Heel filosofisch, de titel. En niet zonder reden, want het verhaal van NieR wordt steeds filosofischer. Het begon met robots die ineens konden praten, toen kregen ze emoties zelfs moeder-kind relaties, sommige gingen de religieuze kant op… allemaal heel apart. Maar tegelijkertijd ook heel intrigerend, want er moest toch een verklaring voor zijn?
De laatste keer had ik al het vermoeden dat dit het eindgevecht zou zijn en dat vermoeden bleek te kloppen. Ik begon middenin de stad, maar overal om mee heen kwamen de robots op me afrennen. Ze hadden best krachtige aanvallen en ze kwamen steeds terug. Er kwam geen einde aan.
Toen ik dat doorhad, besloot ik maar om gewoon langs de vele robots te rennen. Op weg naar het eindgevecht. En jawel, ik had gelijk. In het centrum van een grote krater, middenin de stad, stond Eve op me te wachten. We begonnen te vechten, ik liet voornamelijk m’n POD z’n kogels schieten en 9S deed ook z’n deel. Maar helaas, vrij snel ging ik al dood… had even niet gerekend op z’n lange uitstrekkende arm-aanval. Maar gelukkig kon ik gewoon weer direct bij de boss beginnen, hoefde niet eerst helemaal vanaf m’n save-point weer naar de krater te lopen. Dat viel me weer mee.
Nu ging het een paar keer steeds wat beter. Ik kreeg z’n patroon door, ging soms dood, maar kon elke keer wel weer hier beginnen. Dus dat was fijn. En na een tijdje deed de boss een of andere bol-aanval waarmee m’n hele interface scheef trok (health-bar werd 1,5 scherm groot etc) en m’n schiet-aanval werkte niet meer… tenminste, dat begreep ik uit het gebrabbel van m’n POD.
Ik strompelde (letterlijk!) door de krater, de aanvallen van Eve proberen te ontwijken, terwijl ik in z’n buurt probeerde te komen… want ik kon niet meer schieten.
Maar hij vloog hoog boven me. Hoe kon ik hem nou raken dan? Na enige tijd kwam ik erachter dat ik het verkeerd begrepen had… m’n zwaard deed het niet meer, maar ik kon nog gewoon schieten. Maar dit was een beetje te laat – ik was al te vaak geraakt en had bijna al m’n health-items gebruikt. En toen ging ik weer dood.
Ik had verwacht dat ik weer helemaal opnieuw de boss-fight moest doen. Maar nee, ik kon de draad weer oppakken net voordat hij de bol afschoot. Maar lette ik goed op en las duidelijk dat m’n melee aanval het niet meer deed. M’n ranged was dus niks mis mee.
Ineens zag ik weer een lichaam liggen van een medespeler, dus die wilde ik inroepen als hulp. Maar zag plots dat dit mijn eigen lichaam was… van de vorige keer dat ik dood ging – en toen viel er nòg een kwartje.
Het is namelijk zo dat als je dood gaat, dan drop je al je plugins, dat zijn alle upgrades die je zelf kan configureren. Ding als automatisch healen, meer health, sneller wegduiken of meer damage doen. Het kan allemaal en je kan dit zelf instellen.
Maar als je dus dood gaat, dan droppen die en moet je ze gaan oppakken. Maar omdat ik minder dan 10 keer ben dood geweest, zat het nog niet zo in m’n systeem. Dus ik pakte m’n plugins weer op en kwam er toen achter dat ik al die tijd – sinds dat ik voor het eerst dood ging bij deze boss – zonder m’n plugins had gespeeld. Dus eigenlijk beetje gehandicapt. Snel weer m’n plugins aangezet en toen was het iets makkelijker vol te houden. Kreeg er weer automatisch wat health bij etc.
En toen versloeg ik hem. Was nog niet makkelijk, maar haalde het einde wel. Helaas werd 9S corrupt… ging dood… drama… en toen bleek dat hij zichzelf had geupload in alle robots, overal.
En dat was einde A (13:41 gespeeld). Na de credits kwam er een melding van de makers om aan te geven dat er meerdere eindes zijn en dat ze dus adviseren om het spel verder te spelen. Dat was ook precies wat ik van plan was.
Het begon meteen heel verrassend anders dan ik verwacht had. Ik liep rond als een van de robots en wilde m’n broer beter maken. En toen schakelde we over naar 9S.
We staan op het punt om 2B te leren kennen, aan het begin-begin van het verhaal. Blijkbaar spelen we vanaf nu dus niet als 2B, maar zien we het verhaal vanuit het perspectief van 9S.
Ik besluit een zijpad te nemen… en het beeld wordt zwart en de credits flitsen weer voorbij. Ghe ghe ghe. Ik heb einde G gehaald. Ok ok. Dus weer als robot aan de slag met m’n broer… en dan ben ik weer 9S. En nu blijf ik op het juiste pad (vermeld maar even niet dat ik eigenwijs nogmaals dezelfde kant op rende en toen weer einde G haalde… en daarna wèèr met de robot moest rondhuppelen).
Met 9S vlieg ik door gangetjes, schiet vijanden en heb blijkbaar een eigen skill, het hacken van robots. Dat is een mini-game en daarmee versla je in 1 keer een vijand. Best weer gaaf gedaan. Ik open poorten, sluit servers af en uiteindelijk ontmoet ik 2B… net als de vorige keer, maar nu andersom.
Dan vervolgt 2B haar weg en ik ondersteun haar, terwijl de gesprekken allemaal hetzelfde zijn… maar nu ineens een andere kijk op het geheel brengen.
We eindigen bij de boss, de Goliath. Die verslaan we… terwijl ik op z’n rug lig en ook allemaal robots van me af moet houden. En dan naar de Bunker, waar ik 2B wakker maak.
Hier is nog een gaaf moment. 9S helpt 2B namelijk met het configureren van dr instellingen. Dat was toen ik 2B was ook en toen werd ik gevraagd om de brightness aan te passen, de voice harder/zachter te zetten etc. Vond het maar beetje vreemd. Maar nu was het juist super (!) gaaf… want ik zag m’n eigen keuzes teruggespeeld worden. Dus ook dat ik de brightness op/neer/op/neer deed of dat ik de vibration aan/uit zette. Ik herinnerde me nog dat ik dat allemaal deed en dat ze dat dus hebben opgenomen en nu weer toonden, was een heel gaaf moment.
Daarna werden we weer op dezelfde missie gestuurd, naar het rebellenkamp. Daar kregen we (ook) weer dezelfde introductie-missies. Dus ben benieuwd hoe het nu verder gaat.
{14:54 uur gespeeld}