Een eiland in de oceaan van weblogs

Maand: april 2016 (pagina 1 van 3)

Foetsie

Vanavond speelde ik heel eventjes Dark Souls 3. Had ervoor samen met Lies de film Deadpool gekeken, welke zeker wel een aanrader is. Heel erg vermakkelijke film.

Maar wilde nog even m’n Dark Souls dorst lessen. Ik was geeindigd net voor een boss, dus dacht erover om die nog even 1-2 keer te proberen. Tja, zal er toch ooit voorbij moeten komen ^^

Ik had (geen idee meer waar) vernomen dat je de hangbrug – waarover je aan kwam lopen net voor de boss-fight – kon neerhakken. Geen idee wat dat zou opleveren, maar ik probeerde het en het resulteerde in dat de brug als ladder ging fungeren. Dus ik kreeg de melding descend en ik klom naar beneden.

Oh, moet eerst even dit vertellen. Voor dit alles liep ik aan het begin van m’n game-sessie rond in de Firelink Shrine. Dat is de centrale hub waar je kan levelen, je wapens kan upgraden en spullen kan kopen/verkopen. Ik had ongeveer 4000 souls, wat niet genoeg was om te levelen. Daarvoor had ik er iets meer dan 10.000 nodig. Ik had ook nog een paar soul-bundeltjes opgepakt, waarmee je souls krijgt… dus die zette ik in, in de hoop dat ik er dan genoeg had. Maar helaas, ik eindigde op de 8.500 souls. Dus had er nog maar een kleine 2000 nodig om weer te kunnen levelen.

Duidelijk? Dus dat besloot ik om even te doen, voordat ik de boss weer zou gaan proberen. Zoveel souls meenemen in een boss-fight is nooit zo handig.

Dus ok, brug neergehakt, ladder naar beneden en ik kwam bij een grote ruimte waar een soort van vuur-demon stond. Hij spoog (spuugde?) vuur op me af en deed behoorlijk wat schade. Had wel het idee dat ik hem kon verslaan en grappige was ook dat er skeletten om hem heen spawnden die hem ook aanvielen. Maar ik was beetje overmoedig en vergat op m’n health te letten. Dus toen hij halverwege dood was, ging ik zelf dood.

Crap! Daar gingen m’n (inmiddels) 9500 souls! Maar gelukkig krijg je 1 kans om je souls op te rapen. Als je dood bent gegaan, drop de souls die je op dat moment hebt als een soort van groen plasje op de grond – en die kan je dus bij je volgende run oprapen. Maar als je dood gaat voordat je die souls weer hebt opgeraapt, ben je ze kwijt. Dan drop je dus een nieuw plasje met de nieuwe hoeveelheid (vaak minder) souls.

Dus dat besloot ik te doen. Ik hakte weer de brug omver, daalde de ladder af en rende op m’n souls af. Hebbes! Dus toen de fire demon proberen te verslaan. Deze keer kwam ik niet zo heel ver, binnen 3 tellen was ik dood. De souls dropten keurig weer op de grond in een groen plasje.

Nog een keer proberen. Brug omver hakken, ladder af, souls oprapen… en ik besloot om weg te rennen. Wilde graag m’n souls gebruiken om te levelen, zou hier later wel weer terugkomen. Maar eerst ff m’n souls veiligstellen. Eventjes beneden verkend, maar daar liepen (te) veel skeletten rond. Dus weer terug de trap op, langs de fire demon. En ik kwam bovenaan de trap, op ongeveer 3 stappen van de deuropening, met nog maar 1% health over… maar de fire demon kwam achter me aangestormd en beukte me tegen de grond. Dood. En de (inmiddels gegroeid tot 11.000) souls dropte weer netjes in een groen plasje op de grond.

Dus ja. Nog een keer proberen. Had al een heel scenario in m’n hoofd. Zou de hoek omlopen, souls pakken en direct weer terugrennen, helemaal naar de bonfire en dan daar de 11.000 souls gebruiken om weer leveltje te groeien. Maar het verliep niet helemaal volgens plan. Het ging zelfs al in een eerder stadium mis. Ik hakte de brug omver, maar kreeg geen cue (lees: de melding descend kwam niet) dat ik kon afdalen. Dus ik deed een stapje naar voren, maar nog steeds geen cue. Dus nog een stapje naar voren… maar daar hield de grond op, dus ik storte de diepte in. Dood.

