Ik besluit om de generaal – waar ik eerder nog stuk op liep – nogmaals te proberen. Maar wederom falen al m’n pogingen. En na enkele pogingen besluit ik om even verder in het level te kijken.
Aangezien je namelijk heel vrijelijk kan bewegen en dit een tussen-baas was, kon ik er gewoon – via de daken – langs lopen en was er geen vuiltje aan de lucht. Zonder moeite verkende ik het level verder.
Ik sprong en liep over de daken, ik sla daarmee hele stukken van het gebied over en belandde al snel in een vervallen huis, met daarin een oudere vrouw die me een klein belletje geeft. Deze bel moest ik aan Buddha offeren, vertelde ze me. Dus ik besloot om weer terug te gaan naar de Dilapidated Temple – de main-hub waar je elke keer terug kan komen om dingen te unlocken en te levelen.
Daar werd ik via de verkregen bel naar een herinnering van mezelf getransporteerd, een herinnering van 3 jaar geleden. Via een brug kom ik bij een dorp, welk overvallen wordt door bandieten.
Langzaam loop ik door de straten van het dorp, steeds paar bandieten afmaken en dan weer verder. En ik loop vast op een stuk met een hele groep slechterikken op een hoopje. Na een paar pogingen hou ik het voor gezien voor vanavond – ook mede door nog steeds aanhoudende hoofdpijn.
