Een eiland in de oceaan van weblogs

Jaar: 2016 (pagina 1 van 11)

Mojo en kerst

Afgelopen week stond voornamelijk in het teken van Mojo. Eerst kwamen we maandag terug van een weekendje naar een huisje te zijn geweest (Landal Lommerbergen). Dinsdag wilde Renske tekenen en ik besloot om dat ook te gaan doen. En voor ik het wist had ik een Mojo-strip staan. 

’s Avonds besloot ik hem verder uit te werken en de dagen erna nog verder lopen brainstormen, overleggen met m’n editor en uiteindelijk had ik hem vrijdagavond zo goed als klaar. 

Heb hem twee keer opnieuw getekend, opzet veranderd en twee keer geinkt (digitaal). Na m’n eerste keer inkten ontdekte ik m’n goede brushes weer en besloot het toen nogmaals te inkten. 

Gisteravond nog tot laat (1:30) lopen stoeien/spelen met de kleuren. En nu heel tevreden over het eindresultaat – en dan in bijzonder het tweede panel incl kleuren en balloons. Als je dit leest, staat de comic live, check hem hier. En wil nu eigenlijk weer eens per week een comic maken – heb het toch wel gemist.

En vandaag was eerste kerstdag, de familie kwam bij ons grillen. Was nog even passen-en-meten om iedereen aan tafel te kunnen krijgen, maar al-met-al een heel gezellige avond gehad. 

Morgen even wat minder doen. 

Schiet niet op

Tja, als ik niks schrijf, schiet het ook niet echt op he. Afgelopen week was nog steeds dezelfde mix van The Witness en Battlefield 1.

Had het ook wat drukker op werk, mede doordat we vrijdag een lang weekend weg gingen. 

Op werk deden we donderdag ook nog eens niet echt werken, maar hadden een Zicht Labs – wat zoveel wil betekenen als dat we eerst gingen brainstormen en daarna ik samen met twee collega’s een Raspberry Pi heb lopen koppelen aan de sleutel/afstandsbediening van de garagedeur. Super gaaf om te doen.

Ook afgelopen week een (klein) beetje getekend. Begint toch te kriebelen. Maar vind het lastig of ik gehoor moet geven aan m’n teken/comic-kriebels of aan m’n gamedev-kriebels.

En in de avonden – voornamelijk ’s avonds in bed, als ik eigenlijk moet gaan slapen – kijk ik weer Dexter. Heb na Fargo even lopen zoeken, kwam uiteindelijk bij Black Mirror terecht, heb die serie ook helemaal vol enthousiasme  gekeken en toen ik klaar was met seizoen 3, toen weer Dexter opgepakt. Heb ooit (2007) het eerste seizoen gekeken en daarna eigenlijk nooit meer. Terwijl het eigenlijk best een vette serie is ^^

Wat speelt er

Afgelopen week werd er een mix van Hitman, The Witness en Battlefield 1 en een beetje Diablo3 gespeeld.

Speelde voornamelijk even een paar puzzels in The Witness en verwonder me er elke keer weer over hoe gaaf de puzzels verwoven zijn met de omgeving. De ene keer moest ik heel abstracte puzzels oplossen en de keer erna moest ik de schaduw op het scherm (van de bomen rondom het scherm) gebruiken als input/gids. Echt heel gaaf, maar ook wel weer heel pittig. Tot nu toe heb ik alle puzzels (behalve 1 en toen voelde ik me heel vies) zelfstandig uitgevogeld en ben daar ook best trots op. En als ik nu na een tijdje vast zit, dan switch ik gewoon naar iets anders… vaak is eat Battlefield 1.

Die speelt ook nog steeds lekker, heeft minder diepgang dan The Witness of soortgelijke spellen, maar is heel prima vermaak. 

En afgelopen avond samen met Lies weer Diablo3 van de (digitale) plank getrokken. Tijd niet gespeeld, maar blijft toch een heerlijk couch co-op game. Gewoon samen naast en met elkaar samen spelen. Beetje hakken, beetje rondlopen, beetje loot rapen en soms even  vergelijken en weer blij worden als je een sterker wapen hebt gevonden. We zijn halverwege Act V en daarna hebben we dan (eindelijk) de Adventure mode unlocked. Ben heel benieuwd. 

