Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: nier (pagina 1 van 2)

Geluid in Games

Ik speel regelmatig games. Dat is wel duidelijk. Maar wat ik me onlangs realiseerde is hoe belangrijk geluid voor mij in een game is. En dan doel ik op zowel de muziek als de effecten.

Neem bijvoorbeeld de soundtrack van NieR Automata – dat spel heb ik 2,5 jaar geleden gespeeld, maar heb nog steeds enkele nummers als wekker ingesteld staan. In het bijzonder een nummer wat in een bepaald dorp gespeeld werd.

Toen ik dat nummer eenmaal gehoord had, ging ik soms tijdens het spelen gewoon even langs bij dat dorpje, speciaal omdat ik dit nummer wilde horen.

Bleef er soms ff stilstaan en daarna ging ik weer verder met het spel ^^

De soundtrack van een ander spel heb ik al jaren op m’n Spotify staan en luister ik nog vaak. Dit spel is FTL, jaren geleden gespeeld en niet eens zo heel lang. Maar de soundtrack komt regelmatig weer even langs. Vind het een heerlijke soundtrack om bij te werken:

En dat is dan voornamelijk de muziek waar ik het over heb, de effecten en dergelijke hebben voor die twee spellen minder indruk gemaakt.

Maar er zijn spellen waar ik nu nog steeds kan herinneren dat ik een bepaald effect voor het eerst hoorde.

Zo speelde ik een paar jaar geleden tijdens Firstlook een paar potjes Call of Duty: Black Ops 2. En wat me daar nog het meest van bijgebleven is is hoe krachtig en zwaar de snipergeweer klonk:

En nu bij de nieuwe Call of Duty: Modern Warfare klinkt het schiettuig helemaal geweldig goed. Maar het onderdeel wat mij eigenlijk inspireerde om deze post te schrijven, is het geluid wat ze geintroduceerd hebben wanneer er kogels langs je hoofd vliegen.

Het gesuis van de kogels is vooral indrukwekkend in de nieuwe Gunfight modus, in deze 2 tegen 2 strijd je op een kleine map, waarbij er dus weinig anders gebeurd dan het schieten van de 4 spelers. Aan het begin van elke ronde vliegen de kogels van beide kanten over de map, waarbij snerpende geluid van de kogels super gaaf klinkt.

Beste voorbeeld wat ik nu kan vinden is dit:

En als laatste indrukwekkende voorbeeld zal ik toch m’n andere net ontdekte verslaving moeten aanhalen, Rainbow Six Siege. Dat spel is gebouwd op het geluid. Zodra je het geluid goed beheerst, kan je heel goed achterhalen waar een vijand zich bevind.

Het geluid is dusdanig indrukwekkend, dat ik vaak tijdens het spelen zit te genieten als er geschoten wordt of vooral wanneer er ergens iets opgeblazen wordt en dat geluid – heel loom en zwaar – door het gebouw resoneert.

Bijvoorbeeld onderstaande clip, net nadat hij de prikkeldraad heeft neergelegd hoor je een tweetal hele lage explosies. Die zijn zo goed gedaan, elke keer geniet ik weer van de ervaring.

Heel het alfabet – y

Vanavond wilde ik nog eventjes beetje wat dingen proberen en dan maar eens de walkthrough doorlopen om alle andere eindes te gaan halen. Maar het verliep net ietsje anders.

Ik wilde eerst einde E halen, dus ik begon direct met de eind-credits en ging al schietend de teksten wegwerken. Ik besloot om niet te stoppen en gewoon door te blijven gaan om te kijken hoever ik kon komen.

