Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: Dark Souls 3 (pagina 3 van 4)

Samen Bloodborne en stukje verder

Vanavond begon met meekijken (via SharePlay) hoe Mathijs Bloodborne speelde. Na een tijdje mocht ik ook even de controller overnemen en probeerde ik nog een keer de Blood Starved Beast (een boss) te killen. Kwamen allebei niet verder dan dat er nog 30% van z’n health over was. En toen was de tijd voorbij en werd ik eruit gegooid. Blijkbaar kan je maar maximaal een uur SharePlay-en.

Dus toen ging ik nog even verder Dark Souls 3 doen. Wilde toch eens m’n nieuw ontdekte gebied exploren. En Mathijs kwam nog even meekijken. Gezellig.

Uiteindelijk via een smal gangetje (meer een kloof) langs vage kronkel-beesten. En daar kreeg ik constant Blood-Loss om m’n oren. Geen idee wat het veroorzaakt, maar moest dus constant healen.

Gelukkig heb ik inmiddels 9 Estus Flasks (welke +5 aan kracht hebben) en kon ik dus genoeg healen om verder te komen.

Ik liep langs allerlei ondoden, welke constant weer tot leven kwamen en me massaal aanvielen. Toen verder over een kasteelmuur, langs allemaal suïcidale mannetjes die zichzelf in vuur zetten en dan op je af kwamen rennen.

Ging paar keer dood, maar kwam redelijk makkelijk verder. Denk echt dat ik beetje overleveld ben voor dit gebied.

Maar ok. Uiteindelijk kwam ik in een grote kerk, met iets wat op me ligt te wachten. Lijkt op een soort slak/draak/gedrocht. We zullen zien. Want heb eerst even een deur (shortcut) geopend en toen nog even 1-2 keer gelevelt, weer nieuwe Estus Flask erbij (dus zit nu op 10) en ook nog zelfs m’n flasks een tandje sterker.

Toen was het bedtijd. Maar ging nog niet slapen. Nog paar potjes Overwatch gedaan. En dacht ik eerst dat ik het toch niet ging kopen, nu denk ik toch maar weer van wel. Is toch wel leuke afwisseling op singleplayer games als Dark Souls 3 enzo.

(30:40 uur – level 53)

New ground

Vanavond eerst nog eventjes de beta van Overwatch gespeeld. Maar begon er al beetje de lol van te gaan missen. De sniper mevrouw speelt nog wel heel lekker – maar misschien raak ik wel uitgekeken op multiplayer games? Geen idee. Vroeger speelde ik vrijwel alleen maar multiplayer Call of Duty. En nu alleen nog maar singleplayer games. Dus na een paar potjes Overwatch, weer geswitched naar Dark Souls 3.

Daar ben ik nog steeds op zoek naar de doll. Maar vanavond boekte ik eindelijk progressie. Ik besloot om helemaal terug te gaan naar (bijna) het begin. Ik begon bovenop de Foot of the High Wall. Vanaf daar had ik een mooi uitzicht over de Undead Settlement, de Road of Sacrifices en het bijbehorende moeras.

In de verte zag ik een groot soort landhuis cq kasteel, waarvan ik zeker wist dat ik er nog niet geweest was. Maar geen idee hoe ik er moest komen.

Besloot maar op de hoge toren te klimmen en vanaf daar te kijken naar een mogelijke route. Helaas viel er niet veel te zien en liep ik maar door het eerste stuk van de Road of Sacrifices. Kwam bij het moeras zonder veel problemen en ging daar verder. Besloot om langs de rand van de muur te lopen en kwam langs allemaal bekende vijanden.

Verwachtte ook niet heel veel te vinden. Had hier de vorige keer ook gelopen en toen was ik uiteindelijk bij twee Black Knights uitgekomen. En toen bij het zompige giftige moeras. Bleurgh.

Maar ik kwam ineens bij een trap, die een ruïne inleidde. Kijk, hier was ik nog nooit geweest. Toch nog iets ontdekt. Had dit gebied wel verkend, maar een keer, maar was dus blijkbaar langs de trap gelopen zonder hem te zien.

