Mijn ‘stationsfiets’ is sterk en betrouwbaar. Maar de laatste weken begon een van de trappers te piepen. Elke keer als m’n linkervoet onderaan was, moest de fiets een beetje hoesten. Een zwak kuchje, klonk een beetje als “kriep”.
“Kriep … kriep … kriep”, zo klonk het als ik voorbij fietste. In het begin was het nog best grappig, zo’n eigen geluidje. Maar een week later werd het erger.
Naast het gekuch kreeg m’n fiets ook spastische neigingen. Bij elke rondgang ging de linkertrapper ook een beetje schokken. Hij kwam steeds losser te zitten, totdat het uiteindelijk niet meer leuk was. Ik kon er niet zoveel kracht meer op zetten, bij elke rondgang kwam de trapper tegen het frame aan en uiteindelijk kwam ik bijna niet meer vooruit.
Vanochtend maar eens de tijd ervoor genomen om hem beter te maken. De fiets voor de deur gezet, gereedschap gepakt en binnen 3 minuten was de trapper weer helemaal gemaakt. Ben soms best handig, al zeg ik het zelf.
Nu trapt hij weer zoals het hoort. Alles is weer als vanouds. Hij kucht nog wel een beetje, maar dat is nu wel weer grappig. Zo’n eigen geluidje.
Tamara schreef:
Best handig als je dit zelf kan. Ik heb twee linker handen, dus ik heb altijd iemand erbij nodig, anders komt het totaal niet goed! Ga je niet met je nieuwe auto trouwens? Of is dat te duur?
Groeties Tamara
zondag 01 oktober 2006 — 11:03
skar schreef:
Nee, ga niet met de nieuwe auto naar het station (of zelfs naar werk). Naar station is beetje onzin en naar werk is veel te duur ( file’s en parkeren ).
zondag 01 oktober 2006 — 12:13