Uiteindelijk kwam ik best ver, maar het werd aan het eind echt bizar lastig. Echt een bullet-hell level, overal vlogen kogels en ik kon echt niet met goed fatsoen dit doorzitten. Maar het werd langzaam steeds anders. Het begon ermee dat er soms een inspirerende tekst kwam te staan, iets als “I’ve been here too. Just keep on going! I know you can make it! – China”. Vond het maar beetje maf dat de tekst gelinked was aan een land, maar ok. Dus ik zette door. En er kwamen steeds meer van dit soort onzin-teksten te staan, ik las ze niet eens meer – maar koos gewoon voor ‘Wil je stoppen? -> Nee’

Uiteindelijk kreeg ik de melding: Machidda wants to give you some aid, do you accept? Dus toen maar geaccepteerd… en direct werd het me duidelijk… er vliegen ineens 6-7 andere schepen om me heen… beschermden me tegen de bullet-hell en in plaats van dat alleen mijn schip vuurde, vuurden we allemaal gezamenlijk. Dus alle vijanden waren in een mum van tijd gekilled en ik haalde het einde. Einde E gehaald, dit was het beste einde, want het eindigde dus ermee dat de 2 PODs (van 2B en 9S) al hun memories opgeslagen hadden en hun weer tot leven wekten. Jeeej hoera!

Toen kwam er een vraag van POD 154 aan de speler… of ik voor andere spelers die moeite hadden het einde te halen ook een melding wilde achterlaten. Oh wacht, ja! En toen drong het tot me door. Die vage meldingen die ik gezien had, dat waren dus berichten van andere spelers van over de hele wereld! Ik liet mijn bericht achter, in de hoop er iemand mee te motiveren om door te gaan naar het echte einde-einde. En toen kwam POD 48 met nog een vraag, of ik een anonieme willekeurige andere speler wilde helpen en al mijn save data wilde opofferen. Ik dacht heel nobel te zijn en het te accepteren en zelfs toen de POD erop hamerde dat ik dan ook m’n chapter select zou verliezen en alles wat ik had verzameld, dacht ik nog steeds dat het part-of-the-story was. Dus ik accepteerde, ja, ja, ja, jaahaaa ik weet het zeker, ja ik twijfel maar ga maar door… en toen kreeg ik met een mooie animatie door alle menu-onderdelen te zien hoe langzaam mijn verzamelde gegevens, mijn loot, mijn upgrades, mijn verzamelde informatie en alle 3 mijn save-games verwijderd werden. Plop weg. Gone. En ik dacht nog even dat het een geintje was… totdat ik teruggezet werd naar het hoofdmenu… en alle 3 de save-slots leeg waren! Compleet weggevaagd. 32+ uur aan gameplay was weg… en ik wilde nog alle andere eindes zien! Aaaaaaarghhhh

Gelukkig gooit de PS4 je save-games naar de cloud en kon ik een savegame van vorige week donderdag (30 april) terughalen. Dat was de save-game van voordat ik gisteren speelde. Dus nadat ik was bijgekomen van hoe awesome het was en dat de spelers elkaar berichten konden sturen… en nog meer was bijgekomen van het feit dat m’n save-games echt-echt-ECHT weg waren… laadde ik de geuploadde save-game weer, starte de missie weer op… en begon aan m’n 2e keer het einde doorlopen.

Ik ging weer als 9S door de toren, als A2 door de library, ging weer vechten tegen de 2 roodharige tweeling hologrammen, ging weer om-en-om de bolvormige bosses bevechten en uiteindelijk vocht ik weer als A2 met 9S en andersom. En na meer dan een uur was ik dus weer net zo ver. Ging vooral zo snel omdat ik – voor het gemak – maar even de difficulty naar easy had gezet en ook alle cutscenes skipte.

Dus na einde C en einde D, begon ik WEER met de bullet-hell (einde E) en aan het einde daarvan koos ik wel weer een message, maar koos ik er deze keer maar voor om m’n save-games niet op te offeren. Staat genoteerd, zei de POD en klaar – no problem.

