Maand: februari 2017 (pagina 1 van 2)

Ik begon weer in de zoutmijnen. Het laatste wat ik had gedaan was een deur (shortcut) geopend. Dus nu weer daarheen. Moest langs wat vijanden en vond het eigenlijk maar beetje omslachtig. 

Ik kwam in een grote open ruimte (in een grot) en versloeg daar een aantal vijanden en was beetje aan het dralen, want ik zag beneden een Yokai-wolk. Uiteindelijk bleek dat een WheelMonk. Hem bevechten ging best gemakkelijk, wegduiken wanneer hij aan kwam rollen… maar vergat op m’n health te letten en werd gedood doordat ik in de fik stond ^^

Nu moest ik dus weer voorzichtiger naar m’n dood-ga-plek, om m’n Amrita op te kunnen pakken. Gelukkig had ik net geleveld, dus had nog niet zoveel verzameld. De stackes waren dus niet zo hoog. 

Ik besloot om via een andere gang te gaan en vond – beetje door toevallig een gang in te duiken – een snellere/simpelere weg naar dezelfde grot. En had dus eigenlijk die shortcut niet eens nodig… no idea waarom hij er zit eigenlijk 😛

Toen m’n Amrita opgeraapt en de WheelMonk weer aangevallen. Deze keer ging het wat makkelijker, alleen viel ik halverwege van de richel in de wolken van giftige gassen. Daar snel m’n tegengif gebruikt en mezelf gehealed. Maar moest hier weg. De WheelMonk zat achter me aan en ook nog 1-2 grote Yokai’s… (achteraf denk ik dat de WheelMonk niet achter me aan zat maar gewoon op de richel is gebleven – maar middenin de actie voelde ik de paniek door me heen golven dat ik snel weg moest komen). Ik bereikte een ladder en kon weer naar veilige grond klimmen. Daar snel mezelf weer gehealed en toen de WheelMonk weer bevochten. Hij was gelukkig al bijna dood, dus ik was vrij snel klaar. 

Toen kon ik langzaam de grot ontdoen van vijanden. Eerst het gas weghalen, toen de vijanden verslaan. Was best makkelijk en al snel vond ik de sleutel voor een deur in het hoekje. 

Achter die deur zat een Shrine en na even een schietgebedje ging ik verder. Ik kwam bij een grot vol met giftige gassen en plateaus met daarop een WheelMonk en beneden liepen een aantal Yoki’s rond. Ging een paar keer dood; door de WheelMonk, doordat ik vergiftigd was en niet snel genoeg healde, toen ik te eager op een Yoki afrende en hij met met 2 slagen tot moes sloeg en ook nog een keer omdat ik – terwijl ik in gevecht was met een Yoki – een stapje teveel naar achteren zette en in een diep gat in de grond viel. 

Weet nu wel beetje hoe dit onderdeel van de grot eruit ziet, dus hoop dat ik er vanavond/morgenavond voorbij geraak.

{21:02 uur en level 44}

Vanavond (na een heerlijk lang weekendje weg, naar een huisje in Limburg) weer even in Nioh gedoken. Speelde eerst nog een sidemissie, weer terug de grotten in. Ging wel leuk. Versloeg meerdere gevallen medespelers, de gevechten gingen mooi gelijk op. Versloeg een Skeleton Warrior (eigenlijk vrij eenvoudig) en liep rustig verder. Zag in de verte een soort monnik  zitten, maar kon hem met 1 schot verslaan. Geen idee wat z’n aanval precies is.

Daarna verder via de richel en toen de grot in. Daar versloeg ik een-twee mannetjes en ineens kwam er een Skeleton Warrior en een Yoki tegenlijk rondom de hoek. Dat was even flink aanpoten, maar ik hield stand. En toen die dood waren, stonden er ineens weer nieuwe mannetjes uit het niets om me heen; 2 vliegende vuurhoofden, 1 soort menselijke ninja-gast en een Skeleton Warrior. Nog flinker aanpoten en heb een aantal keer gedacht dat ik het loodje zou leggen. Maar ook dit gevecht won ik. En toen kon ik verder naar de deur… en toen kwam er wèèr een menselijke ninja-gast. Gelukkig niemand anders en hem versloeg ik dan ook vrij eenvoudig. 

