Een eiland in de oceaan van weblogs

Jaar: 2018 (pagina 2 van 3)

Laaaaange reistijd

Afgelopen paar weken zat ik afwisselend een paar dagen in Hilversum (bij BNNVARA) en een paar dagen thuis.

Het project waar ik aan werk is heel leuk en interessant, de mensen zijn heel leuk, de sfeer/werkomgeving is heel relaxed… maar de reistijd (2+ uur enkele reis) is beetje teveel van het goede.

Gelukkig kon ik 2 nachten (elke week) logeren bij Jasper en z’n gezin, in Almere. Dat reduceerde de reistijd tot 45 minuten, wat veel meer acceptabel is.

De andere helft van de week mag ik thuiswerken, dus dat is wel weer gezellig. Ontbijten met de kids, ze naar school brengen en dan op zolder aan de slag. En dan tussen de middag even gezellig samen lunchen. En dan na het werk ben ik binnen 1 minuut thuis. Minimale reistijd dus ^^

Het is nu nog 1 week zo en dan ben ik klaar in Hilversum. Als het goed is begin ik dan aan m’n volgende klus, in Rotterdam. Dus dan hebben we weer een reistijd van 30/45 minuten. Perfect

Monsieur de l’Araignée

Spiderman, Spiderman, does whatever a spider can
Spins a web any size, catches thieves just like flies
Look out, here comes the Spiderman

Met een gracieuze sprong duik ik vanaf een wolkenkrabber, stort in de diepte, tot enkele meters boven het wegdek ik m’n hand uitstrek en mezelf met een spinnenweb sierlijk laat slingeren.

En op het hoogste punt van m’n zwaai, laat ik los, maak een koprol om daarna weer naar beneden te duiken en het hele riedeltje te herhalen.

Heerlijk, zo door de stad bewegen.

Ik speel Spider-man op de PS4. En het speelt geweldig. Het rondbewegen gaat vloeiend en heel eenvoudig, de gevechten met de bad guys zijn pittig en uitdagend, de verhaallijn begint net pas een beetje op gang te komen. Maar ja, heb het nu misschien 5 uur gespeeld ofzo. Het verhaal ziet er wel heel leuk uit. Echt een typisch Spider-man verhaal.

Net als al de comics die ik thuis heb liggen, zo voelt/speelt Spider-man ook. En dan ziet het er ook nog eens super mooi uit.

En een van de vetste dingen is dat als je begint met rondslingeren, dat dan langzaam de muziek aanzwelt. Zie hieronder een filmpje van Kotaku waarin ze dit tonen:

(bron: Kotaku)

De afgelopen 12 dagen…

… kwam ik in dienst bij Passionate People, werkte eerst aan de eigen website en sinds een paar dagen zit ik nu bij BNNVARA

… speelde ik de beta van Battlefield V. Speelde leuk, zaten nog best wat bugs in, maar vond het wel fijner om weer in een iets moderne setting te zijn (WW2 ipv WW1)

… keek ik met argusogen naar al het nieuws over Spider-man en besloot ik hem (vandaag) dan toch maar te bestellen ^^

… kreeg ik als afscheidscadeau bij IN10 een tweetal bordspellen, Machiavelli en Mysterium (eigenlijk was dat 13 dagen geleden, maar whatever – dit is mijn blog ^^)

… ging ik dagje fietsen met Jasper en m’n moeder op de Veluwe. Heel gezellig, mooi weer en bijna 40km gefietst.

Vliegende bijlen en hoofden

Ik werp m’n wapen met een boog richting de vijanden. De zoevende bijl haalt twee vijanden neer en blijft steken in het hoofd van de derde. Met een handgebaar komt de Leviathan Axe weer teruggevlogen om met een passende ‘pats’ weer in m’n hand te landen.

Ik speel God of War – een PS4 exlusive. Een heerlijk spel, een combinatie van super mooie graphics en fantastische gameplay. De gevechten met de vijanden vervelen nooit, je voelt je altijd super sterk en tegelijkertijd moet je toch ook goed blijven prioritiseren welke vijand je eerst neerhaalt, om te voorkomen dat je overwelmd raakt.

Ergens eind april kwam God of War uit, voor op de PS4. Dit ‘vervolg’ op God of War III had ik eigenlijk totaal niet op m’n radar staan. Had wat trailers voorbij zien komen, had hier-en-daar wat berichtjes gezien, maar ja… sinds een paar jaar geleden was ik samen met Mathijs gigantisch afgeknapt op God of WarIII, dus deed me eigenlijk weinig, deze nieuwe release in de serie.

