Twee jaar geleden kwam Elden Ring uit. Ik had geen PS5 nog, dus speelde het de eerste tijd op de PC. Hield hier op Rakso het ook soms beetje bij, maar na een maand of 2 zakte het enthousiasme beetje in.
Toen kocht ik in augustus 2022 een PS5 en in november 2022 kocht ik Elden Ring op de PS5, zodat ik hem samen kon spelen met Edgar. Met wie ik eerder de complete Bloodborne had doorlopen. We hebben ook nog wel eens pogingen ondernomen om DarkSouls1 en beetje DarkSouls3 te doen, maar dat beviel iets minder.
Maar Edgar had inmiddels al heel wat Elden Ring gespeeld, ik begon eigenlijk dus weer beetje opnieuw op de PS5. Ik verkende de gebieden die ik al kende van de PC, deed sommige stukjes opnieuw, maar sloeg ook veel over – want dat kende ik toch al.
Langzaam gingen we richting een aantal bosses, die we samen versloegen. En zo trokken we door de game. Het was heel gezellig, maar na een tijdje werd de aandacht (van beiden) weer getrokken door andere games en speelden we steeds minder samen.
En merk dat ik van al die avonturen helemaal niks geblogd heb. Heel jammer.
We zijn inmiddels alweer ruim 1 jaar later, ondertussen is er alweer veel gebeurd en soms riep Elden Ring nog wel eens. Ik wist dat ik het leuk vond, maar ja, er waren zoveel leuke spellen.
Laatste weken was ik weer eens verder gegaan met Diablo4 – ook weer leuk om op te pakken. En toen kwam er onlangs de eerste DLC uit voor Elden Ring … dat boeide mij op zich nog niet zoveel, want ik was nog pas net begonnen met het basisspel. Maar het triggerde wel dat ik de game weer eens opstartte. En de dag erna kwam Edgar ook weer eventjes gezellig langs. We verkenden weer allerlei stukjes, vooral rondom het grote meer boven het kasteel. Daar was ik ongeveer aangekomen.
In principe was ik dus bijna net zo ver als tot waar ik geblogd had hier op Rakso. Inmiddels ook al iets van level 53 (en 25-30 uur gespeeld), had de boss in het kasteel (Margit) al ruim eerder verslagen, we hadden het kasteel al verkend, we waren al beetje boven het kasteel verder gegaan in het grote meer (Liurnia of the Lakes).
Dus we verkenden een of andere Academy, versloegen een grote vos-boss met een zwaard in z’n bek, moest zelfs twee keer, want moesten het zowel in Edgars wereld en in de mijne doen. En toen gingen we weer verder.
We kwamen bij een pleintje met daarop een grote vrouw met zeisen, die een soort van kastje heeft waarin ze je wil opsluiten. Die versloegen we, we versloegen de grote krab aan de zijkant (en kregen daarvoor een mooie gezichten-helm) en gingen toen via een pad (waar een gigantische bal op rolde) naar de echte-echte eindbaas.
Toen was het wel beetje tijd om te stoppen voor Edgar, dus ik liep nog eventjes alleen rond, openden een shortcut en toen was het weer voorbij.
{ ongeveer level 54 en 27 uur gespeeld }