Weekend puntjes

Heb afgelopen week niks geschreven. Was dan ook niet heel veel om te beschrijven. Heb paar avondjes wat Hitman (de tweede episode) gedaan. Speelt leuk, al mis ik soms wel de grootsheid van Parijs. Hoorde van velen dat ze dit level (Sapienza) de leukste vonden, maar merk dat ik het te weids vind. Merk al wel dat mn gevoel al iets bijtrekt, nu ik de layout leer kennen en patronen begin te zien. We zullen zien. Heb hierna nog 3-4 andere episodes om te spelen. Dus genoeg te doen. 

Daarnaast weer vele uren in Battlefield 1 gestopt. Wordt er steeds beter in en eindig steeds vaker in de top 5. Vooral tanks omleggen doe ik graag. En van de week de Support klasse met z’n Lumpy Charge ontdekt. Heerlijk en grappig. Tanks, maar ook gewoon vijanden in huizen leggen het loodje. 

Ook Sinterklaas kwam voorbij en wel afgelopen zaterdag. Dus de kinderen helemaal door het dolle heen en twee zakken cadeautjes werden als zoete koek verslonden. Het leukste vind Renske d’r stokpaard en Tobias z’n Duplo knikkerbaan. Mooi ding is dat ook zeker.

Nou, denk dat dat hem wel weer eventjes was. Eens kijken of ik deze week nog iets kan tieperen. 

Buit

In de Black Friday sale heb ik 2 games gekocht: het volledige eerste seizoen van Hitman en Lego Star Wars The Force Awakening.

Hitman wilde ik van de week al kopen, maar kwam er toen achter dat hij in de aanbieding kwam. Scheelde me 50%, dus was het wachten wel even waard. 

En Lego Star Wars heb ik al meerdere keren de demo van uitgespeeld samen met Tobias. En aangezien ik nog een Bol.com bon had liggen (verjaardagscadeau van m’n werk) en hij in de aanbieding was, heb ik die dus ook besteld. 

Vrijdagavond eventjes door het 2e level van Hitman gelopen, Sapienza. Nou ja eventjes, meer een paar uur. Eerst rustig de boel verkennen, waarbij ik al snel de villa binnensluip, betrapt wordt en (in paniek) 6-7 mensen omleg. Daarbij zat ook een van de targets, dus ok – dat was mazzel. Maar nadat ik de boel verder had verkend, kwam ik een stukje later alsnog om in een vuurgevecht. 

Volgende poging dan. Wat rustiger doen, hier langzaam iemand omleggen en dan ergens over de muur klimmen. Dan een bosje bloemen op een graf leggen en afwachten. Een van de targets komt het graf bezoeken en die heb ik zo z’n nek omgedraaid. Dan de andere target. Uiteindelijk ook niet zo lastig, door een raam en dan de kamer insluipen. 

Maar toen kwam het lastige deel van de puzzel… ik moet een goed bewaakt laboratorium inkomen en daar een virus onschadelijk maken. En dat is me nog niet gelukt. Het zwermt er van de mensen en de ene vermomming werkt op de ene helft en de andere vermomming op de andere helft. Dus het is nog even zoeken. 

In afwachting van Zwarte Vrijdag

In Amerika is er de vrijdag na Thanksgiving altijd een soort uitverkoop hetz, genaamd Black Friday. Deze vrijdag wordt gezien als de start van het kerst-inkopen-seizoen. Het bizare is dat er op Black Friday (of 1-2 dagen ervoor/erna) gigantische kortingen zijn. Soms echt tot wel 60/70/80% van de normale prijs. 

Ook de games-industrie doet mee aan deze Black Friday shizzle. De afgelopen week kwamen er al allerlei kortingen langsvliegen en vanaf vandaag zullen er nog veel meer bijkomen. 

