Een eiland in de oceaan van weblogs

Tag: bordspellen (pagina 1 van 3)

Visits Zeeland

Afgelopen weekend was het dan eindelijk zover, de Dutch Open 2024. Het tiende keer dat dit Memoir ’44 toernooi werd georganiseerd, en (helaas pas) de 2e keer dat ik erbij was. Heb weer gigantisch genoten.

Het begon vrijdag met ’s middags helpen de locatie op te bouwen. Na eerst wat gelunched te hebben in Zevenbergen, vertrokken we naar Klundert. Daar begon het uitladen van de autos, dozen vol met plastic, dozen vol met kaarten-decks, pakketten vol met scenarios en nog heel veel meer “zooi”. Dat werd allemaal naar het zaaltje gebracht en daar verder uitgeladen. En toen begon het slepen met tafels, podiumdelen (die als tafels op de gangen dienden), stoelen en nog meer meubelair.

Vorig jaar was het deelnemer-aantal 90, nu kwam daar 1/3e bij en hadden er zich 120 mensen aangemeld. Dus er moesten nog 15 tafels meer bij in het zaaltje.

Dat was uiteindelijk flink puzzelen, uberhaupt om aan de tafels te komen, maar ik denk dat we wel bijna 2 uur bezig zijn geweest totdat we een opstelling hadden wat werkte; waarbij je als deelnemer niet rug-aan-rug zat, er genoeg ruimte voor de scheidsrechters was om rond te lopen en het ook nog gewoon uberhaupt paste in de ruimte.

Toen de tafels iets verder aangekleed, beetje schoongemaakt en ik heb nog een vijftal decks lopen ontsleeven en weer hersleeven. En ondertussen waren anderen op de gang bezig met posters, banners, doosjes vouwen en nog meer “geneuzel”.

En toen we dan rond 18:00 klaar waren, eventjes gezellig samen een patatje gegeten, beetje bijgepraat en toen ben ik lekker huiswaarts gekeerd. Gelukkig ligt Klundert echt hier om de hoek (ong 20 min rijden), dus had geen lange reis voor de boeg.

Zaterdag vroeg opgestaan en nog beetje meegeholpen met wat last-minute voorbereidingen. Zat uiteindelijk bij de ingang, de namen en nummers van de deelnemers af te vinken. Nog even m’n eigen nummertje trekken, wat je begintafel bepaalde. Dat werd nummer 76 (bijna die van vorig jaar, toen trok ik 72). En toen om 10:00 begon dan echt het toernooi en kon ik m’n rol als speler gaan vervullen.

Het thema dit jaar was de Slag om de Schelde, dus vooral gevechten rondom Antwerpen, de Wester-Schelde, Walcheren en Zuid-Beveland.

De eerste pot speelde ik tegen Schwerer Gustav, een jongeman die vorig jaar nog aan de 1e tafel had gespeeld en met wie ik gister (tijdens het opbouwen) vrolijk heb zitten babbelen. Was dus beetje angstig voor de eerste pot, maar op zich qua gezelschap was het prima. De map was ook lekker overzichtelijk. Ik startte als de Duitsers en we gingen eigenlijk redelijk gelijk op, eindstand was 5-6. De return ging ook lekker, ik bouwde rustig m’n aanval op en kon toen genadeloos toeslaan – en won dan ook met 6-5.

In beide rondes kwam het aan op de laatste dobbel, beide keren had het ook nèt andersom kunnen zijn qua uitslag. Sterker nog, in de tweede ronde had het niet veel gescheeld of ik had wederom verloren met 6-5 … maar gelukkig gooide hij met 2 dobbelstenen op 1 mannetje … een vlag 😀

Met deze eindscore belandde ik op plek 38 (van de 120 deelnemers).

De tweede pot werden de LVT-units geintroduceerd. Dit waren speciaal voor die toernooi bedachte units, die geen last hadden van alle overstroomde gebieden, en dus moeiteloos door water konden lopen. Had nog wel beetje moeite met deze kennis toepassen op dit scenario en werd dus van het bord afgespeeld (door Huzaar I). Eerste ronde verloor ik met 4-6 en toen ik dus dacht dat ik dan de tweede ronde wel eventjes de score zou omdraaien, werd ik daar helemaal gigantisch van het bord geveegd met 6-3. Ook grotendeel door m’n eigen domme schuld, had me teveel laten leiden door m’n eerste hand kaarten.

Hierdoor zakte ik gigantisch terug, naar plek 79.

De derde pot speelde ik tegen MasterTomNL, een super vriendelijke vent en we zaten allebei vrolijk te kletsen en soms elkaar beetje advies te geven – had de indruk dat hij vooral voor de fun speelde en niet heel competitief bezig was. Helemaal prima, alleen werd ik in de eerste ronde met 6-2 van het bord geveegd. Maakte eigenlijk beetje dezelfde fout als in de vorige ronde, dat ik me initieel teveel door m’n openingshand liet leiden qua tactiek. Terwijl ik nog wel – tijdens de briefing – had geprobeerd een plan te maken en die te willen gaan uitvoeren.

De tweede ronde ging dan weer voor mij juist heel lekker. Ik deed het iets rustiger aan, liet hem meer in de buurt komen en we sloten de partij af met eenzelfde resultaat als in de eerste ronde: 6-2, maar deze keer was ik de winnaar.

Toen was de eerste dag alweer voorbij. Nog eventjes lekker avond-gegeten (van een lopend buffet) en toen rond 20:00 maar naar huis gegaan, hoofd deed al flink zeer van alle drukte en indrukken.

Op zondag begonnen we om 9:30 met de volgende briefing en rond 10:00 met de volgende ronde. In deze vierde pot speelde ik tegen Soesano, ook iemand van de M44Brigade en die ik ook al kende, maar (volgens mij) nog nooit tegen gespeeld.