En toen vloekte ik. Want m’n 11k aan souls (genoeg dus om te kunnen levelen) was ik kwijt. Weg. Foetsie. Gone. Bye bye. Nu lag er een nieuw plasje, met een netto waarde van 588 souls.

Dus ja, ik vloekte en vond het even een heel stom spel. Baal enorm. Terwijl ik weet dat dit erbij hoort. Je gaat dood, je verliest souls. Allemaal part of the job. Maar ja, toch voelde het eventjes heel erg kut. Zeker als je bedenkt dat ik dus al die soul-bundeltjes ook al had lopen ‘uitgeven’ in plaats van opsparen totdat ik zeker wist dat ik genoeg had.

Zucht. Hieronder kan je het glorieuze moment nog even bewonderen:

 

(21:20 uur en nog steeds level 42)

Gamenight

Vanavond kwam Mathijs langs. We proberen regelmatig samen een avondje te gamen, maar uiteindelijk lukt het maar eens per maand (lees: 1,5 maand).

Het eerste wat ik hem moest laten spelen was uiteraard Dark Souls 3. Hij had nog nooit eens Souls-game gespeeld en ook geen Bloodborne. Dus voor hem was het allemaal nieuw.

Hij begon heel voortvarend, versloeg zelfs de Crystal Lizard in het begin bij z’n eerste poging. Heel erg bewonderingswaardig. Mij kostte het 2 pogingen en de tweede deed ik toen ik al een stuk geleveld was.

Daarna door naar de tutorial-boss. De eerste poging ging heel goed. Hij deed heel voorzichtig en hield het lang vol. Denk zelfs tot 35-40% van de health van de boss. Maar toen ging hij dood.

Bij z’n tweede poging was hij veel meer eager en onvoorzichtig. En bij z’n derde poging was hij er biiiiijna, maar ging toen toch op het nippertje dood.

Dus toen kreeg ik de controller in m’n handen geduwd. En ik versloeg hem in 1 keer. Toch wel grappig om te zien hoeveel m’n ervaring met Dark Souls 3 me al helpt.

Daarna nog even iets verder rondgelopen en even wat van mijn character laten zien. Ik ontdekte zelf toevallig nog een gangetje in de catacomben met wat loot. Was wel grappig en zeker tekenend voor hoe Dark Souls werkt. Er is altijd wat te ontdekken. En toen was het tijd voor een ander spel.

We speelden een tijdje Rocket League en wonnen de helft van de matches. En daarna speelden we nog wat Tomb Raider en Osiris (of iets dergelijks).

Was een gezellige avond en moeten we zeker snel weer doen – roepen we altijd ^^

Half uurtje

Gisteravond even half uurtje Dark Souls 3 gespeeld. Had 5k souls, maar had er nagenoeg 10,5k nodig om te kunnen levelen. En wilde m’n zuur verdiende souls niet riskeren in de boss-battle – die verlies je toch de eerste 20 keer, dus dat is beetje zonde.

Maar dus even in een begin gebied gespawned en toen daar doorheen gelopen. Enemies gekilled. Dit keer met een groter zwaard. Begon met de speer, maar vond die hier in de meer open ruimtes, niet heel praktisch.

Uiteindelijk had ik genoeg en kon ik weer een leveltje omhoog. Dit keer gekozen om m’n stamina weer iets op te hogen.

(20:30 uur en level 42)

Gangetje, gangetje, dood (x20)

Gisteravond weer wat tijd in Dark Souls 3 gestopt. Kan deze site wel bijna hernoemen naar ‘Rakso – voor al uw Dark Souls avonturen’ ^^
Maar ging dus weer verder in de Catacombs of Carthus.

Moest (lees: wilde) eerst m’n verloren souls terugpakken, die lagen nog op de trap op me te wachten.

Dus weer rustig en kalm op weg, beetje bij beetje de vijanden verslaan en uiteindelijk m’n souls gepakt. Toen kon ik weer verder de boel verkennen.

Onderaan de trap waren weer meer gangetjes, met skeletten die paarse bollen gooiden en de nog pittigere vijanden met gewaden en rode ogen. Deze rode-ogen-assassins vielen heel (heel!) snel en hard aan. Een moment niet opletten en je zag weer het You Died scherm (wat me uiteraard meerdere keren gebeurde).

