opgepakt, dus blijft vaak over voor mij om te gaan doen – wat ik ook de meest leuke rol vind.

Frozen

Na een tweetal korte sidemissies op een begraafplaats, waarbij ik weer tegen de bolts opliep (de zwevende mevrouwtjes in lange doeken gewikkeld), ging ik verder met de mainstory. Deze keer kwam ik in een bevroren dorp.

Het waren meer lange bevroren gangen, want het was allemaal vrij rechtlijnig. Hier-en-daar kon ik nog wel een dak op en kwam steeds weer wat verder.

De bedoeling was dat ik wat bevroren vlinders versloeg, waardoor ik wat grote ijspegels stuk kon slaan en zo verder kon. Na een tijdje kwam ik bij een boss… een mevrouw die me binnen 2-3 seconden in de pan hakte met dr fanatieke ijsaanvallen. 

Ze deed me heel erg denken aan de vampieren-mevrouw… en na een paar pogingen riep ik maar meteen de hulp in van een medespeler. Het duurde nog wel even voordat iemand me kwam helpen en toen hij er eenmaal was, mocht het ook niet baten… want hij (of was ik het?) ging vrij snel alweer dood. 

Dus nog een nieuwe oproep plaatsen, weer tijdje wachten en toen weer een nieuwe poging. Deze medespeler voelde fanatieker/aggressiever… en we kwamen ook tot bijna het einde… Maar ik ging dood en weer was alles voor niks geweest. 

De poging daarop was weer met een medespeler. Deze kwam dan juist weer over als iemand die minder goed wist wat hij deed. Gezamenlijk vielen we aan, deden wat schade en toen de boss nog maar 30% had ging m’n medespeler dood.

Ik verwachtte dat ik het ook niet zou overleven, maar hield toch vol. En met succes, want nadat ik een paar keer op het randje van de dood gebalanceerd heb, versloeg ik dr toch. En kan weer verder. 

Merk wel dat ik beetje genoeg ervan krijg. De grote mooie aan elkaar geschakelde werelden van Bloodborne en Dark Souls 3 mis ik. Hier zijn het allemaal losse missies en voelt het allemaal beetje minder als een geheel. Begin beetje moe te worden van steeds hetzelfde te doen. 

Merk dat ik weer beetje verder aan het kijken ben. Of naar iets als Overwatch (toch weer)… of Nier (hoor ik hele goede verhalen over)… of misschien The Last Guardian, schijnt ook heel mooi te zijn.

{41:19 uur gespeeld en level 63}

Doom is niet mijn ding

Had maandag Dark Souls 3 uitgespeeld en wilde toen graag weer een nieuwe game spelen. Zat heel erg te twijfelen tussen DOOM en Overwatch. Beide shooters, maar allebei ook heel erg verschillend.

Koos uiteindelijk voor DOOM, bestelde hem bij Bol.com en kreeg hem vanmiddag binnen.

Vol verwachting stopte ik het spel in m’n PS4 en startte het spel op (na  het downloaden van een grote patch). De gameplay is op zich wel nice. Het schieten voelt goed, de movement is heel erg vloeiend, maar de sfeer is niet mijn ding. Raakte al snel beetje de weg kwijt, alles ziet er bijna hetzelfde uit en had eigenlijk gewoon weinig plezier in het spelen.

Denk dat ik het totaal 1-2 uurtjes heb gespeeld en toen had ik er genoeg van. Besloot om hem te retourneren. Ja, kan het spel wel houden, maar als ik er geen lol aan beleef, zal ik hem al snel niet meer spelen. En dat is zonde.

Dus tja. Wat nu. Gaan we voor Overwatch? Of doen we keertje iets totaal anders en kopen we Ratchet & Clank? Ga nu sowieso eerst maar eens ff verder met The Witcher 3… maar daar moet ik ook eerst een 20Gb patch voor downloaden – en m’n internet doet beetje gaar lately  🙁

Samen Bloodborne en stukje verder

Vanavond begon met meekijken (via SharePlay) hoe Mathijs Bloodborne speelde. Na een tijdje mocht ik ook even de controller overnemen en probeerde ik nog een keer de Blood Starved Beast (een boss) te killen. Kwamen allebei niet verder dan dat er nog 30% van z’n health over was. En toen was de tijd voorbij en werd ik eruit gegooid. Blijkbaar kan je maar maximaal een uur SharePlay-en.