Het scenario ging over de Sloedam met (uiteraard) veel ondergelopen gebieden en een aantal dijkjes. Maar het ging eigenlijk wel lekker, ik speelde met de Duitsers en moest de Geallieerde aanval afslaan. In het begin gingen we redelijk gelijk op en uiteindelijk kon ik hem verslaan met 6-3 (met nog 1:30 op de klok). Ik vond het een leuk potje en benoemde dat ook even, vooral doordat ik het een leuke tegenstander vond, was gezellig, beetje gelijkwaardig qua niveau, was gewoon gezellig en sportief. M’n tegenstander bromde nog dat hij het iets minder leuk vond (door de tussenstand), daar grinnikten we even om, hij schreef de score op, en toen moesten we direct weer verder met het opzetten voor de volgende pot. En aangezien de tijd voorbij was, hadden we alleen even tijd om naar het toilet te rennen, om daarna direct weer aan de tafel te gaan zitten.

Toen de return, dus deze keer moest ik de aanval inzetten met de Geallieerden. Merkte dat ik steeds beter m’n kaarten ging gebruiken, bepaalde zetten ging voorbereiden, units van de rechter naar linker flank verplaatsen, zodat ik ze later allemaal vanaf links naar voren kon laten opstomen. En dat werkte.

Ik drukte hem tegen de achterkant aan, stond zelfs naast hem op de dijk, en uiteindelijk werd het 5-3 en was de tijd voorbij. Helaas, want had ik nog 1 minuut meer gehad, dan had ik nog m’n laatste units kunnen activeren en daarmee de 6e medaille kunnen pakken.

En toen kwam er een foutje. Ik zeg foutje, maar bleek uiteindelijk best een grote misstap te zijn.

Je vult namelijk de score in op een “scoreformulier”, dus je noteert voor elke pot wie welke kant speelde en hoeveel medailles (en objectieven) ieder had gehaald. En als dat dan voor beide potten is ingevuld, onderteken je het allebei, en lever je het formulier in bij de jury.

Dus terwijl we aan het opruimen waren, noteerde ik (vrolijk napratend) de score van de 2e pot (5-3), ondertekende het briefje, liet m’n tegenstander het ook ondertekenen en we leverden het in. Maar terwijl we naar de jury-tafel liepen, knaagde er iets… de score voelde gek, maar ik kon het even niet plaatsen … dus ook niks verder mee gedaan.

Toen we de volgende briefing hadden gehad, en daarmee ook de volgende tafelindeling, toen ineens viel het kwartje. Ik herinnerde me het gesprek na de 1e pot, dat ik het gezellig vond, en m’n tegenstander beetje liep te brommen. Dus dat herinnerde me eraan dat ik de eerste pot had gewonnen. Maar op het scoreformulier hadden we 6-3 voor m’n tegenstander geschreven!
Dus mijn onoplettendheid had me 3 punten gekost (en m’n tegenstander 3 punten bonus gegeven).

Maar het was al te laat, ten eerste had ik het formulier ondertekend, en daarnaast worden met alle scores de nieuwe ranglijst bepaald, en daarmee ook weer de tafelindeling. Dus als ik er op dit moment moeilijk over zou gaan doen, dan zouden ze het moeten gaan aanpassen, aantal mensen moesten ergens anders gaan zitten etc. En tja, ik had de score zelf ondertekend, dus gok dat als ik het had aangegeven, dat ik dan de logische response zou hebben gekregen dat het m’n eigen verantwoording was. En dat klopt ook.

Denk ook zeker niet dat m’n tegenstander het bewust heeft gedaan, het formulier kan soms ook wel beetje “apart” zijn om in te moeten vullen. Het was een foutje, maar niet opgemerkt en uiteindelijk kostte me dat dus iets van 20 plekken op de ranglijst, na ronde 4. In plaats van op plek 71, stond ik nu op plek 90.

En dan weet ik ook niet hoe het anders zou zijn uitgepakt. Want doordat ik op plek 90 stond, speelde ik tegen plek 89 ipv tegen plek 70. En mogelijk heb ik (daardoor) ook meer medailles kunnen halen in de 5e pot … dus het is niet te bepalen hoe anders de eindscore anders was geweest.

Maar stom was het wel. En zeker iets waar ik de potjes erna heel erg goed op heb gelet 🫣

Pot nummer 5 dan, tegen Pupski. Een heel vriendelijke, sportieve Nederlander die soms beetje warrig kon overkomen. Maar super aardig en gezellig, hele leuke pot gehad.

De eerste ronde speelde ik als Geallieerden en moest Vlissingen binnenvallen. Dat ging zo soepeltjes, dat ik na 3-4 beurten al met 2-3 medailles voor stond, tegen 0 van hem. Uiteindelijk naderde ik hem heel dichtbij, adviseerde hij me nog om nog een beurt te wachten, zodat ik ook nog een objectief kon pakken ipv gewoon een normale medaille (objectieven leveren namelijk nog 0,7 bonuspunten op). En dat gaf hem ook nog de kans om 1-2 medailles te pakken, dus we sloten de eerste pot af met 6-3 (en ik had dan ook nog 2 objectieven).

Weet niet of het door het scenario kwam dat ik zo ruim had kunnen winnen, maar hoorde later dat hij ook heel slechte kaarten had. Hij nam zelfs onderstaande foto om het later te kunnen laten zien:

Alleen maar kaarten om in het midden iets te doen, terwijl ik via de (lees: zijn) linkerflank oprukte.

Toen de volgende ronde, nu moest ik dus verdedigen als de Duitsers. Was een beetje huiverig of ik nou net zo weggevaagd zou worden als ik net had gedaan, maar al snel was dat gevoel weg. Ik had degelijke kaarten, trok me in het midden iets terug, en besloot om aan de linkerflank juist de gok te wagen en op te rukken met m’n troepen.

Uiteindelijk hebben die 2 soldaten-units wel 3-4 units van m’n tegenstander kunnen uitschakelen. En ook deze keer kwam het aan op de laatste minuten. Een van de scheidsrechters kwam er zelfs naast zitten, want de tijd was bijna voorbij. Gelukkig (voor mij) was hij de eerste speler en probeerde hij driftig om ook nog medailles te vergaren. Maar aangezien je allebei net zoveel beurten krijgt, mocht ik dus ook nog een keer. Dus ik kon nog een extra medaille krijgen en nog een poging wagen om hem uit de kerk te krijgen. Ik had iets van 50-60% kans dat het zou lukken en dan had ik een extra medaille èn een objectief erbij. Maar helaas, het lukte niet. Ik won uiteindelijk wel met 5-4, maar had mooier geweest als het 6-4 (+ extra objectief) was geweest, had me 1,7 punten meer opgeleverd. Maar ok. Leuke pot en uiteindelijk schoof ik dus een paar tafels op, van tafel 44 ging ik naar tafel 38 ( = plek 75, denk ik).

