Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: doom (pagina 1 van 1)

Gameberg

Soms weet ik niet wat ik moet spelen. Omdat ik dan bijvoorbeeld m’n game heb uitgespeeld en even niet weet wat ik dan wil doen. En soms is het omdat ik teveel keus heb. Of eigenlijk, mezelf teveel keus geef.

Ik heb altijd al bergen met games gehad, eigenlijk teveel om te kunnen spelen. M’n Steam-library zit bomvol, tijd geleden nog helemaal lopen ordenen, maar speel er nog steeds maar weinig van. 

Afgelopen tijd was ik voornamelijk met Battlefield 1 bezig. Soms deed ik een avondje DOOM, maar de laatste tijd voelde ik steeds minder de drang om die weer op te  pakken – terwijl ik (denk ik) bijna bij het einde ben.

En toen kreeg ik vorige week ineens Destiny 2 van Lies. Begon als grapje en ineens lag hij op m’n schoot. Super lief, maar merk dat het nog steeds best veel hetzelfde is als deel 1… en dat ik na een avondje spelen me beetje leeg voel. Heel apart – geen idee wat het is.

En dan komen we aan bij m’n topgame van 2017 – of in ieder geval zeker van de 2e helft. Dead Cells. De game is nog niet eens uit, is nog in Early Access, maar omfg wat is die game heerlijk. Hij speelt zo super lekker en het ziet er allemaal zo nice (pixelgraphics) uit. Mmmmm goddelijk – kan het gewoon niet anders noemen.

En zeker het gevoel van springen, rollen en slaan voelt zo fantastisch. Ik kan er gewoon niet mee stoppen als ik ermee bezig ben. Als Destiny 2 het schiet-gevoel heeft neergezet, dan doet Dead Cells het voor de 2D platform slasher. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de verslavende gameplay. Verzamelen van ‘orbs’ en daarmee unlock je weer nieuwe gear. De formule is bekend, maar het is zo goed geïmplementeerd – sjonge sjonge, wil het nu weer spelen.

En kom ook steeds ietsje verder, de levels zijn random en ik ontdek steeds meer mogelijkheden. Als ik eind dit jaar een lijstje maak, zal ik gek opkijken als hij niet minstens op plek 2 staat. Maar ik denk zelfs gewoon keihard op 1.

Geweldige game, spelen/kopen dus! 

Gangetje

Tja, zo gaat het soms.

Z’n gangetje

Ik werk inmiddels al bijna 2 maanden bij IN10 en nog steeds naar volle tevredenheid. Voel me er steeds meer thuis en allemaal mooie dingen aan het maken.

Daarnaast thuis voornamelijk bezig met Battlefield 1 en laatst weer DOOM opgepakt, blijft ook wel een hele fijne game hoor.

En eens per week – de woensdag – werk ik me helemaal in het zweet bij Wing Chun. Heerlijk en dat gaat ook steeds beter. Minder spierpijn of blauwe plekken ^^

Laatste tijd weer beetje aan het kijken om m’n tekenskills op te vijzelen, maar twijfel ook nog steeds of ik wellicht liever m’n game-ontwikkel-skills wil gaan aanscherpen. Voelt beetje alsof ik moet kiezen welke skill/hobby ik me op ga focussen. En daar ben ik nog niet over uit. Dus tot die tijd doe ik niks op beide vlakken  TT

Stemmen in m’n hoofd

Heb ik laatst nog heel hard geroepen dat ik minder games moet kopen en meer moet spelen, komt er nu juist voor DOOM een aanbieding. In de winkel kost hij 25,- en kan hem nu online kopen voor maar 16,-

Dat is toch niet normaal meer? Zo’n goede game en dan zo goedkoop! 

Dus tja, ik drukte zonder lang na te denken meteen op de koop-knop – logisch toch? Ik doorliep de stappen om de betaling te regelen … en toen gaf de website een error. Na nog twee pogingen bedacht ik me wat ik hier eergister had beloofd.

Merk dat me dat dus heel lastig valt. Ik heb me dat al wel vaker voorgenomen. Dan zag ik m’n lange lijst met games en besluit om eerst eens iets uit te gaan spelen, maar al snel komt er dan iets voorbij (een aanbieding of een goede review) en dat triggered me om dat specifieke spel direct te kopen. Het is alsof er een stemmetje in m’n achterhoofd alles verantwoordt.

“Hij is nu wel heel goedkoop. Is gewoon zonde van je geld als je hem later koopt en meer moet betalen.”

“Tuurlijk ga je eerst The Witcher uitspelen, dat heb je beloofd, maar dan heb je deze al wel (goedkoper) liggen.”

“Dit (nieuwe) spel is toch wel weer ff heel iets anders dan wat je nu speelt. Is wel leuk voor de afwisseling, toch?”

“Je hebt dit spel al heel lang op je verlanglijstje staan en je bent constant alle spoilers aan het ontwijken, wellicht makkelijker en rustiger voor jezelf om het spel maar gewoon te kopen en te spelen.”

Ik denk dat ik maar eens moet leren om dat stemmetje te negeren. En bewustwording is stap 1, toch? Dus ja, ik negeer nu bewust dat stemmetje. Ik weet wat het probeert te vertellen, maar ik weet ook dat het onzin is. Vorige week kocht ik (dankzij het stemmetje) Darkest Dungeon. Zijn reden was bovenstaande reden nummer 3, dat Darkest Dungeon toch heel iets anders was dan wat ik normaliter speel en in m’n spellenassortiment heb. En ik kreeg ook direct zin om even wat anders te spelen dan anders. Het zal wel ‘het gras is altijd groener aan de andere kant’ syndroom zijn waardoor het mij enthousiast maakt.

