Vanavond wilde ik nog eventjes beetje wat dingen proberen en dan maar eens de walkthrough doorlopen om alle andere eindes te gaan halen. Maar het verliep net ietsje anders.

Ik wilde eerst einde E halen, dus ik begon direct met de eind-credits en ging al schietend de teksten wegwerken. Ik besloot om niet te stoppen en gewoon door te blijven gaan om te kijken hoever ik kon komen.

Uiteindelijk kwam ik best ver, maar het werd aan het eind echt bizar lastig. Echt een bullet-hell level, overal vlogen kogels en ik kon echt niet met goed fatsoen dit doorzitten. Maar het werd langzaam steeds anders. Het begon ermee dat er soms een inspirerende tekst kwam te staan, iets als “I’ve been here too. Just keep on going! I know you can make it! – China”. Vond het maar beetje maf dat de tekst gelinked was aan een land, maar ok. Dus ik zette door. En er kwamen steeds meer van dit soort onzin-teksten te staan, ik las ze niet eens meer – maar koos gewoon voor ‘Wil je stoppen? -> Nee’

Uiteindelijk kreeg ik de melding: Machidda wants to give you some aid, do you accept? Dus toen maar geaccepteerd… en direct werd het me duidelijk… er vliegen ineens 6-7 andere schepen om me heen… beschermden me tegen de bullet-hell en in plaats van dat alleen mijn schip vuurde, vuurden we allemaal gezamenlijk. Dus alle vijanden waren in een mum van tijd gekilled en ik haalde het einde. Einde E gehaald, dit was het beste einde, want het eindigde dus ermee dat de 2 PODs (van 2B en 9S) al hun memories opgeslagen hadden en hun weer tot leven wekten. Jeeej hoera!

Toen kwam er een vraag van POD 154 aan de speler… of ik voor andere spelers die moeite hadden het einde te halen ook een melding wilde achterlaten. Oh wacht, ja! En toen drong het tot me door. Die vage meldingen die ik gezien had, dat waren dus berichten van andere spelers van over de hele wereld! Ik liet mijn bericht achter, in de hoop er iemand mee te motiveren om door te gaan naar het echte einde-einde. En toen kwam POD 48 met nog een vraag, of ik een anonieme willekeurige andere speler wilde helpen en al mijn save data wilde opofferen. Ik dacht heel nobel te zijn en het te accepteren en zelfs toen de POD erop hamerde dat ik dan ook m’n chapter select zou verliezen en alles wat ik had verzameld, dacht ik nog steeds dat het part-of-the-story was. Dus ik accepteerde, ja, ja, ja, jaahaaa ik weet het zeker, ja ik twijfel maar ga maar door… en toen kreeg ik met een mooie animatie door alle menu-onderdelen te zien hoe langzaam mijn verzamelde gegevens, mijn loot, mijn upgrades, mijn verzamelde informatie en alle 3 mijn save-games verwijderd werden. Plop weg. Gone. En ik dacht nog even dat het een geintje was… totdat ik teruggezet werd naar het hoofdmenu… en alle 3 de save-slots leeg waren! Compleet weggevaagd. 32+ uur aan gameplay was weg… en ik wilde nog alle andere eindes zien! Aaaaaaarghhhh

Gelukkig gooit de PS4 je save-games naar de cloud en kon ik een savegame van vorige week donderdag (30 april) terughalen. Dat was de save-game van voordat ik gisteren speelde. Dus nadat ik was bijgekomen van hoe awesome het was en dat de spelers elkaar berichten konden sturen… en nog meer was bijgekomen van het feit dat m’n save-games echt-echt-ECHT weg waren… laadde ik de geuploadde save-game weer, starte de missie weer op… en begon aan m’n 2e keer het einde doorlopen.

Ik ging weer als 9S door de toren, als A2 door de library, ging weer vechten tegen de 2 roodharige tweeling hologrammen, ging weer om-en-om de bolvormige bosses bevechten en uiteindelijk vocht ik weer als A2 met 9S en andersom. En na meer dan een uur was ik dus weer net zo ver. Ging vooral zo snel omdat ik – voor het gemak – maar even de difficulty naar easy had gezet en ook alle cutscenes skipte.

Dus na einde C en einde D, begon ik WEER met de bullet-hell (einde E) en aan het einde daarvan koos ik wel weer een message, maar koos ik er deze keer maar voor om m’n save-games niet op te offeren. Staat genoteerd, zei de POD en klaar – no problem.

Daarna dus nog met de walkthrough naast me alle eindes doorlopen. Allemaal behalve einde Y, want daarvoor moet je ALLE wapens in het spel verzamelen en allemaal upgraden tot hun max-level… en dan nog een aantal substory doen. Daar had ik geen zin meer in. Wel jammer, want had graag een trophy ontvangen voor het complete alfabet.

Nou, dit was dus m’n NieR Automata avontuur. Bijna 35 uur plezier aan beleefd en echt awesome verhaal meegemaakt. Kijk er met heel veel plezier op terug en ben blij dat ik de hype heb gevolgd. Volgende game wordt Horizon Zero Damn – geleend van Mathijs ^^

{33:24 uur PLUS meer dan 1 uur  de laatste missies herspelen}