En toen kon ik eenvoudig de missie beëindigen. Na nog wat hebben lopen rommelen bij de Blacksmith en met m’n gear, werd het tijd om naar de volgende regio te gaan. Met de boot. 

Een filmpje (met een super groot monster, welke ik ongetwijfeld nog zal treffen) en toen kon ik weer nieuwe missies kiezen. De eerste was een sidemissie waarbij ik in een soort van arena een berg Yokai moest verslaan. Overal lagen bloody graves welke me eraan herinnerden dan dit vrij pittig zou zijn. 

Op zich viel het best mee. Ik versloeg de Yokai vrij makkelijk, hield afstand en wist ze allemaal te verslaan. En toen kreeg ik weer een stapeltje loot. Altijd fijn. 

En daarna de volgende main-missie gaan doen. De zoutmijnen in. Weer grotten, zucht. Deze keer zijn ze ook nog eens gevuld met giftige dampen. Die kon je met een machientje dan wel weer tijdelijk wegzuigen. Maar het voelde allemaal beetje spooky. Voornamelijk doordat het duister en klam aanvoelde. Vochtige donkere grotten zijn niet mijn ding. Maar nu ik er m’n eerste ronde doorheen heb gemaakt en de layout ken, is het allemaal niet meer zo spanned. Ik opende nog even een shortcut en toen was het weer mooi geweest. 

{20:24 uur gespeeld en level 43}

De volgende stap in de main-story van Nioh is dat ik met een boot naar een nieuwe regio ga. Maar ik was eigenlijk nog niet klaar in de huidige regio. Dus besloot vanavond om nog even wat side-missies te doen. Even werd alleen wat langer dan verwacht.

De eerste sidemissie was weer in het eerste dorpje. Dit keer stond het in vuur-en-vlam en zag ik weer een nieuwe soort enemy, een wheelmonk. Dit waren (simpelgezegd) twee grote schedels op een groot wiel gebonden, met veel vuur. De eerste keer versloeg ik dat ‘wiel’ vrij simpeltjes door erop te schieten van een afstandje. Toen verder voorzichtig door de straatjes van het dorpje. Vond zelfs halverwege nog een shrine, dus dat voelde wel iets veiliger. En uiteindelijk de missie zonder veel problemen gehaald. 

De tweede sidemissie was iets pittiger. Maar dit deed ik weer samen met de dame die een lightning sword draagt. Dus eigenlijk was vrijwel alle spanning eraf. Ik liep, lokte vijanden uit hun holen en deed dan een stapje opzij en liet mevrouw erop inhakken. Ze deed niet altijd super veel damage, maar ze pakte wel elke keer de agro van de vijanden. Dat wil zeggen dat zij het doelwit werd van hun aanvallen en niet ik. Dus ik kon vrij makkelijk de vijanden in de rug aanvallen. 

We liepen eerst een stuk door een dorpje, maar daar viel niet zoveel te ontdekken. Daarna maar de ondergrondse gangen in, waarvan de ingang naast het begin van het level stond. We liepen dieper en dieper, kwamen wat vuurspuwende of poison-spuwende gargoyles tegen, een wheelmonk en een aantal sentries. 

Uiteindelijk kwamen we in een zaaltje met een grote Cycloop Oni… en toen ging ik dood (doordat ik niet goed op m’n health had gelet – een ander excuus is er niet). Dus weer hetzelfde stuk doen, nu iets voorzichtiger. In het zaaltje weer herenigd met m’n Guardian Spirit en toen de Oni (op het nippertje) verslagen. Vooral door gewoon veel vuurbommen te gooien. 
En toen was er niks meer. Het zaaltje gaf wat loot, maar dat was dan alles. Dus beetje beduusd besloot ik maar om weer terug naar buiten/boven te gaan. Daar aangekomen herinnerde ik me een vijand die vanaf een richeltje hogerop stond te schieten met z’n boog. Dus maar die kant opgelopen. Dat bleek een pad omhoog te zijn en na wat kleinere vijanden, een Cycloop Oni, een Skeleton Warrior en een Yoki kwamen we – na wat zoekwerk  – terecht bij een kistje en daarin zat wat we zochten… iets van een gift voor iemand anders. 