Daarna dus nog met de walkthrough naast me alle eindes doorlopen. Allemaal behalve einde Y, want daarvoor moet je ALLE wapens in het spel verzamelen en allemaal upgraden tot hun max-level… en dan nog een aantal substory doen. Daar had ik geen zin meer in. Wel jammer, want had graag een trophy ontvangen voor het complete alfabet.

Nou, dit was dus m’n NieR Automata avontuur. Bijna 35 uur plezier aan beleefd en echt awesome verhaal meegemaakt. Kijk er met heel veel plezier op terug en ben blij dat ik de hype heb gevolgd. Volgende game wordt Horizon Zero Damn – geleend van Mathijs ^^

{33:24 uur PLUS meer dan 1 uur  de laatste missies herspelen}

Eindesss

Ik begon vandaag in de toren, met 9S. Ik liep door gangen, vocht tegen een aantal corrupte Yorha units en kwam uiteindelijk in een grote zaal, omsingeld door allemaal 2B modellen. Nadat ik die allemaal had verslagen ontplofte er eentje… en toen was A2 aan de beurt. Ook zij ging naar de toren, sprak bij de ingang nog even met Devola en Popola gepraat – die lagen stervend bij de ingang en vroegen of ze geholpen hadden.

Toen met A2 eerst een stukje door dezelfde gangen en uiteindelijk kwamen we in een soort van bibliotheek. Daar hadden de machines allerlei informatie opgeslagen over de mensheid en de androids. We kregen informatie meer-en-meer informatie over wat er gaande was… en toen kwam er een grote bol-baas – en schakelden we over naar 9S.

Hij liep met een arm van 2B aan zich verbonden door de gangen en stuitte op een soort van hologram tweeling – dat bleken de machines te zijn, die zich manifesteerden als de tweeling. We vochten (uiteraard) weer tegen machines en tegen Yorha units… en uiteindelijk begonnen ik als A2 een eindgevecht tegen een grote bolvormige vijand. Daarna schakelden we over naar 9S die ook tegen een soorgelijke bolvormige boss vechtte. En na enige tijd (onderwijl steeds heen-en-weer geswitched in de gevechten) werden de 2 bollen 1 eindbaas en vochten we om-en-om als A2 en 9S. Was best kewl gedaan.

Daarna stonden 9S en A2 dus tegenover elkaar… 9S helemaal pissig omdat A2 2B had vermoord. En hier moest ik een keuze maken, ik koos voor A2. En versloeg dus 9S en haalde hiermee einde C (31:41 uur gespeeld).

Daarmee unlockte ik de mogelijkheid om chapters te kiezen en te kunnen herspelen. Dus ik sprong terug naar het moment dat ik moest kiezen en koos deze keer voor 9S … en versloeg A2 (en mezelf)… en haalde einde D {32:02 uur gespeeld}.

Daarna kwam weer een super gaaf moment van het spel. TIJDENS de eind-credits, die na elk einde langsscrollen… maar deze keer van boven naar beneden… kwam er ineens een stukje verhaal. M’n POD zette de credits even stil en vroeg of ik het ermee eens was dat de androids moesten sterven. En zodra ik antwoordde van niet, werden alle credits teruggespoeld en werd ik in een hack-game-spaceship geplaatst…. en moest ik de teksten van de credits schieten. Ik ging 2 keer dood en elke keer als je dood ging kwam er de vraag: “wil je stoppen?” (in steeds andere bewoordingen) … uiteindelijk stopte ik ermee en dus (nog) niet einde E gehaald.

Heb het net even opgezocht, maar er zijn dus (heel toepasselijk met alle letters) 26 verschillende eindes. Morgenavond verder.

Het gaat alle kanten op

Speelde ik eergister een klein beetje als A2 in NieR, zo speelde ik vanavond afwisselend A2 en 9S.