Dus toen ging ik nog even verder Dark Souls 3 doen. Wilde toch eens m’n nieuw ontdekte gebied exploren. En Mathijs kwam nog even meekijken. Gezellig.

Uiteindelijk via een smal gangetje (meer een kloof) langs vage kronkel-beesten. En daar kreeg ik constant Blood-Loss om m’n oren. Geen idee wat het veroorzaakt, maar moest dus constant healen.

Gelukkig heb ik inmiddels 9 Estus Flasks (welke +5 aan kracht hebben) en kon ik dus genoeg healen om verder te komen.

Ik liep langs allerlei ondoden, welke constant weer tot leven kwamen en me massaal aanvielen. Toen verder over een kasteelmuur, langs allemaal suïcidale mannetjes die zichzelf in vuur zetten en dan op je af kwamen rennen.

Ging paar keer dood, maar kwam redelijk makkelijk verder. Denk echt dat ik beetje overleveld ben voor dit gebied.

Maar ok. Uiteindelijk kwam ik in een grote kerk, met iets wat op me ligt te wachten. Lijkt op een soort slak/draak/gedrocht. We zullen zien. Want heb eerst even een deur (shortcut) geopend en toen nog even 1-2 keer gelevelt, weer nieuwe Estus Flask erbij (dus zit nu op 10) en ook nog zelfs m’n flasks een tandje sterker.

Toen was het bedtijd. Maar ging nog niet slapen. Nog paar potjes Overwatch gedaan. En dacht ik eerst dat ik het toch niet ging kopen, nu denk ik toch maar weer van wel. Is toch wel leuke afwisseling op singleplayer games als Dark Souls 3 enzo.

(30:40 uur – level 53)

New ground

Vanavond eerst nog eventjes de beta van Overwatch gespeeld. Maar begon er al beetje de lol van te gaan missen. De sniper mevrouw speelt nog wel heel lekker – maar misschien raak ik wel uitgekeken op multiplayer games? Geen idee. Vroeger speelde ik vrijwel alleen maar multiplayer Call of Duty. En nu alleen nog maar singleplayer games. Dus na een paar potjes Overwatch, weer geswitched naar Dark Souls 3.

Daar ben ik nog steeds op zoek naar de doll. Maar vanavond boekte ik eindelijk progressie. Ik besloot om helemaal terug te gaan naar (bijna) het begin. Ik begon bovenop de Foot of the High Wall. Vanaf daar had ik een mooi uitzicht over de Undead Settlement, de Road of Sacrifices en het bijbehorende moeras.

In de verte zag ik een groot soort landhuis cq kasteel, waarvan ik zeker wist dat ik er nog niet geweest was. Maar geen idee hoe ik er moest komen.

Besloot maar op de hoge toren te klimmen en vanaf daar te kijken naar een mogelijke route. Helaas viel er niet veel te zien en liep ik maar door het eerste stuk van de Road of Sacrifices. Kwam bij het moeras zonder veel problemen en ging daar verder. Besloot om langs de rand van de muur te lopen en kwam langs allemaal bekende vijanden.

Verwachtte ook niet heel veel te vinden. Had hier de vorige keer ook gelopen en toen was ik uiteindelijk bij twee Black Knights uitgekomen. En toen bij het zompige giftige moeras. Bleurgh.

Maar ik kwam ineens bij een trap, die een ruïne inleidde. Kijk, hier was ik nog nooit geweest. Toch nog iets ontdekt. Had dit gebied wel verkend, maar een keer, maar was dus blijkbaar langs de trap gelopen zonder hem te zien.

En terwijl ik door ruïne liep, ontdekte ik achterin nog een pad omhoog – weg van het moeras. Oeeh, zou dit dan de route naar het kasteel zijn?

Ik zou het later zien, want kwam eerst bij een boss. Een of andere Crystal Sage ofzo. De eerste poging ging ik dood. De tweede poging ging zij dood. Denk dat ik beetje overleveld was voor deze boss. Ging eigenlijk super makkelijk.

Toen even levelen en weer verder de boel verkennen. Kwam bij een lange trap met ook hier twee Black Knights. En daarna kwam ik bij een paar simpele mannetjes en wat honden.
En ineens werd ik geinvade door een andere speler. Na een kort duel was ik dood en besloot toen dat het nu weer even genoeg was.

