Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: Dark Souls 3 (pagina 2 van 4)

Terug in het kasteel

Na vanavond eerst Lies dr 5km te hebben zien lopen, weer verder met Dark Souls3.

We waren geeindigd onderaan een ladder. Bovenaan de ladder kwam ik in een kamer met een lastige ridder èn een monnik die hem heal krachten gaf. Dus de truuk was om die monnik eerst neer te meppen – kwam ik na een paar pogingen achter.

De andere gang (naar links vanaf het laddertje) kwam uit bij een zeer (zeer!) pittige ridder. Met een groot schild en een mace. Versloeg hem wel, maar het kostte me zowat al m’n health potions. Daarna met een liftje naar beneden en daar liep verderop een groot blub-draak-mannetje en nog een zelfde soort ridder als die ik net verslagen had. Dus maar omgedraaid en teruggegaan. Hier gaan we de volgende keer wel weer kijken ^^

Toen verder via de kamer met de healing ridder. In de aangrenzende gang zat weer een healing monnik en zelfs twee ridders. Daarna kwam een bonfire.

Na de bonfire liep ik verder een trap op, kwam wat super simpele mannetjes tegen (mannetjes van het begin) en toen kwam ik bij een brug. Boven de brug zaten aan weerszijden een draak. En die spuwde vuur. Dus tja, daar kwam ik niet zomaar voorbij.

Heb het wel geprobeerd om erlangs te rennen, maar bezweek halverwege de brug aan m’n brandwonden.

Dus toen restte me niks anders meer dan met pijl en boog de draken van afstand te verslaan. Uiteindelijk misschien wel een half uur (!) mee bezig geweest. Mede omdat ik bij m’n eerste poging te weinig pijlen had en dus moest ik switchen naar een de zwakkere crossbow. Daarmee redde ik het uiteindelijk niet.

Dus ik moest pijlen kopen. En daar had ik dan weer souls voor nodig. Ik probeerde het in wat oudere levels, maar dat leverde niet zoveel op. Dus toen maar weer de 3 ridders, met de healing mannetjes. Die ridders verslaan leverde wel weer een stapel souls op en daarmee kon ik een berg pijlen kopen.

Dus toen een stuk of 30-40 pijlen naar de draak verschoten. En toen zakte hij leveloos in elkaar. Beter nog, z’n compagnon aan de overkant zakte ook in elkaar.

Aan de andere kant van de brug nog even de boel verkend en toen werd ik neergehakt door een vorst-ridder.

(44:40 uur gespeeld en level 80)

2 bosses, 1 ember

Vanavond weer eventjes Dark Souls 3 gespeeld. Was alweer een week (?) geleden inmiddels.

De laatste keer was ik geeindigd ergens onderin de dungeons (Profaned Capital om precies te zijn). Had wel de toegang tot de boss gevonden, maar hem nog niet zelf gezien.

Dus vanavond was het zover. Ik rende langs alle vijanden, zoals je eigenlijk altijd doet wanneer je een gebied verkend hebt en naar een bossfight gaat. Dan ren je gewoon mindless langs alle vijanden, totdat je bij de fogwall bent en dan kan je de boss bevechten. Gaat iets sneller dan wanneer je eerst nog alle vijanden OOK nog eens moet gaan bevechten, met de kans dat je daar ook nog bij dood gaat en weer opnieuw moet beginnen.

Ok, dit langsrennen heb ik pas ergens halverwege de tweede helft van Bloodborne geleerd, maar ok – dat terzijde ^^

Dus vanavond stond ik oog-in-oog met Yhorm the Giant. En hoe langer ik met hem in gevecht was, hoe meer ik dacht dat dit echt de eindbaas zou zijn. Later (toen ik hem eindelijk had verslagen [spoiler!]), toen bleek dat je dus aantal Lords of Cinders moet verslaan en dan uiteindelijk pas de echte-echte eindbaas zult krijgen. Tenminste, dat verwacht ik en heb ik niet zo lang geleden pas ontdekt.

Merkte dat ik in de Firelink Shrine op de tronen die overal opgesteld stonden, daarop kon ik de restanten van een aantal vijanden neerleggen. En toen viel het kwartje nog meer, dat sommige bosses zijn super (veel) pittiger dan andere. En die pittigere zijn dan ook een Lord of Cinders, terwijl die andere Heir of Fire heten.

