Een eiland in de oceaan van weblogs

Maand: juni 2016 (pagina 1 van 2)

Even rustig aan

Soms word ik weer met m’n neus op de feiten gedrukt. Vaak zijn dat feiten die me zeggen dat ik meer moet bewegen/sporten. Of eigenlijk, dat ik uberhaupt iets moet sporten. Soms is het m’n nek die ineens vast zit (soms midden in de nacht), soms m’n elleboog die ineens zeer doet en nu zijn het m’n polsen. Als ik moet opstaan (lees: mezelf dus moet ophoog duwen) doet het pijn in m’n polsen. Heel suf.

Een jaar geleden had ik hier ook al last van. Was net na de drukke maand met het verbouwen van onze nieuwe woning en de verhuizing. Dus een maand lang, vrijwel elke dag lopen klussen en druk bezig geweest. Kreeg toen ook last van m’n pols (vooral als ik Renske optilde) en toen dus naar een fysio geweest, die me wat oefeningen gaf … maar eigenlijk zei dat ik moest gaan sporten en minder moest gamen.

Dat dus tijdje gedaan. Wat minder gamen, iets meer rustig op de bank zitten en filmpje kijken… en 2 keer per week ’s ochtends zwemmen. En al snel ging het weer stuk beter. Maar toen kwam de vakantie, ging het zwembad een paar weken dicht en toen raakte ik weer uit het ritme en ben daarna ook nooit meer wezen zwemmen.

Laatste maanden ook wel weer fanatiek gegamed. Vele avonden bestonden of uit het gamen en wanneer ik dat niet deed, dan was ik op m’n laptop aan het pielen.

En merk dus nu dat het weer beetje teveel is geweest… dus mag weer rustiger aan gaan doen. En ben weer aan het overwegen om te gaan sporten 😀
Haalde niet heel veel plezier uit het zwemmen, behalve dat het goed voor me was. Dus ga nu maar eens kijken bij Aikido. Dat wil ik al jaren geleden eens checken, maar eigenlijk nooit opgepakt. Dus nu wel goede gelegenheid om dat eens te gaan bekijken.

Weer terug

En na vele omzwervingen de afgelopen week (Doom, Overwatch, The Witcher 3 en nog veel meer andere klein geneuzel), vanavond (na eerst The Witcher 3 en Black Ops 3 weer eens geprobeerd te hebben) weer even Dark Souls gespeeld.

Besloot om eens andere spelers te helpen. Heb bij vele boss-fights de hulp ingeroepen van m’n medespelers en besloot om de gunst maar eens terug te geven. Dus ik hielp bij het verslaan van de Dancer of Boreal Valley, daarna versloeg ik gezamelijk de Abyss Watchers. Ik rende een beetje rond in de gebieden welke ik vroeger zelf had verkend en toen overal moeite had. Nu was ik een dusdanig level, dat ik eigenlijk op vrij weinig plekken echt moeite had.

Besloot daarna om beetje de boel te verkennen, aangezien er nog een heel gebied is wat ik nog niet ontdekt had – de Archdragon Peak. Daarvoor moest ik door de Irithyll Dungeon, welke ik altijd een vervelend stuk heb gevonden. Niet zo erg als de swamps, dus ok… prima. Even naar de Archdragon Peak gegaan, zag er leuk uit… maar toen wilde ik nog even wat mensen helpen. Dus gezamelijk de boss genaamd Pontiff Sulyvahn verslagen en ook de Twin Princes geprobeerd… maar daar ging ik helaas dood (sorry meneer die me had opgeroepen, kan niet altijd feest zijn).

En toen had ik er weer even genoeg van. Voelde wel weer goed/fijn om weer terug te zijn. Voor de statistieken toch even roepen: level 96 en 53:05 uur gespeeld.

Maken ipv spelen

Afgelopen weekend speelde ik terloops even Steredenn (een hele gave – en pittige – side-scrolling shootemup) en werd meteen weer enthousiast / gegrepen door het game-develop-virus.

De afgelopen dagen weer veel over het maken van games nagedacht, veel gelezen en vrijwel elke avond wat tutorials gevolgd. Had het een tijdje geleden al over de keuze tussen Unity en Game Maker Studio, maar dat station zijn we inmiddels wel gepasseerd. Heb besloten dat Unity beter voelt voor mij en daarnaast geeft het me – ondanks de wat hogere leercurve – meer vrijheid qua development. Ik kan kiezen tussen 2D en 3D en wat grotere plannen (ooit) uitwerken.

