Hierbij het beloofde verslag van Pinkpop. In alle eerlijkheid moet ik bekennen dat het grotendeels geleend (copy-paste) is van Lies d’r Hyves-blog. Dus eigenlijk is deze post gebasseerd op Lies d’r Pinkpop verhaal, hier en daar een beetje aangepast.

Beetje van mezelf en een beetje van Liesbeth.

Klik hieronder om het hele verslag te lezen.

Vrijdag

Vrijdagochtend nog even de laatste dingetjes in huis doen, broodjes smeren en de laatste dingen inpakken. Kortom, wij vroeg het bed uit. Samen met Lies als een echt team ’t huis schoon gemaakt en toen kwamen Rick en Janine ons ophalen. Alles kon nog net in de auto… (achteraf gezien hadden we makkelijk 2 tassen minder mee konden nemen, dus dat zien we maar als les voor volgend jaar)

Onderweg lekker muziekje geluisterd, flink gekletst en gelachen en tegen een uurtje of 2 dachten we dat we er waren. Tenminste, we hadden de auto geparkeerd, alles uitgepakt en op onze rug geladen en we hadden het idee niet zo ver bij de camping weg te zijn. Dat viel toch een beetje tegen. Na ong. anderhalf uur lopen met al die zooi op onze nek hadden we dan eindelijk de camping bereikt (camping C, B was al vol). Dus de heuvel opgeklauterd (Lies was al onderuit gegaan en begon Pinkpop dus met een schaaf op d’r knie en een gat in d’r broek) en daar stonden mensen fanatiek tentjes op te zetten.

Tegen de tijd dat we zelf klaar waren met onze tent, luchtbedjes opgeblazen en slaapzakjes uitgerold, kwam de brandweer…. we stonden in de brandgang! Aaargh! Tassen weer verderop de heuvel gesjouwd en samen met Rick de bijna lege tentjes boven ons hoofd meegenomen. En tegen half 5 stonden we dan echtecht.

Even bij de tentjes gezeten en zijn toen onze polsbandjes gaan halen. Daarna richting festivalterrein gewaggeld (bijna 45 minuten lopen). Helaas hebben we door het tenten-versjouw-incident Flogging Molly gemist, iets waar Lies zich persoonlijk erg op had zitten verheugen.

Waar we dus mee begonnen was Incubus, maar die waren niet echt heel erg super. Daarna een rondje wezen lopen en een plekje gezocht voor Metallica. Dat was echt super, wat een show! Zo goed! Aan het einde weer terug naar de tent, daar nog zitten babbelen en toen geprobeerd te slapen.

Iets wat ons in eerste instantie heel goed afging, er was nog bijna niemand op de camping. Maar na een paar uur waren er mensen met luchttoeters en dingen en werd goed slapen een uitdaging. Rick had het wel erg zwaar (en daarmee Janine ook) want hij was gewoon te lang voor de tent. De volgende ochtend hadden ze dan ook hun tentje open en staken er stukken slaapzak uit.
Zaterdag

De volgende ochtend rond half 9 de tent uit. Nachtje was een tikkeltje onrustig, maar het mag de pret niet drukken. Ontbijt geregeld… koffie, broodjes, melk en een stukje fruit. Heel gezond dus. Viel ons heel erg mee, op de camping.

Om half 12 waren we zo’n beetje bij het festivalterrein waar we eerst allemaal een petje kochten. Niet de bekende roze petjes, maar ieder een ander. Vervolgens het terrein op, daar wat te eten gehaald. Alweer gezond; gewone boterhammen en 2 bananen. Met die 2 bananen hebben we nog lol gehad, maar daarvoor moet je ff bij de foto’s kijken.

Deze dag begonnen we bij het optreden van Air Traffic, erg leuk. Daarna op de achtergrond Moke gehoord, maar deze heeft weinig indruk gemaakt – kunnen er ons niet meer zoveel van herinneren. Verders nog genoten van Voicst, Amy Macdonald, Justice, The Verve, KT Tunstall, Editors, Kaiser Chiefs en Foo Fighters. Vooral Justice was echt super. Ben gigantisch uit m’n dak gegaan en heb het hele optreden me helemaal suf gedanst. Geweldig!

Maar na de Foo Fighters was de dag alweer voorbij. Samen met Lies teruggelopen naar de camping en hebben we op Rick en Janine gewacht. Terwijl zij al gingen slapen, zijn wij nog even teruggelopen naar een dance-tentje. Daar nog even gedansd. Maar na een kwartier waren we zo moe dat we toch maar weer naar de tent gingen.

Die nacht sliepen we wel beter, we zijn met ons hoofd bij de ingang van de tent gaan liggen, hadden het luchtbed iets laten leeglopen waardoor we echt veel beter lagen. Was zeker een geslaagde dag. Weer was ook goed, niet zonnig, goeie temperatuur en 1 enorme stortbui (okee, die was iets minder, maar hoort er een beetje bij).
Zondag

’s Morgens was Lies veels te vroeg wakker door het zonnetje. Was echt superzonnig en tegen een uurtje of 9 weer lekker ontbeten. Hoop dat Lies er niet aan went, want ga niet elke ochtend ontbijtje maken hoor 😉

Toen even de auto opgehaald, die stond een heel stuk ver weg. De dames hebben ondertussen alle zooi in de tassen gestopt, luchtbedjes leeg laten lopen enz. Alles daarna in de auto gepropt en daarna naar het terrein gewandeld.

Toen iets van een uurtje in de brandende zon gezeten, maar toen werd het echt te erg voor Lies (heeft last van zonne-allergie). Wij zijn saampjes onder een boom gekropen en uiteindelijk toch weer teruggewandeld naar het grote veld want Lies wilde Racoon echt niet missen.

Op het veld, liggend in het gras nog genoten van Racoon en daarna Alanis, ook goed, als had ze meer oude nummers mogen draaien. We hebben nog geluisterd naar Queens of the Stone Age, Saybia, Counting Crows, Roisin Murphy en als laatste naar Rage Against the Machine. Vooral het begin van RATM was heel gaaf… ze stonden daar in oranje ‘guantanamo bay’ pakken op het podium toen het luchtalarm klonk… was heel kewl! Daarna naar de auto teruggelopen en heeft Rick ons teruggereden. En tegen half 3 stapten wij uit in Dordt. Nog ff snel gedouched en toen gaan slapen.

En dat was het einde van ons Pinkpop-avontuur. Al met al was het een fantastisch weekend en zeker voor herhaling vatbaar… volgend jaar weer!