Gedonder, dat was het vanochtend. Eerst even een stukje terug in de tijd, dan kom ik weer bij vandaag.
Drie weken geleden, ??n dag nadat we de sleutel gekregen hadden, stond de deurwaarder in ons huisje. Hij was op zoek naar ene mevrouw H. Deze mevrouw had zoveel schulden en die kwamen ze nu innen. Maar ja, wij woonden er nu. Dus vonden wij ’s avonds een brief op de deur geplakt, dat er nu een nieuw slot in zat en dat we de sleutels konden ophalen bij de woningbouw.
Uiteindelijk nog net voor sluitingstijd de sleutels kunnen ophalen en toen konden we gaan klussen. Dat was exact drie weken geleden.
Nu kregen we afgelopen woensdag weer een brief van de deurwaarder. We wilden hem retour-afzender sturen, maar bedachten ons nog net op tijd en belden de deurwaarder even op – om door te geven dat wij de nieuwe bewoners waren en dat mevrouw H. hier dus niet meer woonde.
Maar dat mocht niet baten. Zolang mevrouw H. nog op ons adres stond ingeschreven (bij de gemeente), mocht de deurwaarder officieel gewoon naar binnen en de spullen meenemen die ze daar aantroffen. Onze spullen dus!
Daar moesten we dus een stokje voor steken, zeker als we morgen lekker op vakantie wilden.
Dus vanochtend direct vanuit m’n werk naar het gemeentehuis geraced en daar drie kwartier bezig geweest om mevrouw H. uit de woning te schrijven en ons erin. Maar uiteindelijk kunnen we nu opgelucht adem halen, hoop ik. Want alles is geregeld, ik sta nu officieel met terugwerkende kracht sinds eind februari ingeschreven op dit adres en de volhardende mevrouw H. is eruit geschreven. Eindelijk.
Dus we kunnen morgen met een gerust gevoel op vakantie. Wat een geregel zeg, op je laatste dag voor de vakantie. En dat allemaal doordat de vorige bewoonster super hoge schulden had.
De tr*t :@
Als laatste wil ik hierbij Nath nog heel erg bedanken voor al d’r geregel en gebel, m’n werk bedanken dat ik direct naar het gemeentehuis kon gaan en ook de neef van Nath bedanken – omdat hij ook veel uitzoekwerk gedaan heeft en gebeld heeft met het deurwaardersbureau.