Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: Dark Souls (pagina 1 van 1)

Een heel stuk verder

Weer eens een post over Dark Souls. Is lang geleden dat we daarover hebben gehad hier op Rakso. Inmiddels alweer 2-3 jaar geleden – gok ik.

Maar had 2 jaar geleden (!) Dark Souls Remastered gekocht voor op de PS4, denk dat ik hem meer dan een half jaar ingesealed heb laten liggen in de kast – was bezig met andere spellen en andere dingen.

Denk dat ik hem een jaar geleden uit het plastic heb gehaald en hem ben begonnen – maar ik hikte constant maar tegen die eerste boss aan, de Taurus Demon. Ik had hem ooit – 2 jaar geleden – bij toeval verslagen en ik wist ook wel hoe ik hem moest verslaan – maar ja … kon dat eerste stuk totdat je bij hem was ook wel achteruit dromen.

Tot ik afgelopen week met een collega (Edgar) aan de praat raakte, die was helemaal DarkSouls-fan, had alle 3 de spellen van voor tot achter uitgespeeld, alle achievements behaald en zat vol enthousiasme te vertellen. Dus ik vertelde hem over m’n gepruts met die Taurus Demon en hij stelde voor om samen (coop) het te gaan spelen.

Vanmiddag had ik vrijgenomen – ter compensatie van m’n game jam drukte aankomende weekend – en had nog eventjes wat tijd over voordat de kids thuis waren. Dus had me voorgenomen (aangemoedigd door Edgar) om de Taurus Demon te verslaan.

En dat ging wonderwel eigenlijk heel gemakkelijk. Ik versloeg de vijanden onderweg naar de boss, rende het laatste stukje langs de laatste paar vijanden, versloeg de twee boogschutters op de toren, deed wat lightning op m’n zwaard en versloeg de Demon vrij gemakkelijk – 3 keer van boven naar beneden springen en klaar.

En daarna kon ik verder met de boel verkennen.

Unlockte de ladder naar de bonfire, verkende weer de onderkant van de brug – liep langs de skeletten en de giftige ratten, beklom de ladder, kwam weer bij het gepanzerde zwijn en herkende dat alles van m’n vorige avonturen (2+ jaar geleden).

’s Avonds ging ik verder – dit keer samen met Edgar. Hij joinde vlakbij het zwijn, liet me zien hoe je eenvoudig onder de draak door kon om naar een nieuwe bonfire te gaan – die ik dus al die tijd gemist had en constant via allerlei omwegen naar het zwijn liep.

En uiteindelijk liepen we samen via de gangen achter het zwijn door naar een nieuw gebied.

Het was soms voor hem wel even lastig om niks te spoilen, maar het verliep allemaal prima. We versloegen wat vervelende vijanden – waaronder een grote knight met een schild, de tovenaar versloeg ik gemakkelijk (nadat we door hordes aan hollows hadden gehakt) en via een lange brug kwam ik bij Andre de Smit.

Daar was Edgar eventjes afgehaakt, aangezien we blijkbaar alleen in hetzelfde gebied kunnen spelen wanneer de boss nog niet verslagen is.

Dus hij ging alvast de nieuwe boss verslaan, terwijl ik langs een mini-boss rende, allerlei boom-vijanden tegenkwam en uiteindelijk weer bij een fog-gate eindigde.

Had nu geen zin in een nieuwe boss-fight, dus besloot terug te keren naar het kasteel.

Daar aangekomen vertrokken we naar het dak, waar we in 2 pogingen de gargoyle boss versloegen. Heb zelf er weinig aan bijgedragen, was vooral Edgar en een NPC-ridder.

Daarna een hoge toren beklommen, daar de bel geluid. En toen was het even zoeken naar waar ik nu naartoe moest.

Uiteindelijk gaf Edgar de hint dat ik maar terug moest naar de Firelink Shrine, verwees me daar naar een nieuw gebied via een aantal heel erg verborgen trappetjes.

Denk dat als ik dat zelf had moeten lopen zoeken dat het me wel een stuk langer had gekost.

In het nieuwe gebied (New Londo Ruins) zag ik in de verte wat geesten – welke ik uiteindelijk een paar pogingen heb gedaan om te bevechten. En toen via een andere toren kwam ik uit bij een of ander bos-gebied.

In dat bosgebied niet heel veel verder gekomen, aangezien ik vast kwam te zitten in de rommel – waardoor een vijand me eenvoudig kon killen (terwijl ik z’n vechtpatroon door had!).

En toen maar gestopt voor vanavond. Was leuk. Snel weer verder. Ben blij dat ik de Taurus Demon verslagen heb en nu weer lekker aan het verkennen ben.

