Helaas hebben we vandaag afscheid moeten nemen van onze kleine Toedels. De afgelopen weken werd ze ineens ziek en toen pas viel het ons echt op dat ze al die tijd niet zo hard was gegroeid als ze zou moeten. Ze was nog steeds een klein hummeltje, maar alleen werd ze steeds stiller en rustiger. De spring-in’t-veld en rode-bliksem van de eerste tijd was er niet meer. Ze zat het merendeel van de tijd op de bank of de krabpaal, dichtbij de verwarming en stilletjes in elkaar gedoken.
Vorige week naar de dierenarts gegaan en toen bleek dat ze ergens een ontsteking had. Dus aan de slag met antibiotica pilletjes en pijnstillers. Dat leek eventjes te werken, ze knapte iets op en begon weer iets levendiger te worden. Leek dus allemaal goed. Totdat eind vorige week ze steeds minder ging eten (behalve als we het d’r echt voerden / op een vinger voor d’r hielden).
Toen dus maar vandaag weer naar de dierenarts gegaan, daar werden er scans gedaan en d’r kleine lijfje bleek helemaal vol te zitten met ontstekingen. Ze bleek slachtoffer te zijn van het F.I.P-virus. Dat virus is een gemuteerde vorm van een relatief onschuldig virus wat diarree veroorzaakt. Maar helaas was het bij Toedeltje gemuteerd naar een variant die helemaal niet te verhelpen is.
De enige oplossing was dus d’r in te laten slapen en aangezien ze al onder narcose was voor het scannen, hebben we d’r toen meteen laten gaan.
Is wel gek nu. We hebben dan nog wel 3 katten, maar Toedels was een vrolijke, rode toevoeging aan het gezin. We missen d’r enorm en het is ineens een stuk leger in huis.
Dag Toedels. Hoop dat je daar boven weer lekker springt en vliegt.