Maar wel blij, want ik neem aan dat ik hier ergens een doll kan krijgen. Merk alleen wel dat de vijanden een stuk simpeler te verslaan zijn dan de vijanden in bijvoorbeeld de vurige kerkers. Heb beetje het vermoeden dat ik het in de omgekeerde volgorde gespeeld heb nu ^^

Ben benieuwd wat ik hier allemaal ga vinden.

(29:40 – level 51)

Middagje gamen

Lies en de kids waren vandaag een dagje weg (naar de speeltuin en opa/oma), dus ik had het huis voor mezelf. Wat dus betekende dat ik heel de middag (11:00 tot 16:00) kon gamen.

Ik begon met het spelen van de Overwatch Open Beta. Speelde verbazingwekkend lekker en heb me er meerdere uren mee vermaakt. Heb nog niet de helft van alle karakters gespeeld, maar er zijn nu al een paar karakters welke me bevielen. Was wel eventjes leuk, weer even wat anders dan de hack-and-slash van Dark Souls. Al wilde ik na een paar uurtjes toch wel weer even verder de wereld van Dark Souls verkennen.

Ik ben namelijk nog steeds op zoek naar de doll waarmee ik door de barriere kom van Boreal Valley. Wil het zelf uitvinden, dus probeer driftig om alle spoilers te vermijden. M’n eerste ingeving was om de grote Lightning Worm te verslaan. Die kronkelde namelijk exact recht voor de deur waarachter de boss-battle tegen de Old Demon King was. Paar keer geprobeerd met melee aanvallen, maar dat wilde niet werken. Toen maar m’n pijl-en-boog uit de kast getrokken en daarmee – van een afstandje – de worm een kopje kleiner gemaakt. Voelde een beetje laf, maar had niet echt de indruk dat het anders beter kon. Kreeg er alleen geen doll voor, maar gewoon wat andere loot (wel nuttig, maar toch).

Tja, waar nu verder zoeken dan? Toch maar weer de vurige kerkers in dan. Daar dus een tijdje rondgewandeld, op zoek naar andere gangetjes. Maar die vond ik niet. Ja, wel 1-2 geheime gangen, maar die kwamen uiteindelijk allemaal weer bij dezelfde plek uit – de brug naar met de Black Knight, die via een ladder naar de grote balista leidde.

Dus tja, waar nu verder naartoe dan? Heb werkelijk geen idee. Heb nu wel steeds meer het vermoeden dat die hele Smouldering Lake gebied niet de juiste lokatie is, aangezien die alleen te bereiken was via het neerhakken van de brug. En dat lijkt me iets te vergezocht voor de progressie van de normale game – als in, wat ik van Dark Souls (en Bloodborne) nu weet, is dat de voortgang altijd vrij eenvoudig qua layout is. Je verslaat een boss en daarmee unlock je weer iets anders. Ik verwacht niet dat ze (de makers) hebben bedoeld dat er een speciaal item (de doll) verborgen zit in een gebied wat alleen te bereiken is als je ’toevallig’ de brug weet neer te halen.

Even samenvattend: ik heb de High Lord Wolnir verslagen en daarmee opende ik een deur. Na die deur kwam ik bij een brug (met daarop een krokodil-leeuw-beest). En na die brug stuitte ik op een barriere waarvoor ik een of andere doll nodig heb. Dus ik denk dat ik ergens voordat ik bij Wolnir kom, een doll moet proberen te vinden. Tja, denk dat ik toch weer ‘omhoog’ zal moeten – de kerkers in. En misschien nog wel hoger, terug naar de swamps… bleurgh. Daar heb ik dan weer geen zin in – stomme moeras :S

Ohja, had deze sessie zelfs twee Undead Bone Shards gevonden – daarmee kan je je bonfire upgraden, waardoor je Estus Flasks (health potions) meer healing power krijgen. Zeer nuttig dus! En in de tussentijd al wel heel veel Titanium Shards gevonden (had er uiteindelijk bijna 30)… dus maar besloten om wat andere wapens te gaan upgraden. Uiteindelijk gekozen voor een of andere zwaard genaamd Estoc. Eens kijken of die wil bevallen.

 

(inmiddels 28:15 uur gespeeld en level 49)