Een eiland in de oceaan van weblogs

Jaar: 2019 (pagina 1 van 6)

Een blikje terug

Het is gebruikelijk om in de laatste dagen van december terug te kijken op het afgelopen jaar. Nu is het zelfs het eind van een decenium, maar dat voelt weer beetje te overweldigend om allemaal de revue te laten passeren.

Dus we doen hier op het eiland van Rakso gewoon simpel alleen terugblikken op het afgelopen jaar. Twintig-negentien.

Het afgelopen jaar was er eentje met meerdere fasen, zo als elk jaar ongeveer verloopt bij mij. Eerst was daar de game development fase. Die duurde best wel lang, zeker voor mijn doen. Terugblikkend ben ik er vooral de eerste helft van 2019 mee bezig geweest. Soms eventjes iets minder, maar uiteindelijk had ik een aantal spelletjes gemaakt en is er eentje nog in ontwikkeling, samen met Rick. Bekijk hier een lijstje met ze allemaal: games

Dit game-dev’en hield een beetje op na de zomer. Maar het begint nu weer terug te komen, het verlangen om toch echt wel eens een game helemaal af-af te hebben gemaakt.

Ook werden er uiteraard heel veel spellen gespeeld, waarvan een aantal benoemenswaardig zijn:

  • Celeste – welke ik zelfs helemaal uitspeelde
  • Return to the Obra Dinn – game of the year, voor mij. Geweldig! Zou willen dat ik hem weer vers kon herspelen.
  • Apex Legends – speelde het 1-2 maandjes sinds het is uitgekomen, maar heeft toch wel iets speciaals. Denk er regelmatig nog aan terug
  • Sekiro – een spel waar ik best al wat tijd ingestoken heb en nog ooit een naar terug wil. Maar hik beetje tegen de 2 bosses aan waar ik was gestrand. Misschien toch eens uitzoeken hoe ik ze moet verslaan, zodat ik weer verder kan met de wereld verkennen.
  • Risk of Rain (2) – speelde regelmatig paar potjes Risk of Rain, soms even snel voor het slapen-gaan. En ook inmiddels alweer 15+ uren in deel 2 zitten.
  • Call of Duty: Modern Warfare – deze laatste versie van Call of Duty speel ik regelmatig ’s avonds eventjes samen met Lies. Gewoon even schieten. Net zoals vroeger.
  • Rainbow Six Siege – dè ontdekking van dit jaar, voor mij althans. Het spel is inmiddels alweer 4 jaar oud, kende het al langere tijd van naam, maar nooit echt opgepakt. Tot eind augustus dit jaar, toen ontdekte ik hoe geweldig dit spel in elkaar zit. En sindsdien ben ik groot fan en speel het regelmatig. Het lastige is dat het niet even gespeeld kan worden, een potje duurt al snel een half uur … en je moet eigenlijk ook nog even warmdraaien voordat het lekker speelt.

Naast deze mooie lijst met games, speelde ik ook nog hier-en-daar andere spelletjes en zeker de afgelopen maanden begon het bordspellen-gekriebel weer. Dus ook weer veel bordspellen gespeeld dit jaar.

En na het terugkijken, volgt automatisch het vooruitblikken. M’n plannen voor volgend jaar zijn om voor het einde van het jaar een game gereleased te hebben. Zal wel heel kleine zijn, maar wil voor m’n 40e minstens 1 game gereleased hebben. Ben er nog steeds van overtuigd dat als ik maar gewoon heel veel rommel, dat ik er uiteindelijk bedreven in raak (in game-dev’en bedoel ik dan).

En ik ga m’n best doen om m’n oefeningen voor m’n knie te blijven volhouden, waardoor ik ook weer de draad kan oppakken met Natuurlijk Sportief.

