Vanavond eventjes gespeeld. Had alweer bijna 1,5 week niet gespeeld, voornamelijk doordat ik ’s avonds andere dingen deed (vooral veel Suits kijken – m’n nieuw ontdekte serie).

Maar toch kriebelde het wel weer beetje, dus eventjes naar de Lands Between gegaan.

Ik begon m’n reis vlakbij de ruines, naast het meertje met de (nu) draak. Ik wist dat ik onder de brug door nog een gevecht had geskipped, dus die wilde ik nog eventjes doen, voordat ik oostwaarts trok.

Ik rende – te paard – langs de skeletten onder de brug en in de kloof en kwam uiteindelijk bij een grot met een mist-deur.

“Ah, een boss dus” – dacht ik nog. Ik las de berichtjes op de grond die zeiden: “friend ahead” (met heel veel approvals) … dus was eventjes verward. En toen kwam er ineens een melding onderin het scherm:

Bloody Finger Nerijus has invaded your world

Ik stond even stil van schrik, “Hoe kan iemand mijn game nou invaden? Moet ik daar niet een of andere item voor gebruiken? Of was het omdat ik een bepaalde boss had verslagen laatst ofzo?”

En toen kwam er een rode speler de hoek om rennen en begon op me in te hakken. Uiteindelijk bleek Nerijus een NPC te zijn, maar hij deed wel behoorlijke bloodloss-damage … dus ik overleefde de aanval niet.

En dat was wel jammer, want ik had iets van 4000 runes (had er 9500 nodig om te kunnen levelen). Dus tja – weer terug – te paard – naar dezelfde plek, langs alle skeletten, runes oppakken en toen zag ik verderop al de rode “speler” spawnen.

Dus nu iets meer afstand gehouden, iets meer weggerold en halverwege kwam er zelfs nog een ander NPC “speler” me helpen, genaamd Bloody Finger Hunter Yura. Samen versloegen we Nerijus vrij gemakkelijk.

Daarna ging ik de grot (met de friendly) in … daar stond een kistje, maar toen ik hem opende, kwam er een mini-boss genaamd Patches. Halverwege het gevecht dook hij ineens in elkaar en gaf zich over. En toen had ik er een handelaar bij.

De grot uit en verder door de kloof. Aan het eind sprak ik nog eventjes met Yura en vond om de hoek nog een legendary dungeon (Murkwater Catacombs). Binnen bevocht ik wat stenen gargoyles (officieel heten ze Fanged Imps) … die gastjes zijn razend snel en doen ook nog eens bloodloss-damage … dus best wel vervelend. Maar ik versloeg ze en kon verder.

Uiteindelijk verkeek ik me op de laatste imps, werd omsingeld en ging dood. Daar lagen dus m’n 7500 runes. Rustig weer teruggegaan, imps verslagen en uiteindelijk kwam ik bij de boss-room. Die boss was eigenlijk heel simpel (misschien omdat ik overleveld ben, maar ok). Kon hem prima aan, samen met m’n kwal. Hij sloeg met z’n twee hamers aan kettingen, maar had hem al snel verslagen.

Buiten fast-travelde ik naar de Third church of Marika en vanaf daar ging ik oostwaarts. Daar was ik nog niet geweest, was gewoon nog grijs op de kaart.

Langzaam trok ik de heuvel verder op en kwam al snel bij een grote reus/trol die rollend de berg afkwam. Na een kort gevecht ging ik verder en kwam bij de Smoldering Church.

Maar nèt toen ik daar naar binnen wilde gaan, kwam er weer een NPC invader, genaamd Anastasia, Tarnished-Eater. Zij hakte woest op me in met een groot kromzwaard en deed (ook weer) bloodloss-damage… maar uiteindelijk wist ik haar nipt te verslaan.

Hierna kon ik verder de heuvel op en kwam uiteindelijk in het gebied Caelid. Daar speelde een onheilspellend muziekje en zag ik allemaal vage “kraaien” zitten. Ze deden me heel erg denken aan de vijanden die in Bloodborne zaten.

Ik liep beetje rond, versloeg wat “zombies” en werd ook nog een keer overvallen door een grote groep “zombies”. En toen had ik het wel weer ff gehad – dit gebied spreekt me stuk minder aan dan Lindgrave en Weeping Penensula – dat waren mooie bossen, dit is een of ander rood-zandig-gebied.

{ level 41 en 21:20 uur gespeeld }