Een eiland in de oceaan van weblogs

Heel rondje

Vorig weekend – op koopzondag – ben ik naar Amsterdam gegaan en heb een Xbox360 gekocht (360, vandaar de titel van deze post – ben soms zo gevat, niet te geloven).

Met de Xbox360 kreeg ik meteen het spel Gears of War erbij – was ook heel toepasselijk het Gears of War-pack genoemd. En de afgelopen week nog 3 andere spellen gekocht:

Crackdown, een zogenaamd free-roaming spel.
The Outfit, op Jaspers verzoek gekocht – maar wat een kutspel.
Dead Rising, zombie-bashen… met alles wat je maar kan gebruiken als wapen, heel stoer.

Het is een mooi ding, die Xbox360… want naast de spellen die je gewoon koopt in de winkel, zit er ook nog eens een hele online-wereld bij in. Kost niet zoveel (de eerste maand gratis en daarna iets van 5 euro per maand ofzo) en dus is het inpluggen met je kabeltje en je zit op Xbox Live.

En daar gaat er een hele wereld voor je open. Je kan demo’s downloaden (net zoals op de PC), spelletjes tegen elkaar spelen (zou beetje gaar zijn als dat niet kon), met vrienden (die ook een Xbox hebben) chatten en je hebt ook de speciale ‘Live Arcade’ spelletjes. Dat zijn de simpele-maar-oh-zo-leuke-spelletjes.

Zo kan je suffe dingen doen als tegen elkaar gaan kaarten, maar ook spelletjes zoals pacman, tetris en meer van die standaard eenvoudigere spelletjes doen. Binnenkort komt bijvoorbeeld Worms ook… echt lachen wordt dat dus.

Maar vooral het online spelen is zo super gaaf. Je zet je Xbox360 aan, geeft aan dat je online wilt spelen en je bent aan het spelen – zonder moeite, zonder installeren, zonder zoeken. Hup 1-2-3 en je speelt tegen andere mensen. Een kind kan letterlijk de was doen.

Vanavond was het zelfs nog kewler. Ik speelde Dead Rising (singleplayer zombies in elkaar rammen) en kreeg ineens een uitnodiging om mee te spelen in een online potje Gears of War. Dat dus geaccepteerd, de schijf van GoW erin gestopt en ik kon spelen. Wordt dan nog wel vet in de pan gehakt, maar leuk blijft het toch.

Vorige week woensdag kwam brother Jasper ff langs… en hebben zitten gieren van het lachen, omdat we dik ingemaakt werden. We renden rond als een kip zonder kop en kregen het toch voor elkaar – op een of andere maffe manier – om bovenaan de rankinglijst te belanden. Heel apart. En zeker voor herhaling vatbaar.

Maar naast de briljante online mogelijkheden zit het hele Xbox360-gebeuren gewoon goed in elkaar. Over alles is (goed) nagedacht en alles werkt super lekker en slick. Het menu navigeert soepel en snel, alles is duidelijk, je hebt een eigen gamertag waar al je vordering in worden opgeslagen en die iedereen kan bekijken, er worden automatisch updates gedownload voor het spel wat je speelt, het downloaden (van demos, patches, arcade-spelletjes, alles) gaat gewoon op de achtergrond door, zodat je lekker kan blijven gamen, elk spel heeft bepaalde achievements waarmee je dus weer je persoonlijke score kan ophogen en – ook niet onbelangrijk – waardoor je soms een spel nogmaals gaat spelen, maar dan om bepaalde andere doelen (achievements) te behalen.

Zo staat hier dus mijn gametag, waarin je kan zien welke spellen ik het laatst gespeeld heb, welke achievements ik gehaald heb etc:

 

 

Heel slim gedaan van de Xbox-mensen.

Ben gewoon helemaal lyrisch over dat ding. Hij werkt lekker, alles loopt goed, ziet er schitterend uit en Xbox Live is gewoon briljant uitgedacht. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de draadloze controllers. Wat een uitkomt. Hangend op de bank, geen kabeltjes meer die je beperken in je afstand en super lekkere controllers.

En dan te bedenken dat ik hiervoor een Playstation2 had en het online-gebeuren daarmee niet eens uitgeprobeerd heb omdat het scheen te sucken.

En nu – het is inmiddels 1 uur ’s nachts zit ik te twijfelen: lekker naar bedje toe? Of nog heeeel even een potje spelen? Mmm. Toch wel verleidelijk.

Maar het is al laat, laat ik verstandig doen. Morgen gewoon weer werken, dus vroeg op. Ga morgenavond wel weer lekker gamen 🙂