Het avontuur begon vandaag in de Impalers Catacombs – de optionele dungeon waar ik gister gestopt was. Ik daalde de dungeon in, werd aantal keer verrast door heel vervelende stenen gargoyles die bloodloss damage deden. Eentje was niet erg, twee ook niet, maar als het er meer waren werd het wel vervelend. En uiteraard kwamen er na een tijdje meer.

Toen ik die had verslagen, daalde ik verder de dungeon in. Kwam bij een soort van bewegende vloer, die – als je er niet vanaf stapte – je spieste op het plafond. Heel nasty.

Bleek dat je dus op-af de vloer moest gaan en als hij dan naar boven was, moest je eronder rollen om verder te gaan.

Daar liep ik in enkel-hoog water en verderop liepen weer wat van die langzaamlopende “zombies” (die ook op het strand liepen) die heel graag je bloed drinken. Werd een keer gegrepen, maar daarna kon ik ze gewoon weghakken … en toen waren ze dood. Of toch niet, want er kwamen er weer nieuwe uit het water omhoog. En toen ik die had doodgehakt, kwamen er weer meer.

Toen besefte ik dat het waarschijnlijk oneindig door zou blijven gaan. Dus ben maar verder gerend, langs steeds meer-en-meer van die zombies. Uiteindelijk kwam ik bij een ladder en bovenaan vond ik een hendel, waarmee de boss-room geopend kon worden.

De boss bleek weer zo’n kat te zijn (genaamd Erdtree Burial Watchdog – dus eigenlijk is het een hond, maar wel met een kattengezicht ofzo). Maar ditmaal waren er ook nog eens heel veel van die gargoils met bloodloss damage. En terwijl ik bezig was die gargoyles te killen, hakte de boss ook vrolijk op mij in. Dus na 2 pogingen had ik er alweer genoeg van en een medespeler om hulp geroepen.

Samen versloegen we de boss – eerst de gargoyles en daarna samen op de boss inhakken. Zo zonder al die gargoyles was het eigenlijk wel super makkelijk.

Na de boss ge-fast-traveled naar Castle Morne. Was daar een vorige keer maar omgekeerd, toen ik overspoeld werd met die snelle gasten met vleugels. Nu sloop ik naar binnen, killde wat honden en versloeg weer zo’n grote gast met een gouden pot als hoofd. Verder het kasteel in – en nog steeds had die hele groep me niet gezien!

Via een ladder naar boven, wat snelle gasten met vleugels verslagen en toen vond ik weer een site. Weer verder en kwam uiteindelijk bij een muur met kantelen, maar die waren deels kapot. Ik kon eraf springen, op een groot rond dak en via daar naar wat rotsen en kliffen.

Uiteindelijk kwam ik via een hangbrug bij een eilandje, waar ik – door het water – een nieuwe mistdeur bereikt, waar ik tegenover Leonine Misbegotten kwam te staan. Deze menselijke leeuw (ofzo) had een groot zwaard en was wel ff leuk om te bevechten … maar samen met m’n kwal bevochten we hem en toen was hij verslagen.

Nu heb ik wel beetje heel Weeping Penensula gezien – dus gaan volgende keer maar eens richting het Noord-Oosten… voordat we verder gaan in Stormveil Castle.

{ level 38, 19:19 uur gespeeld }