Voor de record: level 28 en 6:24 uur gespeeld

Titeloos

// Nadat ik vorige week het verhaal van Celeste had afgerond, zakte ook meteen de drang om hem/haar verder te spelen. Dus ik speelde soms nog even wat Fortnite (jaja, I know … maar soms is het best eventjes grappig) en toen stopte ik weer eens Dark Souls in m’n Playstation. En dat speelde ik de afgelopen avonden.

// En gisteravond weer eens Red Dead Redemption 2 gespeeld. Nadat ik het ergens voor het laatst ergens eind november had gespeeld, was ik nog steeds aan het eind van chapter 2 in het verhaal. Maar ik ging verder met het verhaal, moest een oliewagen stelen … wat me na een paar pogingen ineens heel gemakkelijk lukte. Ineens waren alle vijanden nergens meer te bekennen – geen idee wat er gebeurd was, maar prima.

Was wel weer eens grappig om dat te spelen. Ga binnenkort wel weer verder. En tussendoor ook weer wat Dark Souls spelen, heeft me toch ook weer gegrepen.

// En tussendoor – vooral in de trein naar/van m’n werk – volg ik m’n cursus Unity en leer ik steeds weer meer dingetjes. Heel leuk. Nu bezig met een Breakout spel, zo’n spel waarbij je met zo’n plankje een bal moet schieten tegen blokjes en punten moet verzamelen.

Als hij klaar is, deel ik hem uiteraard hier weer.

Zwerven door het kasteel

Vanavond weer een uurtje door Dark Souls (1) gezworven. Was de vorige keer geeindigd net na de Taurus Demon, bij een brug met daarop een grote draak. Eronder zat een shortcut naar de eerdere bonfire. Wat heel fijn is, nu hoef ik niet constant dezelfde enemies te verslaan.

Maar dus was de vorige keer al wel ff beetje verder de boel wezen verkennen, had – via een gang met giftige ratten – een ander stuk van het kasteel gevonden met daarin een grote aanstormende gepanserd zwijn-beest en verder nog wat nieuwe gangen.

Vanavond dus weer dezelfde gangen door, voorzichtig het zwijn ontweken en verder door de gangen gelopen. Uiteindelijk opende ik een aantal shortcuts, rende snel naar een hek en opende die, maar had inmiddels alweer een aardig handje souls verzameld. En die wilde ik niet riskeren. Dus eerst even geleveld en toen bedacht ik me dat ik een nieuwe sleutel had gevonden. Deze bleek een nieuwe shortcut te openen, vanaf m’n bonfire met een trap naar beneden.

Daar liepen wat vage honden rond en een stel dieven. En nadat ik die allemaal had verslagen, ging ik door een witte gate en werd ik met 2 meppen gedood door een of andere gehoornde duivel-boss. Die moeten we nog maar ander keertje weer ff doen.

Ik bedacht me namelijk dat ik eigenlijk niet meer wist of in de Firelink Shrine (het gebied aan het begin) of daar Andre (de smid) al zat. Dus toen – bij gebrek aan fast-travel – helemaal door het kasteel terug gerend, terug naar het beginpunt. Maar in de Firelink Shrine was niemand – behalve een of andere vage ridder.

Toen zag ik nog wat items, flikkerde ik van een grote brug af, dood, maar kon m’n souls terughalen en toen maar weer terug gegaan naar de volgende bonfire – waar ik gebleven was.

Volgende keer dus dan maar verder het kasteel in, langs het zwijn en dan daar verder de boel verkennen. Heb beetje het gevoel dat die gehoornde duivel-boss onderin het dorpje een soort van bonus-boss is ofzo… en zo gezellig was het daar toch al niet 😀

For the record: level 20 en 4:10 uur gespeeld.

Stuiter stuiter

Even kort, snel tussendoor.

Ik riep een paar dagen geleden nog dat ik zin had om Bloodborne te spelen, maar dat dat niet kon. En nu kwam er het bericht dat we bij Playstation Plus gratis Bloodborne (en Ratchet & Clank) krijgen. Echt heel gaaf. Kan ik alsnog weer Bloodborne spelen en zelfs gratis ^^

Heb nu al zin in aanstaande dinsdag. Maar ben ook lekker bezig met Dark Souls (1) … al denk ik eerder dat ik daar gewoon nog paar maandjes mee wacht, totdat de remake uitkomt op de PS4 en hem daar lekker ga spelen.

Eindelijk weer verder

Afgelopen dagen kwamen ineens weer de kriebels voor Bloodborne en Dark Souls. Ik kwam ergens een gameplay filmpje tegen van Bloodborne, dacht weer terug aan de avonden door de stad Yharnam struinen en alle verschillende routes ontdekken.