Tegelijkertijd had ik besloten om ook eens andere soorten wapens te gaan proberen, naast m’n trouwe, sterke, gelevelde long sword. Uiteindelijk ook een speer en een mace gaan gebruiken.
De speer werkt heel fijn in de nauwe gangetjes, want hij al z’n aanvallen zijn variaties op naar voren steken.
En de mace – kwam ik na lang lang gebruik achter – is ideaal voor tegen de rode-ogen-assassins. Elke slag gooit ze op hun rug, waardoor ze niet meer zo frantic kunnen rondspringen.

Maar ik verkende dus de catacomben, kwam steeds een klein stukje verder, ging vaak dood, maar kwam uiteindelijk bij weer een bonfire. Had die daar helemaal niet verwacht, maar hij was heel erg welkom.

Ik trok verder door de gangetjes, kwam bij skeletten versmolten met een karrewiel (bizar grappig), er landde een soort vage blob-dingen op m’n hoofd, ik versloeg ratten en kwam weer bij een rode-ogen-assassin.

Sidenote: Ik had tot die tijd het vrij rustig aan gedaan, was wel paar keer gekilled maar had elke keer weer keurig m’n souls op kunnen rapen en had dus inmiddels een nette buit van 5000+ souls.

Had toen ook nog niet ontdekt dat de mace zo goed werkte, dus waren de gevechten tegen de rode-ogen-assassins nog vrij intens. Deze verloor ik dus, tesamen met de gespaarde 5000+ souls. Had er inmiddels 11.000 nodig om te kunnen levelen, dus deze hoeveelheid wilde ik vanzelfsprekend graag terug.

Dus ik liep weer langzaam en voorzichtig richting de plek waar ik m’n souls verloren had. Ik besloot om de langere weg te nemen, omdat ik dan nog even wat meer enemies kon killen (en dus totaal meer souls zou hebben). Liep alleen direct tegen 2 rode-ogen-assassins aan. In de vorige run had ik ze kunnen ontwijken, nu zag een mij en kwam op me afrennen. En terwijl ik met hem stond te vechten, kwam de ander er ook nog eens vrolijk bij. Ik raakte (bijna) een beetje in paniek, want als ik nu gekilled zou worden, dan zou ik de 5000+ souls verliezen. Dus toen ik nog maar een fractie van m’n health had, vluchtte ik terug richting de bonfire. Een van de assassins werd gekilled door een grote bal, dus hoefde er nog maar 1 te verslaan. Snel een health potion genomen en toen hem verslagen.

Pfiew! Gelukkig! Het lastigste nu gehad, nu kon ik eenvoudig naar m’n souls lopen. Ik liep verder en kwam weer bij de skeletten versmolten met karrewielen en begon weer te grinniken. De vorige keer dat ik ze zag, moest ik ook grinniken en versloeg ik ze heel eenvoudig.

Deze keer verliep het net iets anders… ik sprong namelijk naar beneden en landde precies tussen alle 4 de skeletten. De vorige keer versloeg ik ze een-voor-een en was het dus heel behapbaar. Nu kwamen ze alle 4 (of misschien waren het er zelfs wel 5 of 6) tegelijk (!) op me afrollen/rennen en hakken… en was ik dus binnen no-time ingesloten… en dood.

Neeeeee! Ik vervloekte m’n eigen ongeduldigheid en moest – iets later – toch ook wel weer beetje lachen. Dit soort scenario’s maken dit spel zo bijzonder ^^

Na even wat bezinning, maar weer verder de boel gaan verkennen. Kwam nog een paar rode-ogers tegen, liep over een brug en er kwam een legioen skeletten achter me aan en uiteindelijk kwam ik bij een (freaky) boss.

En toen was het weer tijd om naar bed te gaan.

Ohja, had tussendoor ook nog even via een lift in het kasteel (begingebied) een mannetje verslagen en kan dus nu – wanneer ik maar wil – andermans games invaden. Heb het nog nooit gedaan en vraag me af of het iets voor mij is.

(20 uur en level 41 inmiddels)

Bijna, maar toch niet helemaal

M’n eerste opgave voor vanavond was om die grote IJsyeti op de brug te verslaan. Hoefde eigenlijk niet, maar hoopte op een mooie beloning èn wilde hem gewoon verslaan. Die fucker had me al 2 keer van de brug gegooid. Dus was meer een eerzaak geworden.

Ik trok naar hem toe, pakte m’n beste gear en… versloeg hem bij m’n eerste poging. Dus ja, dat begon goed.

