Vanavond volgde ik de main-quest lijn weer. In NieR dus. Eerst moest ik – via een gangenstelsel – in de Flooded City (een ondergelopen deel van de stad, zoals de naam al zegt) een supply beschermen. Dit draaide al snel uit op een boss-fight tegen een gigantische robot. Denk dat de boss-fight wel 10 minuten duurde, misschien zelfs wel 15. Het fijne van de boss-fights in NieR is dat ze eigenlijk allemaal niet zo lastig zijn en ik vrijwel nog nooit ben doodgegaan (behalve dan de eerste keer, maar dat was beetje knullig).

Vaak moet je gewoon goed wegduiken en constant schieten. Je kan locken op de boss en dan gewoon zijn kogels ontwijken en dan lukt het vanzelf. Beetje je koppie erbij houden, maar het is bij lange na niet zo lastig als de boss-fights in iets als Dark Souls 3 of Nioh ofzo. Het spel is ook heel anders, dus eigenlijk is daarmee vergelijken beetje onzinnig.

De boss-fight tegen de gigantische robot eindigde in een hele grote explosie, waarbij alle Yorha agents (waaronder ik) weggeblazen werden. Ik was even bang dat dit een van de alternatieve endings zou zijn … en dat ik dus alles hiervoor weer zou moeten overnieuw doen. Maar gelukkig, ik werd gewoon wakker… maar was m’n partner (9S genaamd) kwijt. Uiteindelijk moest ik naar hem op zoek in een ondergrondse gangenstelsel.

Ik stapte uiteindelijk via een deur in het ondergrondse gangenstelsel een lift binnen en daarna daalden we nog verder ondergronds. Maar toen ik uit de lift stapte, was het overal helwit en er was een hele stad gebouwd. Dit level, de Copied City genaamd, deed me even afvragen… “wow, wat is er hier aan de hand”. Uiteindelijk kwam het neer op een boss-fight (jaja, alweer) tegen Adam, een van de opper-androids die waren gebouwd door de robots. Hij is een best grote karakter en ik was dan ook wel beetje verbaasd dat ik hem uiteindelijk doodde.

Daar vond ik 9S terug en ging het verhaal weer verder. Ik moest naar de verlaten fabriek – daar waar m’n avontuur begonnen was. Daar was een robot-clan/groep die met Pascal (onze vriendelijke robot) een verbond wilden sluiten, dus we gingen even een kijkje nemen. Deze groep robots bleek een soort van religieuze groep te zijn, vol met “Praise the lord… welcome our god” en alles. Heel bizar. En toen we de grote zaal binnenwandelden en hun opperhoofd dood neerstortte, werden alle robots helemaal gek en begonnen ons aan te vallen – terwijl ze allemaal religieuze kreten slaakten “he is with our god… he has become our god… get killed and become god yourself”

Na het gevecht met de 289132 robots in de zaal, kwam een lange (!) pittige (!) weg door de fabriek, waarbij ik zelfs een keertje weer dood ging  (omdat ik niet oplette EN omdat ik verrast werd door een groep ontploffende robots). Ik merk dat de robots sterker worden en krachtiger aanvallen. Waren ze in het begin nog echt super makkelijk te verslaan, nu kost het meer moeite en doen hun klappen zelf ook meer schade.

Uiteindelijk haalde ik het einde van de fabriek, na eerst nog een boss-fight te hebben gehad tegen een soort van bol in het donker… heel vervelend gevecht. Eenmaal buiten werd ik opgeroepen om naar het rebellenkamp te komen. Onderweg kwamen er steeds meer en meer golven met robots, steeds krachtiger… zo veel dat ik uiteindelijk besloot om ze maar niet allemaal proberen te verslaan, maar ik rende er maar langs om naar het rebellenkamp te komen.

Het kamp bleek helemaal overspoeld met robots (die zich ineens nu voedden met de androids, freeeaaaky). En daarna kwam er buiten het rebellenkamp weer de bolvormige robot-boss. Nu zag ik iets beter wat ik deed en versloeg hem redelijk makkelijk – al riep hij halverwege om hulp en kwamen er hordes robots aanhobbelen.

Nadat ik de robot-boss had verslagen, stond ook 9S weer aan m’n zij… en toen door Eve op (de broer van de verslagen Adam). Hij was – uiteraard – pissig omdat ik z’n broer had vermoord en hij zinde op wraak. Hij veranderde in een wervelende bol van robotonderdelen… maar was eigenlijk makkelijk te verslaan (net als alle andere bosses).

En toen riep Pascal om hulp. Dus daar nog eventje beetje een helpende hand uitgestoken en toen was het tijd om te stoppen. M’n missie nu nog is om Eve echt te verslaan… en heb beetje het gevoel dat dit het einde is van het eerste deel. Dat ik straks – als ik Eve heb verslagen – een einde krijg… en dan opnieuw kan beginnen. Ben benieuwd, want het verhaal wordt wel steeds intrigerender. Vanavond doken de wanhopige religieuze robots massaal in bakken met kokend gesmolten metaal – collectief zelfmoord plegende robots – best wel beetje weird ^^

{ 12:54 uur gespeeld}