Vroeger – lang lang geleden, toen ik nog een PS2 had, heb ik wel met veel plezier God of War (1) en deel 2 gespeeld. Heerlijk beetje hakken en slaan, vooral met die mooie Blades of Chaos. Maar die zijn niet meer in deze reboot. Dit keer speelt het verhaal zich af in het hoge (koude) noorden en niet meer in het zonnige Griekse zonnetje.

Ergens eind mei kocht ik het spel, was nooit heel erg erdoor gegrepen, maar de recenties waren zo lovend, dat wilde ik zelf ervaren. En ben blij dat ik dat gedaan heb, want wat een heerlijk spel. De verhaallijn is boeiend, de gesprekken die Kratos (de hoofdpersoon) heeft met z’n zoon zijn leuk om te volgen en het ziet er gewoon allemaal zo heerlijk mooi/leuk uit.

Ook de structuur van het spel zit heel goed in elkaar. Ik heb altijd een beetje moeite met open-wereld spellen. Vind het idee heel leuk, maar uiteindelijk struikel ik door alle keuzestress die ik krijg door de vele mogelijkheden. Maar gelukkig is God of War (GoW voor vrienden) iets meer afgebakend. Ja, je kan alle kanten uit – maar er staan niet 83.000 icoontjes op je scherm om aandacht te vragen. En de side-quests zijn dusdanig goed, dat ik me regelmatig halverwege heb afgevraagd of dit nou een main-story-missie was, of ‘maar’ een sidemissie.

En uiteindelijk – na enkele maanden te hebben gespeeld – speelde ik hem laatst uit. Tenminste, ik haalde het einde van de mainstory. Nu kan ik nog sidemissies doen, andere dingen verzamelen en zoeken en zelfs het spel opnieuw spelen met de New Game Plus variant – wat dus betekend dat je alles reset,  behalve je eigen voortgang. Dus je begint opnieuw met het verhaal, maar wel met alle wapens en skills die je al had.

Mmm. Misschien dat ik dat ooit nog wel eens doe. Maar voorlopig ben ik even klaar met GoW, tijd voor iets anders. Maar wat? Ja, de beta van Battlefield V komt er volgende week aan. En Spider-man komt er ook aan, 7 september. Benieuwd hoelang ik mezelf kan inhouden ^^

Long time no talk

Poeh. Ik kwam regelmatig even langs en zag dan de tijd sinds m’n laatste post steeds langer worden. Eerst waren het nog maar dagen, toen werden het weken en nu is het inmiddels uitgegroeid tot maanden sinds ik hier heb geschreven. Vier om precies te zijn, of eigenlijk zelfs bijna vijf. Dat is bijna een half jaar geen posts… Terwijl ik het toch altijd leuk vind om m’n eigen belevenissen terug te lezen. 

Nou, ga m’n best doen om weer wat meer hier neer te pennen. Vind het toch wel leuk, maar neem er (te) weinig tijd voor.

Dus ik zal eventjes hier een ‘samenvatting’ geven van de afgelopen maanden. Oeh, weet je wat? Ik doe het zelfs per maand eventjes, als ik me dat nog kan herinneren.

April

  • Renske d’r eerste schooldag
  • We (Lies en ik) verbleven een dagje en nachtje in Groningen, heerlijk. In een hotelletje, lekker door de stad gestruind en daar ook nog wat bordspelletjes (Vrijdag en een mind-game) gekocht. Helemaal top.
  • We speelden zelfs 2 avondjes Pandemic Legacy (helaas zonder verslag, sorry). Maar het wordt maar meer-en-meer bizar.
  • Ik speelde een avondje Pandemic op m’n werk met een aantal collega’s

Mei

  • Weer avondje Pandemic Legacy
  • Ik ga samen met Tobias naar Dordt in Stoom
  • Renske wordt 4 jaar oud
  • Ik besluit naar een andere werkgever te gaan

Juni

  • Tobias en ik lopen de avondvierdaagse (helaas maar 2 dagen, aangezien Tobias na de eerste avond ziek wordt). We lopen wel de laatste avond, en worden helemaal geweldig onthaald door iedereen.
  • We gaan naar de open dag bij de brandweer
  • We gaan met z’n viertjes naar de MonsterJam in de Kuip

Juli

  • Tobias zwemt af en haalt z’n A-diploma en we eten om het te vieren ’s avonds pannenkoeken bij Pims (samen met opa en oma’s)
  • We halen een lapje kunstgras om de tuin op te sieren
  • Ik heb weer eens een avondje gamen met Mark, Frank, Martino en Mathijs. We spelen vele coop en local multiplayer games op de Xbox One
  • Ons vakantiekind (Lena) halen we op en komt logeren voor 3 weken.