En tja, denk de volgende keer maar weer verder met het verhaal.

{18:46 uur gespeeld en level 40}

Ik begon om de hoek bij de lightning-leeuw-boss en had me voorgenomen om die toch wel te proberen.

Eerst een paar keer warmdraaien tegen wat ‘bloody ghosts’ (de geesten van medespelers) en daarna aan de slag.

Heb meerdere tactieken geprobeerd. Bommen gegooid, maar die deden niet veel. Gecheckt of ik de lightning kon blocken, wat niet werkte (ik was binnen 3 seconden dood). Heb hem zelfs een tijdje niet aangevallen, alleen maar  hem heen draaien en observeren. Hij deed eigenlijk niet zo bijster veel. Hij schoot lightning, die ik moest dodgen, maar voor de rest viel het wel mee. Totdat ik in de buurt kwam, dan haalde hij super fanatiek uit met z’n klauwen en was ik in no-time dood.

Dus begon een beetje de moed te verliezen. Zou ik dan maar weer de hulp van een medespeler inroepen? Hielp de vorige keer ook heel goed. Maar toen had ik het gevoel dat ik minder kans had dan nu. Dus eerst nog maar paar keer proberen, nam ik me voor.

Toen ineens bedacht ik me dat z’n lightning kwam van boven, vanuit de lucht. Zouden die afdakjes helpen die door de tuin (waarin we speelden)? Volgende poging ging ik dus onder de ingang staan terwijl hij z’n lightning aanval deed. En ik werd totaal niet geraakt!

Dus dàt was de manier. Ik rende verder rond in de tuin en vond een soort van tuinhuisje waarbinnen ik kon schuilen tegen de lightning. Ik stond eronder als hij z’n aanval deed en sprong er dan even onder vandaan om hem 1-2-3 klappen te geven. En dan weer terug onder het afdakje.

En na een tijdje werd dat m’n tactiek. Hij kon niet bij mij komen onder het afdakje en wanneer hij z’n aanval naar de lucht keerde, werd z’n opgroeiende buik blootgesteld. En dan kon ik daarop inhakken.

Uiteindelijk was m’n eerste poging met onder een afdakje staan ook meteen de laatste. Ik versloeg hem, maar echt op het nippertje. In de laatste fase had ik al m’n elixers (healthpotions) gebruikt en had ik nog maar iets van 15% health. En hij had ook nog maar een klein stukje over. Moest mezelf hardop toespreken om niet te gretig te zijn en te blijven spelen zoals ik de hele tijd al had gedaan.

En toen was het gevecht voorbij. Klaar met de missie …toch? Nope, ik ging het huis binnen en daar wachtte een mevrouw die wat vertelde over… uhm iets met de beschermer zijn van dit dorpje ofzo. Toen een deur door en met een lift naar beneden.

Ik kwam  in een soort van ondergronds gangenstelsel terecht. Dat liepen wat pittige vijanden rond, vooral de Skeleton Warrior was pittig. Maar al snel had ik een truukje om langs hem te komen. Ik ging verder en verder, steeds dieper de gangen in.

Na een tijd kwam ik bij een soort van grote zaal, met daarin een leger van stenen wachters. Het lastige is dat sommige van die wachters tot leven kwamen (genaamd Sentry) en super krachtige aanval hebben. Het fijne is dat ze heel traag zijn en eigenlijk – mits je oplet – heel makkelijk te verslaan zijn.

Na een paar pogingen open ik de magische sloten van alle deuren en kan zo doorlopen tot bij een nieuwe shrine en een mevrouwtje. Ze heeft een lightning zwaard en verteld me dat ze me komt helpen. Gezamenlijk rennen we verder. We komen een aantal Sentries tegen en ook een Cycloop Oni. Na deze te hebben uitgeschakeld lopen we verder en komen bij de volgende boss.
Dit blijkt de main-villain te zijn, maar dan getransformeerd als Japanse samurai. Dit gevecht voelt eerlijker dan die tegen die lightning-leeuw. Menselijke tegenstanders zijn wat makkelijker te lezen ofzo. Of hebben geen weirde aanvallen (tenzij je een vampieren-mevrouw-boss bent ^^).