De laatste pot speelde ik tegen een Amerikaan, CompassEagle89. Heel aardige gast en later kwamen we erachter dat we al een keertje op BoardGameArena tegen elkaar gespeeld hadden in een online toernooi. Het scenario was wel heel pittig, het was de aanval op West-Kapelle, nadat de dijken waren gebombadeerd door de Geallieerden. Dus de Geallieerden kwamen aan land met commando-troepen en tanks en de Duitsers zaten te wachten in bunkers, met machine geweren en snipers.

En het werd net zo’n slachtpartij als het klinkt. Nog nauwelijks aan land werden m’n troepen al weggemaaid, het was vreselijk. Ik verloor de eerste ronde dan ook met 7-2. Maar m’n tegenstander was ook een stukje handiger met z’n kaarten, dus lag niet alleen aan het scenario.

In de pauze hoorde ik ook dat er wel meer mensen verloren hadden als Geallieerden, maar dat er toch ook zeker wel een aantal waren die er wel in geslaagd waren er doorheen te komen en met de Geallieerden hadden gewonnen.

Dus toen de rollen waren omgedraaid, zette ik me schrap voor nogmaals een flinke afstraffing. Hij begon ook voortvarend, kwam vrij snel aan land met een aantal units en lange tijd stond het 2-2. En toen langzaam pakte ik het initiatief terug, ik bewoog de troepen van m’n linkerflank naar het midden en deed een sterke tegenaanval … en dat resulteerde uiteindelijk erin dat ik won met 7-4.

Helemaal prima, hij de meeste medailles, wat terecht was, maar vond wel dat ik me in de tweede ronde goed had verweerd en daar terecht de winnaar was.

Leuke was dat halverwege de laatste pot Jasper ook nog even een kijkje kwam nemen. Die was helemaal vanuit Almere naar Klundert gereisd om nog even wat te kunnen meekrijgen van het toernooi. En hij was dus getuige van mijn overwinning. Dat maakte het helemaal af.

Toen kwam nog een stukje formaliteiten met alle spullen opruimen, plastic in de juiste doosjes stoppen, en heb nog even geholpen met nog wat tafels verslepen.

En toen de einduitslag. Ik was geeindigd op plek 85 (van de 120). Dus dat is echt stukken beter dan vorig jaar, toen werd ik 82e van de 90. Dus verhoudingsgewijs ga ik langzaam omhoog:

Dutch Open 2023maart 202382 / 9091%
Belgium Open 2023nov 202347 / 6275%
Dutch Open 2024maart 202485 / 12071%

( en dan neem ik het foutieve scoreformulier-incident maar even niet mee, mogelijk had ik dan misschien zelfs nog wel een stukje hoger geëindigd, ongeveer rond plek 65-70 … wat dan zou betekenen dat ik op 58% zou zitten … )

Merk dat het vuur weer flink is aangewakkerd, Memoir ’44 is echt super gaaf en kan het wel dagelijks spelen. Inmiddels alweer flink aan het studeren in m’n Tactics&Strategy Guide, online weer meer aan het spelen, en wil eerdaags wel weer even langs Klundert om daar wat “echte” potjes te spelen. Even kijken hoe dat past in de planning.

En misschien volgend weekend helpen met demo’en bij de M44Brigade op Zuiderspel, is voor het eerst dat ik demo – ben benieuwd.

Goes Belgium

Na een maandje even weinig gepost, toch even verslagje van m’n uitje naar de zuiderburen.

Begin dit jaar deed ik mee met het Dutch Open van Memoir ’44. Sindsdien zit ik in een Memoir-speelgroep en daar werd een tijdje geleden gevraagd of er mensen mee wilden naar het Belgian Open – yup, hetzelfde idee, maar dan in Belgie.

En dat vond plaats afgelopen weekend. Na eind vorige maand nog even een oefenavondje te hebben gedaan met een aantal, vertrokken we afgelopen vrijdag met 4 man richting Melle (vlakbij Gent) – met de auto.

Bij het hotel aangekomen nog even de regels doorgenomen, zelfs voor de ervaren rotten was het soms nog wel even nuttig om hier-of-daar een aantekening te maken. En toen speelden we nog een potje, om op te warmen voor zaterdag.

Zaterdag was dan het daadwerkelijke toernooi. Het thema van deze Belgian Open was de Pacific, dus spelen met de Japanners tegen de US Marine Corp.

Het eerste scenario speelde ik tegen een Belg, heel vriendelijk en was daardoor ook een leuke potje om in te komen. Direct wel iets lastiger, met jungle-terrein en Japanners enzo. Maar gelukkig had ik dus paar weken geleden al geoefend en was me het niet allemaal vreemd. Uiteindelijk eindigde m’n eerste pot (2 rondes, heen-en-terug) redelijk gelijk – eerste verloren met 4-6 en tweede gewonnen met 6-5. En stond ongeveer op plek 34 v/d 62 deelnemers – dus mooi in het midden.

Tweede scenario was direct een zogenaamde Breakthrough, dan is de map 2-3 keer zo lang en heb je dus ook langer de tijd om je positie in te nemen etc.

Was voor mij voor het eerst dat ik dat speelde en verloor de eerste ronde dan ook gigantisch. De tweede ronde begon ik net zo slecht, maar uiteindelijk heb ik me iets teruggetrokken en kon daardoor alsnog flink wat medailles verdienen. Won uiteindelijk niet, maar was een hele leuke pot. Maar eindige dus flink aan de onderkant van de ranking, op plek 53.

De derde pot ging redelijk, ik speelde tegen een Fransoos genaamd Dave D. en had zelfs het gevoel dat hij soms wat gekke moves deed. Uiteindelijk ging de eerste rond best prima, maar uiteindelijk toch flink verloren. Zakte daardoor behoorlijk wat, tot plek 55 (v/d 62).

