Stond een pakje in de gang. Zonder dat iemand de deur had open gedaan of de bel had gehoord. Waarschijnlijk heeft de schilder het pakje aangenomen en in de gang gezet. Maar toch. Het was vreemd. Want het was mijn moederbordje, waar ik zo naar uitgekeken had. En nu stond hij er ineens. Zonder aankondiging. Zonder ontvangstpret. Gewoon. Zomaar. Ineens. Daar was hij. Maar nu heb ik hem. Dus nu kan ik hem gaan openmaken. Post zometeen nog wel ff mooi plaatje. En daarna kan ik hem aansluiten, installeren en genieten. Kewl kewl kewl. Hoop ik 😛
edit 28.09.2004 @ 17:21
Hier nog ff mooi plaatje van m’n moederbordje 😛