Gisteravond was het ook weer lastig. Ik was bezig om (met veel plezier) The Witcher3 verder te spelen. Die heb ik weer opgepakt en heb er veel plezier in. Maar na een tijdje fluisterde het stemmetje ineens in m’n oor: “Heb je niet ff zin om iets anders te doen? Even wat luchtigers, beetje simpel schieten? Je kan toch best eventjes Battlefield 1 doen? Of wacht, nee, nog beter! Dit is de perfecte aanleiding om DOOM te kopen. Dan heb je een valide reden om van die aanbieding gebruik te maken! Ja, goed idee van mij he!

Gelukkig kon ik het stemmetje negeren en toen ik weer lekker de Witcher aan het spelen was, hoorde ik hem ook niet meer. Dus blijkbaar werkt dat, gewoon een bestaand spel spelen en plezier aan beleven. Kijken hoelang ik hem kan negeren, als ik m’n belofte wil houden, dan zal hij toch even moeten wachten tot ik ‘een spel’ uitgespeeld heb.

Rare snuiter

Ik ben vaak best beïnvloedbaar, zeker als het om games gaat. Ik weet vaak wel welke games ik leuk vind en welke niet. Maar daartussen zit een groot grijs gebied en daar piepen regelmatig games tussendoor.

Vaak komt de invloed vanuit de media, een game-gerelateerd tijdschrijft of (hoofdzakelijk) internet. Als iemand heel enthousiast verteld over een game, word ik ook gegrepen door het enthousiasme. 

Heb een hele lijst vol staan met titels welke ik ooit nog eens wil checken, alleen maar omdat iemand anders er enthousiast over vertelde. Maar vaak resulteert het in een deceptie. Ik verwacht heel veel en dat duurt een tijd voordat je zo ver in een game zit en het enthousiasme begint te begrijpen. 

Zo heb ik jaren geleden – door meerdere enthousiaste verhalen – meerdere keren Bioshock een kans gegeven. Maar elke keer kwam ik niet ver en greep het me niet. Dus heb uiteindelijk maar de hoop opgegeven en besloten dat Bioshock mij niet ligt. 

En zo raakte ik vorig jaar gegrepen door het enthousiasme voor Overwatch en DOOM. Overwatch was ik al snel klaar mee en voelde niet als het spel wat ik leuk zou blijven vinden. En DOOM vond ik eigenlijk ook niks zoveel aan. Het speelde lekker, maar was allemaal zo chaotisch en snel. 

Maar ik was toen net klaar met 100+ aan Bloodborne en Dark Souls 3 spelen, dus m’n mindset was nog ff iets rustiger – denk ik.

Want nu komt in vele (alle?) best-of-2016 lijsten DOOM en Overwatch terug en ik begin weer te twijfelen. Overwatch ben ik wel over uit (toch?), dat spel was niet voor mij. Maar DOOM weet ik minder zeker. Het speelde wel lekker, maar er was ‘iets’ mee – alleen weet ik niet precies meer wat. 

Dus afgelopen dagen de demo van DOOM gedownload en gespeeld en speelde toch wel heel erg lekker. En zo duur issie ook weer niet (25 euro). En als ik nog wat langer wacht, dan issie (mogelijk) nog goedkoper.

Het stomme is dus dat ik DOOM al eens gekocht heb, maar toen dus weer binnen 2 dagen teruggestuurd heb naar de winkel. Maar ja, raak weer enthousiast en heb het gevoel dat ik iets mis. Dus binnenkort misschien wel weer halen. Maar deze keer echt (ècht, beloofd!) nadat ik een van m’n andere games uitgespeeld heb. Ik koop teveel en speel te weinig, zou eigenlijk andersom moeten zijn. 

Doom is niet mijn ding

Had maandag Dark Souls 3 uitgespeeld en wilde toen graag weer een nieuwe game spelen. Zat heel erg te twijfelen tussen DOOM en Overwatch. Beide shooters, maar allebei ook heel erg verschillend.

Koos uiteindelijk voor DOOM, bestelde hem bij Bol.com en kreeg hem vanmiddag binnen.

Vol verwachting stopte ik het spel in m’n PS4 en startte het spel op (na  het downloaden van een grote patch). De gameplay is op zich wel nice. Het schieten voelt goed, de movement is heel erg vloeiend, maar de sfeer is niet mijn ding. Raakte al snel beetje de weg kwijt, alles ziet er bijna hetzelfde uit en had eigenlijk gewoon weinig plezier in het spelen.

Denk dat ik het totaal 1-2 uurtjes heb gespeeld en toen had ik er genoeg van. Besloot om hem te retourneren. Ja, kan het spel wel houden, maar als ik er geen lol aan beleef, zal ik hem al snel niet meer spelen. En dat is zonde.

Dus tja. Wat nu. Gaan we voor Overwatch? Of doen we keertje iets totaal anders en kopen we Ratchet & Clank? Ga nu sowieso eerst maar eens ff verder met The Witcher 3… maar daar moet ik ook eerst een 20Gb patch voor downloaden – en m’n internet doet beetje gaar lately  🙁