M’n eerste opgave voor vanavond was om die grote IJsyeti op de brug te verslaan. Hoefde eigenlijk niet, maar hoopte op een mooie beloning èn wilde hem gewoon verslaan. Die fucker had me al 2 keer van de brug gegooid. Dus was meer een eerzaak geworden.
Ik trok naar hem toe, pakte m’n beste gear en… versloeg hem bij m’n eerste poging. Dus ja, dat begon goed.
Daarna door de nieuw geopende poort. Aantal bekende vijanden (voornamelijk fladderende irritante mensen) en na een stukje kwam ik weer bij een nieuwe bonfire en even later bij een grote crystallen lizard en 2 black Knights.
En toen was ik weer bij een boss beland, de Abyss Watchers. Dat bleken een tweetal ridders te zijn, met vervaarlijk snelle aanvallen. Maar al snel kreeg ik het patroon door en had ik ze verslagen. Ging eigenlijk best makkelijk, binnen 10-20 minuten was ik klaar. Wel nèt op het nippertje, want al m’n Estus Flasks (health potions) had ik gebruikt.
Meteen na de boss verslagen was, kwam er een cutscene… en toen kwam deel 2 van de boss-fight. Nu met maar 1 ridder, maar wel een stuk groter en met een vlammend zwaard. En ik had geen health potions meer! Dus hield het niet zo lang vol ^^
Uiteindelijk kostte het me alsnog iets van 1,5 uur totaal om de boss te verslaan. En dat voelde goed. Heel goed zelf. Heb zitten juichen op de bank. Ok, dat is misschien beetje overdreven, maar wel m’n vuist in de lucht terwijl ik “Yes! Yes! Yesssss!” riep.
Toen had ik genoeg souls om weer een level omhoog te gaan. En had bijna (op 4000 souls na) genoeg om nog een keer te levelen. Dus even in een oud gebied wat makkelijkere vijanden killen, beetje grinden zoals dat heet. Toen kon ik nog een leveltje omhoog en was ik klaar het nieuwe gebied te gaan verkennen.
Daar liepen allemaal skeletten rond. Beetje pittig, maar redelijk voorspelbaar. Ook een aantal (lastigere) vijanden, gehuld in een gewaad en met rode ogen. Die waren een stuk pittiger, maar ging eigenlijk allemaal best aardig. Ging gestaag verder, deed het rustig aan en observeerde eerst alles voordat ik verder ging.
Ik liep door gangen, trappen op en af. Systematisch de kerkers aan het verkennen.
Tot ik bij een lange trap kwam. Een lange trap met aan beide zijden een grote diepte. Zag er eigenlijk vrij onschuldig uit, er liep alleen een skelet. En je voelt hem misschien al aankomen, maar ik had nog niks door ^^
Ik liep dus voorzichtig de trap af en net voor ik bij de skelet was, keerde hij zich ineens om en begon weg te rennen. Achter me hoorde ik een hoop gerommel. En plots werd ik door een groot rotsblok (leek bij nader inzien meer op een kluwe mensen) aan de kant gegooid. Gelukkig niet de diepte in. Oef.
Maar de skelet was wel meteen dood. Mooi! Ik keek nog even om me heen en zag nog wat treasure liggen een stukje hogerop de trap.
En terwijl ik dat oppakte, kwam de bal (of rotsblok) weer de trap op rollen… en duwde me daarbij zo de diepte in.
Heb even heel hard zitten lachen. Geweldig! En m’n zuurverdiende souls? Die liggen nu heel uitdagend midden op de trap op me te wachten.
(17:30 uur gespeeld en level 41)
