Het lastige van het beschrijven van m’n Elden Ring avonturen is dat het niet zo rechtlijnig is als bijvoorbeeld Bloodborne of Dark Souls. Ik kan me fragmenten herinneren, maar de volgorde gaat soms beetje door elkaar.

Zo dus ook nu. Ben net klaar met spelen, het is inmiddels 0:48 en moet eigenlijk naar bed, maar wil eigenlijk ook wel vastleggen wat ik vandaag beleefd heb.

Vind het echt een heerlijk spel. De wereld is fantastisch om te verkennen en constant kom je wel weer nieuwe dingen tegen om te doen.

Ik begin weer in Weeping Peninsula, bij de site vlakbij de toren met de balista erop. Heb het westelijke deel van dit gebied nog niet verkend, dus dat is het plan voor vanavond – of tenminste, in die richting gaan we beginnen.

Via een hangbrug ga ik naar de overkant en kom wat poison-gasten-met-speren tegen. Iets verderop zie ik berichtjes over iets waardevols en besluit om die te volgen. Langs kliffen en hoge rotsranden loop ik verder, maar ontdek helemaal niks bijzonders. Totdat ik bovenop de kliffen een verlaten kerk met een site vind. Had hier dus ook gewoon direct naartoe kunnen gaan, gok dat die berichtjes ook eigenlijk hierheen verwezen, maar dat ik het verkeerd geinterpreteerd heb. Ook vind ik hier een Sacred Tear – wat m’n flasks sterker maakt (ik heal meer bij elke slok).

Ik zie verderop een gebogen-mevrouw-beeld staan, welke – zo weet ik nog van de vorige keer – een hint geeft in de richting van een grot met een boss. Dus ik besluit die te markeren op m’n kaart en later eens te onderzoeken. Nu geen zin in een dungeon, ik wil nog ff door hier buiten.

Via de rotsen klauter ik verder, versla wat poison-speren-gasten en vind een of andere boss-area. Daar ga ik maar even omheen en zie in de verte een grote vlakte met een wandelende toren met een grote bel eronder.

Via de zijkant van de vlakte om de toren heengeslopen (waarbij het harde geluid van de bel steeds harder klinkt, wel heel sfeervol) en kom uiteindelijk bij een ander kasteeltje. Bovenop het kasteel staat weer een ballista, dus nadat ik beneden eerst de soldaten en een ridder te paard heb verslagen, klim ik naar boven.

Bovenaan staat de ballista en daarnaast een kistje – met een stapel berichtjes. Maar ik ben ongeduldig, bang dat ik naar beneden val en open dus snel eerst het kistje.

Maar… het is een valstrik! Er komt een soort van mist uit het kistje en ik word getransporteerd naar een nieuw gebied, een of ander kasteel met een slapende reus. Heb daar nu nog geen zin in, dus activeer de site en reis dan weer terug naar de site vlakbij de wandelende tempel.

Weer terug, nu via een andere bocht. Ik kom bij een strand met sloom wandelende skeletten – die wel heel gretig kunnen bloedzuigen als ze me te pakken krijgen, zo merk ik.

In een hut vlakbij vind ik weer een andere site en een koopman met hele waardevolle spullen – heel prettig.

Via het strand verder, pak wat items op en kom uiteindelijk bij een poison-meertje met in het midden een ruine. Vanuit die ruine schiet een of ander zwevend-hoofd-heks allemaal magische stralen de lucht in – die naar beneden komen denderen en me bijna doodmaken. Maar ik krijg het hoofd kapot en kan de kelder in. Daar vind ik een of andere mevrouw met het hoofd als een soort gekke bloemkool. Kan er verder weinig, ze raaskalt wat, maar voor de rest niks. Gok dat ik wellicht ooit nog eens terugkomen … of even Googlen wat ik hier verder mee moet doen.

Dan maar weer verder de klif op – nog steeds voel ik er weinig voor om de wandelende tempel aan een nader onderzoek te onderwerpen. Ik versla een aantal hoofdloze geest-ridders en kom bovenaan de heuvel bij weer een kerk, de Fourth Church of Marika. Daar vind ik nog een Sacred Tear en weer een site

Via de zijkant weer naar buiten en verderop is een grote open plek met een soort van “drukknop” in het midden. Gok dat dat een lift is of een boss-fight triggered – dus die skip ik nog eventjes. Ik hak wel alle kruipende bol-slangen stuk voor stuk kapot en loop verder.

Iets verderop versla ik wat wolven, vind nog een kerker met een tweetal boogschutters en een nieuw wapen, en besluit dan dat ik klaar ben voor de grote open-plek-boss. Of tenminste, ik verwacht dat daar een boss zit.

En inderdaad. Ik activeer de “drukknop”, ga naar een soort schemerwereld en kom tegenover de Ancient Hero of Zamor te staan. Deze mini-boss komt langzaam op me af, hakt soms in het rond en blaast ijs naar me.

De eerste poging ga ik dood terwijl hij nog maar iets van 20% over heeft, maar de tweede poging slaag ik heel gemakkelijk. Vooral door m’n guarded counters – dat is dat je met je schild blokkeert en direct daarna een klap uitdeelt.

Nu naar de grote wandelende tempel. Eerst lees ik wat informatie en zie daarin staan dat deze grote wandelende tempel een massoleum is.

Om hem te kunnen stoppen met lopen moet je alles onder hem weghalen, staat er. Dus ik maak een rondje om de massoleum, hak alle hoofdeloze geest-ridders kapot … maar hij wandelt gewoon door.

Dan maar iets dichterbij kijken. Hij loopt rustig door, terwijl ik tussen z’n benen zoek naar wat ik moet doen. Vind uiteindelijk wel wat berichtjes van mede-spelers en eentje zegt (heel cryptisch) “find skeleton and hack it down”

Dus nog eens kijken … zie nergens een skelet liggen. Dan maar een keer op een van z’n benen hakken met m’n zwaard. En jawel, er gebeurd iets! En dan zie ik het ineens – op de benen van de massoleum zitten allemaal schedels. En die kan ik er vanaf hakken.

Dus nadat ik uiteindelijk iets van 80% van de schedels eraf heb gehakt, stort het massoleum ter aarde en kan ik de deur openen.

Binnen vind ik een soort tombe met erop een soort liggend beeld. Hier kan ik een Remembrance plaatsen om te dupliceren. Maar ik heb dat helemaal niet en geen idee wat het is.

Dus ik vertrek maar weer en besluit dat het weer eventjes genoeg is – is inmiddels al 0:45

{ Level 34 en 15:45 uur gespeeld }