Vanmiddag stond er een meneer van de TPG voor de deur – misschien was het wel een mevrouw, maar ik ga er nu even vanuit dat het een mannelijke meneer was. Hij was in z’n rode busje aan komen rijden, was uitgestapt en had van achter uit z’n busje een pakketje gepakt. Op dat pakketje stonden mijn adresgegevens en zodoende wist meneer de postbode – want dat was hij – dat hij hier moest zijn.
Hij liep het pad op naar de voordeur en drukte op de bel aan de muur hing.
Er kwam geen reactie…
Dus de meneer van de TPG – geduldig als hij is – wachtte even vol plichtsbesef en probeerde het toen nogmaals, want – dacht hij – misschien hadden de bewoners de bel wel niet gehoord.
Maar wederom kwam er geen reactie, het bleef stil in het huis.
Daarop pakte meneer de postbode een briefje uit z’n tas, vulde wat velden in en schoof het briefje door de brievenbus. Daarna draaide hij zich om, legde het pakketje weer terug in het busje – maar nu op de niet-thuis-stapel – en vervolgde zijn weg. Op weg naar andere afleveradressen.
Bovenstaand verslag is niet op feiten gebaseerd, daar ik uiteraard niet weet hoe meneer (of mevrouw) de postbode zijn taak uitvoert. Maar ik neem aan de het als bovenstaande is verlopen.
Vanavond lag er een briefje in de brievenbus. Het was een standaard briefje van de TPG waarop stond dat een bezorg-meneer (of mevrouw) langs was geweest met een pakje. Een pakje voor mij, want mijn naam stond op het briefje. Er stond geschreven dat ik morgenochtend mijn pakketje kan afhalen bij het postkantoor.
Terwijl ik het briefje las, moest ik denken aan mijn mp3-speler. Hij was z’n reis begonnen afgelopen maandag. Helemaal alleen werd hij in een doos gestopt. Helemaal alleen in het donker. En daar begon zijn reis; vol hobbels en gestuiter. En dacht hij vandaag eindelijk weer het licht te zien, moest hij nog een nacht wachten. Wachten totdat ik hem kom verlossen; morgenochtend.
Op de achterkant van het briefje stond dat ik m’n handtekening mee moest nemen. Want er moest getekend worden voor het pakketje. Morgenochtend niet vergeten dus, anders kan ik mijn pakketje alsnog niet afhalen. En dan moet m’n mp3-speler nog langer in het donker zitten. Arme mp3-speler :S