En uiteraard heel veel (bord)spelletjes spelen. Dat is toch wel de core van mijn vrije tijd ^^

Drukke maanden

November en december zijn altijd drukke maanden. Eerst ben ik jarig, dan is de meneer met de meiter jarig en daarna Lies. En dan heel eventjes pauze en daarna is het alweer kerst en oud-en-nieuw.

Begrijp alleen nooit waarom het zo druk is tijdens deze maanden. In principe zijn er maar een paar speciale dagen en daar omheen is er weinig. Wellicht is het meer een gevoel, geen idee.

Maar mijn weken staan – naast de bovengenoemde feestdagen – in het teken van spelletjes spelen. Laatste week weer lekker met Rainbow Six Siege bezig, blijft toch een geweldig spel. Daarnaast vaak ’s avonds ook paar uurtjes samen met Lies ‘even schieten’ (Call of Duty: Modern Warfare).

En ik probeer beetje regelmaat te vinden met het spelen van bordspellen. Thuis spelen we ze voornamelijk in het weekend, zowel met als zonder de kids. Maar heb nog een aantal spellen liggen die ik met Lies niet gespeeld krijg, zoals Ruthless of Valhalla. Heb daarom nu een aantal afspraken staan om met andere spelers of spellengroepen te gaan spelen. Eens kijken hoe dat bevalt en of we daar iets regelmatigs van kunnen maken.

Wat er de laatste weken ook speelt – sinds de klimpartij met Tobias – is dat m’n knie zeer doet. Ik loop mank, voel een ‘knikje’ net onder m’n knie tijdens het lopen en doet bij het bewegen pijn. Duurt nu inmiddels alweer 2-3 weken, dus ga maar eens naar de huisarts.

Wel heel jammer, want heb dus nu ook al paar weken niet meer sportief op de dijk door de modder kunnen ploegen. En ook jammer, want vond het klimmen echt heel erg leuk en hoop ook zeker dat ik dat weer eens kan gaan doen.

Messen eruit

Als verjaardagscadeautje kreeg ik van vriend Peter een avondje film + hapje eten.

Eerst een hapje gegeten om de hoek van de bioscoop, was op zich wel prima … alleen beetje sfeerloos.

We hadden besloten om naar Knives Out te gaan, een zogenaamde WhoDunnit met o.a. Daniel Craig (en nog een aantal andere grote namen) in de hoofdrol. Een hele leuke sfeervolle detective-film. Was tot op het laatste moment spannend hoe het allemaal precies in elkaar zat.

Heel gezellige avond en leuk verjaardagscadeau!

Klimmen

Afgelopen weekend gingen Tobias en ik klimmen, aan een wand, mèt touwen.

Dit stond al lange tijd (lees: jaren) op ons wensenlijstje, maar was er nooit van gekomen. Nu hadden ze bij Mountain Network de introductieles in de aanbieding, dus niks kon ons weerhouden om te gaan klimmen.

Dus gingen we beiden afgelopen zondag – beetje zenuwachtig, omdat we niet wisten wat ons te wachten stond – naar de klimhal.

Daar leerden we hoe we ons moesten zekeren en begon Tobias aan z’n eerste klim. Om-en-om klommen we, ik zekerde Tobias en een instructeur zekerde mij tijdens m’n klimtochten.

Uiteindelijk hebben we een uur lang heerlijk geklommen. In het begin durfden we nog niet zo hoog, maar hoe meer we klommen, hoe zekerder we werden en hoe hoger we durfden te gaan.

Aan het eind van de introductieles durfde Tobias tot wel 7-8 meter hoog.

En ik ging bijna tot aan de top van de hal, 13 meter. Maar toen waren m’n armen te moe en kon ik mezelf niet meer hoger krijgen.

Dit smaakte zeker naar meer.

Enige minpunt is dat ik de dagen na het klimmen heel veel last van m’n knie had. Weet nog niet of dat veroorzaakt werd door het klimmen (en de ‘gekke’ bewegingen die ik daarmee gemaakt heb), het springen vanaf iets-te-hoog in de boulder-hal of omdat ik hem wellicht gestoten heb in de auto, na het klimmen.