En terwijl ik door ruïne liep, ontdekte ik achterin nog een pad omhoog – weg van het moeras. Oeeh, zou dit dan de route naar het kasteel zijn?

Ik zou het later zien, want kwam eerst bij een boss. Een of andere Crystal Sage ofzo. De eerste poging ging ik dood. De tweede poging ging zij dood. Denk dat ik beetje overleveld was voor deze boss. Ging eigenlijk super makkelijk.

Toen even levelen en weer verder de boel verkennen. Kwam bij een lange trap met ook hier twee Black Knights. En daarna kwam ik bij een paar simpele mannetjes en wat honden.
En ineens werd ik geinvade door een andere speler. Na een kort duel was ik dood en besloot toen dat het nu weer even genoeg was.

Maar wel blij, want ik neem aan dat ik hier ergens een doll kan krijgen. Merk alleen wel dat de vijanden een stuk simpeler te verslaan zijn dan de vijanden in bijvoorbeeld de vurige kerkers. Heb beetje het vermoeden dat ik het in de omgekeerde volgorde gespeeld heb nu ^^

Ben benieuwd wat ik hier allemaal ga vinden.

(29:40 – level 51)

Middagje gamen

Lies en de kids waren vandaag een dagje weg (naar de speeltuin en opa/oma), dus ik had het huis voor mezelf. Wat dus betekende dat ik heel de middag (11:00 tot 16:00) kon gamen.

Ik begon met het spelen van de Overwatch Open Beta. Speelde verbazingwekkend lekker en heb me er meerdere uren mee vermaakt. Heb nog niet de helft van alle karakters gespeeld, maar er zijn nu al een paar karakters welke me bevielen. Was wel eventjes leuk, weer even wat anders dan de hack-and-slash van Dark Souls. Al wilde ik na een paar uurtjes toch wel weer even verder de wereld van Dark Souls verkennen.

Ik ben namelijk nog steeds op zoek naar de doll waarmee ik door de barriere kom van Boreal Valley. Wil het zelf uitvinden, dus probeer driftig om alle spoilers te vermijden. M’n eerste ingeving was om de grote Lightning Worm te verslaan. Die kronkelde namelijk exact recht voor de deur waarachter de boss-battle tegen de Old Demon King was. Paar keer geprobeerd met melee aanvallen, maar dat wilde niet werken. Toen maar m’n pijl-en-boog uit de kast getrokken en daarmee – van een afstandje – de worm een kopje kleiner gemaakt. Voelde een beetje laf, maar had niet echt de indruk dat het anders beter kon. Kreeg er alleen geen doll voor, maar gewoon wat andere loot (wel nuttig, maar toch).

Tja, waar nu verder zoeken dan? Toch maar weer de vurige kerkers in dan. Daar dus een tijdje rondgewandeld, op zoek naar andere gangetjes. Maar die vond ik niet. Ja, wel 1-2 geheime gangen, maar die kwamen uiteindelijk allemaal weer bij dezelfde plek uit – de brug naar met de Black Knight, die via een ladder naar de grote balista leidde.

Dus tja, waar nu verder naartoe dan? Heb werkelijk geen idee. Heb nu wel steeds meer het vermoeden dat die hele Smouldering Lake gebied niet de juiste lokatie is, aangezien die alleen te bereiken was via het neerhakken van de brug. En dat lijkt me iets te vergezocht voor de progressie van de normale game – als in, wat ik van Dark Souls (en Bloodborne) nu weet, is dat de voortgang altijd vrij eenvoudig qua layout is. Je verslaat een boss en daarmee unlock je weer iets anders. Ik verwacht niet dat ze (de makers) hebben bedoeld dat er een speciaal item (de doll) verborgen zit in een gebied wat alleen te bereiken is als je ’toevallig’ de brug weet neer te halen.