’s Avonds in het hotel nog met de Nederlandse delegatie (totaal iets van 10 man) wat spelletjes gedaan, ik deed mee met Bang! – was heel gezellig, maar toch ook wel beetje bijtijds naar bed gegaan.

De volgende dag (zondag) gingen we weer vrolijk verder. Grappige was dat de winnaar van vorig jaar (Jeroen, tevens een van de organisatie van de Dutch Open en met wie ik ook was meegereden vanuit Nederland), die had het op de eerste dag nog slechter gedaan dan ik – hij zat in de 3e ronde zelfs aan de laagste tafel… maar had nog steeds alle hoop en heel veel plezier. En uitgerekend hem trof ik tijdens m’n 4e pot.

Was er al beetje bang voor, maar de afstraffing viel nog best mee. Hier-en-daar wees hij me zelfs nog op wat foutjes en was al-in-al een hele leuke pot. Uiteraard won hij beide rondes, maar gelukkig had ik me weerbaar kunnen verdedigen – dacht dat de eindstand zelfs 6-4 en 6-5 was of iets in die trant.

Maar ik zakte nog iets verder en stond op plek 60 (van de 62 deelnemers). Dit betekende dat ik m’n 5e pot tegen Jules D. speelde, een Franse jongen van 8 jaar oud (en zoon van Dave, wie ik in 3e ronde trof). Vol enthousiasme en vrolijk gekwebbel speelden we onze pot. Ik stond eventjes voor met 4-2, maar daarna vielen de dobbelstenen niet meer in mijn voordeel en werd ik overlopen door zijn Japanse soldaten. De eerste ronde eindigde dus in een 6-5 verlies. De tweede ronde ging het een stuk beter, het enthousiasme van Jules benadeelde hem eigenlijk een beetje, waardoor ik meer kon afwachten en hem uiteindelijk eenvoudig met 6-1 kon verslaan.

Door deze overwinning, klom ik beetje omhoog tot ergens rond plek 50/51. En speelde m’n laatste pot tegen Nuts! (z’n echte naam weet ik niet meer). Een zeer vriendelijke Vlaamse meneer, maar kon hem uiteindelijk in beide rondes verslaan. Eerste ronde met 7-5 en de tweede zelfs met 7-3. Ging allemaal heel lekker en voelde ook wel alsof ik (eindelijk) beetje bepaalde nuances begon door te krijgen.

Uiteindelijk eindigde ik op de 47e plek, van de 62 deelnemers. Als je dat dus vergelijkt met de 82 / 90 bij de Dutch Open ( = 91% vs 76% ) dan ben ik wel wat gegroeid het afgelopen jaar.

Eindstand van de Belgium Open 2023

Na het toernooi nog met de hele Nederlandse delegatie in Breda (Loetjes) een hapje gegeten en toen werd ik netjes thuis afgezet.

Al met al heb ik een heerlijk weekend gehad. En weer veel zin gekregen om Memoir ’44 te blijven spelen, zelfs om me weer te verdiepen in de Tactical&Strategy Guide (die ik kort na de Dutch Open had aangeschaft).

Als ik die nog “even” goed bestudeer, maak ik begin volgend jaar (op de Dutch Open 2024) misschien wel weer nog meer kans.

tournoi de mémoire

Een paar jaar geleden ( 2 maanden voor de Corona-pandemie begon ) speelde ik voor het eerst Memoir’44. Vond het super leuk, maar daarna kwamen alle lockdowns en werd het een stuk minder gespeeld.

Tussendoor nog wel eens gespeeld, keertje met Tobias, keertje met Jochem en paar keer met Marc (de achterbuurman). Heel leuk en elke keer werd ik weer verrast over hoe zeer ik het spel waardeer.

En toen kwam in november de aankondiging van de Dutch Open. Dit is een toernooi georganiseerd door de Memoir’44 Brigade, de Nederlandse Memoir’44 Spelersgroep.

De Memoir’44 Brigade is een spelclub die zich richt op het spel Memoir’44. Ons doel is niet om van oorlog een spelletje te maken. Wat wij wel willen is om op een ontspannende manier samen een spel te spelen met een historisch thema. Hierbij hopen we op een toegankelijke manier meer interesse te wekken in de gebeurtenissen van de tweede  wereldoorlog.

Dus me ingeschreven voor het toernooi en afgelopen weekend was het zover.

Ik heb de mazzel dat het toernooi bij mij om de hoek werd gehouden, in Klundert – maar 20 minuten met de auto. Dus zaterdags vroeg daarheen gereden, me aangemeld, kreeg een mooie naam-badge en een envelopje met daarin 2 custom geprintte Churchill Crocodile tanks, nummertje getrokken (74) en toen begon om 10:00 de briefing.

Was heel goed georganiseerd. Voor elke ronde was er een briefing waarin de achtergrond van het scenario werd verteld en daarna werd in detail het scenario toegelicht. Ik had (nog) te weinig ervaring om daar direct strategieen uit te kunnen onttrekken, ik was vooral aan het genieten van alles.

Dan speelde je steeds 2 partijen tegen dezelfde tegenstander, zodat je beide kanten (Alies en Axis) van het scenario kon spelen, dan telde je alle verkregen medailles bij elkaar op en dat was dan de eindscore van die ronde.

En daarna werd er (het zogenaamde Zwitserse systeem) een nieuwe ranglijst gemaakt, zodat iedereen tegen gelijke sterkte spelers bleef spelen. Werkte echt heel goed, al had ik halverwege wel een heel pittige tegenstander, die uiteindelijk als 13e eindigde.