Ik begon met A2 in de woestijn. M’n brandstoffilter moest gemaakt worden. Voor het rebellenkamp stond Pascal (de vriendelijke robot) en ik kreeg de keuze of ik hem te doden of in leven te laten. Deze keuze kwam voornamelijk omdat A2 een hekel heeft aan robots, ik (als speler) kende Pascal al wel langer. Heb hem laten leven. Was maar goed ook, want hij had het filter wat ik nodig had ^^

Daarna kreeg ik in het vriendelijke robotdorp wat sidemissies, ik moest beetje kennis maken met de robots, vond Pascal. Zo haalde ik bijvoorbeeld wat onderdelen om een soort van achtbaan te maken voor de ‘kinderen’ in het dorp. 

En daarna weer verder met de mainmissie, een boek over filosofie halen voor Pascal. Maar nèt voordat ik die kon afleveren, werden alle inwoners van het robot-dorp gek en gingen ze de andere robots opeten (!) 

Pascal vluchtte met de kinderen naar de verlaten fabriek, maar daar kwamen alle bloeddorstige robots massaal naartoe. Uiteindelijk versloeg ik een tank en hordes robots, kroop Pascal in een grote Goliath (net zo’n eentje als aan het einde van de eerste missie) en samen versloegen we de massa robots.

Maar toen we teruggingen naar de kinderen, bleek dat die masaal zelfmoord hadden gepleegd – uit pure doodsangst. Pascal kon er niet mee omgaan, voelde zich schuldig dat hij de robots had geleerd over het principe van angst en we werden gevraagd om z’n geheugen te wissen (of hem af te maken, maar dat vond ik zielig). 

Daarna over naar 9S, die moest gerepareerd worden. Dat deden Devola en Popola – twee android tweeling-zusjes. 9S schakelde de laatste Resource Recovery Unit uit, met hulp van A2 en daarna konden we terug naar de gigantische toren, waar Devola en Popola me kwamen helpen. Ik wordt naar binnen gegooid en kreeg een wat warrig verhaal over Devola en Popola. Dat zij ervoor gezorgd hebben dat de mensheid uitgeroeid was ofzo. Begreep het niet helemaal, maar klonk ook wel weer intrigerend. 

Sta nu dus aan het begin van de grote toren. Ben benieuwd waar dit verder naartoe gaat.

{30:19 uur gespeeld

De woestijn in

Vanavond eventjes als A2 verder gegaan met het verhaal van NieR. M’n POD (eigenlijk de oude POD van 2B) wil constant weten waar we naartoe gaan, maar A2 geeft geen antwoord, ja grommend ^^

Maar we kregen de hint om in de woestijn te gaan kijken, daar dwaalden wat Goliaths rond. Even later hadden we drie grote robots met lange armen verslagen en merkte A2 terloops op dat dit toch best wel meeviel. 

En toen kwam er een grote soort duizendpoot-robot (bestaande uit allemaal bollen) uit de grond. 

En ik leerde dat A2 een ouder model is en dus een soort van Beast-mode heeft ofzo. En mede daarmee kon ik de goliath verslaan. 

We gingen ook nog even een stukje hacken en toen bleek dat in A2 wat memories zitten van 2B.

To be continued… dum dum duuuuum

{27:42 uur gespeeld

Grote toren

Vanavond weer verder met NieR. Begon als 9S in het rebellenkamp en pal voor de deur was een gigantische toren verrezen – aan het eind van de vorige sessie. Ik werd gevraagd om de toren te onderzoeken, wat ik ook ging doen. Het leek een hele hoge toren met een soort lift erin, al kon ik die niet gebruiken, want er was nog een soort van beveiliging actief.

Eerst moest ik dus twee zogenaamde Resource Recovery Units binnen om daar de toegangssleutels te bemachtigen. De eerste RRU stond in The Forest, dus na een wandeltochtje kon ik erin klimmen. Er kwamen een aantal etages (verbonden door liften) waarbij ik steeds wat robots moest verslaan en uiteindelijk een grote groep. Toen kreeg ik wat informatie over de toren, wat een soort van groot kanon bleek te zijn.

