Een eiland in de oceaan van weblogs

Klaagzang

Een weblog bijhouden is lastig. Een lifelog bijhouden nog lastiger, want dan moet je (elke dag) iets meemaken om over te praten. En aangezien ik niet elke dag iets noemenswaardigs meemaak, gaat bij mij het schrijven met pieken en dalen. De ene keer heb ik veel te melden, de andere keer maak ik een aantal dagen niks boeiends mee en horen jullie ook weinig van mij.


Nu gaat het met mij ff iets minder momenteel, wat voornamelijk veroorzaakt wordt door de RSI. Het beperkt je in zoveel. Helemaal als je hobby computeren en gamen is/was :S
Vroeger gamede ik elke dag op de computer of was ik aan het werk, nu ben ik genoodzaakt dit te minderen. Ik moet meer bewegen (sporten) en ook weer m’n oude hobby (10 jaar geleden) oppakken: lezen. Heb inmiddels alweer bijna ??n boek uit, dus moet maar weer op zoek naar een nieuwe. Maar het bevalt me wel.


Loop drie avonden per week hard en doe daarnaast ook nog een avondje Tai Chi. Het lijkt zelfs alsof ik veel meer vrije tijd heb, nu ik minder achter de computer zit ๐Ÿ˜€
Dus voordelen heeft het ook. Maar – zeker met HalfLife2 in het vooruitzicht – toch zou ik soms nog gewoon achter de computer willen kunnen zitten, niet zo intensief als vroeger, maar toch gewoon zonder klachten ๐Ÿ™


Mmm. Zo begin je een post omdat je weinig te melden hebt en eindig je hem met geklaag over RSI ๐Ÿ˜€
Ach ja. Wat kan ik nog meer vermelden. Afgelopen weekend met Nath naar Amsterdam geweest, nieuwe schoentjes gekocht. Thuis speelt Thom nog steeds de stoorzender, dus het internetgebruik is even beperkt. En morgenochtend komt er een meneer langs om dat te verhelpen (hoop ik).
En morgenavond heb ik m’n eerste les Frans: Bonjour!


Zo. Dat was weer even wat lifelog-gebrabbel. Klaar. Ik ben weer back-in-business ๐Ÿ˜€