Deze boss was nog best pittig, maar voelde constant als mijn fout als ik dood ging. Of ik was te eager of… nee, eigenlijk altijd was ik te eager of verdedigde niet goed genoeg.

Maar toen ik eenmaal de rust had en geconcentreerd speelde, toen versloeg ik hem. Niet makkelijk, maar ik was in leven en hij niet meer. Dat was genoeg. En toen was de missie wel (ècht) ten einde.

Nog beetje lopen spelen met het soul-binden van m’n wapens… En denk dat ik nog maar ff moet gaan uitzoeken welke wapens ik moet houden. Heb nu een hele lijst van wapens welke ik kan verkopen, offeren of dismantlen. Maar geen idee wat het handigst is.

{17:15 uur gespeeld en level 37}

Vanavond de volgende story-missie gaan doen. Is pas de derde, als je de tutorial/proloog niet meetelt. En ging eigenlijk best voorspoedig. 

Ik begon in een regenachtig dorpje, kwam wat bandieten tegen, kwam wat Yokai tegen en voorzichtig maar aan verkende ik steeds meer het dorpje. Omdat ik nu meer en meer Amrita nodig heb om te levelen, voel ik ook steeds vaker de vrijheid om gewoon wat door te lopen ipv steeds voorzichtig weer terug te gaan. 

Versloeg in het dorpje ook meerdere keren de geesten van medespelers. Kreeg daarmee ook veel loot, maar heb nog maar weinig gekregen waar ik echt veel mee kan. Na een tijdje voorzichtig rondlopen en beetje inhakken op Yokai, zag ik de route die terugleidde naar het begin. Daar was een grote deur en toen had ik een shortcut geopend. 

Daarna weer voorzichtig verder het dorp in. Zag een aantal Yokai lopen (een een-oogige-Oni en een paar koehoofdmannetjes. Nadat ik die (en een paar ninja-mannetjes) had verslagen, vond ik de (grote) deur naar de bossfight. Dat was wel duidelijk, maar daar had ik nog geen zin in.

Ik had zojuist alle vijanden in het dorp afgemaakt, dus dit was de ideale gelegenheid om de boel te verkennen. 

En dat deed ik. En ik vond een shrine op een steenworp afstand van de boss-deur, dus dat was fijn. Naast de shrine stonden een viertal stenen wachters… en nadat ik de shrine gebruikt had kwamen ze – een voor een – tot leven. Ze hakten traag maar heel krachtig, maar ik kon op de been blijven en kreeg ze uitgeschakeld. 

Toen nog even geleveld en toen was het maar tijd voor de boss. Dit bleek een soort Japanse leeuw/draak te zijn die lightning schiet. Ik was dan ook binnen 3 seconden dood. M’n (weinige) Amrita dropte op een hoopje op de grond, bewaakt door m’n Guardian Spirit. 

Mmm… hier moest ik me even op kleden. Ik bladerde door m’n kleding en vond de perfecte outfit – vol met lightning bescherming. Maar ik miste iets, ik was niet sterk genoeg. Dus ik moest nog even levelen. 

Had alleen niet genoeg Amrita, dus was tijd om te gaan farmen. Ik versloeg meerdere Yokai, ik liep de vele bloody graves af en versloeg de geesten van m’n medespelers. Ik offerte zelfs een berg van m’n gevonden wapens (heb er toch niet zoveel aan) om nog wat Amrita te krijgen. Maar het schoot nog niet zo op, had pas 7.000-nog-iets en ik moest iets meer dan 13.000 hebben. 

Dus ik bad bij de shrine, liet daardoor alle vijanden weer terugkomen en begon opnieuw. Deed het wel steeds vlakbij de shrine, zodat mòcht ik dood gaan, kon ik zo weer m’n gevallen Amritas oppakken. Maar helaas, ik was een kleinigheidje vergeten en daar kwam ik achter toen ik iets te makkelijk een Yokai bevechtte en me liet doodslaan. 

