“Lang zal je leven,
lang zal je leven,
lang zal je leven in de gloria.
In de glo-ri-a, in de gloo-rii-ja!
Hieper de piep. Hoera! (3x)”
Zo klonk het vroeger ’s ochtends in je slaapkamer als je jarig was. Je werd in je bed toegezongen, kreeg cadeautjes en dat onder het genot van een beschuitje kaas met een kop thee.
Maar vanochtend klonk er in mijn ouderlijk huis geen gezang, het was stil tijdens de ochtend. Ergens klonk het alarm van een radiowekker en in de keuken pruttelde zachtjes het koffiezetapparaat. Maar toch is er een jarige vandaag, m’n vader Frans.
Maar het gezang ontbrak en dat komt omdat m’n broer en ik allebei het huis uit zijn. En met ons zijn ook alle tradities vertrokken. Voor het eerst sinds jaren werd m’n vader dus wakker op z’n verjaardag, zonder ochtendgezang.
Maar dat halen we vanavond nog wel in, vanavond weer uit volle borst het vaste riedeltje afwerken. Alle liedjes achter elkaar geplakt, als vanouds.
En m’n vader hoort het inmiddels voor de 62e keer aan, weer een jaartje dichterbij z’n pensioen 🙂
Pap, ik wens je een hele fijne verjaardag en nog van harte gefeliciteerd!