Maar ok, Yhorm dus. De eerste keer leek hij mij heel erg groot, maar beetje traag. Maar merkte dat al m’n gehak en gezwaai met m’n zwaard eigenlijk niet bijster veel uitrichtte. Zelfs Lies merkte het op, dat ik echt maar 60-70 puntjes damage deed… en z’n healthbar was leek ergens in de 20.000 / 30.000 punten te behelsen. Dus tja, dat haalde niet zoveel uit eigenlijk.

Bij m’n tweede poging (m’n eerste werd ik soort van geplet onder de reus, 2-3 keer en toen was ik heel snel dood) zag ik aan het eind een item liggen. Nu moet je weten dat tijdens een boss-fight eigenlijk nooit items liggen, dus dit was best opvallend. Ik rende er dus snel heen, pakte het item en het bleek een nieuw soort zwaard. Hij deed alleen wel iets minder damage dan m’n geupgrade zwaard en ik besloot om hem dus niet te gebruiken.

Kreeg tijdens m’n derde poging hulp van 2 andere spelers… alleen we gingen allemaal vrij snel dood en toen stond de healthbar van meneer de Giant nog steeds ergens op 3% eraf gesnoept.

Maar bij m’n vierde (en tevens victorieuze) poging, kreeg ik wederom hulp van twee andere spelers. Maar blijkbaar wist eentje wel wat hij moest doen. Hij liep mij hakken en hij gebruikte dat nieuwe zwaard, deed een bepaald truukje en bracht bij elke storm-golf iets van 5000+ damage… dus ja. Dat hielp enorm. Ik bleef maar beetje hakken (en deed 30,40,50 damage). En uiteindelijk was hij dood. Dank dus, meneer wiens naam ik even niet meer weet.

Daarna kwam er meteen een cutscene en ik was nog steeds in de overtuiging dat dit het eind van het spel was… dus vond dat ook best logisch. Maar ik werd naar de kathedraal bovenaan High Wall of Lothric getransporteerd. Daar kwam een kleine cutscene en daarna zette ik 3 stappen naar voren en kwam de volgende boss direct. Dit was de befaamde Dancer of the Boreal Valley. Maar ja, daar stond ik dan, met 38.000+ souls in m’n bezit… en er kwam een boss op me afrennen…. nou ja, eigenlijk meer schrijden/dansen. Dus ik greep snel m’n homeward bone en vluchtte naar de Firelink Shrine. Daar kon ik m’n souls gebruiken om beetje te levelen en ben toen teruggegaan naar de High Wall of Lothric.

En aangezien ik na m’n vorige boss niet dood was gegaan, was ik nog steeds onder de invloed van de ember. Dat heb je nodig om mensen om hulp te kunnen vragen. Dus toen ik over een summon sign liep, die direct maar gebruikt. En toen ging ik dus m’n eerste poging direct samen tegemoet.

De Dancer was best pittig, maar ook wel heel apart. Mooie atmosferische, bijpassende muziek en de Dancer bewoog echt heel erg gratieus. Alleen d’r uithalen waren echt gigantisch krachtig, dus daar moest ik voor oppassen. Uiteindelijk lukte het ons om d’r te verslaan. Door een combinatie van ver uit d’r buurt blijven en dan – wanneer ze gefocused was op de ander – d’r van achter benaderen en paar keer uithalen. Gelukkig deden m’n slagen nu wel gewoon damage, in tegenstelling tot bij Yhorm ^^

En toen zij was verslagen, kwam er een ladder uit het plafond, naar een nieuw gebied. En toen had ik eventjes genoeg gehad.

Ga nu nog eventjes Her Story proberen, vandaag in de Humble Bundle gekocht. En dan redelijk vroeg naar bed.

(42:30 uur gespeeld, level 77)

Ondertussen

Laatste paar dagen is het een beetje stil hier op Rakso. Maar offline gebeurd er nog wel het nodige.

Een paar avondjes weer tot (voor ons doen) laat Diablo3 samen zitten spelen. Gewoon lekker mindless door de kerkers (of zandvlaktes) raushen en samen monsters hakken. Dat blijft toch heel erg leuk om te doen. Zo leuk dat we maar door blijven gaan.

Daarnaast ook weer paar avondjes bezig gegaan met het leren van Unity. Liep er al een tijd weer aan te denken en toch weer besloten om het op te pakken.

