Sinds ik twee jaar geleden m’n eerste gamejam joinde, heb ik paar keer iets gemaakt. Laatste keer was vorig jaar zomer en daarna is het beetje verloren gegaan in kom-er-niet-aan-toe-excuses.
Prioriteiten, heet dat.
Gelukkig zijn er zat game-jams om te joinen, maar ik hou toch vooral de Godot Wild Jam in de gaten. Die is elke maand en gaat om het werken met Godot, m’n preferred engine.
In maart besloot ik om weer eens een game-jam te joinen, maar kwam niet helemaal uit over het idee en haakte af voordat ik ook maar iets kon produceren.
Maar elke keer als ik terugkeek op m’n gemaakte games, herinnerde ik me het plezier wat ik had tijdens het maken en werd ik helemaal enthousiast.
Dus afgelopen zaterdag joinde ik de GWJ game-jam van deze maand, met als thema:
Ik wilde het heel simpel aanpakken. Gewoon een game maken om af te kunnen ronden, om m’n enthousiasme weer aan te wakkeren.
Dus ik maakte een heel simpel concept, soort van infinite runner waarbij je de positie van de maan moest veranderen om je mannetje te laten springen (aka zwaartekracht aan te passen).
Had het technisch beetje in elkaar zitten, de grond werd gegenereerd op basis van verschillende onderdelen … maar had wat moeite met de hoogte te bepalen voor de runner. En merkte dat m’n enthousiasme alweer afnam.
Ik begon beetje Twitter te bladeren op zoek naar inspiratie, las m’n halve Mojo-archief en wilde eigenlijk afhaken om weer eens een comic te tekenen.
Maar ik had mezelf voorgenomen om deze game-jam af te maken en daar herinnerde Lies me aan. Dus ik zette nog een keer m’n game-jam pet op en krabbelde wat andere ideeën. Eentje zat al in m’n achterhoofd vanaf het zien van het thema, mooning.
Mooning is the act of displaying one’s bare buttocks by removing clothing, e.g., by lowering the backside of one’s trousers and underpants, usually bending over, and also potentially exposing the genitals.
— Wikipedia
Dus zondag (dag 2) schetste ik een auto met daarin een jongetje die vanaf de achterbank “stiekem” de voorbijgangers mooned, terwijl je moet oppassen dat je moeder je niet betrapt.
En merkte gelijk dat het enthousiasme weer terugkwam. Haalde meer energie uit het tekenen en hoefde iets minder te programmeren, alhoewel ik ook dingen als een Finite State Machine kon toepassen – wat ook wel weer gaaf was.
Ondertussen zijn we paar dagen verder, de voortgang is beetje stroef – niet zoveel meer kunnen doen en (daardoor?) ’s avonds ook niet zoveel zin om eraan te werken. Merk dat ik vooral overdag de drive heb, maar ja, dan ben aan het werk.
Misschien maar weer eens dagje omdraaien, overdag game-jam en ’s avonds nog beetje werken. Dat is op zich wel het voordeel van freelancen en thuiswerken.
Deadline voor deze game-jam is aanstaande zondag, maar aangezien het de laatste vakantieweek is hebben we nog zat plannen om te gaan doen. Dus waarschijnlijk krijg ik er hoofdzakelijk nog de minimale dingen erin, zoals punten-telling en (hopelijk) wat kleur.
We gaan het zien en ga het hier wel roepen alssie klaar is.