Maar m’n eerste potje begon aan tafel 37 (de helft van 74), tegen Trammelander en begon best aardig. Was al wel lange tijd geleden dat ik Memoir had gespeeld, maar aan het einde van de eerste partij had ik zelfs het idee dat ik gewonnen had (en m’n tegenstander dacht hetzelfde). Maar toen we het scoreformulier wilden invullen, zagen we dat ik (onbewust) van een objective was afgestapt en daarmee dus 1 medaille te weinig had om te kunnen winnen. Dus we moesten doorspelen. Toen stond ik dus voor met 6,7 tegen 3 en ik kon daarna m’n fout niet meer terugdraaien (had bijv geen enkele rechterflank-kaart en kon dus m’n unit niet meer terugzetten op de medaille). Ik had beetje de hoop opgegeven, bleef maar beetje pot-shots doen naar m’n tegenstander, maar m’n tegenstander bleef wel doorknokken en won uiteindelijk met 6,7 – 5.

Baalde er wel even flink van, was gewoon een onoplettendheid en had niks met kaarten of dobbelstenen te maken.

Tweede partij (de rollen werden omgedraaid) verliep een stuk lastiger en verloor dan ook met 6,7 – 2.

Ik kwam terecht op de 75e plek (van de 90 spelers).

De tweede ronde was tegen Gijs, een jongen van jaar of 10-11, maar al heel ervaren met Memoir. Hij was heel sportief, wees me regelmatig op dingen die ik vergat of zelfs betere alternatieven voor bepaalde doelwitten en ik won uiteindelijk de eerste partij met 6 – 3.

De tweede partij ging meer gelijk op en uiteindelijk kwam het neer op hoe de dobbelstenen de laatste paar beurten vielen. Na een paar beurten dobbelen waarin we allebei misten, waren de dobbelstenen mij wel gunstig en haalde ik de winst met 6 – 5.

Daarmee stond ik nu op plek 52.

De ronde daarna speelde ik tegen Robert53, een wat oudere Franstalige man. De taalbarriere maakte het allemaal wel iets lastiger, hij begreep soms wat Engels, maar was vooral heel serieus en eventuele foutjes werden flink afgestraft.

De eerste partij ging redelijk gelijk op, maar uiteindelijk verloor ik met 6 – 3. In de tweede partij (had tussen de partijen door even beetje geluisterd hoe anderen het hadden gedaan), besloot ik om mijn troepen meer richting het strand te bewegen en kon hem uiteindelijk vastzetten en grotendeels afmaken.

Tot dusver had ik elk potje nog binnen de tijdslimiet van 45 minuten kunnen beeindigen, maar nu kropen de minuten voorbij (Robert was een echte denker) en ik had stiekeme hoop dat ik daar gebruik van kon maken. Ik stond namelijk voor met 5 – 3 en er waren nog maar 4 minuten op de klok.

Maar net als in m’n eerste partij kreeg ik de laatste medaille maar niet te pakken en m’n tegenstander besloot om een soort van wanhoopssprong te maken, hij stormde vooruit met 3-4 units, omsingelde een paar van mijn units en in 1-2 beurten had ik zo 1-2-3 medailles en had hij gewonnen met 6 – 5. Op zich wel terechte winnaar, hij was tactisch sterker, maar had toch wel graag van hem gewonnen.

Deze eerste toernooidag eindigde voor mij dus op plek 60.

Had me ook aangemeld voor het avondprogramma, dus at een hapje mee en daarna speelden we nog een potje Overlord. Was helemaal versleten toen ik om 23:30 huiswaarts reed. Plofte om 0:10 in bed en sliep als een blok tot de wekker om 8:00 ging.

Even snel gedouched en toen vertrok ik voor de tweede toernooidag. Na de briefing speelde ik m’n 4e ronde tegen Auguste, een Franstalig jongetje van 9-10. En werd keihard ingemaakt met 6 – 1, stond na 20 minuten al in de lobby. Deels door de taalbarriere, maar hoofdzakelijk omdat hij zoveel beter was dan ik.

De tweede partij tegen Auguste ging al wel ietsje beter, maar uiteindelijk verloor ik wederom, deze keer met 6 – 2.

Daardoor zakte ik gigantisch in de ranglijst, naar plek 87. De volgende ronde speelde ik tegen Frank, waarbij ik de eerste partij won doordat de tijd op was – met 4 – 1.
Dat was ook het moment dat Jasper even langs kwam om te kijken. Even gezellig bijkletsen tijdens de lunch en toen zaten de broeders schouder-aan-schouder naast elkaar aan tafel 44. Helaas verloor ik die partij met 6 – 2.

De laatste ronde, ik stond nu op plek 84 … dus had nog steeds alle hoop niet als allerlaatste te hoeven eindigen. Deze ronde speelde ik tegen HarleySXM, wie volgens mij de vrouw was van Frank 😁

De eerste partij ging heel lekker en ondanks een aantal heel “domme” beslissingen kon ik toch vrij eenvoudig winnen met 6 – 2.

De tweede (en tevens laatste van het weekend) ging ook heel lekker, had een hele lucky dobbel waarbij ik met 1 rol (3 dobbelstenen) een hele tank-unit (3 sterk) uitschakelde. En begon ook steeds meer wat van de nuances te begrijpen.

Had halverwege de partij had ik de kaart Behind Enemy Lines getrokken en nadat ik even de neiging had onderdrukt om hem ergens tussendoor te gebruiken, bedacht ik ineens het plan om hem te gaan gebruiken als laatste “offensief”. Met deze kaart kon je namelijk een infanterie-unit 3 stappen laten zetten – zonder restricties – dan te laten vechten en dan weer 3 stappen verplaatsen. Meestal gebruikte ik deze kaart als soort van run-and-gun, snel naar een zwakkere unit rennen, schieten en dan weer terug de dekking in. Maar bedacht me dus dat ik hem deze keer kon gebruiken om 6 stappen naar een objective te kunnen zetten.

Maar de tijd begon te dringen, er stonden nog maar 4 minuten op de klok en m’n tegenspeelster nam rustig d’r tijd met wat ze wilde doen. Uiteindelijk was het moment dan echt zover, ik checkte nog even bij de scheidsrechter of ik m’n kaart ook anders kon spelen – maar helaas.

Ik stond voor met 4 – 2, kon met 100% zekerheid 5 – 2 winnen, maar deed toch een poging de 6 – 2 te pakken.

Dus toen besloot ik om eerst 3 stappen te bewegen, toen met 2 dobbelstenen naar 2 units te werpen en warempel, 2 keer raak en daar had ik m’n 5e medaille. En toen met 3 stappen door naar het station, waarmee ik een 6e medaille kreeg en de partij direct won. En dat met nog 1:30 minuut op de klok.