Spellenspektakel 2019

Vandaag gingen we met z’n viertjes naar het Spellenspektakel in de Jaarbeurs (Utrecht).

We zijn 2 keer in Eindhoven geweest (2 jaar geleden met de kids en vorig jaar zonder, toen waren we samen met Mathijs, Rashida en Tanja)
En vandaag weer gezellig met het hele gezin.

Hebben een heerlijke dag gehad. Aantal spelletjes kunnen spelen met z’n viertjes, 3 spelletjes gekocht (eigenlijk 2 gekocht en eentje gratis gekregen) en veel nieuwe indrukken rijker.

Beetje een verslagje van onze dag:

We liepen direct toevallig tegen Menara aan, kenden het allemaal niet, gelijk gaan zitten. Speelde leuk, deden het een beetje volgens 70% van de regels, meer om de kinderen het te laten ervaren. Heel leuk spel, uiteindelijk ook gekocht.

Daarna voor wat meer kinderspelletjes gaan kijken. Het Magische Labyrint geprobeerd. Het idee sprak ons heel erg aan, maar dit was voor onze 5-jarige beetje te lastig om te volgen. Renske wilde daarna graag De Betoverde Toren spelen, maar daar was helaas maar 1 exemplaar van te spelen… en we stonden iets te bescheiden te wachten, waardoor er iemand voorkroop en wij maar afdropen.

Toen een beetje over de beursvloer gedwaald. We speelden Slide Quest en vonden het allemaal heel erg leuk. En toen via de sjoelbakken naar het kinderplein. Renske daar even achter de knutseltafel geparkeerd en wij (Lies, Tobias en ik) probeerden Avonturenland. Door de uitstekende uitleg van ene Jimmy konden we het spel prima uitproberen, leuk gespeeld en uiteindelijk op 80% maar afgehaakt ivm de tijd. Hebben er wel een goede indruk van gekregen.

Vervolgens onze dochter weer opgehaald, broodje (zelf meegebracht) genuttigd. Helaas waren toen alle picknick-tafels bezet, dus maar even tussen de Haba- en de Smart-games stands gestaan.

Aangezien we om de hoek van de Smart-games stonden, daar eventjes gekeken. Maar daar was het wel heel erg chaotisch. De speluitleg stond niet bij de juiste spellen en uiteindelijk hebben we daar weinig nieuws/leuks gezien. Jammer, voorgaande jaren was de stand iets ruimer opgezet en hebben we daar vaak wel nieuwe spelletjes opgepikt.

Renske wilde nog steeds graag de prinses bevrijden (De Betoverde Toren), dus daarnaar teruggelopen en toen maar iets opzichtiger gaan staan wachten op onze beurt. Gelukkig was het potje bijna afgelopen en konden we snel de prinses gaan bevrijden. De kinderen vonden het een leuk spel, Lies en ik iets minder bijzonder.

De volgende stop was Dennis de Draak, met allerlei schatten in z’n buik. Groot succes bij de 5-jarige, de rest vond het wel mwa/ok. Naast de stand met de draak lag een grote berg met LaQ (bouwsteentjes), waar onze kinderen mee aan de slag gingen. Was nieuw voor ons, maar zeker iets meer mee te gaan doen.
Lies en Tobias keken nog even bij Team3, maar vonden het te ingewikkeld uitzien.
Ik liet me nog Hive Pocket uitleggen (samen met Lies), direct een van m’n favorieten van de dag. Daarna schoof Tobias aan en heb ik het hem uitgelegd en 2 potjes gespeeld. Fantastisch spel!

Direct naast Hive lag Bandido, welke we met z’n 4tjes speelden. Uiteindelijk waren de meningen verdeeld. Tobias en ik vonden het super leuk, Renske was halverwege alweer ergens anders met d’r aandacht en Lies vond het domino-aspect niet heel aansprekend.