Daarna verder naar de Flooded City en daar eenzelfde Resource Recovery Unit waar ik naar binnen moest. Daarbinnen kreeg ik een aantal etages, maar deze keer niet met vijanden, maar met dozen/devices die ik moest hacken. Stukken pittiger en origineler dan de hack-games van de normalere vijanden. Heb sommige wel meerdere keren moeten proberen alvorens het lukte. Nadat ik deze RRU had doorlopen, leerden we dat de black boxes van de YorHa androids  gemaakt waren van onderdelen van de robots. Dus eigenlijk was het vitale deel van een android eigenlijk gemaakt van de onderdelen van hun vijand. Dat was wel eventjes bizar.

Daarna volgde een boss-fight tegen een memory versie van 2B, wat eindigde met dat 9S in stond te hakken op het lichaam van 2B. Beetje creepy.

Daarna overgeschakeld naar A2, die heel cynisch praat met d’r POD. En toen was het tijd om naar bed te gaan. Volgende keer gaan we de kant van het verhaal van A2 bekijken.

{27:07 uur gespeeld}

Geweldig fantastisch awesome

Vanavond pakte ik de story van NieR weer op. Had er eigenlijk niet heel veel zin in, of tenminste, ik wist het eigenlijk niet. De vorige keer had ik het 2e einde behaald en het werd nu weer iets anders – omdat we nu verder gingen met het verhaal.

Ik begon als 9S en moest wat robots uitschakelen die als anti-air fungeerden. Daarna schakelde de gameplay over naar 2B, waarbij we de verschillende squads moesten helpen met robots neermeppen. Als laatste was een grote robot, die ik met moeite neerkreeg – voornamelijk omdat hij zoveel health had.

Daarna werden we naar een laatste squad gestuurd, die we hielpen en ineens haalden de robots een speciale EMP-aanval tevoorschijn. Dit zorgde ervoor dat 2B zich niet kon bewegen en de controle werd weer naar 9S overgezet. Met hem moest ik de robots vernietigen, terwijl ze allerlei EMP-aanvallen op me afvuurden. En het gave was dat elke keer als zo’n EMP-aanval me raakte, er meer van m’n interface kapot ging. Dus eerste keer werden de robots een beetje meer blurry, daarna kon ik niet meer dodgen en uiteindelijk zag ik alleen nog maar een rode waas en wat bewegende rode pixels wat de aanvallende robots waren. En daarna werd het zelfs nog onduidelijker, want bijna heel het scherm werd een grote waas van grijs/wit. Het hacken van de robots werd daardoor nog lastiger.

Maar uiteindelijk lukte het me ze te verslaan, toen kreeg ik weer de controle over 2B… maar alle andere YorHa units waren corrupt geraakt door een virus en die moesten we nu bevechten. Na een lange tijd tegen de YorHa units te hebben gevochten ging ik dood. Daarna spawnde ik vlakbij en zag toen pas dat m’n missie was om verderop een radio-jammende robot te verslaan. Al m’n lange vechten tegen alle YorHa units was niet echt nodig geweest dus.

Naar (weer) een grotere robot, maar deze keer omringd met YorHa units… en het werden er steeds meer. 9S besloot uiteindelijk dat we ze niet konden verslaan en dat we onze self-destruct-black-boxes moesten gebruiken… wat we dan ook deden.

En ik werd weer (als 2B) wakker in de Bunker. Daar in gesprek met de Commander, toen ineens alle YorHa units om ons heen ook corrupt werden en ons begonnen aan te vallen. Na ons een weg te hebben gebaand (gehakt voornamelijk) naar de Terminal, bleek de Commander ook corrupt en moesten we – als de twee laatste YorHa units – de missie afmaken.

