Een eiland in de oceaan van weblogs

Love is in the air

Walter noemt het z’n verkering, ik ben nog iets jonger en ik noem het dan ook m’n vriendinnetje.

Verkering klinkt zo volwassen en toch ook weer niet. Het klinkt als basisschool en ook weer als 30+ . En daar tussenin zit dan het vriendinnetje-tijdperk.

Vriendinnetje klinkt gewoon liever en beschrijft beter wat het is. Ken haar nu een paar weken. Het begon met beetje heen-en-weer mailen, toen kwam beetje chatten en ineens kwam daar een communicatie-sprint. Ineens wilden we allebei elke dag uren met elkaar chatten en na een paar dagen kwam het SMS-en en het bellen.

Totdat uiteindelijk het bellen en het SMS-en het chatten begon te vervangen. We sms-den vaak en veel en we belden nog meer dan we ooit gechat hadden.

En toen afgelopen zondag onze eerste echte date. Dat was super. Naar Utrecht, lekker de stad in geweest en ’s avonds naar de bioscoop geweest. Had al wel foto gezien – want dat hoort bij internet-daten – maar in het echt was ze nog veel (heel erg enorm veel) leukerderderder.

En sindsdien is ze m’n vriendinnetje. Ze is zo leuk, zo lief, zo mooi, zo grappig, zo alles! En ik mag haar vriendje zijn, dat is nog het beste van alles…

Zucht