Toen weer verder. Maar ja, waar naartoe?
“Mogen we dat spel met die ridder op rolschaatsen weer doen?!” vroegen de kinderen beide ongeveer in koor. Dus ja, terug naar de Asmodee stand, weer Renske op een (speciaal voor haar gehaalde) stoel gezet en wederom een paar ‘levels’ Slide Quest gespeeld. De grote favoriete van de kinderen, dat was wel zeker.

De dag (en voornamelijk dan de energie van de kinderen) zat er een beetje op, dus we besloten om nog even bij de winkel van 4YourGames te gaan kijken voor wat moois. Na wat gespeur en uitstekend advies van het winkelpersoneel vertrokken we even later met Menara, SlideQuest en MineDeeper.

Santa Is weder onder ons

Afgelopen week is de inschrijving voor Secret Santa bij BoardGameGeek weer begonnen.

Heb me direct aangemeld, is altijd super leuke tijd met je target plagen, uitvragen wat ze willen hebben en uiteindelijk de keuze maken met welke spellen je besteld.

En tegelijkertijd is het ook super leuk om in spanning te zitten welke games jij gaat ontvangen.

Herontdekte de liefde voor de bordspelletjes ongeveer 2 jaar geleden en sindsdien ben ik op-en-af bezig met bordspelletjes. Soms speel ik bij de lokale gamewinkel, soms speel ik samen met wat vrienden, soms met Lies en soms alleen.

En Secret Santa hoort daar ook bij. Kom meestal niet zo vaak op BGG, maar nu sinds 2 jaar kom ik vanaf eind oktober elke dag op BGG om met Secret Santa mee te doen ^^

Heb er weer zin in!

Heerleuk sporten

Na een keertje yoga te hebben geprobeerd, sport ik nu sinds een maandje bij Natuurlijk Sportief.

Dit is gewoon simpel sporten, zonder toeters en bellen. Gewoon lekker bewegen in de buitenlucht, gebruikmakend van wat de natuur je biedt.

Zo sjouwen we met grote zware keien, rennen we dijkjes op, duwen we elkaar over grasvelden, doen we push-ups, planken, op 1 been staan met een kei boven je hoofd houdend, proberen we elkaar op de grond te worstelen of juist op de grond vast te pinnen.

Het motto van Natuurlijk Sportief is dan ook “Buitenspelen voor volwassenen” en dat doen we ook elke keer. Kijk er nu elke woensdag naar uit om weer te gaan sporten … het is gewoon super leuk om te doen, heel gezellige sfeer en voelt ook lekker om even bezig te zijn geweest.

Er is ook geen druk (niet vanuit de groep of vanuit de trainer). Het is gewoon lekker sporten, lekker bezig zijn in de buitenlucht. En vies worden. Heel erg vies. Zeker nu het weer steeds natter wordt, worden de dijken en grasvelden waarop we sporten steeds modderiger. En dus ook m’n schoenen en kleding.

Heerlijk!

1 vs 3

Zoals ik al eerder hier schreef, speel ik de afgelopen tijd regelmatig Rainbow Six Siege (R6). Dit spel is gebouwd rondom teamwork, vooral veel communicatie onderling. Ieder teamlid doet zogenaamde callouts, dus het roepen waar je vijanden ziet, waar je verwacht dat ze gaan komen, wat jij gaat doen etc.

Helaas ben ik nog te nieuw en weet dus niet alle plekken binnen een map goed te benoemen en weet ik (ook) nog niet goed hoe ik bepaalde informatie heel compact en kort kan overbrengen.

De afgelopen maand speelde ik voornamelijk solo, dus in een team met 4 random andere spelers. En meestal hield iedereen daar z’n mond. Hetzij geen microfoon tot hun beschikking, hetzij gewoon geen zin om te praten.