Afgelopen weekend de verjaardag van Renske gevierd. Ook zeker heel gezellig, maar daar ook dus weer druk mee.

En Dark Souls 3? Die kwam vanavond even aan bod, maar toen wilde Lies weer samen Diablo3 spelen – dus ging Dark Souls nog weer even in de koelkast. Uiteindelijk versloegen we allerlei demonen en uiteindelijk Diablo zelf. Toen kwam er nog een heel nieuwe act, maar die gaan we wel weer ander keer doen.

Dus dat houdt ons bezig. Bent u weer even op de hoogte ^^

2 vervelende bosses

Gister en vandaag een groot stuk Uncharted 2 gespeeld. Het ging via ijsgrotten (bleurgh) naar een Tibetaans dorp, waar ik werd achterna gezeten door een tank (!). Daarna naar een klooster en uiteindelijk kwamen we in Shambalah (de geheime stad). Daar moest ik vechten tegen blauwe tempelwachters en uiteindelijk tegen de eindbaas.

Die was super (super!) annoying. Heb meerdere keren hardop zitten vloeken en uiteindelijk hield ik het gisteravond maar voor gezien. Wist hoe ik hem moest verslaan, maar ging steeds maar dood.

Je moest rondrennen, terwijl hij je opjaagde met een shotgun en dan moest je op blauwe blob-dingen schieten die dan ontploften.

Vanochtend maar weer geprobeerd en uiteindelijk bij m’n 3e poging lukte het me. Dus toen nog een klein stukje over een brug rennen en toen was het verhaal klaar.

Toch wel leuk geweest. De gameplay is misschien niet zo gaaf en uitdagend
als iets als Dark Souls, maar het verhaal is wel leuk om te volgen.

Beetje als het verschil tussen een goede film met een sterk plot en een vermakelijke actiefilm. (al is het nu dan omgekeerd dat Uncharted het goede verhaal heeft en Dark Souls meer de gameplay).

Na Uncharted 2 te hebben uitgespeeld, nog even Dark Souls 3 gedaan. Was nog bij de boss bovenaan de lange trap. Besloot om d’r 1 keer nog zelf te proberen. Maar ik ging binnen 3 seconden al dood. Dus toen maar hulp ingeroepen.

De eerste poging ging super goed. We ontweken d’r aanvallen en hakten erop los. Uiteindelijk had ze nog 3% health over. We hoefden nog maar 1-2 keer te hakken en dan waren we er.

Maar zoals ik misschien al had gespoiled (met eerste poging)… werd ik te onvoorzichtig en kwam te dichtbij. En ik ging dood. Echt op enkele meters van de finish.

Toen kwam er ook even een vloek uit m’n mond.

Daarna maar zelfs 2 hulptroepen ingeschakeld, 2 spelers die me te hulp kwamen. En dat werkte. Was uiteindelijk (heel maf) een stuk pittiger qua aanvallen dan bij de eerste gezamelijke poging… maar ik deed voorzichtig en bleef op afstand.

Uiteindelijk dus ook niet zo heel veel bijgedragen aan het gevecht. Maar d’r wel verslagen. Veel was er verder in het kasteel niet te vinden – behalve dan een ring die m’n health regenereert.

Dus ik ging weer naar de kerkers. Verwachtte eigenlijk daar alleen maar naar de boss te kunnen, maar ontdekte ineens nog een andere route, naar een heel andere hoek. Daar kwam ik nog wat mugachtige menswezens tegen, wat upgrade materialen en vage reuzen-hand-enemies die zich bovenop me rolden.

Dat nieuwe stuk beetje verkend en toen was het tijd om weer te stoppen.

(41:20 uur en level 73)

Duivels genoegen en fog walls

Begon de avond met samen (met Lies) weer Diablo3 te spelen. Hadden die vorig jaar tijdje gespeeld en daarna even laten liggen. En toen uitgeleend, dus we konden hem niet eens verder spelen. Maar afgelopen weekend kreeg ik hem weer terug, dus vanavond weer verder.

Of tenminste, dat was het idee. Maar na de harddisk upgrade van m’n PS4 recentelijk, ben ik blijkbaar vergeten Lies d’r savegame op te slaan. Dus haar karakter was weg/gone/foetsie.