Op het Playstation Network gaan ze ook vanaf vandaag games aanbieden met grote (groooottte!)  kortingen. Tot wel 50/60% van de normale prijs. 

Ik wacht dus nog even 1-2 dagen met het uitgeven van m’n verjaardagsgeld. Wilde eerder deze week het eerste seizoen van Hitman kopen. Vind het toch wel een heel leuk spel en wil graag meer episodes spelen. Maar nèt voordat ik op de betaal-knop klikte, bedacht ik me dat ik even moest kijken of hij niet ergens goedkoper was. 

En jawel, vanaf vandaag gaat hij voor 50% korting over de (digitale) toonbank. Dus nog even wachten. 

En ik verwacht dat het niet daarbij blijft. Want zulke grote kortingen is ook een mooie reden om ook wat andere games op m’n wishlist te kopen. 

Speelt weer eens de Hitman

Afgelopen weekend kwam Mathijs weer langs voor een (verjaardags-)gamenight. We begonnen met wat Hitman te spelen, maar ik verslikte me in de controls, waardoor ik iemand vermoordde in plaats van een deur te openen. Beetje aparte case, maar het gebeurde. Dus toen besloten we om andere games te gaan doen. Beetje Tomb Raider, eventjes wat Rocket League gespeeld en de rest van de avond Battlefield 1 – om beurten. Was heel gezellig.

Maar door deze avond had ik wel weer de smaak te pakken met Hitman. Dus die besloot ik om gisteravond weer verder te spelen. Dit kwam voornamelijk doordat er een nieuwe Elusive Target was toegevoegd. Deze targets zijn maar voor een periode van 7 dagen in het level beschikbaar en je krijgt welgeteld 1 poging om hem/haar om te leggen.

Daar gaat dus heel wat planning aan vooraf. Want als je ergens iets verkeerd doet en je gaat dood – dan is het over/voorbij/schluss. Ik liep dan ook eerst een tijd door het Parijs-level (tot nu toe nog steeds de enige die ik heb) en ging een paar andere missies doen. Beetje warm-draaien. Maar toen was het toch echt tijd om de Elusive Target missie te starten. Met m’n hart in m’n keel laadde ik het level en ging op zoek naar m’n target.

Dit bleek een (arrogante) chef te zijn die over verschillende verdiepingen z’n ronde deed. Wat het complexer maakte was dat hij constant gevolgd werd door een legertje (3) social media managers. Dus ik moest een manier vinden om hem om te leggen en z’n hele gevolg niet erbij te betrekken. Of in ieder geval, een manier dat zij me niet konden betrappen / verradden.

Na een paar keer z’n rondes te hebben geobserveerd, besloot ik om wat eten van hem te vergiftigen. Had al een heel plan, dat hij dan naar het toilet zou gaan en ik hem daar zou omleggen. Ik wachtte dan ook in spanning af toen hij de keuken naderde, maar helaas, hij raakte het eten niet eens aan en vertrok weer. Dus toen moest ik iets anders verzinnen.

Het was me al wel opgevallen dat hij ook naar de keuken in de kelder ging en daar waren niet zoveel mensen. Dus ik besloot om daar m’n slag te slaan. Eerst een bewaker weglokken, die uitgeschakeld, daarna een chef (die wegliep) uitgeschakeld en toen de laatste overgebleven chef uitgeschakeld. Alle lichamen opgeborgen in allemaal kisten die (toevallig) in de buurt stonden. En toen kon ik een manier gaan verzinnen om m’n target uit te schakelen.

Ik besloot om de gaskraan open te draaien en hem d.m.v. een explosie om te brengen. Ik wachtte totdat de chef bijna binnen wandelde en draaide toen de kraan open. Het scheelde maar een fractie of ik was betrapt. Sterker nog, hij bleef even in de deuropening staan vol verbazing – als ik me niet duidelijk wat het triggerde. Was het het gebrek aan keukenpersoneel? Want bij z’n vorige ronde was de keuken nog vol met mensen. Of had hij mij nog net geknield bij de gaskraan zien zitten? Uiteindelijk maakte het niet uit, want hij liep naar de oven toe (inclusief z’n hele gevolg), ik schoot (vanuit een donkere nis) met m’n silenced pistool op het gas en hij kwam om in een grote explosie.