Maar aangezien ik Bloodborne verkocht had, kon ik alleen Dark Souls 3 weer gaan spelen. Heb dat al meerdere keren gedaan sinds ik hem (1,5 jaar geleden) uitspeelde, maar haakte eigenlijk vaak snel weer af. Kende het allemaal wel een beetje. Een paar weken geleden nog wel verder gegaan bij Archdragon Peak. Daar was ik gestopt (1 jaar geleden) ongeveer net voor de boss. Dus die 2 weken geleden nog even gedaan, samen met de ingeroepen hulp van 2 andere spelers versloegen we hem eigenlijk best eenvoudig ^^

Daarna nog eventjes andere spelers geholpen, samen tegen invaders gevochten (wat best geinig was) en toen had ik er weer genoeg van.

Gister sloeg de kriebels weer toe en ik besloot om een nieuw karakter te gaan beginnen. Wilde eigenlijk weer beetje het ontdekt-gevoel terugvinden. Heb er ook wel meerdere opties voor. Ik kan een New Game + starten, dan begin ik het spel weer helemaal opnieuw, maar met hetzelfde karakter, dus kan ik daarop voortborduren. De enemies zijn sterker en ik blijf ook mijn upgrades houden. Maar ik besloot om een nieuwe karakter aan te maken, zodat ik met wat andere wapens kon rommelen.

Uiteindelijk totaal een uurtje met 2 verschillende nieuwe karakters lopen spelen. Een keer (weer) de mercanery geprobeerd en een keer met de Heralt gespeeld. Wilde vooral hun wapens beetje uitproberen, maar liep beetje vast op Iudex Gundyr – de eerste boss. Die is ook best pittig, vooral als je alweer tijdje geen Dark Souls hebt gespeeld ^^

Kan ook altijd nog de DLC gaan spelen. Er zijn er inmiddels 2 van uitgekomen en daarin zitten weer een berg nieuwe levels, enemies en genoeg om te ontdekken. Misschien is dat wel leuk om te gaan doen.

Daarnaast vandaag weer eventjes Dark Souls (1) opgepakt. Deze heb ik alleen nog op m’n PC, dus is altijd beetje omslachtig en speelt niet zo vloeiend als op m’n PS4. Eind mei komt er een remake van deel 1 uit op de PS4, dus misschien dat ik die dan alsnog wel ga kopen. Speelt wat makkelijker/vloeiender dan op m’n laptop.

Maar vanavond dus weer eventjes verder gegaan. Was geeindigd (maaaanden geleden) bij de tweede boss, de Taurus Demon. Ik wist nog dat ik constant aan het zoeken was naar een bonfire vlakbij deze boss, omdat ik het gevoel had dat ik heel het level moest doorlopen, langs allemaal vijanden, voordat ik bij hem was.

Vanavond besloot ik, nadat ik eerst paar keer hebben liep te rommelen en langzaam langs de vijanden ging, om maar gewoon naar de boss-fight te gaan rennen. Dus een soort van blik-op-oneindig en langs alle vijanden spurten, hun gezwaai met wapens te ontzien en met zo min mogelijk schade bij de boss-fight te komen. En dat lukte, de ene keer beter dan de andere keer.

En de eerste 2-3 gevechten gingen snel voorbij, maar merkte dat ik steeds wel ietsje verder kwam. Dus kreeg een klein beetje hoop. En nèt toen ik begon te denken: “mmm… misschien moet ik toch eens ff gaan opzoeken hoe ik hem kan verslaan, dit begint toch wel beetje te lang te duren” … toen ging ik het gevecht in, deed een paar uithalen en toen sprong de demon per ongeluk naast de kasteelmuur en stortte hij in de diepte.

Ghe ghe ghe.

Moest er wel om grinniken en voelde tegelijkertijd beetje schuldig dat ik er zo gemakkelijk vanaf kwam. Maar ok, nu kon ik wel weer verder met het verkennen van de rest van het kasteel / level.

En voor de record, heb dus nu 3 uur Dark Souls gespeeld en ben level 18

Donkere games

De laatste tijd probeer ik wat vaker ‘oude’ games weer op te pakken, zodat ik eens wat openstaande game-threads kan sluiten. Eindjes afsluiten om weer ruimte te maken voor nieuwe games.

Dus ik was ergens een tijdje geleden weer begonnen met Limbo. Ooit al eens stukje gespeeld (op de PC), maar toen niet meer verder gegaan. En later weer op de PS4 begonnen en stuk verder gekomen. Maar had hem nog niet uitgespeeld. Vorige week – geloof ik – dus maar weer verder gespeeld. Paar stukjes gedaan en toen van het weekend nog wat gespeeld. En nu gisteravond weer verder.