Niet dat Lies heel erg gehecht was aan d’r personage, maar inmiddels had ik een level 60 karakter en moest Lies met een nieuwe level 1 mee draaien. We hebben het eventjes geprobeerd, Lies levelde wel als een malle, maar deed eigenlijk totaal geen damage. Ik deed 20.000 damage en Lies 3. Dus alleen ik kreeg de vijanden – die op mijn level waren ingeschaald – dood.

Dus we besloten om opnieuw te beginnen. Zij met d’r (inmiddels) level 8 Monk, ik met m’n (ooit eens keertje uitgeprobeerde) level 11 Barbarian.
En dat was nog steeds net zo leuk als vorig jaar. We killden de Skeleton King (voor waarschijnlijk de 8e keer) en verzamelden overal loot. Verkenden weer alle gangetjes samen en hadden weer super veel lol. Gaan we zeker snel weer eens doen.

Daarna ging ik nog even terug naar de kerkers van Dark Souls 3. Bleek maar een klein stukje te zijn (met een stapel pittige vijanden). En toen kwam ik alweer bij een fog wall. Zag aantal messages over The Lord of Cinder. En aangezien mij dat dus de eind-eind-baas leek, besloot ik om eerst dan dus die andere boss te gaan doen. Die ene die bovenaan de lange trap op me wacht.

Op deze lange trap liepen eerst nog een paar knights. Best lastig om te verslaan, maar het lukte me. Toen via een omweg de kerk in, om de deur te kunnen openen. Maar binnen wachtten ten eerste een paar vuur-monikken. Beetje vervelend, want de vuurballen vlogen om m’n oren.

En toen ik uiteindelijk hen verslagen had en vrolijk naar de deur huppelde, viel er ineens een soort spin-wandel-gedrocht-monster naar beneden.

De vorige keer dat ik hem trof was in het kasteel met de reuzen en de monikken als eindbaas. Toen versloeg ik die spin-gedrocht in één keer. Was toen eigenlijk best wel makkelijk.

Nu deed hij curse-damage… en daar valt, voor zover ik weet, niks tegen te doen. Dus ik probeerde het twee keer en ging beide keren genadeloos onderuit.

Dus toen besloot ik maar om hem te cheesen. Dus ging van een afstandje hem met pijl-en-boog bestoken. En uiteindelijk versloeg ik hem.
Beetje pussy-manier, maar soms heiligt het doel de middelen. Was blij dat ik nu makkelijk de deur kon openen en daarmee dus sneller naar de eindbaas kon geraken.

Toen had ik zoveel souls dat ik 3 keer kon levelen. En had deze sessie ook nog een Estus Flask erbij gekregen èn m’n flasks nog tikkeltje beter gemaakt. Fijn.

Net nog 1 keer door de fog wall gegaan om te zien hoe de boss in elkaar zit. Had verwacht dat dit dan (eindelijk) de Dancer of Boreal Valley zou zijn. Maar die bleek dus Aldrich, Devourer of Gods te zijn. Een boss die vervelend meteen  allerlei magie op me af begon te vuren.

Binnenkort wel weer verder proberen.

(40:00 gespeeld en level 71)

Dieper de kerkers in

Vanochtend ging ik terug de kerkers in. De vorige keer had ik er een beetje doorheen gerend, dus had nog niet zo’n goede mentale map van de kerker-layout. Wel 2 sleutels gevonden, dus was benieuwd voor welke deuren ze zijn.

Besloot om het nu iets rustiger aan te doen, zodat ik beter de layout en de positie van de vijanden leerde. Dus ik hakte en sloeg me door de eerste vijanden. En toen zag ik in de verte een deur. En die kon ik openen met een van de sleutels, dus kon weer een stuk afsnijden.

Daar weer verder de kerkers in. Langs een grote reus, langs een stapel ratten en uiteindelijk langs een hele club met brandijzer-dragende nonnen. Die hebben een heel naar truukje, ze laten je healthbar slinken. Het effect is gelukkig maar tijdelijk, maar is wel vervelend ^^

Na de hele club te hebben verslagen – en nog aantal celdeuren te hebben geopend en de bijbehorende gevangenen te hebben verslagen – kwam ik bij een grote vogel-tussen-boss. Deze was lastig, maar versloeg hem eigenlijk ook best eenvoudig – in één keer. En daarna stond er weer een bonfire op me te wachten.