Even samenvattend: ik heb de High Lord Wolnir verslagen en daarmee opende ik een deur. Na die deur kwam ik bij een brug (met daarop een krokodil-leeuw-beest). En na die brug stuitte ik op een barriere waarvoor ik een of andere doll nodig heb. Dus ik denk dat ik ergens voordat ik bij Wolnir kom, een doll moet proberen te vinden. Tja, denk dat ik toch weer ‘omhoog’ zal moeten – de kerkers in. En misschien nog wel hoger, terug naar de swamps… bleurgh. Daar heb ik dan weer geen zin in – stomme moeras :S

Ohja, had deze sessie zelfs twee Undead Bone Shards gevonden – daarmee kan je je bonfire upgraden, waardoor je Estus Flasks (health potions) meer healing power krijgen. Zeer nuttig dus! En in de tussentijd al wel heel veel Titanium Shards gevonden (had er uiteindelijk bijna 30)… dus maar besloten om wat andere wapens te gaan upgraden. Uiteindelijk gekozen voor een of andere zwaard genaamd Estoc. Eens kijken of die wil bevallen.

 

(inmiddels 28:15 uur gespeeld en level 49)

Vurige kerkers

Ik liep vanavond verder de vurige kerkers in. Langzaam leerde ik een beetje de layout kennen en begon te zien waar ik naartoe kon gaan.

Na een paar keer dezelfde vijanden te hebben geconfronteerd met m’n zwaard en doortastendheid, viel ik – meer door een zwakke poging tot springen – in een gat en landde midden tussen vijanden. Toen ik daarna verder ging, stuitte ik toevallig op een nieuwe bonfire en kon toen vanaf daar verder gaan verkennen. Altijd fijn, die bonfires.

Uiteindelijk verkende ik steeds meer de kerkers en kwam op een gegeven moment weer bij de curse-kikkers – die me de vorige keer dat ik daar kwam (m’n eerste keer in deze kerkers) zo genadeloos hadden gekilled. Dus ze eventjes geprobeerd te killen, maar waren er zoveel… en merkte ineens dat alleen maar de wolk curse-veroorzaker die ze uitspuugden damage deed… dus besloot om maar gewoon langs ze te rennen. Net zo makkelijk.

Toen kwam ik bij een lange, dunne brug. Met aan het eind een Black Knight. De eerste 2-3-4 pogingen faalde ik, maar uiteindelijk – toen ik eventjes wat meer defensief ging spelen – versloeg ik hem. Daarna een hele hoge, lange ladder opgegaan en kwam uiteindelijk – na wat vijanden te hebben verslagen – bij een hele grote balista. Dit was dus het apparaat wat al die projectielen steeds op me af zat te schieten, toen ik een paar dagen geleden het meer liep te verkennen.

Met een trek aan een hendel schakelde ik het apparaat uit.

Mooi. Klaar is kees. Tenminste, nu houden de projectielen op met schieten. Maar voor de rest dus nu echt geen idee waar ik het moet gaan zoeken.

Volgens mij heb ik die kerkers wel zo’n beetje verkend, ben nu naar de top van de berg geweest en heb de balista uitgeschakeld. Maar kom ook niet verder, want in dat nieuwe gebied heb ik een of andere doll nodig. Ben nog niet zover dat ik het ga Googlen, maar wel biiiijnnaaa ^^

Morgen maar weer verder de boel verkennen cq oude gebieden backtracken en kijken of ik ergens een afslag gemist heb.

(26:45 –  level 47)

Old Demon Biatch

Vanavond draaide het maar om 1 ding en dat was het verslaan van de Old Demon King.

Ik begon dan wel op de brug waar ik eerst (meteen bij mn eerste poging) de krokodil/leeuw versloeg. Maar toen kon ik niet verder. Er moest een doll gepresenteerd worden. En die heb ik (nog) niet. Dus toen maar m’n andere pad verder gaan bewandelen. Kon of dieper de kerkers in, vol met best wel heel tricky enemies… of de Old Demon King killen. Dat laatste besloot ik dus even te doen.