Het enige wat er nog ontbreekt is een solide idee. Heb allerlei kleine ideetjes die ik graag wil toepassen en gok dat het er steeds meer zullen worden.

Zit nu half beetje te twijfelen tussen 2D en 3D, en of het een hak-spel moet worden (ala Dark Souls) of toch meer een twin-stick shooter (zoals Steredenn, Luftrausers of Geometry Wars).

Denk nog steeds dat m’n eerste stap moet zal zijn het maken van een simpele game zoals Astroids. Alleen maar om een keer m’n voeten nat te maken (om het eens vrij te vertalen).

Keuzestress

Na Dark Souls beetje in een limbo. Doom was niet leuk, Overwatch is wel aardig, maar niet super, Uncharted is nog steeds niet mijn ding en heb moeite om terug te komeb in The Witcher 3

Overwatched

Gister Doom teruggestuurd en Overwatch gehaald. Was bij de eerste winkel zelfs al helemaal uitverkocht, dus had de hoop al bijna opgegeven. Maar bij de volgende winkel had hem gelukkig nog liggen.

Dus thuis – na een patch van 10+ Gb te hebben gedownload – gaan spelen. En in eerste instantie was ik blij met m’n keuze. Doom was echt niet mijn ding en Overwatch voelde meteen beter aan. Maar na een tijdje begon ook hier iets te kriebelen. En ik weet nog steeds niet wat het precies is. Wat zoek ik in een game?

Misschien ben ik wel beetje klaar met multiplayer games? Misschien heb ik moeite met dat ik niet meteen weet hoe je moet spelen en dus verlies. Geen idee. Merk alleen wel dat ik dus meteen ook weer begon uit te kijken naar andere (singleplayer) games. Ratchet & Clank wilde ik ook altijd nog spelen, dus misschien Overwatch weer inruilen daarvoor? Misschien moet ik gewoon even doorzetten met Overwatch? Of misschien gewoon weer Dark Souls 3 gaan spelen, heb nog zat te verkennen en kan ook nog andere spelers helpen.

Lastig hoor, die luxe problemen 😛

Doom is niet mijn ding

Had maandag Dark Souls 3 uitgespeeld en wilde toen graag weer een nieuwe game spelen. Zat heel erg te twijfelen tussen DOOM en Overwatch. Beide shooters, maar allebei ook heel erg verschillend.

Koos uiteindelijk voor DOOM, bestelde hem bij Bol.com en kreeg hem vanmiddag binnen.

Vol verwachting stopte ik het spel in m’n PS4 en startte het spel op (na  het downloaden van een grote patch). De gameplay is op zich wel nice. Het schieten voelt goed, de movement is heel erg vloeiend, maar de sfeer is niet mijn ding. Raakte al snel beetje de weg kwijt, alles ziet er bijna hetzelfde uit en had eigenlijk gewoon weinig plezier in het spelen.

Denk dat ik het totaal 1-2 uurtjes heb gespeeld en toen had ik er genoeg van. Besloot om hem te retourneren. Ja, kan het spel wel houden, maar als ik er geen lol aan beleef, zal ik hem al snel niet meer spelen. En dat is zonde.

Dus tja. Wat nu. Gaan we voor Overwatch? Of doen we keertje iets totaal anders en kopen we Ratchet & Clank? Ga nu sowieso eerst maar eens ff verder met The Witcher 3… maar daar moet ik ook eerst een 20Gb patch voor downloaden – en m’n internet doet beetje gaar lately  🙁

Klaaar

Heb m’n eerste playthrough van Dark Souls 3 klaar. Tenminste, heb de eindbaas verslagen en kan nu – theoretisch – verder met New Game +

Begon vanavond weer onderaan de Grand Archives. Had inmiddels wel aantal shortcuts unlocked, dus kon via een lift snel naar boven. Daar beetje de boel verkend en uiteindelijk maar langs de enemies gerend. Het ging uiteindelijk om dat ik de 3 menselijke enemies versloeg. En na een paar pogingen lukte het me. Ik versloeg er eentje en ging toen dood.

Had een klein vermoeden dat er daarna nog maar 2 menselijke tegenstanders zouden zijn en jawel, ik had gelijk… er stonden er nog maar twee. En toen lukte het me om ze – gelukkig – op het nippertje te verslaan. Daarna kwam – zoals ik al vermoedde – een lift en kon ik dus snel weer hierheen terug vanaf een bonfire.