(39:00 uur gespeeld – level 66)

Saaie ijsgrotten en spannende kerkers

Ik begon vanavond met een beetje simpel spring en schietwerk. Uncharted (2) dus inderdaad. Ik vechtte tegen vijanden in de sneeuw, klom wat door Tibetaanse dorpjes, schoot vijanden neer, klom/sprong door oude ijstempels en uiteindelijk vocht ik nog wat tegen grote (soort) yeti’s.
Klinkt allemaal spannend en leuk, dat was het niet heel erg. Het springen en klimmen beperkt zich tot het vinden van de juiste route en dan de stick/knop ingedrukt houden. Serieus, het is niet meer dan dat.

Dus ik begon na een tijdje toch wel te verlangen naar de uitdagendere gameplay van Dark Souls 3.

Ik begon weer in de kerk waar ik de ridder met 2 zwaarden had gekilled, rende over het plein met reuzen, ging voorzichtig naar boven en versloeg een-voor-een de ridders met hun grote bogen. Daarna kwam ik – via een grote draaiende toren/trap – weer bij een bonfire. Deze stond onderaan een grote trap welke bovenaan eindigde bij een grote deur.

Heb beetje het gevoel dat dit de eindbaas wel eens zou kunnen zijn. En had nog een gebied te verkennen, dus ik vertrok naar de Irithyll Dungeon.

Dit bleek een dungeon te zijn vol met kris-kros gangetjes. Er liepen skeletten/ondoden rond, ratten, curse-kikkers en vage mannetjes met brandmerken die m’n health-balk lieten krimpen.

Ik kwam steeds dieper en dieper. Maar vond nergens een nieuwe bonfire. Terwijl ik zeker wist dat die ergens in de buurt moest zijn. Ik unlockte allemaal shortcuts, maar kwam maar niet bij een bonfire. En m’n voorraad Estus Flasks slinkte maar, totdat ze op waren en m’n health (dankzij een te enthousiast benaderde mimick) ongeveer nog 1% was. Ik wilde dolgraag de bonfire vinden en had ook overal de vijanden verslagen. Maar ik had ook inmiddels 19k aan souls verzameld, dus vond het beetje zonde als ik die zou kwijtraken, doordat ik ergens diep-diep dood zou gaan en de volgende keer niet zoveel geluk had met de kerkers verkennen.

Dus ik besloot om terug te rennen naar het begin, waar de eerste bonfire staat. Volgende keer wel weer opnieuw de kerkers verkennen en op zoek naar een bonfire.

(37:50 uur – level 65)

Kastelen en grote vlammende zwaarden

Nog even snel m’n avonturen van vanavond opschrijven. Ben beetje gaar, dus zal deze keer een niet zo uitgebreid verhaal worden.

Besloot vanavond om eerst langs Rosaria langs te gaan. Daar reduceerde ik m’n Dexterity in ruil voor meer Strength, Vigor (health) en Endurance (stamina). Werd dus een krachtigere ridder zonder heel veel moeite.

Daarna eerst via de Irithyll of the Boreal Valley (zoals het gebied officieel heette). Door een kelder met mensmuggen naar boven gelopen, kwam daar langs twee ridders en toen via allerlei lange trappen bij een fog wall. Daarachter zat dus een boss en ik dacht dat daar de befaamde Dancer of Boreal Valley zou zitten. Had daar al wel verhalen van gehoord en wat plaatjes gezien.

Maar voordat ik daar naar binnen ging, eerst even vanaf de bonfire naar beneden gelopen – maar dat kwam uiteindelijk uit bij een nieuw gebied, de Dungeon of Irithyll. Wilde eerst de boss even proberen, dus ging weer (via een nieuw geopende shortcut) terug naar de boss. Dit bleek een andere boss te zijn dan ik had verwacht, Pontiff Sulyvahn – een grote ridder met twee zwaarden, eentje met vlammen en eentje met dark magic.

Bij m’n eerste (dappere) poging, kwam ik tot iets van 45% van z’n health. Maar vond hem beetje groot/snel/vervelend. Dus besloot direct maar de hulptroepen in te schakelen. Ik kreeg hulp van <spelernaam> en een van de AI-helpers. En gezamelijk versloegen we de boss redelijk gemakkelijk. Toch wel heel verschil met bijvoorbeeld die Old Demon King zeg ^^

Nadat hij verslagen was, kwam ik bij een pleintje waarop talloze rode signs lagen. Daarmee kan je dus een PVP duel beginnen. Heb dat 2-3 keer gedaan en won er 1. Dus dat voelde goed, maar wilde toen maar weer verder met de wereld verkennen.