Probeerde het eerst nog 1-2 keertjes alleen. Maar dat verliep niet heel voorspoedig. M’n aanvallen deden weinig schade en hijzelf mepte als een malle… en blies vooral veel vuur om zich heen. Dus toen maar de hulp van andere spelers ingeroepen.

De eerste mede-speler weet ik even niet meer van naam. Maar dat gevecht verliep niet goed, dat weet ik nog wel. Daarna nodigde ik zelfs twee spelers uit. Ook hun namen weet ik niet meer, maar wel dat we allemaal heel erg overmoedig raakten, doordat we met z’n drieen waren … en dus binnen no-time alle drie dood waren.

Gelukkig ging de keer erna wel ietsje beter. Dat was samen met een speler genaamd Shinezuka en een andere speler genaamd ManyTwoO. Die laatste was een wizard en bleef dus veel op afstand. En ik zag – doordat ik zelf ook op afstand bleef, aangezien het gevecht voorbij is als ik dood ga – dat de damage die die wizard deed best behoorlijk veel was. De health van de Old Demon King ging gestaag naar beneden. Maar toen z’n health ongeveer op de helft was, kwam hij ineens op mij afgestormd en mepte 1 keer, 2 keer en bij de 3e mep was ik dood.

De keer daarop kwam Shinezuka me weer helpen. En nu ook een NPC (bleek achteraf) genaamd Great Swamp Cuculus. Ging wel goed, Culculus deed ook wat magic, alleen wel een stukje minder krachtig dan de toverkracht van ManyTwoO. We hielden het wel lang vol, maar uiteindelijk kreeg ik toch het You Died scherm te zien.

De laatste (succesvolle) keer was samen met ShanoMacleod (en weer Great Swamp Cuculus). Net voordat de battle begon, zag ik dat ShanoMacleod posion op z’n wapen deed. Dus dat wilde ik ook proberen. Moest wel eerst even veilig op afstand (achter een boom) gaan staan en door m’n inventory op zoek naar het poison-aan-je-wapen-toevoeg-item. Toen ik uiteindelijk m’n wapen ook met poison had gedaan… had Shano al meer dan de helft van de boss z’n health afgemept.

Toen nog even samen op de boss staan inhakken, maar toen ging helaas Shano ook dood. Maar ik (en Cuculus) hielden vol. We hakten, gebruiken (heeeeuul veeel) health potions en toen was de boss dood.

Eindelijk!

He he. Wat een vervelende boss zeg. Daarna nog een paar keer even geprobeerd verder de kerkers in te lopen, maar kwam niet zo ver en had toen geen zin meer.

(totaal 25:30 uur gespeeld en level 46)

Tweestrijd

Ik begon vanavond met de missie om de fire demon te verslaan. Wilde gewoon weten wat er verderop te zien was. De boss (High Lord Wolnir) kon nog wel even wachten, vond ik. Dus ik daalde weer de brug-ladder af en checkte eerst nog ff een kistje (wat een mimick bleek te zijn, dat zijn best gevaarlijke enemies vermomd als kistjes). En toen ging ik dood door de vele vlammen die de fire demon m’n kant opstuurde.

De keer daarna ging het me wat beter af. Ten eerste flikkerde ik niet van de ladder en ging direct op de fire demon af. Uiteindelijk werkte dat het beste, want ik versloeg hem. Was er zelf best verbaasd over.

Dus toen rustig de skeletten een trapje lager verslagen en toen een gang in. Was wel even spannend… wat als ik nu alsnog dood zou gaan. Dan zou ik bijna 8000 souls verspeeld hebben. En wist ook niet zeker of die fire demon nog terug zou komen (bleek uiteindelijk niet terug te komen, dus een mini/tussen-boss te zijn). Heb wel even staan twijfelen, maar uiteindelijk besloot ik toch om de gang in te gaan. En toen ik voorzichtig een hoek omliep kwam ik weer bij een bonfire. Yesss! Die was heel erg welkom.

Toen eerst even een detour gemaakt en van de 8000 souls iets van 11.000 gemaakt – door in een ander gebied wat enemies te farmen. Dus toen kon weer levelen.