Had besloten dat als ik Limbo klaar had, dan mocht ik (van mezelf) een nieuwe game kopen – als ik dat wilde. Dus beetje puzzelen en beetje  zoeken. En een half uur later was ik klaar. Had het einde gehaald. Done. Uhm, ok. Dat was snel – ik hoefde uiteindelijk dus nog maar paar puzzels te doen en toen had ik het uitgespeeld.

Het was nice, niet mind-blowing, maar heb me zeker wel vermaakt.

Na Limbo nog even Dark Souls (1) op m’n laptop opgestart. Ik begon weer bij de Firelink Shrine. M’n laatste keer was ik geeindigd bij een kerkhof met twee skeleten waar ik lastig voorbij kwam. Nu besloot ik een andere kant op te lopen en blijkbaar was dat de way to go – want daar kwam ik eenvoudige vijandjes tegen en beklom ik langzaam een hoge trap, kwam bij een muur en versloeg daar steeds meer ‘gewone’ mannetjes. Sommige met een bijl, sommige met een zwaard, later kwamen er nog schilden en speren bij. En nog later begonnen ze met vuur-potten te gooien.

Al met al kreeg ik steeds meer het Dark Souls gevoel, ik levelde paar keer, kwam weer bij een bonfire en verkende langzaam de wereld. Uiteindelijk liep ik ook wel beetje te prutsen, maar heb wel de boel verkend. En toen was het eigenlijk alweer tijd om te stoppen. Andere keer weer verder.

En (uiteraard) for the record: [01:07 uur gespeeld en level 9]

Nieuw avontuur

Vanavond begon ik een nieuw avontuur. Ja, ik ben nog bezig met The Witcher 3, maar het kan me eigenlijk niet zo boeien. Weet niet wat het is, maar als ik terugkijk op m’n speelsessies dat ik The Witcher speelde, dan zie ik alleen maar verhaal, gesprekken, keuzes en vooral veel dom vechten. Ik leer niks, ik word niet beter, ik onderga/doorloop gewoon het verhaal. En dat voelt suf. 

En ik wacht (lees: hoop) bij The Witcher nog steeds op een zelfde soort questline als met de Bloody Baron, maar dat blijft nog beetje uit. Ik doorloop de mainstory en doe allemaal suffe klusjes. Geen hol aan, maar toch blijf ik het doen. 

En als ik dan terugdenk aan de game-hilights van vorig jaar, dan denk ik vooral aan m’n Bloodborne en Dark Souls 3 avonturen. Geweldig en waarschijnlijk omdat ik constant verder kwam, mezelf steeds weer  overwon en beter werd. Mastery heet dat, hoorde ik laatst ergens. 

En dat gevoel mis ik. En nee, dat hoef ik niet bij elk spel te hebben, maar als de gameplay beetje tammetjes is en er niet echt iets is wat me kan blijven boeien, dan kom ik niet makkelijk terug in een spel. 

Dus (nogmaals) ik begon vanavond met een nieuw avontuur; Dark Souls (1). De eerste van de serie (mits je Demon Souls niet meerekend). Alleen heb ik die alleen maar op m’n PC, dus ik moest hem daar even aan de praat krijgen. Al eens eerder geprobeerd, maar dat faalde. Vanavond opnieuw geprobeerd en dat slaagde verbazingwekkend eenvoudig. Ik kan nu dus met een controller Dark Souls 1 spelen op m’n laptop. Heel fijn. 

Heb dus even het eerste stukje doorlopen. Ik werd wakker in een kerker, ik versloeg een eerste start-boss, ik liep een beetje door de gangen te dwalen, werd omver gekegeld door een bowlder (verrassing!) en kwam uiteindelijk bij de Firelink Shrine. 

Daar kon ik upgraden (naar level 7, als ik het me goed herinner) en toen verder. Een klein stukje verder vond ik een paar kisten met wat goodies erin. En toen kwam ik bij een kerkhof met twee skeletten. En daar ga ik nu al 3-4-5 keer dood. En toen had ik even geen zin meer.

Nog even The Stanley Parable opnieuw begonnen – maar had eigenlijk het idee dat ik in 1 keer de True Ending kreeg. Want ik kwam meteen bij de credits en bij allemaal behind-the-scenes en unused voice-over samples… Voelde wel gek, want het was m’n eerste speelsessie (sinds ik hem 1-2 jaar geleden ooit eens gespeeld heb). 

Maar ok. Voornamelijk nu weer zin om Dark Souls verder te verkennen. Moet wel weer ff inkomen, maar nu al meer zin erin dan in The Witcher 3 ^^