Daarna door de nieuw geopende poort. Aantal bekende vijanden (voornamelijk fladderende irritante mensen) en na een stukje kwam ik weer bij een nieuwe bonfire en even later bij een grote crystallen lizard en 2 black Knights.

En toen was ik weer bij een boss beland, de Abyss Watchers. Dat bleken een tweetal ridders te zijn, met vervaarlijk snelle aanvallen. Maar al snel kreeg ik het patroon door en had ik ze verslagen. Ging eigenlijk best makkelijk, binnen 10-20 minuten was ik klaar. Wel nèt op het nippertje, want al m’n Estus Flasks (health potions) had ik gebruikt.

Meteen na de boss verslagen was, kwam er een cutscene… en toen kwam deel 2 van de boss-fight. Nu met maar 1 ridder, maar wel een stuk groter en met een vlammend zwaard. En ik had geen health potions meer! Dus hield het niet zo lang vol ^^

Uiteindelijk kostte het me alsnog iets van 1,5 uur totaal om de boss te verslaan. En dat voelde goed. Heel goed zelf. Heb zitten juichen op de bank. Ok, dat is misschien beetje overdreven, maar wel m’n vuist in de lucht terwijl ik “Yes! Yes! Yesssss!” riep.

Toen had ik genoeg souls om weer een level omhoog te gaan. En had bijna (op 4000 souls na) genoeg om nog een keer te levelen. Dus even in een oud gebied wat makkelijkere vijanden killen, beetje grinden zoals dat heet. Toen kon ik nog een leveltje omhoog en was ik klaar het nieuwe gebied te gaan verkennen.

Daar liepen allemaal skeletten rond. Beetje pittig, maar redelijk voorspelbaar. Ook een aantal (lastigere) vijanden, gehuld in een gewaad en met rode ogen. Die waren een stuk pittiger, maar ging eigenlijk allemaal best aardig. Ging gestaag verder, deed het rustig aan en observeerde eerst alles voordat ik verder ging.

Ik liep door gangen, trappen op en af. Systematisch de kerkers aan het verkennen.

Tot ik bij een lange trap kwam. Een lange trap met aan beide zijden een grote diepte. Zag er eigenlijk vrij onschuldig uit, er liep alleen een skelet. En je voelt hem misschien al aankomen, maar ik had nog niks door ^^

Ik liep dus voorzichtig de trap af en net voor ik bij de skelet was, keerde hij zich ineens om en begon weg te rennen. Achter me hoorde ik een hoop gerommel. En plots werd ik door een groot rotsblok (leek bij nader inzien meer op een kluwe mensen) aan de kant gegooid. Gelukkig niet de diepte in. Oef.

Maar de skelet was wel meteen dood. Mooi! Ik keek nog even om me heen en zag nog wat treasure liggen een stukje hogerop de trap.

En terwijl ik dat oppakte, kwam de bal (of rotsblok) weer de trap op rollen… en duwde me daarbij zo de diepte in.

Heb even heel hard zitten lachen. Geweldig! En m’n zuurverdiende souls? Die liggen nu heel uitdagend midden op de trap op me te wachten.

(17:30 uur gespeeld en level 41)

Samen door de kerkers

Lies en ik trokken gisteravond gezamenlijk verder door de kerkers van Gauntlet.

We versloegen een spinnen-baas (waren er eigenlijk zelfs 2 en heeeeel veel kleine spinnetjes). En versloegen daarna ook nog een soort reptiel-baas. Die laatste was niet zo moeilijk, die hadden we zo neer. Die spinnen waren een stuk meer annoying.

Uiteindelijk nog een paar levels verder gelopen, naar een soort cult-vijanden. Lekker bloederig werd dat.

En toen maar Sherlock Holmes : Game of Shadows gaan kijken – na eerst bijna een uur te hebben lopen zoeken, twijfelen en trailers kijken.

Drassig

Ik begon m’n avontuur aan de rand van een nieuw gebied, een moeras. Als ik ergens een hekel aan heb in een game, is het om door kniehoog water te lopen. Waarschijnlijk omdat je dan niet goed kan zien wat eronder gebeurd (en dat zal waarschijnlijk ook de reden zijn game-ontwikkelaars je door kniehoog water laten lopen ^^).

Maar ja, ik moest er wel doorheen. Dus begon maar te lopen. Ik slachtte een soort van slakken af en kwam bij een soort kikker-mug-hybrides. Die had ik een beetje onderschat en ik ging dood. Dan maar een andere kant op. Het water was giftig en ik liep er heel traag doorheen. Allemaal super irritant (behalve de slakken, die waren eigenlijk bijzonder eenvoudig te verslaan).

