Was ik eerst al enthousiast over een spel wat zich in de Tweede Wereldoorlog afspeelde, nu weer enthousiast over een ander spel – in dezelfde setting. Deze keer is het geen shooter maar een RTS genaamd ‘Company of Heroes‘.

Company of Heroes


Een week geleden ontdekte ik bij toeval de demo en uit nieuwsgierigheid even geprobeerd. Sinds dat moment zit ik er helemaal in. De sfeer is zo mooi neergezet en het ‘realisme’ en de intelligentie van de tegenstander/computer zijn ook super uitgewerkt.

Company of Heroes

Het zijn de kleine dingen die het maken. Het geluid bijvoorbeeld; als je een unit selecteert en dan wegscrollt… hoor je hem alsof hij over de radio komt – ver weg dus, met beetje gekraak en ruis ertussen. En je kan bijvoorbeeld ook inzoomen tot op een niveau, waarop het net lijkt alsof je een shooter aan het spelen bent. Zo mooi en gedetailleerd. En alles kan kapot. Een huis kan instorten, een muur kan omvergereden worden door een tank en een explosie laat een krater achter – waarin je manschappen weer dekking kunnen zoeken.

Company of Heroes

De strategische kant is dus ook goed aangepakt. Je manschappen zoeken ook dekking en je kan ze dus strategisch neerzetten; dekking zoekend achter een muurtje of juist geen dekking in het open veld.
En in plaats van standaard geld verzamelen en tankjes uitspugen, krijg je nu je resources door gebieden te veroveren. En dat beperkt je in je mogelijkheden, want je zal al snel aan je limiet zitten. Dan wordt je dus gedwongen om het vijandige gebied in te gaan om daar meer gebied (=resources) te veroveren. En zo zijn de tankrushes verleden tijd.

Je bent constant aan het aanvallen – om nieuw gebied te veroveren – en aan het verdedigen – je bestaande gebied. De AI (de computer) blijft aanvallen op je zwakke plekken waardoor je constant overal op het slagveld bezig met het managen van je eenheden. Heel intensief dus, geen moment kan je achterover hangen.
Conclusie, heel indrukwekkend en verslavend spel. Laatst zat ik – onder het mom van “nog eventjes een kwartiertje spelen” – weer tot diep in de nacht te spelen. Was totaal de tijd vergeten. En dat was nog maar één missie. Ben benieuwd naar de volgende.

Company of Heroes

Al-met-al dus zeker een aanrader als je van een goede sfeer, verslavende gameplay of WO2-spellen houdt. Alleen zal je wel over een behoorlijke systeem moeten beschikken om dit moois vloeiend te kunnen draaien.
Ik merkte bij de cutscenes soms wat pixeligheid en bij grote gevechten – met veel eenheden – wilde hij nog wel eens beetje schokken. Wordt weer eens tijd voor een upgrade dus. Is ook wel weer eens tijd. Inmiddels alweer meer dan twee jaar geleden de laatste grote upgrade gehad.

Voor meer informatie over Company of Heroes, check deze of deze review