Er stond een grote doos op de tafel. En mijn naam stond erop. Het bleek m’n bestelde bordspel te zijn, De Ontembare Stad.
Ik had een paar weken geleden op FOK! een recensie gelezen en het leek me wel wat. Het werd omschreven als een snel te leren spel, maar met veel diepgang en een fijne dynamiek. Het werd zelfs vergeleken met Kolonisten van Catan, maar dan zelfs beter 😛 Dus mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld. Na een aantal andere recensies gelezen te hebben, heb ik hem besteld. En gisteravond stond hij dus – in een veels te grote doos – midden op de tafel.
Na het spel te hebben uitgepakt en de spelregels te hebben gelezen kon ik niet wachten om het spel te spelen. Alleen had ik een probleem: er was niemand om mee te spelen. En anders dan met computerspelletjes heb je met bordspellen altijd minstens één medespeler nodig.
Dus hoop dat Nath binnenkort zin heeft om het spel met me uit te testen 😛