Dat ging prima, maar begon toch wel het gevoel te hebben dat ik een deel van de ervaring miste. Een paar weken geleden had ik er dan ook genoeg van, ik wilde meer samenwerken. Had al eerder hetzelfde gehad ooit met Battlefield 4 – toen wilde ik ook veel meer samenwerken. Maar bij R6 is het niet alleen gezelliger, het is ook crusiaal voor wanneer je enige kans wilt maken.

Dus ik meldde me aan bij een Nederlandse clan en zocht nog wat verder en kwam uit bij een internationale groep Siege-spelers, georganiseerd op Discord. Via dit ‘chat’-platform meld iedereen wanneer hij/zij gaat spelen en wordt er gevraagd of er mensen willen joinen. Dit werkt heel laagdrempelig en werkt tegelijkertijd heel prettig.

Al-met-al had ik me vorige week dus aangemeld, maar had nog niet ‘durven’ afspreken. Nu afgelopen weekend toch maar de stap gewaagd en aantal mensen geinvite voor een potje.

En het was welgeteld 20 seconden ongemakkelijk … maar ja, we hebben allemaal hetzelfde doel – beter communiceren binnen Siege. Dus na een korte introductie ging het direct over Siege en allerlei verwantte zaken.

Gisteravond speelde ik weer met dezelfde jongens samen. Er werden er zelfs nog 1 meer bijgehaald, we waren bijna een volledige 5-stack. Helaas verloren we onze eerste potje, heel erg dik zelfs. Maar gelukkig wonnen we dan wel weer super makkelijk het tweede potje.

En in dat tweede potje won ik zelfs het beslissende eindgevecht. De situatie was als volgt: wij waren de verdedigers, na eerst 3 rondes als aanvallers te hebben gewonnen. Ik sloop door de gangen van het gebouw, maar 4 van m’n teamgenoten werden uitgeschakeld. Dus ik liep daar rond in m’n eentje, tegenover 3 tegenstanders. Die plantten uiteindelijk de bom, waarna ik dan 45 seconden voor heb om hem onschadelijk te maken.

En toen gebeurde het volgende:

Barca

Afgelopen weekend ging ik naar Barcelona met m’n werk (Passionate People) … en dat verdiend een eigen post.

Dus bij deze ^^

Nee, dat tripje was echt super gaaf.

Vrijdag
We vertrokken rond 10:00 van Schiphol en na een rustige vlucht waren begin van de middag in Barcelona. Met de taxi naar het hostel en daar even inchecken in de kamers. En daarna met een groepje aan de wandel, eerst naar een food market (La Boqueria), daar eventjes rondgelopen, maar konden niet iets heel bijzonders vinden, dus zijn we doorgelopen via La Rambla naar de haven.

Omgelopen rond de jachthaven en toen kwamen we bij een strandtent waar 2/3 van de mensen van Passionate People al lekker zat te chillen. Dus daar heerlijk een tijd gezeten, gekletst, gelachen. En toen iedereen besloot om terug naar het hostel te gaan, ging ik samen met nog een paar mensen nog even een heerlijke hamburger halen.

Toen terug naar het hostel, daar nog potje gepooled, maar ik was zo gaar van de hele dag dat ik rond 21:30 al in bed kroop. Nog eventjes beetje uitgezocht wat er precies te doen was overal, zodat ik de volgende dag beetje een richting had.

Zaterdag
Eerst lekker ontbeten en beetje gegrinnikt om de collega’s die al helemaal gaar waren van de eerste lange nacht. Daarna met een aantal collega’s een fiets gehuurd en aantal bezienswaardigheden bekeken. De Sagrada Familia (heel indrukwekkend), Park Guëll en daarna nog bij Camp Nou (FC Barcelona) wezen kijken. Al met al heerlijk gefietst, was heerlijk weer (24+ graden) en ook nog eens mooie dingen gezien.

