Een eiland in de oceaan van weblogs
… speelde ik wat Ratchet and Clank. Speelt nog steeds lekker en is lastig om neer te leggen. Maar begint allemaal beetje pointless te voelen. Verhaal gaat verder, maar dat boeit me (blijkbaar) niet zo.
En daarna m’n eerste stapjes in de wereld van Hyper Light Drifter gezet. Speelt wel lekker, maar er is toch iets wat niet helemaal lekker zit. De combat, denk dat ik daar nog aan moet wennen.
Vanavond weer een keer – sinds een paar weken – Dark Souls 3 gespeeld. Begon het toch wel te missen. En ik ‘moest’ nog een gebied verkennen, de Archdragon Peak.
Hier was ik de vorige keer tot een bonfire gekomen en toen weer wat andere dingen gaan verkennen (mensen helpen met bosses enzo).
Vol verwachting liep ik naar de grote poort voor mij. Er stond een mini-draakje (soort man-draak met super lange nekken, die ook soms nog eens vuur spuwt). Die was zo verslagen. Maar daarachter stond z’n grotere broer, wederom een man-draak-persoon, maar nu met een gigantische bijl in z’n handen. Het koste me even wat rondspringen (waarbij ik 2 keer van de muur afviel), totdat hij voor de tweede keer achter me aankwam, uithaalde met z’n bijl en toen in de afgrond stortte ^^
Dus toen kon ik verder, door een groot hek wat leidde naar een grote draak, genaamd Ancient Wyvern. Dit bleek een boss te zijn, een boss die vuur spuwde. Heel erg veel vuur. M’n zwaard deed ook bijzonder weinig schade, ik hakte wat op z’n poten en deed steeds maar 18 puntjes schade (lees: heel weinig dus). En ik ging dus al vrij snel dood.
De tweede poging besloot ik om onder z’n poten door te duiken en ik ging linksaf. Daar kwam ik nog wat mannetjes (man-draak-mannetjes) tegen. Wat ik op zich vrij apart vond, aangezien er tijdens een boss-fight nooit mannetjes rondlopen. Maar hier kon je dus blijkbaar nog een stuk level rondom de boss verkennen. Maar ik ging dood door de mannetjes (en doordat de draak nog vuur bleef spuwen).
Dus nog een poging, weer onder z’n poten door en nu rechtsaf. Daar lagen meerdere items (jeeej!), maar eindigde het ook al snel bij de rand van een afgrond. Er lag een melding op de grond die zei: “pas op, het is een valstrik!”. Ik besloot om direct goed om me heen te kijken, maar zag nergens vijanden. Dus draaide me om, met als doel terug te lopen naar de andere kant van de draak.
Maar juist op dat moment besloot de draak om weer vuur te spuwen, wat mij achterover deed vallen … met als gevolg dat ik achteruit de afgrond in stumpelde. Toen wel even zitten grinniken, slimme draak ^^
En nog een poging. Nu weer linksaf, even schuilen om een hoekje – zodat de draak met z’n vuur de man-draak-mannetjes kon verslaan – en toen door, een trap op, wat mannetjes verslaan en toen kwam ik via allerlei trappen bovenop de muur. Daar kwam ik eerst weer een grote draak-man met bijl tegen, versloeg daarna – via een heel tergend langdurend pijl-en-boog-gevecht – een mannetje die vuur naar mij aan het blazen was. En toen nog een grote draak-man met een bijl aan een ketting. En dat alles deed ik omdat ik verwachtte dat als ik bovenaan de muur stond, dat ik dan makkelijker de draak kon cheesen -dat wil zeggen, vanuit een heel klein hoekje waar de draak mij niet kon raken, pijlen schieten en zo langzaam (super super superrrr langzaam) de draak/boss kon verslaan. Maar zover kwam het niet eens…
Het ging eigenlijk allemaal wel voorspoedig en ik verwachtte eigenlijk elk moment ergens door dood te gaan. Zeker door de grote draak met z’n vuur. Maar hij zat eigenlijk netjes beneden te grommen en soms wat vuur te blazen, maar deed eigenlijk bijzonder weinig. Dus ik kon redelijk eenvoudig verder. Ik versloeg nog een mannetje onderaan een ladder en besloot die maar op te klimmen. De ladder deed me op een grote hoge (soort) bouwsteiger klimmen die langs een hoge muur stond.
De bouwsteiger lag heel toevallig recht boven de draak (hint hint) en erop lagen een aantal berichtjes (van medespelers) – al die berichtjes zeiden: “spring op z’n kop”, “doe een plunging attack“. Dus dat deed ik. Ik nam een aanloop en sprong naar beneden met m’n zwaard getrokken. In de halve seconde dat ik in de lucht boven de draak hing, hoopte ik in eerste instantie dat ik hem wel zou raken… anders liep ik het risico dat ik alsnog dood ging door de draak en kon ik alle vijanden weer opnieuw verslaan ^^
En toen ik eindelijk (een fractie later) zag dat ik goed boven z’n kop zat, verwachtte ik eigenlijk dat ik ‘iets’ meer damage zou doen, dan een pissige draak zou moeten ontwijken en dan weer het rondje zou moeten lopen en weer op z’n kop moest springen. Zoals dat eigenlijk bij alle bosses gaat.