Uiteindelijk eindigde ik dit toernooi op de 82e plek, van de 90 deelnemers.

En dit heeft me direct weer een impuls gegeven om vaker/meer Memoir te spelen. Speel regelmatig bordspelletjes, maar denk toch dat ik Memoir zeker wel tot m’n favoriete spellen behoort.

Dus direct me aangesloten bij de WhatsApp groep en online Memoir gaan spelen. Er is een tactiek-boek onderweg en in november ben ik van plan om naar de Belgische Open te gaan – het equivalent van de Dutch Open, maar dan in Melle (vlakbij Gent).

Lautapelit

Fins voor Bordspelletjes

Jawel, het is weer die tijd van het jaar. De herfstbladeren beginnen te vallen, het begint iets guurder te worden, de avonden worden korter en er worden weer kranten in de voetbalschoenen gestopt. Èn de bordspellen komen weer vaker op tafel.

De afgelopen maanden wekelijks samen met klein groepje (Jochem, Elske, Daan en Ismahaan) spelletjes aan het doen. Het begon in mei met paar keer Bardsung, daarna Mansions of Madness, Marvel Champions: The Card Game en toen begonnen met Arcadia Quest.

Daarnaast speel ik alleen (of met Lies of de kids) ook wel weer wat meer spelletjes. Samen met Lies doen we Jaipur, soms een Exit-spel of Valeria. En een nieuwe aanwinst (geleend van Edgar) is The Initiative. Heel leuk puzzelen (beetje zoals Pandemic) met een leuke verhaallijn.

Tobias is dan weer meer fan van Zombicide en met de buurman (Marc) speel ik sinds kort Memoir ’44.

En dan heb ik ook nog de spellen die ik solo doe, Resist! of V-Sabotage zijn al paar keer op tafel gekomen, Memoir ’44 en Undaunted ook al keer solo gedaan. En sinds deze week heb ik Cthulhu: Death May Die en ook al keer solo gespeeld, super gaaf.

Merk dat m’n smaak zich steeds meer ontwikkeld richting dobbel-spellen, beetje tactisch nadenken, maar ook wel lekker (veel) dobbelstenen rollen.

Voor een laatste stand van zaken over gespeelde spellen, check hier de gelogde spellen op BGG

Hoe is het nu dan?

Het dagelijks stukjes schrijven werkte toch niet echt. Duidelijk.

Maar toch weer ff een kleine update hoe het nu gaat in deze crisis, die de geschiedenis in zal gaan als de Corona-crisis.

Zal afgelopen week beetje globaal proberen te beschrijven. We zitten sowieso nog allemaal thuis en proberen zo min mogelijk de deur uit te gaan.

Deels omdat het gevraagd/opgedragen is door de overheid en we ook weten dat dat het belangrijkste is om te doen. Maar ook deels omdat we het allemaal eng/spannend vinden wat er om ons heen gebeurd.

Ik volg ook (bewust) het nieuws niet meer zo op de voet. Soms kijk ik het Jeugdjournaal samen met Tobias, maar voor de rest blijven we in ons eigen wereldje zitten en komen er over een paar weken/maanden weer uit.

Met de kids gaat het op zich wel goed. Elke dag wat school, wat gamen en Lies managed dat allemaal heel knap. Begint zelfs bijna beetje te wennen dit. Iedereen is er maar beetje gelaten onder.

Maandag heb ik een losse post over geschreven.

Dinsdag speelde ik ’s avonds een potje SubTerra met Mathijs online. Werkte super goed. We wonnen ook, met 1 van onze crew achterlatend in de grot.

Over woensdag heb ik geen idee meer wat ik toen gedaan heb. Overdag gewoon gewerkt en ’s avonds waarschijnlijk beetje gegamed.

Donderdag ’s avonds (want overdag was het gewoon werken en scholen) speelde ik SubTerra online met een aantal collega’s (en een vriend van hen). Was echt super gaaf, we verloren – na een epische ontknoping – nipt. Ook SpyFall en Machi Korro werden online gespeeld. SpyFall was voor het eerst dat ik het speelde, maar werkte super leuk over de webcams. En Machi Korro kende ik natuurlijk al wel en won uiteindelijk met een gigantische voorsprong ^^

Vrijdag bestelde ik m’n nieuwe game-pc. Had van m’n werk een bonus gekregen, dus op Tweakers uitgezocht welke configuratie ik wilde en die besteld.

Zaterdag hebben we overdag de slaapkamers gewisseld. Wij slapen nu in de ‘kleine’ slaapkamer (Renske d’r oude slaapkamer) en Renske is verhuisd naar de ‘grote’ slaapkamer.
Oorspronkelijk was het idee dat Lies en ik op zolder gingen slapen. Maar uiteindelijk zijn we nu ook prima tevreden in het kleinere kamertje. Kan ik fijn m’n werkplek op zolder houden. En ’s avonds SubTerra alleen (solo) gespeeld, maar dan de echte bordspel-versie – niet de digitale. Ik verloor uiteindelijk weer zoooo nipt, echt maar 1 tegeltje verschil met winst en verlies. Geweldig!

En tot slot zondag halve dag bezig geweest om het dagschema van Renske nu mooi(er) op papier te zetten. En einde van de middag samen met Tobias een potje (echte, niet digitale) SubTerra gedaan. Wederom weer niet gewonnen. Maar was wel heel leuk om samen te spelen.

En dan komt – als het goed is – aankomende week m’n nieuwe game-pc. Dus zal voornamelijk daarmee bezig zijn, gok ik ^^

Jaarlijks beginnetje

Het nieuwe jaar is weer begonnen. Sterker nog, een nieuw decennium is begonnen.

Vol goede voornemens weer van start gegaan. Meer de focus zoeken op de dingen waar ik energie uit haal. Dus meer focus op het spelen van (bord)spellen en ook weer het maken van spellen weer verder in verdiepen.