Ik kwam onderaan een hoge hoge trap en verwachtte beetje daar de eind-eind baas te ontmoeten. Maar eerst nog even een torentje verkend. Kwam geen vijanden tegen en vond een nieuwe ring. Maar bij m’n terugweg kwamen er ineens 3 grote ridder-engel-vijanden letterlijk uit de lucht vallen. Die heb ik na een paar pogingen maar niet geprobeerd meer te verslaan, ik wilde door naar de boss.

Op de lange trap kwam ik een paar simpele mannetjes tegen en ineens ook 3-4 ridders met rode ogen en grote zwaarden/speren. Tja, dat was wel beetje veel van het goede. Besloot om maar gewoon keihard door te rennen en de deur bovenaan de trap te openen. Gelukkig staakten de ridders de achtervolging halverwege de trap, dus toen kon ik nog even de boel verkennen. Aan het eind van een lange gang zag ik allemaal meldingen van spelers dat er een boss aankwam (zoals ik ook al had vermoedt). En had sterk het vermoeden dat er nog ergens een bonfire of shortcut moest zijn. Kon me niet voorstellen dat je elke keer langs die hele sterke vijanden moest rennen.

En inderdaad, naast de grote deuren zat een lift. En met die lift kwam ik weer bij een eerdere bonfire. Toen kon ik aan de slag met de eindbaas. Dit bleek Lorian, Elder Prince te zijn. En eigenlijk versloeg ik hem super simpel. Voordat ik het door had, was vrijwel al z’n health weg en was ik klaar. Althans, dat dacht ik … en toen werd hij weer tot level gewekt door z’n jongere versie, Lothric, Younger Prince. En toen werd ik na 2-3 hauwen tegen de grond geslagen en was ik dood.

Dus – uiteraard – weer de hulp ingeroepen van 2 medespelers. Die hielpen me heel goed en samen versloegen we de 2 prinsen eigenlijk heel gemakkelijk. Ik moest vooral opletten dat ik niet teveel damage kreeg – maar voor de rest was het niet heel lastig.

Toen terug naar de Firelink Shrine en kon ik de laatste Lord of Cinder troon vullen. En toen vroeg de Firekeeper me te knielen bij de bonfire. Dus ik verwachtte dat dit het einde zou zijn en ben nog maar even snel gaan Googlen naar of ik nog iets speciaals moest gaan doen. En tegelijkertijd had ik ook niet zo’n zin om nu meteen weer alle voortgang teniet te doen. Als je namelijk een New Game + begint, start je helemaal opnieuw… je mag wel al je wapens, items en alles houden, je blijft het level wat je al bent etc… maar alle voortgang qua levels en shortcuts worden weer opnieuw gestart. En ik las dus dat je nog ergens een nieuw gebied kon vinden. Dus daar wil ik ook (ooit) nog wel een keertje een kijkje nemen.

Maar ik dacht: eerst nog even het eindfilmpje kijken. En dat bleek dus eigenlijk meer te zijn dan dat. Dat bleek namelijk het eindgevecht te zijn, tegen de eigenlijke eindboss – Soul of Cinder. Ik bevocht hem een keer, kwam best ver… en toen kwam deel 2… hij kreeg al z’n health weer terug en begon nog heftiger om zich heen te meppen. Toen had ik er geen zin meer in en toen ik dood ging, riep ik gelijk de hulp in van 2 medespelers en samen versloegen we hem.

Tja, boss-fights zijn echt niet mijn lievelingsding in de Souls-games. Sommige boss-fights heb ik op eigen houtje gedaan… maar de meeste had ik het geduld niet voor. Ik wilde gewoon verder de boel verkennen en ‘simpelere’ vijanden verslaan.

Maar ja. Nu dus wel echt-echt de eindbaas verslagen. Kan nu direct opnieuw beginnen of nog beetje de boel verkennen en mezelf nog iets sterker maken, voordat ik opnieuw begin. Weet het nog niet. Denk dat ik eerst eens iets anders ga spelen. Wellicht dat ik Doom of Overwatch koop… of The Witcher 3 verder ga spelen.

We gaan het zien. Maar heb mezelf wel ontzettend vermaakt de afgelopen bijna 52 uur / 2 maanden. Dark Souls 3 heeft me enorm gegrepen – wat wel te merken was hier, denk ik ^^

(level 94 en 51:46 uur gespeeld)

Door het archief

Vanavond (na een heel gezellige bbq met collega’s van Lies) nog even een klein uurtje Dark Souls 3 gespeeld.