Op weg naar de aarde, terwijl ineens weer een soort van begincredits getoond werden (heel bizar), moest 9S weg en raakte 2B geraakt door het virus en stortte neer. Daar moest ik – al strompelend en terwijl het scherm visueel steeds meer ging storen (echt heel gaaf vormgegeven) – vanuit de Flooded City naar het vervallen winkelcentrum gaan. Maar halverwege was de grote diepe put, waar ik in viel en eigenlijk  dacht dat ik er toch niet meer uit kon komen. Heb eventjes beetje mezelf aan m’n lot overgelaten, maar besloot uiteindelijk om er toch uit te klimmen. Wat lukte, maar toen stuitte ik op (weer) een grote robot en allemaal kleine er omheen.

Deze robots wilden me allemaal niet met rust laten en bleven maar aanvallen. En aangezien ik verzwakt was door het virus (wat steeds erger werd), kon ik na een klap ook niet meer doen dan overeind krabbelen en de volgende klap incasseren.

Uiteindelijk haalde ik het einddoel niet en viel dood neer. Einde P gehaald ^^

Dus toen weer terug in de Flooded City, daar direct weggesprint, beetje moeizaam – robots ontwijkend – naar het winkelcentrum gekomen… en daar kwam ik A2 tegen. We versloegen samen de paar YorHa units (eigenlijk deed A2 het, 2B was beetje hoopte zieligheid). 2B was zover heen dat ze niet meer te redden viel en ze gaf dus d’r herinneringen door aan A2.

En toen switchde ik weer naar 9S en rende naar waar 2B zou zijn. Daar zagen we hoe A2 2B killde en 9S zich woedend over de brug kwam aanrennen. Toen stortte de brug in en kwam de vraag (in een gesprek tussen 2 pods) wie ik wilde supporten, 9S of A2. Ik koos voor 9S, maar verwacht dat dit later nog wel eens terug zou kunnen komen.

9S wordt wakker in het resistance kamp … en toen was het weer tijd om naar bed te gaan.

{25:36 uur gespeeld}

Einde B

Ik begon vanavond m’n NieR sessie met het vermoeden dat ik bijna aan het einde van deze storyline was. En dat klopt.

Ik ontwaakte in de Bunker, sprak met de Commander en kwam er achter dat de mensheid nooit naar de maan is vertrokken, ze waren al uitgestorven, zelfs vòòrdat de aliens ze kwamen aanvallen. Bizar. 

Daarna werd ik teruggestuurd naar 2B en kregen we ons eindgevecht. Die was iets minder spannend dan de vorige keer. Maar we haalden het en toen hadden we einde B (na 22:44 uur gespeeld te hebben). 
Het gave is dat erna het niet weer opnieuw begon, maar het verhaal verder ging (voor de verandering). 2B ging in een of ander militair pakje naar de aarde en 9S moest aantal amti-air robots uitschakelen. 

En toen had ik geen zin meer. 

{22:50? uur gespeeld, eindes ABGW gehaald} 

Het wordt interessant 

Vanavond werd het ineens een stuk interessanter. Wat? NieR natuurlijk. 

Ik begon in de Bunker en moest bij Pascal langs. Daar aangekomen moest ik haar wat vragen stellen over de  robots. Ze vertelde me over de robots in het bos, bij de Forest King. 

Jajaja, dat hebben we de vorige keer al gehoord.

Tot nu toe was het credo inderdaad ‘been there, done that’. Dus we liepen naar het bos, kwamen wel weer een sterkere vijand tegen. Een soort van robot-paard-beest.

Toen bij het winkelcentrum kregen we een nieuw wazig filmpje. Wat robots verslaan en toen liepen we het bos in. 

En ineens stoorde het beeld en kregen we te zien hoe 256 (^^) jaar geleden er een grote robot was die voor de kleinere robots wilde zorgen en zo dus het koninkrijk oprichtte. 

Dit was interessant, want ineens kregen de ridder-robots waarmee ik vocht een heel ander gezicht. En even later kwam er weer een filmpje, hoe 128 (^^) jaar geleden de koning overleed en dat er toen een kleine baby-robot de nieuwe koning zou worden. Dus de robots zouden hem grootbrengen en beschermen totdat hij groot was. 

