Ik kijk door de scope van m’n sniperrifle en markeer de vijanden in het vijandige kamp verderop. Zal ik eerst het alarm uitschakelen? Of eerst de sniper op het dak neerleggen?

Plots hoor ik geritsel achter me in het struikgewas. Ik draai me om en kijk recht in de ogen van een tijger! Wegwezen!

Al rennend schiet ik wild om me heen in de richting van het aanstormende roofdier. Hij springt op me af en slaat z’n klauwen in m’n arm. Na enkele kogels ligt het dier roerloos voor me in het gras. Nog even het mes erin om z’n vacht te skinnen, misschien dat het nog van nut kan zijn.

Maar door alle comotie is de aandacht van de rebellen in het nabijgelegen kamp getrokken. Ze komen massaal aangestormd. In jeeps en te voet. De een nog heftiger bewapend dan de ander.

Heftig gewond vlucht ik de jungle in, hopen dat ze me niet kunnen volgen, zodat ik m’n wonden kan verzorgen.
Maar ik weet ook dat er in de jungle nog veel meer gevaren huizen.

Veilig ben ik nooit, ik speel FarCry 3.