Afgelopen weken in de trein van/naar m’n werk loop ik beetje in de trein te rommelen, ben weer verder gegaan met m’n Unity-cursus. Inmiddels aangekomen bij de Plants vs Zombies kloon. Leer er aardig wat dingen van, al begint het vermoeden wel te komen dat ik ooit – lang lang geleden – meer leerde toen ik zelf bezig was met m’n Asteroids-kloon.

Door de cursus zit er wel meer drive achter – probeer hem wel vol te houden. Maar krijg steeds meer het gevoel dat ik nu wel de basis te pakken heb en dat ik grotere stappen zou maken wanneer ik zelf weer een project ga doen.

Daarnaast speel ik elke week nu wel een keer bordspelletjes, ben met iemand uit de buurt begonnen met Arkham Horror LCG en staan nog meer spellen op de planning. En paar weekenden geleden samen met Jasper een avondje Memoir’44 gespeeld.

Ook wordt er (uiteraard) nog steeds regelmatig op de digitale platformen wat gespeeld, waarbij nu Slay the Spire weer eventjes veel langskomt en Rainbow Six Siege komt ook geregeld weer eventjes langs. Halverwege volgende maand begint er weer een tournooitje, dus daar doe ik weer 1-2 wedstrijden in mee.

Dat is voor nu eventjes de stand van zaken.

Tot snel!

Een blikje terug

Het is gebruikelijk om in de laatste dagen van december terug te kijken op het afgelopen jaar. Nu is het zelfs het eind van een decenium, maar dat voelt weer beetje te overweldigend om allemaal de revue te laten passeren.

Dus we doen hier op het eiland van Rakso gewoon simpel alleen terugblikken op het afgelopen jaar. Twintig-negentien.

Het afgelopen jaar was er eentje met meerdere fasen, zo als elk jaar ongeveer verloopt bij mij. Eerst was daar de game development fase. Die duurde best wel lang, zeker voor mijn doen. Terugblikkend ben ik er vooral de eerste helft van 2019 mee bezig geweest. Soms eventjes iets minder, maar uiteindelijk had ik een aantal spelletjes gemaakt en is er eentje nog in ontwikkeling, samen met Rick. Bekijk hier een lijstje met ze allemaal: games

Dit game-dev’en hield een beetje op na de zomer. Maar het begint nu weer terug te komen, het verlangen om toch echt wel eens een game helemaal af-af te hebben gemaakt.

Ook werden er uiteraard heel veel spellen gespeeld, waarvan een aantal benoemenswaardig zijn:

  • Celeste – welke ik zelfs helemaal uitspeelde
  • Return to the Obra Dinn – game of the year, voor mij. Geweldig! Zou willen dat ik hem weer vers kon herspelen.
  • Apex Legends – speelde het 1-2 maandjes sinds het is uitgekomen, maar heeft toch wel iets speciaals. Denk er regelmatig nog aan terug
  • Sekiro – een spel waar ik best al wat tijd ingestoken heb en nog ooit een naar terug wil. Maar hik beetje tegen de 2 bosses aan waar ik was gestrand. Misschien toch eens uitzoeken hoe ik ze moet verslaan, zodat ik weer verder kan met de wereld verkennen.
  • Risk of Rain (2) – speelde regelmatig paar potjes Risk of Rain, soms even snel voor het slapen-gaan. En ook inmiddels alweer 15+ uren in deel 2 zitten.
  • Call of Duty: Modern Warfare – deze laatste versie van Call of Duty speel ik regelmatig ’s avonds eventjes samen met Lies. Gewoon even schieten. Net zoals vroeger.
  • Rainbow Six Siege – dè ontdekking van dit jaar, voor mij althans. Het spel is inmiddels alweer 4 jaar oud, kende het al langere tijd van naam, maar nooit echt opgepakt. Tot eind augustus dit jaar, toen ontdekte ik hoe geweldig dit spel in elkaar zit. En sindsdien ben ik groot fan en speel het regelmatig. Het lastige is dat het niet even gespeeld kan worden, een potje duurt al snel een half uur … en je moet eigenlijk ook nog even warmdraaien voordat het lekker speelt.

Naast deze mooie lijst met games, speelde ik ook nog hier-en-daar andere spelletjes en zeker de afgelopen maanden begon het bordspellen-gekriebel weer. Dus ook weer veel bordspellen gespeeld dit jaar.

En na het terugkijken, volgt automatisch het vooruitblikken. M’n plannen voor volgend jaar zijn om voor het einde van het jaar een game gereleased te hebben. Zal wel heel kleine zijn, maar wil voor m’n 40e minstens 1 game gereleased hebben. Ben er nog steeds van overtuigd dat als ik maar gewoon heel veel rommel, dat ik er uiteindelijk bedreven in raak (in game-dev’en bedoel ik dan).

En ik ga m’n best doen om m’n oefeningen voor m’n knie te blijven volhouden, waardoor ik ook weer de draad kan oppakken met Natuurlijk Sportief.

En uiteraard heel veel (bord)spelletjes spelen. Dat is toch wel de core van mijn vrije tijd ^^

Drukke maanden

November en december zijn altijd drukke maanden. Eerst ben ik jarig, dan is de meneer met de meiter jarig en daarna Lies. En dan heel eventjes pauze en daarna is het alweer kerst en oud-en-nieuw.

Begrijp alleen nooit waarom het zo druk is tijdens deze maanden. In principe zijn er maar een paar speciale dagen en daar omheen is er weinig. Wellicht is het meer een gevoel, geen idee.

Maar mijn weken staan – naast de bovengenoemde feestdagen – in het teken van spelletjes spelen. Laatste week weer lekker met Rainbow Six Siege bezig, blijft toch een geweldig spel. Daarnaast vaak ’s avonds ook paar uurtjes samen met Lies ‘even schieten’ (Call of Duty: Modern Warfare).

En ik probeer beetje regelmaat te vinden met het spelen van bordspellen. Thuis spelen we ze voornamelijk in het weekend, zowel met als zonder de kids. Maar heb nog een aantal spellen liggen die ik met Lies niet gespeeld krijg, zoals Ruthless of Valhalla. Heb daarom nu een aantal afspraken staan om met andere spelers of spellengroepen te gaan spelen. Eens kijken hoe dat bevalt en of we daar iets regelmatigs van kunnen maken.