Ik had namelijk m’n Guardian Spirit niet meer. Die was nog netjes in de ruimte van de bossfight achter gebleven. Ik had aangenomen dat als je de tweede keer door gaat, dat dan je nieuwe hoeveelheid Amrita blijft liggen op je nieuwe rustplaats. 

Maar dat was dus niet zo. Zonder Guardian Spirit geen Amrita om op te  pakken. Daar ging m’n hele spaargeld. De teller stond weer op 0. Aaaaaargh!

Uiteindelijk dus nog weer hetzelfde riedeltje gedaan, aantal keer dezelfde Yokai bevochten, aantal keren een vijandige medespeler verslagen (na soms tot wel 4-5 keer toe in elkaar gemept te zijn). Maar toen had ik dus genoeg om te levelen en nog  1-2 de boss te proberen. 

Heb (eerlijk gezegd) nog niet het idee dat m’n nieuwe kleding ergens helpt. Maar ja, we gaan weer rustig de boss observeren en dan zien we het vanzelf. 

{14:23 uur gespeeld en level 35}

Ik sta aan de rand van een grote open ruimte, in een grot. Wanneer ik van de rand naar beneden spring, komt er direct een vrouwelijke vampier op me afstormen. Ze haalt uit met flinke klappen, stuurt verlammende golven op me af en duikt soms bovenop me en bijt in m’n nek. 

Ik doe nog wel een paar pogingen om d’r af te houden, ik duik naar links, ik duik naar rechts en gebruik veel verschillende potions/poedertjes/andere dingen. Maar het mag niet baten. Helaas. 

Gelukkig respawn ik redelijk dichtbij weer en kan ik dan weer naar deze grot spurten. Ik ren langs alle overige vijanden en begin het ritueel van wegduiken en analyseren weer opnieuw. En langzaam begin ik d’r beetje te leren lezen. Ik zie vaak (dus niet elke keer) net op tijd wanneer ze een verlammende golf op me af gaat sturen – dus kan dan wegduiken. En doe d’r zelfs steeds vaker schade, voordat ik dood ga. 

Totdat ik – na iets van 10 pogingen – er genoeg van heb. Het duurt me te lang, ik merk te weinig vooruitgang en het begint me te vervelen. Dus ik besluit om de hulp  in te roepen van een medespeler. En al vrij snel komt er iemand (<naam speler>)  om me te helpen.

Ik wacht op hem aan de rand van de arena (de grote open ruimte in de grot). We groeten elkaar door te buigen, dan voegt hij nog iets van vuur aan z’n wapen toe en dan kunnen we beginnen. 

De boss rent op ons af, ik duik weg en m’n compagnon begint op d’r in te hakken. Daardoor (denk ik) richt ze d’r aandacht volledig op hem. Hij kan hakken en heeft duidelijk beter door hoe ze aanvalt. Soms spring ik er ook even in en doe ik wat damage. Is beetje dubbel, ik wil graag bijdragen, maar moet ook oppassen dat ik niet dood ga. 

Uiteindelijk is ze verslagen. Ik bedank m’n hulptroep en hij verdwijnt weer (wst standaard is na een boss-battle). Ik raap de verkregen loot op, bekijk een aantal cutscenes en kan weer een nieuwe missie kiezen. 

Ik kies ervoor om in het eerste gebied een side-missie te doen. Ik moet in tegengestelde richting door het level lopen en alle bandieten killen. Er zijn geen Yokai, maar ook geen shrines. Gelukkig zijn de menselijke vijanden niet bijster lastig… maar toch voel ik aan het eind wel de druk dat als het mis mocht gaan, dat ik dan helemaal opnieuw moet beginnen. 

Aan het eind bevecht ik een bandieten-baas, die eigenlijk best wel simpel is. En daarna nog een side-missie waarbij ik een soort van treasure-goblin moet verslaan. En dat was dan ook meteen alles.