Via een trap kwam ik bij een groot plein vol met dode reuzen. Later bleek er nog een paar wel te leven, maar weinig te doen eigenlijk. Ik liep een andere trap op naar boven, versloeg een stapel met allemaal monikken en kwam twee hero’s tegen. Weet even niet hoe ze anders te benoemen. In Bloodborne waren het andere Hunters, maar nu waren het gewoon twee pittige tegenstanders, die niet terugkomen als je ze gekilled hebt. Beetje soort tussenbosses dus. Deze sloegen behoorlijk hard met dark magic wapens. Kostte me 2-3 keer om ze te verslaan.

Daarna nog iets doorgelopen, maar toen kwam ik bovenaan een toren en werd ik van meerdere kanten beschoten met grote pijlen. Dus toen was het weer tijd om te kappen 😛

(36:30 uur gespeeld en level 63)

Via het dak en Boreal Valley

Ik begon vanavond ongeveer naast de reus. Had gisteren de game daar afgesloten, dus ik kon meteen verder waar ik gebleven was. Helaas deden m’m pijlen nagenoeg geen damage, dus besloot ik het maar gewoon om hem met de hand aan te vallen.

Maar terwijl ik de reus naderde, wadend door het water (en daardoor de mobiliteit van een barkruk had), bedacht ik me en rende/rolde maar snel langs hem en opende snel de deur. Erachter zat helaas niets meer dan nog een grote deur en daarachter alleen maar een wapen (een of andere speer).

Dat was alles. Geen doorgang naar boven, geen nieuwe weg, maar niks anders dan een item. Mmmmm. Waar nu naartoe dan? Eerst maar terug langs de reus, die begon me direct aan te vallen, dus ik sloeg terug en kwam erachter dat ik tussen z’n benen nagenoeg ontouchbaar was. Dus ik kon (bijna) vrij hakken met m’n zwaard en toen was hij bijzonder snel dood.
Kreeg er wat rommel voor terug. Dus totaal niet nuttig hem killen – behalve dan de souls die ik ervoor terug kreeg.

Toen viel m’n oog op het plafond. Of eigenlijk de bogen net onder het plafond. Als ik daar nou op kon komen, dan kon ik er vanaf springen en op de gewenste locatie geraken.

En ineens wist ik hoe ik er kon komen! Had tijdens de vorige sessie een ladder ontdekt, maar dacht dat die nergens op uitkwam. Maar ineens zag ik dat ik via die ladder op het dak kon komen en dan via allerlei balken naar de nok van de kerk kon lopen. Dus zo gezegd, zo gedaan… kwam wat mannetjes tegen met een bijl, wat thiefs en toen liep ik over de balken. Daar moest ik langs 3 grote ridders… uiteindelijk waren 2 van die ridders een eitje, want die vielen van de balken toen ze om mij heen wilden cirkelen.

Ik sprong van de balken en was aan de overkant beland. Jeeeej! Kwam – via een paar slakgedrochten – bij een mevrouw, Rosita (?), bij wie ik m’n statistieken en uiterlijk kon aanpassen.
Klonk heel aanlokkelijk. Maar m’n statistieken heb ik redelijk zorgvuldig gekozen, dus weet niet hoe ik het zou willen aanpassen.
Nu denk ik, misschien m’n Dexterity inwisselen voor Strength en Vigor (health). Gebruik eigenlijk nagenoeg geen wapens die Dex nodig hebben.
Nou, daar toen in-game besloot ik om niks aan te passen. Maar misschien toch nog wel het overwegen waard.

Daarna naar de Boreal Valley gegaan. Had nu de doll en kon dus door de barrière. Daar liepen ijs-koninginnen, die rond me heen dansten terwijl ze hakten met hun grote kromme zwaarden. Zag er heel mooi uit en was ook heel dodelijk.

Na een stukje kwam ik bij een grote ridder die een groot vlammend zwaard droeg. Hem verslagen en een tijd lopen prutsen op zoek naar een shortcut. Had wel deur geopend, maar kwam nergens een ladder oid tegen. Dus begreep het niet helemaal.
Na een tijdje zoeken besloot ik maar om even iets verder te kijken. En daar (echt letterlijk om een hoek) was de volgende bonfire.