Daarna ging ik verder de catacomben in. Had eigenlijk nog niet zo’n zin om die boss te doen. Ik kwam bij een groot ondergronds ‘meer’, genaamd de Smouldering Lake. Daar vlogen de projectielen om m’n oren en vond ik overal upgrade shards. Dus daarmee kon ik m’n wapens weer sterker maken.

Uiteindelijk langs een grote lighting-worm gelopen en kwam weer bij een bonfire uit. Toen nog stukje verder gelopen, langs paar vuur enemies en nog dieper de catacomben in. Daar ergens diep-diep ging ik dood door vervelende curse-kikkers.

Vlakbij de laatst ontdekte bonfire zat weer een fog-wall, met daarachter weer een nieuwe boss – the Old Demon King (geloof ik). Die heb ik een paar keer geprobeerd, maar die sloeg gewoon heel erg hard en deed heel veel spelen met vuur. Dus besloot om hem nog even te laten voor wat hij was.

Toen wist ik dus ook even niet wat ik wilde doen. Had twee bosses om te doen en kon verder de diepte in. Wilde eigenlijk bijna stoppen voor de avond, maar besloot om nog even naar die High Lord Wolnir te gaan. Misschien zou ik hem wel eens zomaar kunnen verslaan. Het was een of ander grote boss, soort zwevend doodshoofd die allerlei magic op me afstuurde. Had hem 2-3 keer geprobeerd, maar vond hem helemaal niet leuk om te bevechten.

De eerste poging was geen succesvolle. Ik hield het redelijk lang vol, maar had hem nog nagenoeg geen damage gedaan. Daarna de hulp ingeroepen van een mede-speler. Ene Kairezz kwam me te hulp. Ik had nog steeds geen flauw benul hoe de boss precies werkte, maar gelukkig deed Kairezz bijna al het werk. En als ik zo nu de gameplay terugkijk, was de truc eigenlijk om z’n drie gouden armbanden kapot te slaan. Kairezz deed er twee en ik deed de laatste (toen Kairezz dood was en ik dus zelf aan de bak moest). Ging eigenlijk zelfs toevallig/per ongeluk. Ik was gewoon beetje blind aan het meppen en ineens was de boss dood. Joepie! Ik blij. Vond dit echt een heel vervelende.

Door deze boss te verslaan had ik ineens 17.500 souls. Genoeg om 1 en misschien zelfs 2 keer te kunnen levelen. Maar bedacht me ineens dat je voor 20k ook een of andere sleutel kon kopen van het trappenhuis achter de Firelink Shrine. Dus eventjes ergens (veilig) gefarmed en toen de sleutel gekocht.

Achter de nieuwe deur zaten een paar torens met allerlei loot zoals een nieuwe Estus Shard en een mooie ring – heel handig dus. Dat was de 20k wel waard. Ook vond ik een soort ‘vogelnest’ waarin je waarschijnlijk spullen kan achterlaten en er iets moois voor terug kan krijgen. Maar nog geen idee wat ik er achter moet laten.

En toen nog eventjes het nieuwe gebied verkend wat er achter de High Lord had gezeten. Daar kwam ik op een brug een of andere krokodil/leeuw/beest tegen. En die killde me een stuk of 5-6 keer. En toen was het bedtijd ^^

(24:30 uur gespeeld en level 43)

Foetsie

Vanavond speelde ik heel eventjes Dark Souls 3. Had ervoor samen met Lies de film Deadpool gekeken, welke zeker wel een aanrader is. Heel erg vermakkelijke film.

Maar wilde nog even m’n Dark Souls dorst lessen. Ik was geeindigd net voor een boss, dus dacht erover om die nog even 1-2 keer te proberen. Tja, zal er toch ooit voorbij moeten komen ^^

Ik had (geen idee meer waar) vernomen dat je de hangbrug – waarover je aan kwam lopen net voor de boss-fight – kon neerhakken. Geen idee wat dat zou opleveren, maar ik probeerde het en het resulteerde in dat de brug als ladder ging fungeren. Dus ik kreeg de melding descend en ik klom naar beneden.