Volgende keer weer verder met de main-story. Wel blij dat ik nu langs de boss ben, blijft toch niet mijn favoriete onderdeel. 

{12:16 uur gespeeld en level 31}

Ik ging verder de grotten in. Dieper en dieper. Ik liep via een richel naar een gangenstelsel en versloeg onderweg wat Yokai vijanden. Sommige simpeltjes en sommigen vrij pittig. 

Al merk ik wel dat ik de grotere Yokai vijanden ook begin te doorgronden. De vijanden die me in het vissersdorpje nog angst in boezemden, die versla ik nu gemakkelijker en soms meerderen achter elkaar. 

Uiteindelijk kwam ik onderaan de kloof terecht. Ik mepte elke Yokai neer en ging naargeestig op zoek naar een shrine. Die moest hier toch wel ergens zijn? Ik had best een stuk gelopen en allemaal vijanden verslagen. Maar vond er geen. En terwijl ik zocht, liep ik iets terug naar boven. Wellicht dat ik ergens een afslag had gemist. En toen stapte ik per ongeluk over het richeltje… en landde half op een plateautje wat halverwege uitstak. Erop lag wat loot. Maar ik gleed er alweer vanaf, voordat ik het kon pakken. Dus nog een keer terug naar boven en weer over het randje stappen. Maar ik mikte verkeerd en viel langs het plateautje en plat op m’n snufferd op de grond. Dood. Grmbl. Terwijl ik net alle vijanden had verslagen. 

De keer erop zag ik ineens halverwege een soort stenen brug en aan het eind een Yokai-wolk. En daarachter een shrine. Toen dus 3-4-5 keer geprobeerd de Yokai te verslaan en toen het eenmaal gelukt was, even gebeden bij de shrine. 

Daarna weer (!) alle monsters in de kloof verslagen, waaronder 2-3 Cycloop Oni monsters – eenogige monsters die je vastpakken en flinke klappen kunnen uitdelen. 

En na de laatste Oni (welke in een Yokai-wolk zat), toen via een grottengang naar een hele grote grot met allemaal zakken en spinnenwebben aan het plafond. Een boss arena, duidelijk. Met waarschijnlijk – gezien de spinnenwebben – een spinnenbaas. Bleurgh. 

Maar het bleek een vrouwelijke vampieren boss te zijn. Die super flinke klappen uitdeeld. Ik sta er elke keer helemaal verlamd van… tenminste, dat is een van d’r aanvallen. En dan krijg ik klappen en ben vrij snel dood. 

Dit wordt nog een pittige tante. 

{10:47 uur gespeeld en level 29}

Langzaam liep ik de grotten in. Voelde wel beetje griezelig, weet niet waardoor. Maar al snel kwam ik bandieten tegen, die versloeg ik en soms versloeg er eentje mij. Zo kwam ik steeds een stukje verder.

Ik vocht wat met wat overleden medespelers, kreeg wat gear en ik ging steeds dieper en dieper. Soms had ik even momenten van onbezonnenheid en vergat ik m’n Ki te managen. Of m’n health. En dan ging ik dood. 

Een keer kwam ik in een ruimte en wees m’n guidance-kat (jaja, ik heb sinds deze missie een kat-guide ofzo) me op een paar ogen in de muur, die staarden me aan. Dus ik maakte netjes een buiging en toen kwam de muur tot leven en dook plat op me. Een Yokai dus. Na een beetje de boel verder te hebben verkend, heb ik hem nog een keer aangevallen en hij was eigenlijk best eenvoudig te verslaan. 

Toen verder door de grotten, lager en lager. Ik kwam (weer) bij een richel. Versloeg hier ook wat vijanden en liep toen voorzichtig over de richel, met m’n rug tegen de wand. Ik kwam bij een heetwaterbron, kon daarin zitten en kreeg een tijdelijke health-buff. Dus toen weer stukje verder, twee vijanden verslagen en toen kwam ik weer bij een plek waar een medespeler dood was gegaan. 

Was in het laatste stuk al meerdere ‘graven’ tegengekomen. En er staat dan ook bij hoe ze aan hun eind gekomen zijn. De ene keer is het dat ze zijn gestorven door een Yokai, andere keer doordat ze gekilled zijn door een  bandiet en langs de richel lagen vaak graven met het bericht ‘fell to death’. 