Uiteindelijk doofde ik een paar vuren (wat blijkbaar het doel was in dit gebied) en ging eigenlijk best aardig. Vijanden waren niet super lastig en ik kwam al redelijk snel weer bij twee bonfires.

Maar toen liep ik tegen een vijand aan, laten we hem grote gewei-takken-man noemen. En die was niet alleen heel groot en sloeg heel hard, maar die vuurde ook nog eens heel geniepig allerlei rode spreuk-doodhoofdjes op me af. En ik was dus redelijk snel dood. Uiteindelijk een paar keer geprobeerd en toen het uiteindelijk gelukt was hem te verslaan, liep ik triomfantelijk verder en kwam ik nog eenzelfde tegen – die me uiteraard binnen 2 meppen doodde.

Toen maar even een ander geheim stuk verkend. Daar vond ik allerlei treasures en toen maar weer terug naar het moeras. Besloot om om te lopen en toen lukte het me wel – door alleen die tweede gewei-takken-man aan te vallen en die andere te ontlopen.

Toen kon ik het derde vuur doven en ging de grote deur open. Hopelijk kan ik nu weer uit het waterige gebied. Heb er al genoeg van ^^

Maar wil eigenlijk eerst nog ff een groot yeti-achtig ijswezen verslaan. Die staat bovenop een brug en hij heeft me er al een paar keer vanaf geflikkerd. Maar ik geef het niet op, ik moet-en-zal hem verslaan ^^
Gewoon, omdat het kan.

(15:10 uur gespeeld en level 37)

Boom-boss en moeras

Het begon met ‘even die boom-boss proberen te verslaan. Uiteindelijk versloeg ik hem redelijk snel, al na 3-4 pogingen. Het was wel een beetje aparte boss. Een grote boom-ding die ook nog eens met iets (poison kruiken ofzo) gooide. En halverwege vielen we door de vloer en kwam er een hand uit z’n buik. Uiteindelijk had ik hem bij m’n 4e poging tot een klein stukje health… maar wist toen niet waar ik hem nog kon slaan. Niks deed damage. Uiteindelijk bleek het die maffe hand te zijn, daarop moest ik hem meppen. En toen was het ineens klaar. Verliep dus een beetje apart.

Maar met het verslaan van die boss kreeg ik wel weer een stapel souls. Dus kon wat levelen. Kost steeds meer en meer, dus ik kon maar 1 leveltje omhoog.

Toen wilde ik even wat souls farmen en besloot om even terug te gaan naar het begin gebied. Daar uiteindelijk bijna 200 pijlen op de draak afgeschoten en toen vloog hij (pas) weg. Kon daar toen nog wat dingetjes oprapen en toen werd het tijd voor de swamp.

Daar kwam ik vage paddestoel-kruipers tegen en grote (grote!) mannen met kruizen op hun rug. En in een gang kwam ik – na vele waarschuwingen van medespelers – een ridder tegen. Die wachtte me op, ik dook weg en 20 seconden later was hij er niet meer. Beetje overdreven al die waarschuwingen ^^

Toen wat verder gelopen, wat krabjes gekilled… en INEENS werd in invaded. Een vijandige speler kwam mijn wereld binnen en we raakten aan de vecht. Na enige tijd kwam er nòg een vijandelijke speler bij en toen was ik zo 1-2-3 dood.

Weer teruggerend naar m’n plasje met souls en verder de boel verkend. Kwam bij een ruïne, ontdekte een nieuwe bonfire, versloeg een reuzenkrab en bevocht nog eens twee ridders. Geen mensen, maar computer tegenstanders.  Maar ze waren wel pittig en scheelde maar heel weinig of ik was er niet geweest.

Toen kwam ik bij nòg weer een bonfire en toen vond ik het weer even genoeg.

{12:53 uur en level 35}

Hakken en het bos in

Vanavond speelde ik eerst samen met Lies een paar potjes Gauntlet. Was weer leuk, maar Lies was een beetje moe van de lange dag en ging vroeg naar bed. Dus ik kon nog even wat Dark Souls spelen.