Oh, moet eerst even dit vertellen. Voor dit alles liep ik aan het begin van m’n game-sessie rond in de Firelink Shrine. Dat is de centrale hub waar je kan levelen, je wapens kan upgraden en spullen kan kopen/verkopen. Ik had ongeveer 4000 souls, wat niet genoeg was om te levelen. Daarvoor had ik er iets meer dan 10.000 nodig. Ik had ook nog een paar soul-bundeltjes opgepakt, waarmee je souls krijgt… dus die zette ik in, in de hoop dat ik er dan genoeg had. Maar helaas, ik eindigde op de 8.500 souls. Dus had er nog maar een kleine 2000 nodig om weer te kunnen levelen.

Duidelijk? Dus dat besloot ik om even te doen, voordat ik de boss weer zou gaan proberen. Zoveel souls meenemen in een boss-fight is nooit zo handig.

Dus ok, brug neergehakt, ladder naar beneden en ik kwam bij een grote ruimte waar een soort van vuur-demon stond. Hij spoog (spuugde?) vuur op me af en deed behoorlijk wat schade. Had wel het idee dat ik hem kon verslaan en grappige was ook dat er skeletten om hem heen spawnden die hem ook aanvielen. Maar ik was beetje overmoedig en vergat op m’n health te letten. Dus toen hij halverwege dood was, ging ik zelf dood.

Crap! Daar gingen m’n (inmiddels) 9500 souls! Maar gelukkig krijg je 1 kans om je souls op te rapen. Als je dood bent gegaan, drop de souls die je op dat moment hebt als een soort van groen plasje op de grond – en die kan je dus bij je volgende run oprapen. Maar als je dood gaat voordat je die souls weer hebt opgeraapt, ben je ze kwijt. Dan drop je dus een nieuw plasje met de nieuwe hoeveelheid (vaak minder) souls.

Dus dat besloot ik te doen. Ik hakte weer de brug omver, daalde de ladder af en rende op m’n souls af. Hebbes! Dus toen de fire demon proberen te verslaan. Deze keer kwam ik niet zo heel ver, binnen 3 tellen was ik dood. De souls dropten keurig weer op de grond in een groen plasje.

Nog een keer proberen. Brug omver hakken, ladder af, souls oprapen… en ik besloot om weg te rennen. Wilde graag m’n souls gebruiken om te levelen, zou hier later wel weer terugkomen. Maar eerst ff m’n souls veiligstellen. Eventjes beneden verkend, maar daar liepen (te) veel skeletten rond. Dus weer terug de trap op, langs de fire demon. En ik kwam bovenaan de trap, op ongeveer 3 stappen van de deuropening, met nog maar 1% health over… maar de fire demon kwam achter me aangestormd en beukte me tegen de grond. Dood. En de (inmiddels gegroeid tot 11.000) souls dropte weer netjes in een groen plasje op de grond.

Dus ja. Nog een keer proberen. Had al een heel scenario in m’n hoofd. Zou de hoek omlopen, souls pakken en direct weer terugrennen, helemaal naar de bonfire en dan daar de 11.000 souls gebruiken om weer leveltje te groeien. Maar het verliep niet helemaal volgens plan. Het ging zelfs al in een eerder stadium mis. Ik hakte de brug omver, maar kreeg geen cue (lees: de melding descend kwam niet) dat ik kon afdalen. Dus ik deed een stapje naar voren, maar nog steeds geen cue. Dus nog een stapje naar voren… maar daar hield de grond op, dus ik storte de diepte in. Dood.

En toen vloekte ik. Want m’n 11k aan souls (genoeg dus om te kunnen levelen) was ik kwijt. Weg. Foetsie. Gone. Bye bye. Nu lag er een nieuw plasje, met een netto waarde van 588 souls.

