Opgekikkerd

Omdat het vakantie is, hadden we ons voorgenomen om ook eens iets leuks te gaan doen. Want na het ophangen van wat boekenplanken voor de mappen van Nath en na het uitzoeken van een nieuwe wasmachine waren we wel toe aan wat niet-nuttigs. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de zoektocht naar het autootje. Dus daarom gingen we gister naar Duinrel.

De heenweg was al een avontuur op zich. We kunnen er bijna een rekensom van maken:

Os en Nath vertrekken om 10:30 met de auto. Ze rijden met een gemiddelde snelheid van 100 km/u naar het 80 kilometer verderop gelegen park Duinrel. Hoelang doen ze erover?

Minder dan 1 uur? Dat zou inderdaad het antwoord moeten zijn, mits er niet allemaal opritten naar de A4 (richting Den Haag) bij Amsterdam afgesloten waren. Helaas, want we deden er ineens 3 uur over, dat is dus 2 uur langer dan de eigenlijke uitslag van deze rekensom zou moeten zijn.

U leest het goed, 2 uur langer. We vertrokken rond 10:30 en kwamen daar tegen 12:30 pas aan. Waarom? Omdat er een aantal omleidingen waren en we ergens ook nog eens een verkeerde afslag namen. Toen moesten we dus helemaal via Nieuw-Sloten, Haarlem, Heemstede en Lisse. Daar vonden we pas de juiste weg weer terug en kwamen uiteindelijk bij Duinrel aan.

In Duinrel eerst het attractiepark ingegaan. Dat was kort samengevat: nat worden in de Splash, misselijk worden in de Wild Mill en slaperig worden op de matjesglijbaan. En daarna naar het Tikibad – waar we uiteindelijk voor gekomen waren.

Was nog nooit in Duinrel – en dus ook nog nooit in het Tikibad – geweest en in eerste instantie viel het ook beetje tegen qua afmetingen. Had het veel groter verwacht. Maar de glijbanen deden toch hun werk. Ik werd enthousiast, ben meerdere keren van alle glijbanen geweest en uiteindelijk kwam ik deels bont, deels blauw weer naar buiten gelopen. Enthousiast als een klein kind van al dat geglij.

En toen moesten we weer terug. En hoelang dat duurde? Nog niet eens een uur, want we reden zoals het hoorde: via de juiste weg.