Wat er de laatste weken ook speelt – sinds de klimpartij met Tobias – is dat m’n knie zeer doet. Ik loop mank, voel een ‘knikje’ net onder m’n knie tijdens het lopen en doet bij het bewegen pijn. Duurt nu inmiddels alweer 2-3 weken, dus ga maar eens naar de huisarts.

Wel heel jammer, want heb dus nu ook al paar weken niet meer sportief op de dijk door de modder kunnen ploegen. En ook jammer, want vond het klimmen echt heel erg leuk en hoop ook zeker dat ik dat weer eens kan gaan doen.

Spellenspektakel 2019

Vandaag gingen we met z’n viertjes naar het Spellenspektakel in de Jaarbeurs (Utrecht).

We zijn 2 keer in Eindhoven geweest (2 jaar geleden met de kids en vorig jaar zonder, toen waren we samen met Mathijs, Rashida en Tanja)
En vandaag weer gezellig met het hele gezin.

Hebben een heerlijke dag gehad. Aantal spelletjes kunnen spelen met z’n viertjes, 3 spelletjes gekocht (eigenlijk 2 gekocht en eentje gratis gekregen) en veel nieuwe indrukken rijker.

Beetje een verslagje van onze dag:

We liepen direct toevallig tegen Menara aan, kenden het allemaal niet, gelijk gaan zitten. Speelde leuk, deden het een beetje volgens 70% van de regels, meer om de kinderen het te laten ervaren. Heel leuk spel, uiteindelijk ook gekocht.

Daarna voor wat meer kinderspelletjes gaan kijken. Het Magische Labyrint geprobeerd. Het idee sprak ons heel erg aan, maar dit was voor onze 5-jarige beetje te lastig om te volgen. Renske wilde daarna graag De Betoverde Toren spelen, maar daar was helaas maar 1 exemplaar van te spelen… en we stonden iets te bescheiden te wachten, waardoor er iemand voorkroop en wij maar afdropen.

Toen een beetje over de beursvloer gedwaald. We speelden Slide Quest en vonden het allemaal heel erg leuk. En toen via de sjoelbakken naar het kinderplein. Renske daar even achter de knutseltafel geparkeerd en wij (Lies, Tobias en ik) probeerden Avonturenland. Door de uitstekende uitleg van ene Jimmy konden we het spel prima uitproberen, leuk gespeeld en uiteindelijk op 80% maar afgehaakt ivm de tijd. Hebben er wel een goede indruk van gekregen.

Vervolgens onze dochter weer opgehaald, broodje (zelf meegebracht) genuttigd. Helaas waren toen alle picknick-tafels bezet, dus maar even tussen de Haba- en de Smart-games stands gestaan.

Aangezien we om de hoek van de Smart-games stonden, daar eventjes gekeken. Maar daar was het wel heel erg chaotisch. De speluitleg stond niet bij de juiste spellen en uiteindelijk hebben we daar weinig nieuws/leuks gezien. Jammer, voorgaande jaren was de stand iets ruimer opgezet en hebben we daar vaak wel nieuwe spelletjes opgepikt.

Renske wilde nog steeds graag de prinses bevrijden (De Betoverde Toren), dus daarnaar teruggelopen en toen maar iets opzichtiger gaan staan wachten op onze beurt. Gelukkig was het potje bijna afgelopen en konden we snel de prinses gaan bevrijden. De kinderen vonden het een leuk spel, Lies en ik iets minder bijzonder.

De volgende stop was Dennis de Draak, met allerlei schatten in z’n buik. Groot succes bij de 5-jarige, de rest vond het wel mwa/ok. Naast de stand met de draak lag een grote berg met LaQ (bouwsteentjes), waar onze kinderen mee aan de slag gingen. Was nieuw voor ons, maar zeker iets meer mee te gaan doen.
Lies en Tobias keken nog even bij Team3, maar vonden het te ingewikkeld uitzien.
Ik liet me nog Hive Pocket uitleggen (samen met Lies), direct een van m’n favorieten van de dag. Daarna schoof Tobias aan en heb ik het hem uitgelegd en 2 potjes gespeeld. Fantastisch spel!

Direct naast Hive lag Bandido, welke we met z’n 4tjes speelden. Uiteindelijk waren de meningen verdeeld. Tobias en ik vonden het super leuk, Renske was halverwege alweer ergens anders met d’r aandacht en Lies vond het domino-aspect niet heel aansprekend.

Toen weer verder. Maar ja, waar naartoe?
“Mogen we dat spel met die ridder op rolschaatsen weer doen?!” vroegen de kinderen beide ongeveer in koor. Dus ja, terug naar de Asmodee stand, weer Renske op een (speciaal voor haar gehaalde) stoel gezet en wederom een paar ‘levels’ Slide Quest gespeeld. De grote favoriete van de kinderen, dat was wel zeker.

De dag (en voornamelijk dan de energie van de kinderen) zat er een beetje op, dus we besloten om nog even bij de winkel van 4YourGames te gaan kijken voor wat moois. Na wat gespeur en uitstekend advies van het winkelpersoneel vertrokken we even later met Menara, SlideQuest en MineDeeper.

Santa Is weder onder ons

Afgelopen week is de inschrijving voor Secret Santa bij BoardGameGeek weer begonnen.

Heb me direct aangemeld, is altijd super leuke tijd met je target plagen, uitvragen wat ze willen hebben en uiteindelijk de keuze maken met welke spellen je besteld.

En tegelijkertijd is het ook super leuk om in spanning te zitten welke games jij gaat ontvangen.

Herontdekte de liefde voor de bordspelletjes ongeveer 2 jaar geleden en sindsdien ben ik op-en-af bezig met bordspelletjes. Soms speel ik bij de lokale gamewinkel, soms speel ik samen met wat vrienden, soms met Lies en soms alleen.

En Secret Santa hoort daar ook bij. Kom meestal niet zo vaak op BGG, maar nu sinds 2 jaar kom ik vanaf eind oktober elke dag op BGG om met Secret Santa mee te doen ^^

Heb er weer zin in!