’s Avonds gingen we met z’n allen heerlijke tapas eten, deden we een tweetal quizes (Javascript-quiz en een ken-je-collega’s-quiz). Al-met-al een super gezellige leuke dag.

Zondag
Eventjes beetje bijkomen van de late nacht (2 uur pas in bed), lekker ontbeten en daarna weer met een paar collega’s een fiets gehuurd. We wilden nòg verder en hoger de bergen op. Maar helaas, tijdens de eerste grote beklimming brak m’n ketting en moesten we terug naar af. Toen maar de fietsen weer ingeleverd en daarna lekker op een terrasje gehangen en in het hostel een aantal potjes gepooled.

En toen einde van de middag richting het vliegveld en naar huis. Was uiteindelijk (mede door werkzaamheden op het spoor) pas om 1:15 thuis.

Geluid in Games

Ik speel regelmatig games. Dat is wel duidelijk. Maar wat ik me onlangs realiseerde is hoe belangrijk geluid voor mij in een game is. En dan doel ik op zowel de muziek als de effecten.

Neem bijvoorbeeld de soundtrack van NieR Automata – dat spel heb ik 2,5 jaar geleden gespeeld, maar heb nog steeds enkele nummers als wekker ingesteld staan. In het bijzonder een nummer wat in een bepaald dorp gespeeld werd.

Toen ik dat nummer eenmaal gehoord had, ging ik soms tijdens het spelen gewoon even langs bij dat dorpje, speciaal omdat ik dit nummer wilde horen.

Bleef er soms ff stilstaan en daarna ging ik weer verder met het spel ^^

De soundtrack van een ander spel heb ik al jaren op m’n Spotify staan en luister ik nog vaak. Dit spel is FTL, jaren geleden gespeeld en niet eens zo heel lang. Maar de soundtrack komt regelmatig weer even langs. Vind het een heerlijke soundtrack om bij te werken:

En dat is dan voornamelijk de muziek waar ik het over heb, de effecten en dergelijke hebben voor die twee spellen minder indruk gemaakt.

Maar er zijn spellen waar ik nu nog steeds kan herinneren dat ik een bepaald effect voor het eerst hoorde.

Zo speelde ik een paar jaar geleden tijdens Firstlook een paar potjes Call of Duty: Black Ops 2. En wat me daar nog het meest van bijgebleven is is hoe krachtig en zwaar de snipergeweer klonk:

En nu bij de nieuwe Call of Duty: Modern Warfare klinkt het schiettuig helemaal geweldig goed. Maar het onderdeel wat mij eigenlijk inspireerde om deze post te schrijven, is het geluid wat ze geintroduceerd hebben wanneer er kogels langs je hoofd vliegen.

Het gesuis van de kogels is vooral indrukwekkend in de nieuwe Gunfight modus, in deze 2 tegen 2 strijd je op een kleine map, waarbij er dus weinig anders gebeurd dan het schieten van de 4 spelers. Aan het begin van elke ronde vliegen de kogels van beide kanten over de map, waarbij snerpende geluid van de kogels super gaaf klinkt.

Beste voorbeeld wat ik nu kan vinden is dit:

En als laatste indrukwekkende voorbeeld zal ik toch m’n andere net ontdekte verslaving moeten aanhalen, Rainbow Six Siege. Dat spel is gebouwd op het geluid. Zodra je het geluid goed beheerst, kan je heel goed achterhalen waar een vijand zich bevind.

Het geluid is dusdanig indrukwekkend, dat ik vaak tijdens het spelen zit te genieten als er geschoten wordt of vooral wanneer er ergens iets opgeblazen wordt en dat geluid – heel loom en zwaar – door het gebouw resoneert.

Bijvoorbeeld onderstaande clip, net nadat hij de prikkeldraad heeft neergelegd hoor je een tweetal hele lage explosies. Die zijn zo goed gedaan, elke keer geniet ik weer van de ervaring.