Ik klim uit de tank, grijp m’n wrench en repareer m’n tank, waarna ik er weer inklim en verder rijdt. Door het modderige, met prikkeldraad overspannen slagveld. 

Ik speel de singleplayer van Battlefield 1. Een stuk leuker… nee boeiender… nee pakkender dan z’n voorgangers. Je speelt meerdere kleine campaigns. Eentje als een nomade in de woestijn van Turkije/ArabiĆ«. En vanavond speelde ik als een bestuurder van een tank, door dorpjes, huizen kapot geschoten en van verschillende kanten kwamen vijandige tanks. 

Elke campaign bestaat uit 3-4-5 verschillende missies en vormen daarmee een verhaal. En that’s it. Totaal iets van 5 of 6 van dit soort mini campaigns, maar daarmee een stuk pakkender dan de uitgerekte saaie singleplayers van andere shooters. 

Er is misschien iets minder spectakel, maar daar valt zelfs over te twisten. Maar het voelt allemaal anders, je wordt met andere aspecten van het spel (en uiteindelijk dus de multiplayer) bekend gemaakt en er zitten nog best aangrijpende verhaallijnen in.

Als laatste speelde ik de piloten-campaign. Je leert vliegen in een tweezitter en uiteindelijk haal je vijandige vliegtuigen, AA-trucks, bommenwerpers en zelfs hele grote zeppelins neer. Voelt allemaal heel machtig en heb nu ook zeker het gevoel dat ik beter kan vliegen in de multiplayer. 

Moet het nog wel even uittesten, deze aanname. Maar daar kwam het vanavond niet van. Ik was van plan om even een uurtje te spelen en uiteindelijk werden dat er bijna 2 ^^