M’n benen zijn vermoeid. Ze voelen zwaar en er klinkt ergens vaag het gejengel van spierpijn – een beetje dan.
De oorzaak is het hardlopen gisteravond samen met vriend Craggie. We doen dit inmiddels alweer bijna twee jaar, maar te onregelmatig om echte vooruitgang te boeken. Soms gaat het goed en lopen we keurig elke week en soms dan lopen we een paar weken helemaal niet. Schiet dus niet zoveel op, de conditie blijft beetje gelijk. We blijven hangen op een half uur lopen.
Het was alweer enkele weken geleden, maar ging goed. We hielden beiden vol en uiteindelijk – na 40 minuten gelopen te hebben – kwamen we moe maar voldaan weer terug bij het beginpunt. Helemaal bijgekletst en helemaal warm en bezweet.
Volgende week weer, misschien dat ik eind van de week nog keertje alleen ga lopen. Nu nog even uitrusten, want heb beetje moeie benen.