Augustus

  • We gaan naar de camping Breehees in Goirle, waar we ons 2 weken fantastisch vermaken
  • M’n laatste weekjes bij IN10
  • En daar zitten we nu dan, op een van de laatste dagen van augustus.

Pandemisch gespeel

Afgelopen zaterdag was het weer zover. We gingen verder met Pandemic Legacy – Seizoen 1. Deze post zal dus (weer) spoilers bevatten, dus stop met lezen als je het spel zelf nog wilt spelen.

En daar gaan we dan. We waren bij april beland.

(even voor historische doeleinden nu gepubliceerd. Nog even kijken of ik kan terughalen wat er gebeurd is)

Bijkletsen

Afgelopen weken bestond (kort samengevat) voornamelijk uit druk op werk, thuis beetje rommelen met Javascript, beetje ziek zijn en bordspelletjes spelen.

We (Tobias en ik) gingen ook nog een dagje (zaterdag 17 maart) naar een voetbalwedstrijd (PSV tegen VVV). Was heel leuk (maar ook superrrr koud) om een èchte voetbalwedstrijd bij te wonen. De eerste helft gebeurde er eigenlijk niet zoveel, maar gelukkig werd PSV rond de 60e minuut wakker en besloot om nog totaal 3 doelpunten te maken.

Al-met-al een hele leuke ervaring, al was het wel bijzonder bitter koud. Brrrr.

En afgelopen zaterdag kwamen Tanja en Björn langs en speelden we Dead of Winter. Dit cooperatieve bordspel heeft als thema een zombie-apocalyps waarin je met een groep overlevenden moet … uhm… overleven. Je moet als groep bijvoorbeeld voedsel en brandstof verzamelen, maar ook de zombies weghouden uit de gebouwen. En als extraatje kan er ook nog een verrader in de groep zijn, beetje zoals Wie Is De Mol ^^

Het eerste potje speelden we nog zonder de verrader-rol, maar het tweede potje hadden we hem er wel bijgestopt en we begonnen elkaar direct heel paranoide te verdenken van allerlei wangedrag. Ik was er stellig van overtuigd dat Tanja de verrader was en de boel liep te verstieren. En Lies verdacht mij weer. Groot was dan ook onze verbazing toen bleek dat niemand de verrader was.

Let there be Blooooood(borne)

Yes! Ik ben weer terug.

Afgelopen dinsdag was het zover, Bloodborne werd gratis beschikbaar via PSN Plus. Direct gedownload en eventjes (5 minuten) gespeeld. Ik begon hele-helemaal aan het begin. Kon wel m’n oude save-game gebruiken, maar aangezien ik de laatste keer gestopt was bij de New Game + … stond ik dus weer gewoon helemaal bij het beginpunt.

Had nog wel al m’n wapens, items en levels… maar moest wel weer alle deuren openen en bosses verslaan. De afgelopen dagen dat dus langzaam paar avondjes gedaan. En waar ik helemaal in het begin nog vele uren over het eerste stuk gedaan heb, liep ik er nu vrij eenvoudig doorheen. Dit komt mede doordat ik – voor m’n gevoel – nu beetje overleveld ben en de enemies zo 1-2-3 neerhak.

Uiteindelijk de Cleric Beast verslagen (wel met hulp van een tweetal andere spelers, ben nog steeds geen fan van boss-fights) en weer verder de boel verkend. Moest eventjes weer nadenken hoe je ook alweer verder kon, maar vond al gauw de route (en de lift) weer en kwam uiteindelijk weer bij Father Gascoigne. Die versloeg ik ook met hulp van een medespeler en toen was ik weer eventjes klaar.

De volgende keer gaan we weer verder naar de kerk en daar de boel verkennen. Zin an!

En vond nog in het archief een filmpje (van 3 jaar geleden) waarin ik liep te kutten in m’n gevecht tegen de Cleric Beast.

We gaan verder met februari

Na eerst heerlijke roti te hebben gegeten, pakten we vanavond weer de draad op met Pandemic Legacy (Seizoen 1). Let op, deze post bevat weer spoilers! Mocht je het spel zelf willen spelen, lees dan zeker niet verder! Het is zoveel leuker als je het allemaal zelf ontdekt en beleeft!

Lees meer