Ik besloot om nog een keer bovenop de toren te kijken. Ik rende dus eerst lang een aantal grote vijanden en sprong op de lift. En door een foutje – ik  drukte per ongeluk op de knop dat je achteruit springt – landde ik op een plateautje. Maar van schrik, struikelde ik en viel er weer vanaf. Maar toen wist ik wel waar ik naartoe moest. De vorige keer had ik het 7-8 keer geprobeerd en had toen constant de verkeerde kant op gesprongen – bleek nu.

darksouls3-20160421-surprise

Het was eigenlijk heel eenvoudig. Op het juiste moment eraf rollen/springen en klaar. M’n ridder stond op een mooi plateautje en ik kon verder. Sprak nog even met Siegmeyer (de uien ridder) en daarna liep ik verder. Versloeg – met hulp van een aanstormende Siegmeyer – een soort van vuurdemon, liep verder, versloeg nog een paar lastige vijanden (waaronder een combinatie van 2 tovenaresses, lastige tegenstanders) en kwam uiteindelijk via een dak bij een toren, waar onderin een heel handige ring lag. De Chloranthy Ring – deze zorgt ervoor dat je stamina een stuk sneller regenereerd, wat heel handig is, aangezien je daar van afhankelijk bent in je gevechten.

darksouls3-20160422-sorceres

Daarna had ik genoeg souls verzameld om te kunnen levelen, ging terug naar de Fire Shrine en kocht daar met m’n resterende souls nog een key van een deur – welke ik al eens was tegengekomen.

Toen terug door die deur, kwam aantal nieuwe vijanden tegen, zoals een handvol skeletten. Niet heel lastig eigenlijk. En kwam uiteindelijk weer onderaan de grote toren.

Besloot dat het wel eens tijd werd dat ik de lift naar beneden pakte. Kwam tegenover een Frost Knight, welke bizar snel aanviel en me van frostbite voorzag (m’n stamina regenereerde nu ineens een langzaam). Ik faalde de eerste poging, maar ging daarna rustiger aanvallen en versloeg hem toen.

Daarmee unlockte ik een nieuw pad, de Road of Sacrifices. Daar kwam ik tegenover een soort van gemuteerde vogelmannen te staan en tovenaars die grote paarse wolken lieten vliegen. En na een tijdje kwam ik ook door dit gedeelte, wat bijzonder kleiner was dan ik had verwacht. En ik kwam bij een nieuw gebied, waar mannen met grote boomstammen liepen te zwaaien. En m’n schoenen werden nat. Dus straks waarschijnlijk allemaal swamp/water vijanden. Bah, niet mijn ding. Hou meer van kasteelgangen en muren ^^

darksouls3-20160421-swamp

( 10:52 uur gespeeld en level 33)

Omhoog en rondje lopen

Vanavond ging ik weer verder met Dark Souls 3.

Ik had vanmiddag (gedreven door m’n oneindige enthousiasme en drive naar meer Dark Souls) een filmpje gekeken en daarin ontdekt dat de lift in de toren ook omhoog kon. Heel fijn om dat te weten, maar heb er nu ook wel weer spijt van. Het zelf ontdekken van hoe levels in elkaar zitten / het ontdekken van nieuwe sluiproutes geeft echt een geweldig gevoel. En nu had ik mezelf dat geweldige gevoel ontnomen. Stom.

darksouls3-anim-20160419-big

Maar ik ging dus de lift omhoog, daar stond een reus van een vent en die kon ik tot vriend maken. En that was it, daar boven. Ja, ik had op dat filmpje ook gezien dat er een speciale item was, als je halverwege de lift-rit eraf sprong, op een plateautje. Heb dat iets van 7-8 keer geprobeerd, maar elke keer sprong ik mis en stortte ik de diepte in… You Died.

Dus uiteindelijk maar opgegeven en even een andere kant opgerend. Daar waar eerst ik eerst dood ging doordat er grote speren op me werden gegooid (door die grote vent bovenop de toren), daar deden de speren nu alleen nog maar de vijanden schade en kon ik rustig doorlopen. Ik ontdekte daardoor – via een aantal gangetjes – dus de locatie van weer een boss, maar had daar nu nog geen zin in. Wilde eerst nog even verder de boel verkennen.

Dus ik liep nog wat verder, vond nog wat deuren die niet open wilden (vanaf deze kant) – dus ik zal de andere kant van de deuren moeten gaan vinden. Genoeg nog te ontdekken dus. Denk dat ik eerst nog maar even de lift (in de toren) naar beneden neem en daar kijk wat daar te vinden is. En dan de grote boom-boss maar eens opzoek. Zucht. Ik haat bosses…

(9:14 uur gespeeld en level 29)