Maand: april 2016 (pagina 2 van 3)

Ik was m’n avontuur geëindigd bij een boss – Vordt Of The Boreal Valley. Uiteindelijk versloeg ik hem bij m’n 3e poging. Bleek eigenlijk niet eens zo heel lastig dus, als je maar beetje het dodgen door hebt.

Daarna liep ik het kasteel uit en werd ik naar de Undead Settlement getransporteerd – letterlijk, want werd opgepakt door een soort van vliegende duivels met vleugels.

In de settlement kon ik de hulp inroepen van een mede-speler en ik deed dat ook. Leek me niet echt nodig, maar was meer om te kijken hoe de ervaring zou zijn.

Nou, eigenlijk dus niet wat ik wilde ^^ Tuurlijk, we liepen veel makkelijker door het level, maar de plezier die ik uit Dark Souls haal zit ‘m veel meer in het ontdekken en vinden van nieuwe routes en plekken.
Deze mede-speler kende alle plekjes en vijanden duidelijk al en rende overal voor me uit. Heel aardig, maar niet zo leuk.

Dus na een paar minuten zei ik hem vaarwel en stuurde ik hem weer terug naar z’n eigen wereld.

En in m’n eentje ging ik verder met verkennen. Ik ontdekte een dorpje met allemaal dieven op dakken. En verderop een dorpje met grotere mannen die grote zagen of potten droegen – en daar dus ook vervaarlijk mee konden uithalen.

Na een tijdje kwam ik bij een grote kerk en daar binnen zit – gok ik – weer een boss. Weet het nog niet zeker, want ging net toen ik binnen was (al) dood.

Dus dat gaan we binnenkort (morgen?) maar eens checken.

{7:59 uur gespeeld en level 27}

Ik liep langs dezelfde vijanden als gister. Nu als een ridder. Had besloten dat ik het vechten als mercenary niet zo fijn vond voelen. Dus ik koos de Knight en begon dus opnieuw. Had toch pas 20 minuutjes gespeeld en nog niet eens de eerste (tussen)baas verslagen, dus veel was er niet te verliezen.

Ik liep langs allerlei vijanden en kwam al snel weer bij de eerste (tussen) boss. In m’n 2e poging ging hij neer en kon ik verder, naar de Firelink Shrine. Daar kon ik levelen en de hele Shrine verkennen.

Er zat nog een smit genaamd André, een of andere sombere ridder en een oud vrouwtje die spullen verkoopt. Ook stond er een dame in het midden waar je kan levelen. En aangezien ik net een boss had verslagen, bulkte ik van de Souls – dus kon ik 3-4 levels omhoog.

Daarna ging ik verder. Ik kwam bij een heel pittige tegenstander, met een soort van katana/samoerai-zwaard. Meerdere keren geprobeerd, maar kwam er (nog) niet langs.

Daarna getraveled naar een nieuw gebied, een kasteel. Daar kwam ik simpele mannetjes tegen, maar ook een paar lastigere (een grote ridder en mannetjes met lange speren).

En er landde zelfs een draak die vuur begon te spugen. Awesome!

Uiteindelijk een nieuwe bonfire (checkpoint) gevonden en nog een keer gelevelt. En toen was het weer mooi voor vandaag.

{1:52 uur en level 15}

Gisteravond maakte ik m’n eerste stapjes in het Dark Souls universum. Na het broertje (Bloodborne) te hebben gespeeld, was ik heel enthousiast.

Maar had me beetje verkeken op hoe anders nog Dark Souls is. Of eigenlijk, hoe anders Bloodborne was ten opzichte van de Souls-serie.

In Bloodborne ben je agressief en loont het om aan te vallen. In Dark Souls is het juist de bedoeling dat je afwacht, je schild ophoog houden en defensief speelt.

Na eerst een half uur m’n karakter z’n uiterlijk ter hebben getweaked (met 3684 schuifjes voor van alles, van kaak breedte tot hoe je neus er precies uitziet. Heel indrukwekkend.) ging ik van start. Ik had als class een Mercenary gekozen. Zag er nice uit en had ook de begin-stats welke me het meest aanspraken.

Het begin was niet zo moeilijk. Paar kleine vijanden, welle ik nog steeds voorzichtig moest benaderen. En al snel kwam ik bij de eerste (tussen) boss – een grote ridder met een gigantische hellebaard.

Na een paar keer geprobeerd te hebben, hield ik het voor gezien. Moet nog even omschakelen, nog leren hoe je precies in Dark Souls het gevecht aan moet gaan.

{0:25 minuten gespeeld en level 10 (beginlevel van Mercenary) }