Ik begon m’n Bloodborne sessie met een lange wandeling naar een nieuw gebied. Een soort waterig stadje met – zo bleek wat later – allemaal schubbige, visachtige vijanden met speren en overal zeepokken.
Na een tijdje kwam ik bij een plein en daar zat een vervelend mannetje die paarse doodshoofd-wolken op me af liet vliegen. Gelukkig was hij met 1 hauw dood, want die doodshoofd-wolkjes waren een biatch voor m’n gezondheid.
Er liepen ook een paar grote neven van de speermannen rond. En ondanks hun grootte, waren ze water-vlug. Echt bizar. Werd meerdere keren van m’n sokken gebla… geslagen. Soms binnen 2 seconden nadat ik ze aanviel. Heb meerdere keren hardop zitten grinniken, omdat ik ze toch beetje onderschat had. Uiteindelijk besloot ik om de grote neef even te negeren en liep ik er maar snel voorbij, tja… wilde toch weten wat er verderop te zien was.
Daar (verderop) kwam ik nog paar speermannen tegen, vage vishonden
en toen weer (!) een grote neef – terwijl er ook weer zo’n paars doodshoofd verstuurder mannetje bij zat. De ultieme annoying mix aan vijanden.
Na paar keer besloot ik dat ik even verderop wilde kijken. Dus ik loodste de grote neef naar een hoek, kon daar via een klein gangetje lopen (waar die grote kerel niet achter me aan kon komen), toen weer omlopen en die paarse doodshoofd verstuurder killen en toen snel verder.
En daar om de hoek was al een nieuwe lamp. Dus ik was er mooi veilig langs geraakt.
(56 uur gespeeld en level 97)