Merk dat ik steeds meer uitkijk naar dat ik hem uitgespeeld heb. Wil weer verder met andere games. Doom schijnt geweldig te zijn en ook Overwatch is een game die alle lof krijgt. Heb daarnaast ook nog The Witcher 3 liggen die ik verder moet spelen. Maar wil eerst Dark Souls 3 uitspelen. Anders blijft die liggen.

En het speelt toch nog steeds heerlijk. De exploratie en ontdekkingen doen is geweldig, nieuwe shortcuts unlocken is leuk en het vechten zit gewoon heel lekker in elkaar.

Vanavond stond de boss-fight tegen Dragonslayer Armor als eerste op het programma. De vorige keer een keer geprobeerd, maar nu meteen maar wat hulp ingeroepen. ‘Per ongeluk’ kwamen er twee mensen me te hulp. Ik summonde er eentje, maar had het idee dat die niet kwam, dus summonde ik nog een ander. En ineens stonden er twee andere spelers aan mijn zijde bij de boss.

We versloegen hem eigenlijk wel gemakkelijk met z’n drieën. En daarna kon ik verder naar The Grand Archives. Door allerlei zalen met een labyrinth van boekenkasten, er liepen kleine diefjes rond, uit sommige boeken kwamen grijpgrage handen en er liepen verschillende enemies met hun hoofd gedoopt in kaarswas.

Kon ook zelf m’n hoofd dopen in kaarswas, alleen geen idee wat het voordeel daarvan is ^^

Ging een paar keer dood, maar kwam ook vrij makkelijk verder. Had inmiddels ook m’n zwaard al tot z’n max-level geleveld, misschien dat dat ook wel hielp?

Uiteindelijk liep ik steeds verder de trappen op en ging buiten weer verder. Daar kwamen grote vliegende stenen gargoyles en die zijn behoorlijk pittig.

Besloot uiteindelijk maar  de laatste pogingen om erlangs te rennen. En via een ridder kwam ik bij een plein met een standbeeld en een lange trap erachter. Op die trap stonden 3 menselijke ridders. Beetje alsof er 3 medespelers tegenover me stonden.

Een met een bijl, een met pijl-en-boog en een met magie. Het lastige is dat ze ongeveer gezamenlijk op me af komen rennen. Èn ze healen zichzelf ook als je beetje op ze ingehakt hebt.

Moet dus nog even m’n tactiek voor deze vijanden bepalen. Heb wel het idee dat er bovenaan de trap een lift of een bonfire zit.

We zullen zien.

(49:40 uur gespeeld en level 89)

Champion verslagen

Vanavond begon met 1-2 uurtjes samen met Lies Diablo3 spelen. Beetje hakken en door de kerkers van Avt 5 rennen. Vermaken ons prima ^^

Daarna weer verder gegaan met Dark Souls 3. Was geeindigd bij de Champion Gundyr. Hij is een stuk pittiger dan de tutorial boss (uiteraard) en rete-snel met z’n aanvallen.

Na 2-3 pogingen besloot ik om maar hulp in te roepen. Per ongeluk riep ik ook (nog) de hulp in van een AI ridder, dus uiteindelijk liepen er 3 spelers (inclusief ik) en een AI ridder. Beetje overkill en hadden de boss dus ook eigenlijk zonder veel moeite zo verslagen.

En toen kon ik weer verder de boel verkennen. Langs een paar lastige ridders, kwam ik in de Firelink Shrine uit, behalve dat dus iedereen weg was etc.

Ik verliet uiteindelijk het gebied (want kon nergens verder) met een soort unlimited te gebruiken homeward bone (waarmee je naar een bonfire kan travelen zonder dat het je souls kost). En nog een paar ‘dingetjes’. Die kon ik dan weer in de echte Firelink Shrine aan bepaalde mensen geven.

Dus toen terug naar de Dragons Barracks. Daar stond een ridder met een gigantisch zwaard (met lighting damage) op me te wachten. Na een paar pogingen versloeg ik hem, liep naar boven, unlockte een shortcut naar de boss en ging- via eerst nog even een omweg voor wat meer moois – door de foggate heen.

Dit bleek Dragonslayer Armor te zijn. Wederom een grote ridder. Hij haalde nog wat harder uit dan de reguliere ridders. Dus na een poging hield ik het (voor vanavond) voor gezien.