En hier – aan het eind van de richel, net voorbij de heetwaterbron lag er weer een met als doodsoorzaak ‘fell to death’. Vroeg me echt af hoe iedereen toch constant van de richel kon flikkeren. En terwijl die gedachten door m’n hoofd schieten, loop ik een hoekje om… midden in een wolk opgeschrikte vleermuizen. Die me zo overrompelen dat ik achteruit struikel, me laat meevoeren door de wolk vleermuizen en zo van de richel stort. 

Zucht

Dus weer het hele stuk opnieuw doen, had wel net een shortcut geopend, dus dat was fijn. Toen voorzichtig door de wolk vleermuizen en om de hoek was weer een shrine. Heel fijn! 

Daarna nog een stukje verder. Een paar dwellers bevochten, dat zijn de simpele monsters die strompelen, je ineens bespringen en op je borst gaan zitten inhakken. En ook nog een Yokai bevochten en (na 3-4 pogingen) verslagen.
En toen was het weer bedtijd. Binnenkort weer verder. Heb ook nog een boss key gevonden en denk te weten op welke deur bij past. Ben benieuwd wat erachter zit. 

{07:56 uur gespeeld en level 23}

Vanavond weer verder gegaan in het vissersdorpje. Ik had gisteren een van de Yokai verslagen en merkte nu dat hij niet respawnde en ik dus makkelijker kon rondlopen. Ik versloeg eerst nog een paar geesten van gevallen medespelers en verkreeg daarmee nog wat betere gear en daarna kwam ik via een dak aan de achterkant van het dorp. 

Hier versloeg ik systematisch een-voor-een de (menselijke) vijanden en uiteindelijk kon ik de deur terug naar m’n beginpunt (een shrine) openen. Dit scheelde me weer omlopen. 

Nu moest ik weer kiezen. Of ik ging verder met de boel verkennen, dat kon nu makkelijker, aangezien ik de meeste vijanden had uitgeschakeld. Of ik ging m’n gewonnen Amrita (soort van Souls, waarmee je dus levelt) inwisselen bij de shrine. Probleem was wel dat – als ik zou levelen – dat dan ook overal weer de vijanden zouden terugkomen. Ik koos ervoor om eerst nog wat rond te kijken. Fout! Ik liep namelijk direct naar een schip en daar bleek de eindbaas van dit level te zitten. Dus heb het nog wel geprobeerd, maar ging toch vrij snel dood. En was dus m’n verkregen Amrota kwijt. 

Toen meerdere pogingen gedaan, nog even eerst me gefocust op een Yokai die in de buurt stond, dat kostte me vele levens (denk zo’n stuk of 6-8) en daarna was dan toch echt de boss aan de beurt. 

Hij zwaaide vervaarlijk in het rond met twee ijzeren ballen en ik had een beetje moeite met z’n patroon te herkennen. Totdat ik mezelf ertoe dwong om even gewoon niet aan te vallen maar alleen weg te duiken en hem te bekijken. Toen zag ik het, hij sloeg gewoon eerst links daarna rechts. En eigenlijk ook alleen maar als ik in de buurt was. Dus toen was het (relatief) simpel.

Kostte me nog wel een paar pogingen, maar toen het me lukte, was dat ook wel met volle overtuiging. Hij heeft me – toen ik hem versloeg – misschien maar 1-2 keer geraakt. En dat was zelfs eigenlijk omdat ik weer te gretig werd en niet geduldig afwachtte. Heb mezelf meerdere keren moeten afremmen, mezelf eraan herinneren dat ik geduld moest hebben en dat hij vanzelf wel weer mijn kant op zou komen. En dat werkte. Echt gaaf!  

Daarna unlockte ik de missie structuur en kon ik naar de blacksmith. Die werkt nog beetje verwarrend, dus dat zal ik nog ff moeten leren. Heb al wel de volgende missie bekeken en daar spawnde ik in een grot. Dus ben benieuwd. 

{06:38 uur en level 18}