Gister zijn de onderdelen gekomen voor de nieuwe computer voor broertje J. Gisteravond begonnen met alles in elkaar te zetten en aan te sluiten. Vannacht verder gegaan, aangezien er wat problemen waren. Uiteindelijk om 2.00 gaan slapen. Vanochtend weer de draad opgepakt. Mijn computer deed ook ineens vaag. Vandaag de hele dag geknutseld aan de computers. Het resultaat is dat mijn slaapkamer nu geen slaapkamer meer is. Het is een slagveld geworden. Overal computeronderdelen. Op m’n bed ligt een samenraapsel van grafische kaartjes, netwerkkaartjes, kabeltjes, doosjes, handleidingen, plastic zakjes en nog meer troep. Op de grond staat, naast een 17-inch monitor, een lege kast van de computer, een kaal moederbord welke verbonden is met een kort kabeltje naar de voeding (welke uit de kast is gehaald). Op m’n bureau liggen, naast de twee computers en monitoren die er altijd al staan, nu ook nog allemaal doosjes, kaartjes, schroefjes en meer. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de computer van een kennis welke ik ook nog even tussendoor moet nakijken. Kortom: het is chaos op mijn slaapkamer. Op zich wel leuk. Hou ik wel van. Rommel en drukte. Maar als het m’n slaapkamer niet was. Nu is het beetje irritant. En het ergste is dat ik in al die troep m’n digitale camera niet kan terugvinden en dus hier geen plaatje van kan schieten.
Tja. Het leven van een computerfreak is zwaar 😀