(48:20 uur gespeeld en level 85)

Bijna, of toch niet?

Vanavond speelde ik weer Dark Souls 3. Begin m’n game-sessies steeds meer met een beetje mixed feelings.

Wil het heel graag weer spelen, maar kijk ook uit naar weer een nieuw/ander spel. Maar ik weet dat als ik nu een ander spel ga doen en daar infested in raak, dat ik dan Dark Souls 3 voorlopig laat liggen. En dat vind ik zonde van m’n geinvesteerde tijd. En tegelijkertijd, zodra ik Dark Souls 3 heb opgestart en aan het spelen ben, verdwijnt dat verlangen voor andere games. Het is en blijft gewoon een super gaaf spel.

Ik begon weer bij de Dragons Barracks, versloeg in een paar pogingen (jaja, lukte me niet in een keer nee) de Frost knight die daar rondhing en opende als beloning een stapel met kistjes (gelukkig geen Mimics). Daarna via een trap naar boven en daar een hendel overgehaald wat een groot hekwerk opende. Daar zag ik een grote ridder staan met een nog groter zwaard – en verderop kon ik al een glimp opvangen van een fogwall (een boss-fight dus).

Daar had ik nog geen zin in, dus besloot om eerst nog even de diepte in te duiken. Dus ik ging weer terug naar de Lothric Castle en begon aan m’n queste om de ridders in de Consumed King’s Garden te verslaan. Kostte me meerdere pogingen, maar elke keer kwam ik weer net ietsje verder. Verloor een keer een groot aantal souls – vooral te danken aan m’n eigen arrogantie en onbehouwenheid – ik dacht nog wel even die laatste vijand te kunnen verslaan. En toen was m’n levensbalk leeg. Dus ik dood. En m’n souls lagen daar op de grond. En toen rushde ik weer terug en werd door de eerste (grote) ridder finaal de grond in gemept. Auch.

Maar uiteindelijk unlockte ik een shortcut en kon beginnen aan m’n missie om de boss – Oceiros, the Consumed King – te verslaan. Eerst moest ik langs twee grote ridders, die ik versloeg en toen hem probeerde. Kwam tot hij nog maar 40% van z’n health over had… en ging toen dood. En besloot om hulp in te roepen. Beetje zwak misschien, maar vind boss-fights totaal geen lol aan. Dus er kwam iemand me helpen (MrDefender99) en samen versloegen we de boss toch eigenlijk redelijk gemakkelijk. Mede doordat de boss zich in alle hoeken-en-gaten vastliep en dus met z’n kont naar ons toe in een muur bleef lopen/haken.

Daarna kon ik verder de boel verkennen. Het werd duisterder en duisterder en had het gevoel dat ik weer nieuwe kerkers indood. Maar kwam uiteindelijk een kistje – met eromheen een stuk of 3-4-5 messages van spelers die hintten naar een geheime doorgang achter het kistje. En jawel, erachter kon je door de muur heenlopen en kwam je bij een nieuwe bonfire en een nieuw gebied – de Untended Graves.

Dit gebied heeft vrijwel dezelfde layout als het startgebied, alleen lopen er ietswat sterkere tegenstanders rond… en de lucht is helemaal pikzwart. En om een of andere reden geeft het dat een ontzettend spooky sfeer. Ik liep er dan dus ook heel voorzichtig en schrok me helemaal kapot toen er 4 (simpele) honden me besprongen. Heb even hardop tegen de tv zitten vloeken ^^

Uiteindelijk kwam je bij ‘dezelfde’ boss als de tutorial boss, alleen is hij nu een stuk pittiger. Champion Gundyr is z’n naam en hij doet behoorlijk harde klappen uitdelen. Ben tot ongeveer de helft gekomen… toen haalde hij 1 keer uit en was ik dood.

Deze wil ik nog wel paar keer alleen proberen, want heb het idee dat ik deze wel kan hebben. Misschien ook wel door z’n menselijkere vorm, ten op zichte van alle andere bosses die grote monsters waren.

Heb ook het idee dat dit gebied optioneel is – zeker door de geheime toegang die benodigd was om hier te geraken. Heb heel sterk het vermoeden dat bovenin het kasteel in Lothric de echte-echte eindbaas zit. Maar wil dit toch nog even verder verkennen ^^

(47:15 uur gespeeld en level 83)