Dus ja, ik vloekte en vond het even een heel stom spel. Baal enorm. Terwijl ik weet dat dit erbij hoort. Je gaat dood, je verliest souls. Allemaal part of the job. Maar ja, toch voelde het eventjes heel erg kut. Zeker als je bedenkt dat ik dus al die soul-bundeltjes ook al had lopen ‘uitgeven’ in plaats van opsparen totdat ik zeker wist dat ik genoeg had.

Zucht. Hieronder kan je het glorieuze moment nog even bewonderen:

 

(21:20 uur en nog steeds level 42)

Gamenight

Vanavond kwam Mathijs langs. We proberen regelmatig samen een avondje te gamen, maar uiteindelijk lukt het maar eens per maand (lees: 1,5 maand).

Het eerste wat ik hem moest laten spelen was uiteraard Dark Souls 3. Hij had nog nooit eens Souls-game gespeeld en ook geen Bloodborne. Dus voor hem was het allemaal nieuw.

Hij begon heel voortvarend, versloeg zelfs de Crystal Lizard in het begin bij z’n eerste poging. Heel erg bewonderingswaardig. Mij kostte het 2 pogingen en de tweede deed ik toen ik al een stuk geleveld was.

Daarna door naar de tutorial-boss. De eerste poging ging heel goed. Hij deed heel voorzichtig en hield het lang vol. Denk zelfs tot 35-40% van de health van de boss. Maar toen ging hij dood.

Bij z’n tweede poging was hij veel meer eager en onvoorzichtig. En bij z’n derde poging was hij er biiiiijna, maar ging toen toch op het nippertje dood.

Dus toen kreeg ik de controller in m’n handen geduwd. En ik versloeg hem in 1 keer. Toch wel grappig om te zien hoeveel m’n ervaring met Dark Souls 3 me al helpt.

Daarna nog even iets verder rondgelopen en even wat van mijn character laten zien. Ik ontdekte zelf toevallig nog een gangetje in de catacomben met wat loot. Was wel grappig en zeker tekenend voor hoe Dark Souls werkt. Er is altijd wat te ontdekken. En toen was het tijd voor een ander spel.

We speelden een tijdje Rocket League en wonnen de helft van de matches. En daarna speelden we nog wat Tomb Raider en Osiris (of iets dergelijks).

Was een gezellige avond en moeten we zeker snel weer doen – roepen we altijd ^^

Half uurtje

Gisteravond even half uurtje Dark Souls 3 gespeeld. Had 5k souls, maar had er nagenoeg 10,5k nodig om te kunnen levelen. En wilde m’n zuur verdiende souls niet riskeren in de boss-battle – die verlies je toch de eerste 20 keer, dus dat is beetje zonde.

Maar dus even in een begin gebied gespawned en toen daar doorheen gelopen. Enemies gekilled. Dit keer met een groter zwaard. Begon met de speer, maar vond die hier in de meer open ruimtes, niet heel praktisch.

Uiteindelijk had ik genoeg en kon ik weer een leveltje omhoog. Dit keer gekozen om m’n stamina weer iets op te hogen.

(20:30 uur en level 42)

Gangetje, gangetje, dood (x20)

Gisteravond weer wat tijd in Dark Souls 3 gestopt. Kan deze site wel bijna hernoemen naar ‘Rakso – voor al uw Dark Souls avonturen’ ^^
Maar ging dus weer verder in de Catacombs of Carthus.

Moest (lees: wilde) eerst m’n verloren souls terugpakken, die lagen nog op de trap op me te wachten.

Dus weer rustig en kalm op weg, beetje bij beetje de vijanden verslaan en uiteindelijk m’n souls gepakt. Toen kon ik weer verder de boel verkennen.

Onderaan de trap waren weer meer gangetjes, met skeletten die paarse bollen gooiden en de nog pittigere vijanden met gewaden en rode ogen. Deze rode-ogen-assassins vielen heel (heel!) snel en hard aan. Een moment niet opletten en je zag weer het You Died scherm (wat me uiteraard meerdere keren gebeurde).

