Ergeren

er?ge?ren² (wk.ww., zich ~)

1 ontstemd, geprikkeld worden => aanstoot nemen aan iets, balen, de kriebels krijgen van iem./iets, zich storen aan, zich stoten aan;

bron: Van Dale Taalweb

Ik erger me soms aan bepaalde onbenullige dingen. Heb ik een beetje van m’n broertje, die kan dat ook zo goed 😀 Vaak kan ik wel bepaalde dingen relativeren en erger ik me er minder of niet aan. Maar met bepaalde dingen – noem het principes – ben ik heel strikt.

Zo ergerde ik me er behoorlijk aan dat er gisteren kinderen geen respect meer hadden voor de Zwarte Pieten (in dezelfde buurt als de ‘meer-meer-meer’-kinderen). Er liepen drie pubers rond, zagen ons en – anders dan alle andere normale mensen, die zwaaien (of ons negeren) – begonnen ze hun middelvinger op te steken en te joelen. Beetje vreemde reactie. Maar ja. Het was ook wel in een mindere wijk van Almere :S

Daar erger ik me dan aan. Dat die kinderen geen respect hebben voor anderen of tradities.
Waar ik me ook aan ergerde is de opmars van alle kerstrommel. Liggen de pepernoten en chocoladeletters in september al in de winkels (ook te vroeg), liggen de kerstballen begin oktober ernaast. Dat is op zich nog wel begrijpelijk, want je kan niet een week voor kerst pas beginnen. Maar het waar ik me afgelopen zaterdag vreselijk aan stoorde was dat er zelfs nog voor pakjesavond al kerstliedjes op de radio gedraaid werden.
Reed ik daar dan. In m’n Pietenpak, helemaal in de mood voor Sinterklaas en komt er een kerstliedje de sfeer verpesten. Dat vind ik echt ongehoord! :@

Misschien is het kleinzerig, noem het zelfs mierenn**ken. Maar toch vind ik dat je eerst de Sint respectvol z’n kans moet geven. En zodra hij weer terug naar Spanje is, d?n kan je lekker naar de Kerst toeleven.
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind Kerst ook heel gezellig. Maar alles op z’n tijd. En die twee dagen langer wachten maakt ook niet uit. Toch?

Nou. Nu nog maar paar weekjes en dan is het alweer 2005. Gaat snel. 😀