Daar nog een tijdje tegen 2 vuur-kruis-ridders gevochten, tegelijk met het 2 ijs-dansers. Zucht, dat was pittig! En toen ik ze eindelijk verslagen had, kon ik daar helemaal nog niet eens verder. Kwam uit bij een deur, die ik van de andere kant kon openen (as always!).

Het was inmiddels al vrij laat geworden, dus ik vond dat het bedtijd was. Maar voordat ik ging stoppen wilde ik nog even snel (had toch geen souls meer) de andere kant verkennen. Verwachtte dat ik daar doorheen zou rennen, zou zien wat er zat en dan zou stoppen. Maar dat pakte anders uit dan ik had verwacht. Daar kwam ik namelijk in een soort kelder allemaal zwevende onzichtbare heksen-zombies tegen. Waren meer vervelend (omdat je ze niet zag) dan heel lastig. Dus ik ging niet dood en had dus ook geen insentive om te stoppen. Daarna kwam ik buiten bij een groot open meer/water. Verwachtte daar eigenlijk een boss, dus stond op het punt om om te keren, maar besloot toch door te lopen … en er bleek helemaal niks te zijn. Apart. Wel vond ik iets verderop nog een bonfire en kon toen 2 kanten op. Of een soort kelder in en dan verder naar boven. Of ik ga – vanaf de bonfire – verder naar beneden.

Morgenavond weer verder kijken. Nu is het echt bedtijd.

(34:56 uur – level 60)

Reuzen en doll

Vanochtend eventjes tijd om wat Dark Souls 3 te spelen (terwijl Renske lag te snurken).

Vorige keer had ik de shortcut geopend en dus kon precies weer verder waar ik gebleven was. Ik liep de nieuwe ruimte in en wat ik eerder had gezien bleek geen slak of draak te zijn, maar een reus. En die mepte met z’n lange armen in de rondte, pats, ik kwam tot halverwege de omloop en ging toen dood.

De volgende keer sneller sprinten en wegduiken. Een tussenstop in een nis hielp niet, hij (de reus) kon er gemakkelijk bij. Maar ik haalde de deur aan de overkant en kon verder de gangen verkennen. Aan die kant vond ik nog een mimick (monster vermomd als kistje), een paar thiefs en een grote knight.

Aan het eind van de gang kwam ik een tussen-boss (denk ik althans) tegen. Hij oogde heel pittig, was bijna net een soort creepy boss van Bloodborne, maar na 3 klappen was hij al verslagen. Tja, ben duidelijk overlevelt ^^

Toen de boel verder verkennen. Kwam via een omweg weer bij de grote reus en vond een hendel om hem achter een soort hekwerk op te sluiten. Versloeg daar nog een knight en wat thiefs en kwam bij weer een nieuwe shortcut. Handig, hoefde ik niet weer langs de reus te rennen.

Verderop zat nog een reus en vond weer een hekwerk. Dus een stapel pijlen gekocht, in de hoop hem daarmee te kunnen verslaan. Maar helaas, dat kon niet (misschien stond ik te ver af?).

Dus erlangs gerend (was eerder rollen, want moest door een soort stroperig water), weer 2 knights verslagen en een aantal soort broeders. Opende een nieuwe shortcut en toen door de fog wall naar de boss.

Deze boss bestond uit een groep van allemaal broeders, die en masse op me af kwamen schrijden. Al snel kreeg ik door dat de broeder met de rode gloed degene was die ik moest aanvallen. De rest kon ook wel, maar dan deed ik de boss geen schade.

Na een tijdje werd het iets pittiger, maar al-met-al was het best een makkelijk gevecht. Versloeg hem dan dus ook bij m’n eerste poging.

En toen kreeg ik de lang-gezochte doll. Dus nu kan ik verder over de brug naar Boreal Valley.

Was nog even eager geweest na de boss-fight en werd in de pan gehakt door een van de grote knights.

En ook werd ik ook nog verraden door een vijand die zich voordeed als de Uienridder. Met dat verraad ging ook een loopbrug naar beneden, dus wil nog even kijken hoe ik aan die overkant terecht kan komen. Zie een paar vijanden staan en ook een andere deur. Volgens mij moet ik die eerste reus verslaan, dan kan ik door een deur en hopelijk verder. Zal het nog maar eens proberen met pijl-en-boog.

(32:20 – level 55)