Tegelijkertijd had ik besloten om ook eens andere soorten wapens te gaan proberen, naast m’n trouwe, sterke, gelevelde long sword. Uiteindelijk ook een speer en een mace gaan gebruiken.
De speer werkt heel fijn in de nauwe gangetjes, want hij al z’n aanvallen zijn variaties op naar voren steken.
En de mace – kwam ik na lang lang gebruik achter – is ideaal voor tegen de rode-ogen-assassins. Elke slag gooit ze op hun rug, waardoor ze niet meer zo frantic kunnen rondspringen.

Maar ik verkende dus de catacomben, kwam steeds een klein stukje verder, ging vaak dood, maar kwam uiteindelijk bij weer een bonfire. Had die daar helemaal niet verwacht, maar hij was heel erg welkom.

Ik trok verder door de gangetjes, kwam bij skeletten versmolten met een karrewiel (bizar grappig), er landde een soort vage blob-dingen op m’n hoofd, ik versloeg ratten en kwam weer bij een rode-ogen-assassin.

Sidenote: Ik had tot die tijd het vrij rustig aan gedaan, was wel paar keer gekilled maar had elke keer weer keurig m’n souls op kunnen rapen en had dus inmiddels een nette buit van 5000+ souls.

Had toen ook nog niet ontdekt dat de mace zo goed werkte, dus waren de gevechten tegen de rode-ogen-assassins nog vrij intens. Deze verloor ik dus, tesamen met de gespaarde 5000+ souls. Had er inmiddels 11.000 nodig om te kunnen levelen, dus deze hoeveelheid wilde ik vanzelfsprekend graag terug.

Dus ik liep weer langzaam en voorzichtig richting de plek waar ik m’n souls verloren had. Ik besloot om de langere weg te nemen, omdat ik dan nog even wat meer enemies kon killen (en dus totaal meer souls zou hebben). Liep alleen direct tegen 2 rode-ogen-assassins aan. In de vorige run had ik ze kunnen ontwijken, nu zag een mij en kwam op me afrennen. En terwijl ik met hem stond te vechten, kwam de ander er ook nog eens vrolijk bij. Ik raakte (bijna) een beetje in paniek, want als ik nu gekilled zou worden, dan zou ik de 5000+ souls verliezen. Dus toen ik nog maar een fractie van m’n health had, vluchtte ik terug richting de bonfire. Een van de assassins werd gekilled door een grote bal, dus hoefde er nog maar 1 te verslaan. Snel een health potion genomen en toen hem verslagen.

Pfiew! Gelukkig! Het lastigste nu gehad, nu kon ik eenvoudig naar m’n souls lopen. Ik liep verder en kwam weer bij de skeletten versmolten met karrewielen en begon weer te grinniken. De vorige keer dat ik ze zag, moest ik ook grinniken en versloeg ik ze heel eenvoudig.

Deze keer verliep het net iets anders… ik sprong namelijk naar beneden en landde precies tussen alle 4 de skeletten. De vorige keer versloeg ik ze een-voor-een en was het dus heel behapbaar. Nu kwamen ze alle 4 (of misschien waren het er zelfs wel 5 of 6) tegelijk (!) op me afrollen/rennen en hakken… en was ik dus binnen no-time ingesloten… en dood.

Neeeeee! Ik vervloekte m’n eigen ongeduldigheid en moest – iets later – toch ook wel weer beetje lachen. Dit soort scenario’s maken dit spel zo bijzonder ^^

Na even wat bezinning, maar weer verder de boel gaan verkennen. Kwam nog een paar rode-ogers tegen, liep over een brug en er kwam een legioen skeletten achter me aan en uiteindelijk kwam ik bij een (freaky) boss.

En toen was het weer tijd om naar bed te gaan.

Ohja, had tussendoor ook nog even via een lift in het kasteel (begingebied) een mannetje verslagen en kan dus nu – wanneer ik maar wil – andermans games invaden. Heb het nog nooit gedaan en vraag me af of het iets voor mij is.

(20 uur en level 41 inmiddels)