Maar dat verliep net ietsje anders. Ik landde namelijk op z’n kop en deed 100% damage. Dat wil zeggen, de draak stortte meteen naar de grond en was direct dood. Heel bizar en heel tegen de Dark-Souls-traditie met boss-fights in. Maar ok. Boss gehaald.
Toen werd ik direct naar een ander gebied getransporteerd (Dragon-Kin Mausoleum). Daar stond een bonfire op me te wachten. En al snel kwam er een invader – aangezien ik net een boss had verslagen en nog volledig Embered was. Werd door die vijand vrij snel verslagen, besloot nog 1-2 keer tegen een respawnende ridder te vechten, 2 keer te levelen en toen was het weer mooi voor vandaag.
(level 98 en 53:56 uur gespeeld)
Bizar eigenlijk. M’n laatste post ging over de realisatie dat wanneer ik weinig game, ik weinig/niks blog. En sindsdien heb ik weken – even spieken – 3 weken zelfs, niks meer geschreven.
Maar in de tussentijd wel druk bezig geweest met games en gerelateerde dingen. Uiteraard. Want wat zou ik nou zijn zonder games? Tja, heb wel (beetje) door dat ik als persoon heel nauw samenga met games.
Laatste weken wat meer gefocussed op het maken van games ipv het spelen ervan. Soms nog eventjes iets gespeeld, zo heb ik uiteindelijk Ratchet en Clank gehaald en daar heel blij mee geweest. Heel veel blijer dan ik ooit was met DOOM of Overwatch. Dus dat was een goede aankoop. Al ligt hij nu ook alweer een tijdje te verstoffen in de la.
Ben namelijk bezig met het maken van een spelletje. Vrij simpel nog, een simpele Asteroids kloon. Het doel is om beetje de basis onder de knie te krijgen, de basis van Unity en het programmeren in C# … maar ook uberhaupt de basis van het maken van een game.
Dus vaak avondjes aan het puzzelen, beetje pixelart aan het oefenen/leren en daarnaast aan het inlezen over games en het developen daarvoor.
Wel leuk, begin beetje de vibe te voelen wat ik vroeger voelde toen ik net begon met Flash developen en wat ik voelde toen ik met Mojo begon. Een nieuwe community ontdekken, nieuwe mensen volgen op Twitter, boeken bestellen en allerlei nieuwe bronnen aanboren op zoek naar informatie.
Ben nu heel enthousiast en alweer paar weken op-en-af bezig en gaat steeds meer iets worden. Tuurlijk, als je het speelt of ziet is het nog maar magertjes… maar heb er lol in en als ik eenmaal begin, dan is het zo weer (te) laat en moet ik naar bed. Heb al meerdere keren tot 1:00 achter m’n laptop gezeten, omdat ik nog even dit-of-dat aan de praat wilde krijgen.
Misschien dat ik nog op Tumblr een dev-blog ga starten. Vind ik wel leuk idee namelijk. Beetje m’n vorderingen bijhouden. Zal hieronder – for the record – even een tweetal gifjes droppen ^^
M’n eerste gif, met daarin een voorbeeld van het rondvliegen
De spawn animatie – waar ik toch best trots op was. Met m’n beperkte pixelart kennis ^^
Yeaaah!
Zo voelde ik me toen ik Ratchet & Clank (R&C) (een remake van het originele spel van de PS2) opstartte. Had er echt zin in. En – terugkijkend – zelfs altijd al meer zin in R&C dan in Doom of Overwatch.
Maar gegrepen door de hype die om beide games hing, toch gezwicht… en we weten allemaal hoe dat uitpakte.
En nu met R&C bezig, speelt heel simpel, maar ook heel lekker. Gewoon weer old-skool platformeren.
(Ik schreef deze post 2 weken geleden, maar nooit afgemaakt. Toch even gepublished)
Goh, blijkbaar blog ik een stuk minder (lees: weinig tot niet) als ik geen/weinig games speel.
Heb de afgelopen week voornamelijk m’n polsen/handen rust gegeven. Heb beetje films gekeken (laatste deel van de Hunger Games en weer eens Shooter), beide films waren vermakelijk. Maar ik miste toch wel beetje het gamen. En ik wilde heel graag verder met m’n game ideeen. Heb inmiddels al wat ideeen opgeschreven en voel de drive om er daadwerkelijk iets mee te gaan doen.
Ben de laatste weken al beetje op CodinGame m’n C# skills aan het opschroeven en tussendoor ook beetje verder met tutorials aan het volgen in Unity. Hoop dat ik dezelfde ambitie/motivatie/drive te pakken krijg als ik ooit met m’n comic had. Maar we zullen zien, eerst nog klein beginnen met een Astroids game ^^
Nu vanavond weer beetje relaxen. Beetje spelletje doen en hopelijk nog wat Unity stapjes doen.