Weer wat robots verslaan en uiteindelijk lopen we weer het kasteel binnen. We verslaan ook hier weer hordes ridder-robots en komen dan uiteindelijk weer in de troonzaal aan. 

Weer een filmpje. 4 uur geleden. Dat de robots merken dat hun baby-robot niet groeit en hoe ze dat zouden moeten doen. En uiteindelijk besluiten ze dat ze hem kost-wat-kost moeten beschermen. 

Daarna doet ineens weer de rogue android A2 d’r intrede. Ze killed instant de baby-robot-koning (wat nu ineens zieliger is dan de vorige keer dat ze dat deed, hoe context en verhaal je toch meer empathie kunnen geven). En daarna weer een boss-fight en ze vlucht en klaar. 

Daarna ook weer hetzelfde gerommel met dat we een missile-levering moeten beschermen in de Flooded City. En ik herinner me het grote (lange) gevecht tegen de gigantische goliath-robot… en ook dat 9S daarna even buiten de picture was… dus dat klinkt ineens super intrigerend. 

Wàt zou hij in de tussentijd gedaan hebben?

We trokken dus naar de Flooded City, kregen soms tussendoor ook wat vagere abstractere filmpjes over de robots en dat ze bepaalde zaken koesterden enzo. 
Bij de Flooded City vochten we weer met dezelfde robots als de eerste keer, riep Command (onze opperbaas) onze hulp weer in en gingen we weer in gevecht met de gigantische robot. 

Nadat we hem hadden verslagen kregen we een ander abstract filmpje over hoe een robot andere onbedoeld pijn deed en hoe hij toen in de diepte van de zee werd afgezonderd. Daarmee werd die gigantische robot bedoeld. Dus zelfs daar zit een diepere laag onder.

En toen werd het ineens super gaaf/anders. 9S werd uitgeschakeld, dus ineens speelde ik alleen maar het hacking-spel. Maar nu doorliep ik allerlei memories, had een gesprek met Adam en dit eindigde ermee dat 2B Adam versloeg en we weer herenigd werden. 

Daarna werd ik overgebracht naar de Bunker en daar moest ik mezelf hacken en maakte ik een verbinding met de server van de Bunker. En daar kwam ik achter een paar geheime documenten, waarvan er eentje het er (vaag) over had dat de mensen-vereniging werd opgericht door YorHa… waarop 9S reageerde met “huh, dat is toch andersom?” 

En ik denk dat daarmee een beginnende toon is gezet. De eerste stenen zijn we aan het omkeren. 

Dit is ineens (nog) superder interessanter geworden! 

{22:11 uur gespeeld}

En weer verder

Vanavond weer verder gegaan met NieR. Ik ging weer ondergronds het alienschip in, bevocht de android broertjes Adam en Eve en ging daarna op zoek naar wat sidequests – die ik de vorige run dus beetje links had laten liggen. 

Zo ging ik naar de woestijn om daar het (robot)zusje van een robot uit het vriendelijke dorp te halen. Dit was nog best aandoenlijk, ze stelde allemaal kinderlijke vragen als “Waar komt de wind vandaan?”, “Waarom is de woestijn gemaakt?” en – de beste vraag – “Waar komen kinderen vandaan?”

En ze nam geen genoegen met het antwoord van 9S dat robots en androids geen kinderen kunnen maken. Ze reageerde gewoon met de vraag: “Maar hoe maak je ze DAN?”

Daarna nog beetje door de woestijn lopen dwalen, wat gangetjes gevonden die ik de vorige keer niet gezien heb… wat loot gevonden, maar allemaal niet super boeiend.

Ik zit echt te wachten tot de volgende grote onthulling, want zo je missies herspelen voelt beetje zonde van m’n tijd. 

{19:25 uur gespeeld}