En toen restte mij alleen nog het rustig terugwandelen naar de uitgang. Niemand had me gespot, dus daar hoefde ik niet bang voor te zijn. Maar toch liep ik met kloppend hart de lange laan af, langs alle bewaking en het gebied af. Missie geslaagd. Wel paar minpuntjes omdat ook z’n hele gevolg was omgekomen in de explosie. Maar toch, het gevoel van trots omdat ik de Elusive Target had gekilled was toch overweldigender ^^

Ècht 30

Vandaag ben ik jarig. 36 jaar alweer. Al zeggen ze wel dat je zo oud bent als je je voelt. Dan zou ik nu 33 jaar zijn geworden. 

Blijkbaar loopt m’n gevoelsleeftijd een paar jaar achter. Heb me lange tijd eind 20 gevoeld. Maar de laatste tijd (1-2 jaar) voel ik me wel echt een dertiger.

Vroeger – toen ik nog een klein kereltje was en ook toen ik al 15-16 was – zag ik iemand van boven de 30 als iemand die getrouwd is, kinderen heeft en huisje-boompje-beestje dus. Op zich klopt het plaatje wel, maar voel me nu niet zo oud als ik me toen voorstelde. 

Voelt dus nu wel als een dertiger. Maar heb hetzelfde als toen ik nog eind 20 was en richting de 30 ging. Kan me niet voorstellen hoe het voelt om 40 (en ouder) te zijn. Dat klinkt zo oud.

Maar ok, dat duurt nog 4 jaar. Whaaaaa, nog maar 4 jaar?!! 

Nou eerst maar vandaag doorkomen, met trakteren en vanavond pannenkoeken bakken. 

Weer gezwommen

Yup, zoals vorige week beloofd, heb ik vanochtend gezwommen.

Totaal 30 minuten gezwommen, aangenomen dat ik er ongeveer 1:30 minuut over doe per baantje, heb ik dus ongeveer 20 baantjes getrokken (nee, heb ze dus niet geteld). En 20 baantjes x 50m betekend dus dat ik 1 kilometer gezwommen heb.

Volgende week weer.

Huiverig

Vandaag is wederom een historische dag. Donald Trump is verkozen tot de president van de USA.

8 jaar geleden schreef ik ongeveer hetzelfde over Obama. Alleen was ik toen oprecht blij met de gekozen president. En misschien heeft hij de afgelopen 8 jaar niet alles perfect gedaan, maar qua persoon vond ik hem geweldig.

Datzelfde kan ik helaas niet zeggen over Trump. Het voelt bijna alsof een spotprent tot leven is gekomen. Alsof de mensen van USA niet serieus gestemd hebben (net als de Brexit eerder dit jaar).

Om de Brexit kon ik nog lachen. En hierom zat ik ook te lachen de afgelopen weken. Ik lachte om hoe belachelijk het was dat Trump überhaupt het probeerde. Alle schandalen en eigenaardigheden die boven water kwamen. En ik lachte om de persoon Trump en z’n familie. Hoe bizar die zich uiten.

Als ik naar Obama en z’n gezin kijk, voel ik een soort van herkenning. Gewoon een man met z’n vrouw en dochters. Ik zie ze zo ’s ochtends gezamenlijk aan het ontbijt zitten. Als ik naar Trump en z’n gezin kijk (met z’n modepop-vrouw en elite-student zoon enzo) kan ik alleen maar huiveren.

Dat zo’n iemand de president kan worden van het machtigste land van de wereld. Er is toch echt iets mis dan.

Hoop echt dat ik over 4 jaar (of wellicht eerder, al weet ik niet of dat mogelijk is) terug kan kijken en denken: “goh, viel eigenlijk best wel mee”.

Maar voor nu voelt het alsof er een grote bully met extreme, racistische opvattingen de baas is geworden van Amerika.